Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-276/16-2/KW1
z 19 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2016 r. (data wpływu 5 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy zlecenia powierniczego jakie powstaną po stronie powierzającego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy zlecenia powierniczego jakie powstaną po stronie powierzającego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym, opodatkowanym od całości swoich dochodów w Polsce. Wnioskodawca jest akcjonariuszem spółki komandytowo-akcyjnej, mającej siedzibę w Polsce, będącej polskim rezydentem podatkowym (dalej: „Spółka”). Spółka posiada także innych akcjonariuszy.

Z uwagi na proces restrukturyzacji zarządzania własnymi aktywami, na podstawie umowy powiernictwa Wnioskodawca przekaże posiadane akcje powiernikowi celem zarządzania tymi akcjami na rzecz Wnioskodawcy z obowiązkiem ich zwrotu i rozliczenia (dalej: „Powiernik”).

Przekazanie akcji Powiernikowi nie nastąpi w drodze umowy darowizny ani sprzedaży, a poprzez umowę powiernictwa.

Zgodnie z postanowieniami umowy powierniczej:

1. Prawa i obowiązki związane z akcjami Wnioskodawcy zostaną powierniczo przeniesione na Powiernika na czas obowiązywania umowy powierniczej.
   
2. Na zasadach określonych w umowie powierniczej własność akcji czasowo zostanie przeniesiona na Powiernika (w stosunkach zewnętrznych) jednak w relacji pomiędzy Wnioskodawcą a Powiernikiem (tj. stosunku wewnętrznym), to Wnioskodawca będzie traktowany jako akcjonariusz. Oznacza to, że w szczególności:
   1. Powiernik zobowiązany będzie do przekazania lub przeniesienia na Wnioskodawcę wszystkiego, co otrzyma jako akcjonariusz na podstawie umowy powiernictwa (w szczególności dotyczy to dywidend);
   2. Wnioskodawca zwróci Powiernikowi wszelkie koszty związane z powiernictwem;
   3. Powiernik będzie uprawniony do wykonywania praw i obowiązków wynikających z pozycji akcjonariusza posiadanej na podstawie umowy powiernictwa wyłącznie według uprzednich poleceń Wnioskodawcy lub w razie ich braku - zgodnie z interesem Wnioskodawcy;
   4. Zgodnie z treścią umowy powiernictwa Powiernik zobowiązany jest do wykonywania praw właścicielskich zgodnie z instrukcjami Wnioskodawcy;
   5. Wynagrodzenie Powiernika z tytułu umowy powiernictwa będzie ustalane w oparciu o zawartą w umowie powiernictwa formułę;
   6. Umowa zostanie zawarta na czas oznaczony, po jego upływie Powiernik obowiązany jest zwrócić bez dodatkowego wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy otrzymane w ramach umowy powiernictwa akcje.
   
   
   

Reasumując, celem zawarcia umowy powierniczej jest zarządzanie przez Powiernika akcjami we własnym imieniu lecz na rzecz Wnioskodawcy przez określony czas.

Z punktu widzenia Powiernika celem zawarcia umowy powierniczej jest uzyskiwanie przychodów w postaci wynagrodzenia z tytułu wykonywania praw właścicielskich zgodnie z instrukcjami Wnioskodawcy.

Wnioskodawca dopuszcza możliwość, że w trakcie trwania umowy powierniczej nastąpi przekształcenie Spółki w spółkę akcyjną. W takiej sytuacji, po zakończeniu umowy powierniczej, Powiernik zwróci Wnioskodawcy akcje w nowej spółce akcyjnej, odpowiadające powierzonym akcjom w Spółce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy nieodpłatne przekazanie akcji w ramach umowy powiernictwa na rzecz Powiernika stanowi czynność opodatkowaną podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy zwrotne przeniesienie przez Powiernika na rzecz Wnioskodawcy własności akcji w Spółce (lub w spółce akcyjnej, powstałej w wyniku przekształcenia Spółki) na podstawie opisanej we wniosku umowy powiernictwa stanowi przychód Wnioskodawcy?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy.

1. Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie aktywów na rzecz Powiernika nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
2. Zwrotne przeniesienie przez Powiernika na rzecz Wnioskodawcy własności akcji w Spółce (lub w spółce akcyjnej, powstałej w wyniku przekształcenia Spółki) na podstawie opisanej we wniosku umowy powiernictwa nie stanowi przychodu Wnioskodawcy.
   
   

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c ustawy o PIT oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów, których osiągnięcie powoduje powstanie obowiązku podatkowego, zawarty został w art. 10 ust. 1 ustawy o PIT. Zgodnie z jego treścią źródłami przychodów są:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
   
2. działalność wykonywana osobiście;
   
3. pozarolnicza działalność gospodarcza;
   
4. działy specjalne produkcji rolnej;
   
5. (uchylony)
   
6. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
   
7. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;
   
8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
      
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
      
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
      
   4. innych rzeczy,
   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w pkt. 8 lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
   
9. inne źródła.
   
   

Reasumując, przychodem jest każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy, otrzymane jako świadczenie pieniężne, rzeczowe lub też jako świadczenie nieodpłatne lub częściowo odpłatne. Tak więc w celu określenia, co stanowi przychód podatnika, należy zidentyfikować stosunek prawny leżący u podstaw otrzymanego przez niego świadczenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w momencie nieodpłatnego przeniesienia własności akcji w Spółce na Powiernika, jak również późniejsze przeniesienie przez Powiernika nieodpłatnie własności akcji w Spółce lub spółce przekształconej będzie immanentną cechą łączącego ich stosunku prawnego, a nie należnym, samoistnym świadczeniem, które skutkowałoby przysporzeniem majątkowym.

Tym samym z tytułu otrzymania akcji jak również z tytułu późniejszego przeniesienia przez Powiernika własności akcji w Spółce lub spółce przekształconej na Wnioskodawcę, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód.

Na gruncie prawa cywilnego umowa powiernictwa ma charakter podobny do umowy zlecenia. Zgodnie z art. 734 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) przez umowę zlecenia przyjmujący zlecenie (w tym przypadku: Powiernik) zobowiązuje się do dokonania określonej czynności prawnej dla dającego zlecenie. Zgodnie z art. 740 Kodeksu cywilnego (zdanie drugie) zleceniobiorca powinien wydać zleceniodawcy wszystko co przy wykonywaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym. Konsekwentnie przeniesienie własności aktywów oraz ich zwrot są immanentną cechą łączącego ich stosunku prawnego, a nie niezależnym, samoistnym świadczeniem.

Pogląd taki podzielił m.in. WSA w Warszawie w wyroku z dnia 9 listopada 2004 r. (sygn. III SA 3031/03), w którym stwierdził co następuje: „przepisy ustaw podatkowych regulują podatkowe skutki określonych zdarzeń prawnych; określają podmiot, przedmiot opodatkowania, stawki podatkowe, zasady przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorie podmiotów zwolnionych od podatków. Przy ocenie tych zdarzeń prawnych nie można jednakże pomijać wszystkich aspektów tych stosunków gospodarczych, a te należy analizować na gruncie prawa cywilnego. Stąd nie do zaakceptowania w świetle art. 187 § I i art. 191 ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. 1997 nr 137 poz. 926) jest pominięcie przez organy podatkowe przy ustalaniu obowiązków podatkowych wynikających z dokonanych transakcji, że czynności te są wynikiem umowy zlecenia powierniczego”.

Zdaniem Wnioskodawcy ustawa o PIT nie zawiera przepisów, które wprost regulują zasady opodatkowania czynności wykonywanych w ramach umów powierniczych. Wnioskodawca wskazuje, że umowa powiernicza, która ze swej istoty polega na przekazaniu i zwrocie wartości majątkowej powinna być traktowana jako generująca świadczenie, które ma charakter zwrotny.

W ocenie Wnioskodawcy zatem, powinna ona być traktowana jako neutralna podatkowo i stawiana na równi z umowami o podobnym charakterze, np. pożyczka (tzn. nie generująca przychodu w momencie przekazania, jak i w momencie zwrotu aktywów przez Powiernika).

W związku z powyższym, przeniesienie aktywów na rzecz Powiernika w ramach umowy powiernictwa oraz zwrotne przeniesienie przez Powiernika na rzecz Wnioskodawcy własności akcji stanowi czynność neutralną podatkowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja zawiera ocenę stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy zlecenia powierniczego jakie powstaną po stronie powierzającego tj. Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy - przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Pod pojęciem przychodu należy rozumieć każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Katalog źródeł przychodów został określony w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z nim źródłami przychodów są:

1. stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta;
   
2. działalność wykonywana osobiście;
   
3. pozarolnicza działalność gospodarcza;
   
4. działy specjalne produkcji rolnej;
   
5. (uchylony)
   
6. najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą;
   
7. kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c;
   
8. odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
   
   
   1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
      
   2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
      
   3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
      
   4. innych rzeczy,
   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany;
   8a) działalność prowadzona przez zagraniczną spółkę kontrolowaną,
   
9. inne źródła.
   
   

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym, opodatkowanym od całości swoich dochodów w Polsce. Wnioskodawca jest akcjonariuszem spółki komandytowo-akcyjnej, mającej siedzibę w Polsce, będącej polskim rezydentem podatkowym (dalej: „Spółka”). Spółka posiada także innych akcjonariuszy. Z uwagi na proces restrukturyzacji zarządzania własnymi aktywami, na podstawie umowy powiernictwa Wnioskodawca przekaże posiadane akcje powiernikowi celem zarządzania tymi akcjami na rzecz Wnioskodawcy z obowiązkiem ich zwrotu i rozliczenia (dalej: „Powiernik”). Przekazanie akcji Powiernikowi nie nastąpi w drodze umowy darowizny ani sprzedaży, a poprzez umowę powiernictwa. Zgodnie z postanowieniami umowy powierniczej: 1. Prawa i obowiązki związane z akcjami Wnioskodawcy zostaną powierniczo przeniesione na Powiernika na czas obowiązywania umowy powierniczej. 2. Na zasadach określonych w umowie powierniczej własność akcji czasowo zostanie przeniesiona na Powiernika (w stosunkach zewnętrznych) jednak w relacji pomiędzy Wnioskodawcą a Powiernikiem (tj. stosunku wewnętrznym), to Wnioskodawca będzie traktowany jako akcjonariusz. Oznacza to, że w szczególności, że: a) Powiernik zobowiązany będzie do przekazania lub przeniesienia na Wnioskodawcę wszystkiego, co otrzyma jako akcjonariusz na podstawie umowy powiernictwa (w szczególności dotyczy to dywidend); b) Wnioskodawca zwróci Powiernikowi wszelkie koszty związane z powiernictwem; c) Powiernik będzie uprawniony do wykonywania praw i obowiązków wynikających z pozycji akcjonariusza posiadanej na podstawie umowy powiernictwa wyłącznie według uprzednich poleceń Wnioskodawcy lub w razie ich braku - zgodnie z interesem Wnioskodawcy; d) Zgodnie z treścią umowy powiernictwa Powiernik zobowiązany jest do wykonywania praw właścicielskich zgodnie z instrukcjami Wnioskodawcy; e) Wynagrodzenie Powiernika z tytułu umowy powiernictwa będzie ustalane w oparciu o zawartą w umowie powiernictwa formułę; f) Umowa zostanie zawarta na czas oznaczony, po jego upływie Powiernik obowiązany jest zwrócić bez dodatkowego wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy otrzymane w ramach umowy powiernictwa akcje. Celem zawarcia umowy powierniczej jest zarządzanie przez Powiernika akcjami we własnym imieniu lecz na rzecz Wnioskodawcy przez określony czas. Z punktu widzenia Powiernika celem zawarcia umowy powierniczej jest uzyskiwanie przychodów w postaci wynagrodzenia z tytułu wykonywania praw właścicielskich zgodnie z instrukcjami Wnioskodawcy. Wnioskodawca dopuszcza możliwość, że w trakcie trwania umowy powierniczej nastąpi przekształcenie Spółki w spółkę akcyjną. W takiej sytuacji, po zakończeniu umowy powierniczej, Powiernik zwróci Wnioskodawcy akcje w nowej spółce akcyjnej, odpowiadające powierzonym akcjom w Spółce.

W tym miejscu należy wskazać, że w obrocie gospodarczym zarówno osoby fizyczne jak i prawne, a także jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej (spółki osobowe) nie muszą działać osobiście, dopuszczalne jest działanie przez przedstawiciela. Istota przedstawicielstwa w prawie cywilnym polega na tym, że pewna osoba dokonuje w imieniu i na rzecz innego podmiotu czynności prawnych. Osoba, która dokonuje czynności, określana jest mianem przedstawiciela, natomiast osoba, w imieniu której czynność jest dokonywana - mianem reprezentowanego.

Jeżeli czynność dokonana przez przedstawiciela mieści się w granicach umocowania udzielonego przez reprezentowanego, wywołuje ona bezpośredni skutek dla podmiotu, który udzielił pełnomocnictwa. Powszechnie wskazuje się, że prawu cywilnemu znane są także inne podobne instytucje, które pełnią funkcje zbliżone do przedstawicielstwa, przy czym nie należy ich utożsamiać z przedstawicielstwem.

Od tej instytucji należy odróżnić np. powiernika, który na zewnątrz działa jako samodzielny podmiot prawa, jednak z mocy wewnętrznego porozumienia z inną osobą, na rzecz której działa, nie występuje we własnym interesie.

Powiernictwo jako instytucja prawna nie jest uregulowane w prawie polskim. Podstawą do konstruowania czynności powierniczych jest wyrażona w art. 353 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 380) zasada swobody kontraktowej. Zgodnie z tym przepisem - strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Najczęściej podstawą do skonstruowania umowy powierniczej jest umowa zlecenia. Prawa i obowiązki stron tej umowy należy zasadniczo oceniać według przepisów o zleceniu.

Istota zlecenia powierniczego polega na tym, że na zewnątrz występuje powiernik, który dokonuje nabycia pewnej rzeczy lub prawa we własnym imieniu, ale na rzecz zleceniodawcy. Jak wynika z art. 734 i 735 Kodeksu cywilnego - istotą umowy zlecenia jest odpłatne (prowizja) lub nieodpłatne dokonanie określonej czynności prawnej w imieniu dającego zlecenie lub jeżeli tak stanowi umowa w imieniu własnym, lecz na rachunek zlecającego. W tym ostatnim wypadku wszelkie nabycie praw lub rzeczy ma charakter powierniczy (fiducjarny), a przyjmujący zlecenie ma obowiązek wydać zlecającemu wszystko, co przy wykonaniu zlecenia dla niego uzyskał, chociażby w imieniu własnym (art. 740 zd. 2 Kodeksu cywilnego).

Tak więc skoro przekazanie akcji nastąpi w ramach umowy powiernictwa oraz nie będzie to umowa darowizny czy też sprzedaży, to po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód podatkowy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przyjmując za Wnioskodawcą, że w przypadku przekształcenia spółki komandytowo-akcyjnej w spółkę akcyjną, akcje zwrócone Wnioskodawcy w nowej spółce akcyjnej będą odpowiadały powierzonym akcjom w spółce komandytowo-akcyjnej, należy stwierdzić, że skoro przeniesienie na Wnioskodawcę tych akcji nastąpi w wykonaniu zobowiązania wynikającego z uprzednio zawartej umowy powierniczej, to z tytułu takiego przeniesienia własności akcji u Wnioskodawcy nie powstanie przychód.

Podsumowując należy stwierdzić, że umowa powiernictwa, która w swej istocie polega na przekazaniu i zwrocie wartości majątkowej będzie w tym zakresie dla Wnioskodawcy neutralna podatkowo i nie wywoła u niego skutków prawnych w podatku dochodowym od osób fizycznych po jego stronie.

Końcowo odnosząc się do powołanego przez Wnioskodawcę wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego - wskazać należy, że wyroki te dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.