Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-278/16-2/AMN
z 3 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Gminy przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2016 r. (data wpływu 15 marca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina planuje zorganizować szkolenie dla członków jednostki pomocniczej gminy - rady osiedla pn. „Prawne aspekty działalności rady osiedla (…)”, przyjmując że szkolenie wiąże się z wykonywaniem funkcji statutowej członka rady osiedla oraz że jest niezbędne w realizacji codziennych obowiązków związanych z pełnioną funkcją. Koszt organizacji dwudniowego szkolenia będzie obejmował wykłady, zakwaterowanie, wyżywienie oraz zorganizowany przez Gminę transport na miejsce szkolenia wraz z powrotem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy koszt udziału członka rady osiedla w szkoleniu o tematyce z zakresu pracy w radzie osiedla, pokrywany z budżetu gminy, będzie dla członka rady osiedla przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz czy ewentualny podatek powinien być naliczony od wartości obejmującej szkolenie i transport, czy jedynie od wartości szkolenia lub transportu?

Zdaniem Wnioskodawcy, mając na względzie, że status członka (radnego) rady osiedla jest zbliżony do statusu radnego rady miejskiej, poniesiony przez Gminę wydatek będzie związany z pełnieniem funkcji członka rady osiedla (radnego rady osiedla), zatem członek rady osiedla nie uzyskuje przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów są tzw. inne źródła.

Stosownie do treści art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (http: sjp.pwn.pl.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca planuje zorganizować szkolenie dla członków jednostki pomocniczej gminy - rady osiedla, które wiąże się z wykonywaniem funkcji statutowej członka rady osiedla oraz jest niezbędne w realizacji codziennych obowiązków związanych z pełnioną funkcją. Koszt organizacji dwudniowego szkolenia będzie obejmował wykłady, zakwaterowanie, wyżywienie oraz zorganizowany przez Gminę transport na miejsce szkolenia wraz z powrotem.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446), gmina może tworzyć jednostki pomocnicze: sołectwa oraz dzielnice, osiedla i inne. Jednostką pomocniczą może być również położone na terenie gminy miasto. Jednostkę pomocniczą tworzy rada gminy, w drodze uchwały, po przeprowadzeniu konsultacji z mieszkańcami lub z ich inicjatywy (art. 5 ust. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 37 ust. 1 cytowanej ustawy, organem uchwałodawczym w dzielnicy (osiedlu) jest rada o liczbie członków ustalonej według art. 17, nie więcej jednak niż 21.

Wobec powyższego należy wskazać, że członkom rady osiedla, będącej jednostka pomocniczą Gminy, powinny być stworzone odpowiednie warunki, pozwalające na efektywne sprawowanie ich funkcji. Stąd też otrzymywane przez członków rady osiedla świadczenia w postaci szkolenia obejmującego wykłady, zakwaterowanie, wyżywienie oraz zorganizowany przez Gminę transport na miejsce szkolenia wraz z powrotem – jako ściśle związane z realizacją działań Wnioskodawcy – należy zaliczyć do narzędzi niezbędnych w realizowaniu obowiązków członków rady osiedla.

Wskazać przy tym należy, że członkowie rady osiedla nie uzyskują osobistych korzyści w związku z uczestnictwem w przedmiotowym szkoleniu. Realizują funkcje statutowe członka rady osiedla. W związku z tym wydatki Wnioskodawcy nie będą generowały po stronie członków rady osiedla przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te poniesione przez Wnioskodawcę będą bowiem w istocie wydatkami poniesionym na funkcjonowanie ww. rady osiedla. Zatem jako takie wydatki te nie będą stanowić nieodpłatnego świadczenia dla osób wchodzących w skład rady osiedla.

Z tych też powodów wartość świadczeń w postaci uczestnictwa członków rady osiedla w szkoleniu – obejmującym wykłady, zakwaterowanie, wyżywienie oraz zorganizowany przez Gminę transport na miejsce szkolenia wraz z powrotem, nie będzie można uznać za nieodpłatne świadczenia, które należy zakwalifikować do jakiegokolwiek przychodu określonego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. A zatem, w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opisane we wniosku świadczenia nie będą przychodem podatkowym. W konsekwencji na Wnioskodawcy nie będą ciążyły z tego tytułu obowiązki płatnika.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W związku z treścią niniejszego rozstrzygnięcia, pytanie w części dotyczącej sposobu naliczenia ewentualnego podatku, stało się bezprzedmiotowe. Wobec tego odstąpiono od udzielenia odpowiedzi w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.