Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-898/12/16-5/S/ES
z 9 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lutego 2016 r. sygn. akt II FSK 2967/13 (data wpływu 29 marca 2016 r.) - stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2012 r. (data wpływu 23 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie korekty kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest producentem profesjonalnych systemów tras kablowych i nośnych dla kabli i przewodów energetycznych, teleinformatycznych i innych. Korzysta ze wsparcia finansowego na realizację Projektu w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013, działanie 4.4 Nowe inwestycje o wysokim potencjale innowacyjnym, na podstawie umowy o dofinansowanie zawartej z P. z 30.12.2008 r. oraz Aneksu nr 7 do przedmiotowej umowy z 29.02.2012. Planowany termin rozpoczęcia i zakończenia działań rzeczowo-finansowych projektu obejmuje okres od 01.09.2008 do 31.12.2015.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej i przyznanego dofinansowania zawarł umowy leasingu operacyjnego podatkowo, a finansowego bilansowo na maszyny i urządzenia niezbędne do produkcji wyrobów będących w swojej ofercie katalogowej. Warunkiem uznania wydatków za kwalifikujące się do objęcia wsparciem w ramach ww. Umowy jest m.in. poniesienie ich przez Wnioskodawcę. Warunkiem wypłaty dofinansowania jest przedłożenie Instytucji Wdrażającej/Instytucji Pośredniczącej II stopnia poprawnie wypełnionego wniosku wraz z kopiami dokumentów księgowych potwierdzających poniesione wydatki oraz potwierdzających dokonanie zapłaty.

W przypadku Wnioskodawcy dofinansowanie w wysokości 50% dotyczy wydatków na spłatę części kapitałowej rat leasingowych - z tytułu umów leasingowych - wykazanych w załączniku nr 2 do Aneksu nr 7 przedmiotowej Umowy. Wnioskodawca rozpoczął realizację projektu objętego umową o dofinansowaniu - poniósł koszty rat leasingowych i otrzymywał dotacje - wpływ środków - jako refundację już poniesionych wydatków wynikających z harmonogramu rzeczowo-finansowego do umowy zawartej z P..

Przykładowo: Wnioskodawca ponosił koszty w okresie 04/2010 - 09/2010 a częściowy zwrot ich poniesienia otrzymał w 12/2011, koszty ponosił w okresie 10/2010 - 03/2011 a dofinansowanie odnotował na swoim koncie bankowym w 03/2012 i 04/2012.

Wnioskodawca wyłączył z podstawy opodatkowania wydatki sfinansowane z tych środków w miesiącach otrzymania dotacji.

Tak przeprowadzoną korektę kosztów, poprzez wyłączenie z podstawy opodatkowania kosztów sfinansowanych dotacją w roku otrzymania dotacji, potwierdzają organy podatkowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo wyłączając z kosztów uzyskania przychodu otrzymaną dotację w miesiącu jej otrzymania mimo, że wydatki, które dotacja refunduje poniesione były w innym okresie podatkowym i uznane były za koszty uzyskania przychodów w innym okresie niż otrzymana dotacja?

Zdaniem Wnioskodawcy przedmiotowe środki dofinansowania - dotacje - korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 9 ust. 1 w powiązaniu z art. 21 ust. 1 pkt 46 i 47c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie zaś z art. 23 ust. 1 pkt 56 tejże ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 47c. W konsekwencji powyższego Wnioskodawca wyłączył z podstawy opodatkowania wydatki sfinansowane z tych środków, bowiem ich wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów powinno nastąpić w miesiącu (roku) otrzymania dotacji, nawet jeśli wydatki były poniesione w innym miesiącu (roku) podatkowym i uznane za koszty podatkowe w innym miesiącu (roku) niż otrzymana dotacja.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał na podstawie ww. wniosku interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 22 października 2012 r. Nr IPPB1/415-898/12-2/ES, w której uznał stanowisko za nieprawidłowe

Interpretacja została doręczona w dniu 25 października 2012 r.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem Wnioskodawca w dniu 5 listopada 2012 r. wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (data wpływu do Izby Skarbowej 7 listopada 2013 r.).

Po dokonaniu analizy szczegółowego uzasadnienia powyższych zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co przedstawiono w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zawartej w piśmie z dnia 7 grudnia 2012 r. Nr IPPB1/415-898/11-4/ES.

Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa doręczono w dniu 13 grudnia 2012 r.

W dniu 14 stycznia 2013 r. do Izby Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku wpłynęła skarga, w której Wnioskodawca zaskarżył stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie zawarte w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 22 października 2012 r. Nr IPPB1/415-898/12-2/ES.

Wyrokiem z dnia 25 czerwca 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 380/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Pana Kazimierza S. na interpretację Ministra Finansów z dnia 22 października 2012 r. Nr IPPB1/415-898/12-2/ES w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddalił skargę.

Od powyższego wyroku Wnioskodawca wniósł w dniu 6 września 2013 r. skargę kasacyjną.

Wyrokiem z dnia 18 lutego 2016 r. Sygn. akt II FSK 2967/13 Naczelny Sąd Administracyjny uchylił zaskarżony wyrok oraz zaskarżoną interpretację indywidualną w całości.

W dniu 29 marca 2016 r. do tut. organu wpłynął wyrok z dnia 18 lutego 2016 r. Naczelnego Sądu Administracyjnego Sygn. akt II FSK 2967/13.

W uzasadnieniu Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że skarga była zasadna.

Zdaniem Sądu w sprawie poza sporem pozostaje, że rozważane w niej wydatki podatnika mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Przedmiotem sporu jest natomiast-zastosowanie regulacji prawnej art. 23 ust. 1 pkt 56 u.p.d.o.f., zgodnie z którą: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 116, 122. Na podstawie podnoszonych w skardze kasacyjnej przepisów art. 21 ust.1 pkt 46 oraz art. 21 ust. 1 pkt 47a u.p.d.o.f., które przywołuje cytowanych powyżej art. 23 ust. 1 pkt 56 u.p.d.o.f., wolne od podatku dochodowego są otrzymane przez podatnika, wskazane w wymienionych regulacjach, dochody i dotacje.

W czasie samoobliczenia podatku w zakresie analizowanych w sprawie wydatków - dotacje na ich dofinansowanie nie były jeszcze przez podatnika otrzymane. Jak wynika ze stanu faktycznego wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego miało to miejsce ex post, po rozliczeniu kosztów uzyskania przychodów. Nie można więc podatnikowi zasadnie zarzucić, że nieprawidłowo dokonał samoobliczenia podatku poprzez nieuwzględnienie dofinansowania, którego jeszcze nie otrzymał; powyższe nie może też stanowić podstawy zakwestionowania tych rozliczeń i w konsekwencji tego skonstatowania powstania zaległości podatkowych ze wszystkimi tego konsekwencjami.

W ocenie Sądu, w przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, które następnie zostały zrefundowane ze środków stanowiących dochody (przychody) zwolnione z podatku dochodowego, podatnik zobowiązany jest do zmniejszenia zrefundowanych kosztów uzyskania przychodów w miesiącu otrzymania dofinansowania. Tego rodzaju ocenę prawną przedstawił Naczelny Sąd Administracyjny w - wiążącej na podstawie art. 269 p.p.s.a. - uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 14 grudnia 2015 r., II FPS 4/15. Uchwała ta wprawdzie literalnie dotyczyła odpowiednich regulacji prawnych podatku dochodowego od osób prawnych, jednakże jest całkowicie adekwatna do podatkowego stanu faktycznego sprawy niniejszej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 stycznia 2016 r., sygn. akt II FSK 42/14 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.