Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-166/16/HK
z 7 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 marca 2016 r. (data wpływu do Biura – 21 marca 2016 r.), uzupełnionym 31 maja 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia zwrotnych dopłat do spółki komandytowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych wniesienia zwrotnych dopłat do spółki komandytowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa (dalej: Spółka, Wnioskodawca) prowadzi na terytorium Polski działalność w zakresie hurtowej sprzedaży wyrobów hutniczych, sprzedaży i usług hydrauliczno-sanitarnych, obsługi przemysłu drzewnego, obsługi przemysłu stoczniowego, sprzedaży maszyn budowlanych oraz serwisu urządzeń spalinowych, dystrybucji i serwisu elektronarzędzi, sprzedaży odzieży BHP i środków ochrony osobistej oraz produkcji konstrukcji stalowych. W związku z powyższym Wnioskodawca dokonywać będzie transakcji według poniżej opisanego schematu.

Wnioskodawca prowadzi przedmiotową działalność przez podmiot nowopowstały w wyniku wydzielenia części działalności z poprzednio prowadzonej działalności i podobnym zakresie.

Działalność ta, z uwagi na okoliczność, że jest w pewnym zakresie kontynuacją działalności, z której została wydzielona, wymaga dokonania zasilenia Spółki w środki pieniężne na jej prowadzenie. Z uwagi na fakt, że kapitał wniesiony przez wspólników Spółki (tj. trzech komandytariuszy – osoby fizyczne oraz komplementariusza – spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością) nie jest wystarczający, zaś Spółka nie odnotowuje jeszcze dochodu, z którego mogłaby czerpać środki na prowadzenie działalności, wspólnicy zamierzają podjąć uchwałę, zgodnie z którą dokonaliby zasilenia Spółki poprzez wniesienie do niej dopłat.

Dopłaty zostałyby wniesione przez każdego ze wspólników proporcjonalnie do ilości posiadanych przez każdego z nich udziałów.

Z punktu widzenia księgowego, dopłaty zostałyby zaksięgowane jako kapitał rezerwowy, a zatem bez wpływu na wysokość wkładów wniesionych przez wspólników.

Ma to związek z charakterem dopłat, ponieważ wspólnicy zamierzają zasilić Spółkę czasowo, z obowiązkiem zwrotu wniesionych przez nich kwot z chwilą spełnienia przez Spółkę warunku – uzyskania zysku.

Co do zasady więc, kwoty te mają zostać zwrócone wszystkim wspólnikom. Spółka też nie zamierza zmieniać wysokości wkładu wniesionego pierwotnie przy założeniu spółki (tj. wysokości kapitału zakładowego) jako że wspólnicy określili, że charakter wpłat ma być odpowiednikiem dopłat, które występują w spółkach kapitałowych. Co ważne, Spółka będąca Wnioskodawcą miałaby zostać zobligowana do ich zwrotu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynność wniesienia zwrotnych dopłat do spółki komandytowej, która ma zostać dokonana przez wspólników Wnioskodawcy podlegać będzie podatkowi od czynności cywilnoprawnych – na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zajmując stanowisko, Wnioskodawca przywołał treść art. 1 ust. 1 i 2, art. 1a pkt 1 oraz art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, a następnie podkreślił, że ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog czynności objętych tym podatkiem, co oznacza, że opodatkowaniu podlegają tylko czynności wymienione w przywołanych przepisach.

W konsekwencji, według Wnioskodawcy, dopłaty zwrotne dokonywane przez wspólników spółki komandytowej na kapitał rezerwowy niepowodujące podwyższenia wartości wkładów wspólników nie stanowią, na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zmiany umowy spółki osobowej.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam, co następuje:

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy spółki oraz zmiany tych umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

W myśl art. 1 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy przepisy ustawy o umowie spółki i jej zmianie – stosuje się odpowiednio do aktów założycielskich spółek, statutów spółek i ich zmiany.

Natomiast – stosownie do art. 1 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy – w przypadku umowy spółki za zmianę umowy przy spółce osobowej – uważa się wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.

Stosownie do art. 1a pkt 1 ww. ustawy, określenie spółka osobowa oznacza spółkę: cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną.

Na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Zgodnie z art. 4 pkt 9 ww. ustawy obowiązek podatkowy ciąży na spółce.

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 8 lit. c) ww. ustawy, podstawę opodatkowania przy dopłatach stanowi kwota dopłat. Stawka podatku od umowy spółki wynosi 0,5% (art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych). Taką samą stawkę stosuje się również przy zmianach umowy spółki.

Jak wynika z przywołanych przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynność wniesienia dopłat do spółki stanowi zmianę umowy spółki i co do zasady podlega obowiązkowi zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że działalność Wnioskodawcy wymaga dokonania zasilenia Spółki w środki pieniężne na jej prowadzenie. Z uwagi na fakt, że kapitał wniesiony przez wspólników Spółki nie jest wystarczający, zaś Spółka nie odnotowuje jeszcze dochodu, z którego mogłaby czerpać środki na prowadzenie działalności, wspólnicy zamierzają podjąć uchwałę, zgodnie z którą dokonaliby zasilenia Spółki poprzez wniesienie do niej dopłat. Dopłaty zostałyby wniesione przez każdego ze wspólników proporcjonalnie do ilości posiadanych przez każdego z nich udziałów.

Z punktu widzenia księgowego, dopłaty zostałyby zaksięgowane jako kapitał rezerwowy, a zatem bez wpływu na wysokość wkładów wniesionych przez wspólników.

Ma to związek z charakterem dopłat, ponieważ wspólnicy zamierzają zasilić Spółkę czasowo, z obowiązkiem zwrotu wniesionych przez nich kwot z chwilą spełnienia przez Spółkę warunku – uzyskania zysku.

Co do zasady więc, kwoty te mają zostać zwrócone wszystkim wspólnikom. Spółka też nie zamierza zmieniać wysokości wkładu wniesionego pierwotnie przy założeniu spółki jako że wspólnicy określili, że charakter wpłat ma być odpowiednikiem dopłat, które występują w spółkach kapitałowych. Co ważne, Spółka będąca Wnioskodawcą miałaby zostać zobligowana do ich zwrotu.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dopłaty, które mają charakter zwrotny i dokonywane są przez wspólników na kapitał rezerwowy, niepowodujące podwyższenia wartości wkładów wspólników, nie stanowią zmiany umowy spółki.

Z przedstawionym stanowiskiem nie można się zgodzić. Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 3 pkt 1 ustawy za zmianę umowy przy spółce osobowej uważa się:

1. wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki,
2. pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika,
3. dopłaty,
4. oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania.
   
   

Wskazany przepis podaje więc cztery rozłączne czynności, które uważane są za zmiany umowy spółki osobowej. Odrębną czynnością jest podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki, a odrębną – są dopłaty i w przypadku tej czynności nie jest wymagany warunek, aby wiązały się one z podwyższeniem wartości wkładów.

Zatem opisane we wniosku dopłaty – mimo, że zostaną przeznaczone na kapitał rezerwowy − podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jako zmiana umowy spółki. Wskazanie, iż mają one charakter zwrotny nie wpływa na sposób opodatkowania tych dopłat. Podstawą opodatkowania będzie wartość dopłaty.

Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.