Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-316/16/AB
z 6 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Biura 18 kwietnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy uzyskana w ramach pomocy de minimis kwota zwolnienia z podatku od nieruchomości stanowi przychód podlegający opodatkowaniu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 kwietnia 2016 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy uzyskana w ramach pomocy de minimis kwota zwolnienia z podatku od nieruchomości stanowi przychód podlegający opodatkowaniu.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W dniu 2 lutego 2015 r. Spółka uzyskała od Prezydenta Miasta X pomoc de minimis na podstawie art. 7 ust. 3, w związku z art. 20d ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. Wysokość udzielonej pomocy w 2015 r. to 109.824 zł, zaś w 2016 r. to 129.499 zł. Pomoc ta stanowiła zwolnienie z podatku od nieruchomości dla Spółki na lata 2015-2017 za nieruchomość w X.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy uzyskana w ramach pomocy de minimis kwota zwolnienia z podatku od nieruchomości będzie dla Spółki podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14?

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”), nie zawiera definicji przychodu podatkowego. Zgodnie jednak z ugruntowanym poglądem, do tej kategorii należy zaliczyć każdą wartość wchodzącą do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną, o ile nie została ujęta w katalogu zawartym w art. 12 ust. 4 updop.

Zauważyć należy, że w art. 12 ust. 1 pkt 1-9 updop, ustawodawca wymienił jedynie przykładowe kategorie pożytków, których otrzymanie kreuje u podatnika przychód podatkowy. Zatem, updop nie definiuje źródeł przychodów, jednak zasadą jest, że za źródło przychodu uznaje się każdy zindywidualizowany stosunek prawny, zdarzenie lub stan faktyczny, z którym wiąże się uzyskanie przychodu, a wyjątki od tej zasady wynikać muszą z konkretnego przepisu ustawy, wyłączającego, bądź zwalniającego konkretny dochód z opodatkowania. Podatek dochodowy od osób prawnych ma bowiem cechy podatku powszechnego obejmującego swoim zakresem przedmiotowym wszelkie uzyskiwane w ciągu roku podatkowego przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bez względu na ich charakter.

Natomiast, zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 14 updop, do przychodów nie zalicza się wartości otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie rzeczy lub praw, a także wartości innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, w ramach rządowych programów.

Spółka złożyła do Prezydenta Miasta X wniosek o udzielenie pomocy de minimis w zakresie zwolnienia z podatku od nieruchomości za lata 2015-2017. Zgodnie z wydaną decyzją, Spółka uzyskała od Prezydenta Miasta X pomoc w postaci zwolnienia z podatku od nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę, w przedstawionym stanie faktycznym, udzielona pomoc „de minimis” w postaci zwolnienia z podatku od nieruchomości w latach 2015-2017, na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 14, została wyłączona z przychodów, jako wartość nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń finansowanych lub współfinansowanych ze środków jednostek samorządu terytorialnego.

W tym miejscu należy wskazać, że pomoc „de minimis” to szczególny rodzaj wsparcia udzielanego przez państwo (w tym jednostki samorządu terytorialnego) przedsiębiorcom, uregulowana przez przepisy wspólnotowe, tj. rozporządzenie komisji (UE) Nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz.U. UE. Nr L 352 z 24 grudnia 2013 r.)

Biorąc powyższe pod uwagę, uznać należy, że zwolnienie z podatku od nieruchomości, w ramach pomocy „de minimis”, nie będzie skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy przychodu podatkowego na gruncie updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.