INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2011 r. (data wpływu 12 października 2011 r.), uzupełnionym w dniu 30 grudnia 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 30 grudnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleniowych.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podmiotem świadczącym usługi w zakresie organizacji oraz przeprowadzania szkoleń. Nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz nie jest wpisana do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, a co za tym idzie nie posiada zaświadczenia o takim wpisie. Usługi jakie będą wykonywane przez Spółkę są usługami kształcenia zawodowego. Spółka nie otrzymała akredytacji na usługę będącą przedmiotem pytania.

Generalny Wykonawca jest podmiotem, który otrzymał od Stowarzyszenia zlecenie zorganizowania oraz przeprowadzenia szkoleń w ramach projektu.

W dniu 10 czerwca 2011 r. Spółka zawarła z Generalnym Wykonawcą umowę, na podstawie której Generalny Wykonawca zlecił Spółce zorganizowanie i przeprowadzenie co najmniej 30 szkoleń w ramach projektu.

W oparciu o umowę Spółka zobowiązała się do zorganizowania oraz przeprowadzenia co najmniej 30 szkoleń, dla co najmniej 450 uczestników, z co najmniej 150 przedsiębiorstw. Spółka zobowiązana jest do zapewnienia infrastruktury szkolenia (zakwaterowanie, obsługa cateringowa, itp.), materiałów szkoleniowych oraz osób przeprowadzających szkolenia.

Umowa zawarta została przez Generalnego Wykonawcę oraz Spółkę w ramach Poddziałania 2.1.1. Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki. Instytucją wdrażającą jest Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości. Szkolenia, które mają zostać zorganizowane oraz przeprowadzone przez Spółkę, finansowane są w 100 proc. ze środków pochodzących z Unii Europejskiej.

W zamian za zorganizowanie oraz przeprowadzenie szkoleń, Generalny Wykonawca zobowiązany jest do zapłaty na rzecz Spółki wynagrodzenia określonego w treści umowy. Wynagrodzenie zostało określone w wysokości maksymalnej, której nie może przekroczyć. Generalny Wykonawca zobowiązany będzie do zapłaty na rzecz Spółki wynagrodzenia na podstawie wystawionej przez Spółkę faktury VAT.

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Środki, którymi Generalny Wykonawca płacić będzie Spółce za realizację szkoleń, są środkami uwzględnionymi przez ten podmiot w tym projekcie właśnie na nabycie danego rodzaju usługi szkoleniowej, a wystawiane przez Spółkę faktury stanowić będą dla Generalnego Wykonawcy dowód poniesienia wydatku przewidzianego w planie projektu. Generalny Wykonawca dysponować będzie specjalnym, wyodrębnionym rachunkiem bankowym, w ramach którego dokonywał będzie rozliczeń za szkolenia zrealizowane na jego rzecz przez Spółkę. Podmiotem bezpośrednio otrzymującym środki pomocowe z funduszy Unii Europejskiej (środki publiczne) jest Stowarzyszenie. Jednakże Stowarzyszenie to nie jest beneficjentem tej pomocy - beneficjentem docelowym pomocy publicznej są osoby fizyczne, które są uczestnikami szkoleń prowadzonych przez Spółkę.

Prowadzone przez Spółkę szkolenia w ramach projektu adresowane są między innymi do osób wykonujących następujące zawody: (213106 - biotechnolog; 213102 - biochemik; 213104 - bioinżynier; 213108 - mikrobiolog). Wszystkie wskazane powyżej zawody wyszczególnione są w wykazie zawartym w treści rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania. Powyższe oznacza, że prowadzone szkolenia mają charakter typowo zawodowy, związane są z podnoszeniem kwalifikacji przez osoby wykonujące ww. zawody.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy szkolenia, które organizować oraz przeprowadzać będzie Spółka, są zwolnione z opodatkowania w zakresie podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, szkolenia, które będzie organizować oraz przeprowadzać w oparciu o umowę, są zwolnione z opodatkowania w zakresie podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054).

Spółka powołała treść art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 5a, art. 7 ust. 1, art. 8 ust. 1, art. 41 ust. 1, art. 146a pkt 1, art. 43 ust. 1 pkt 26 i pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług, § 13 ust. 1 pkt 19 i pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) oraz art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 288 str. 1).

Wskazała, iż przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowane w całości ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawy towarów ściśle z tymi usługami związane. Co więcej, przepis rozporządzenia wykonawczego przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z powołanych przepisów, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia bądź finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W ocenie Spółki, w niniejszym przypadku zostaną spełnione warunki upoważniające do zwolnienia z opodatkowania w zakresie podatku od towarów i usług, jakie określone są w treści art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy:

• szkolenia organizowane oraz przeprowadzane przez Spółkę zakwalifikować należy jako usługę kształcenia zawodowego, ponieważ ich przeprowadzenie ma na celu podniesienie kompetencji zawodowych ich uczestników i jest bezpośrednio związane z wykonywaną przez nich pracą a ponadto
• są one w 100% finansowane ze środków Unii Europejskiej, czyli środków publicznych.

Jednocześnie Spółka podkreśliła, iż zaprezentowane przez nią stanowisko jest zgodne z utrwaloną praktyką organów skarbowych. Tytułem przykładu przywołała interpretacje indywidualne Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 18 sierpnia 2011 r. (nr IPTPP1/443-227/11-4/ALN), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 kwietnia 2011 r. (nr IPPP1/443-1331/10-4/lsz), Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 marca 2011 r. (nr ILPP2/443-39/11-2/SJ).

Powołała również art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) definiujący, co należy rozumieć przez środki publiczne.

Przeprowadziła ponadto analizę bieżącego orzecznictwa sądów administracyjnych oraz tutejszego organu, z której wynika, iż jest ono w pełni zgodne ze stanowiskiem zaprezentowanym w treści zapytania. W szczególności wskazała na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 października 2011 r. (I SA/Gd 859/11), interpretacje: Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy wydanej na skutek uwzględnienia skargi z dnia 26 października 2011 r. nr ITPP2/4441-31/11/RS, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 29 czerwca 2011 r. nr ILPP4/443-282/11-5/ISN, z dnia 27 maja 2011 nr ILPP4/443-167/11-5/EWW, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 6 kwietnia 2011 r. nr IPPP1/443-1331/104/ISz), z dnia 5 maja 2011 r. nr IPPP1-443-113/11-4/AS, z dnia 7 marca 2011 r. nr IPPP1/443-6/11-4/AW oraz z dnia 31 sierpnia 2011 r. nr IPPP1-443-1003/11-2/Igo.

W ocenie Spółki, stanowisko przedstawione na wstępie niniejszego pisma jest zgodne z treścią obowiązujących przepisów prawa podatkowego oraz utrwaloną praktyką organów podatkowych, w związku z czym powinno zostać uznane za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w przypadku tych usług dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 347, str. 1 ze zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, iż usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja „interesu publicznego”, nie zostały również określone podmioty, które mogą działać „w interesie publicznym”. Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa jaki i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu „interesu publicznego”.

Wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 szóstej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika„ (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

• oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy wynika, że zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto, zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku są usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

W myśl § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia, zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Definicja zawarta w art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE l 77/1) określa, iż usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Analizując powołaną wyżej regulację art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że warunkiem zwolnienia od podatku usług w zakresie kształcenia jest spełnienie przesłanki o charakterze podmiotowym odnoszącej się do usługodawcy, który musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Z kolei, aby móc skorzystać ze zwolnienia od podatku, na podstawie ust. 1 pkt 29 powyższego artykułu lub § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów, szkolenia muszą obejmować nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z konkretną branżą, czy zawodem lub muszą mieć na celu uzyskanie, czy uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Dodatkowo należy spełnić jeden ze wskazanych poniżej warunków, tj.:

• formy i zasady tych szkoleń muszą wynikać z odrębnych od podatkowych aktów prawnych,
• na świadczone szkolenia należy uzyskać akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty,
• szkolenia muszą być finansowane co najmniej w 70% ze środków publicznych.

Środkami publicznymi, w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.) są:

1. dochody publiczne;
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:



1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
4. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
5. z innych operacji finansowych;


5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.

Zgodnie z art. 5 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 84 poz. 712 ze zm.), przez beneficjenta rozumie się osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, której ustawa przyznaje zdolność prawną, realizującą projekty finansowane z budżetu państwa lub ze źródeł zagranicznych na podstawie decyzji lub umowy o dofinansowanie projektu.

W myśl pkt 3 powołanego artykułu, instytucja pośrednicząca, to organ administracji publicznej lub inna jednostka sektora finansów publicznych, której została powierzona, w drodze porozumienia zawartego z instytucją zarządzającą, część zadań związanych z realizacją programu operacyjnego; instytucja pośrednicząca pełni funkcje instytucji pośredniczącej w rozumieniu art. 2 pkt 6 rozporządzenia Rady (WE) nr 1083/2006 z dnia 11 lipca 2006 r. ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego oraz Funduszu Spójności i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1260/1999 (Dz. Urz. UE L 210 z 31.07.2006, str. 25-78);

Z treści wniosku wynika, że Spółka jest podmiotem świadczącym usługi w zakresie organizacji oraz przeprowadzania szkoleń. Nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, nie jest wpisana do ewidencji szkół i placówek niepublicznych oraz nie otrzymała akredytacji na usługę będącą przedmiotem pytania. Stowarzyszenie zleciło Generalnemu Wykonawcy zorganizowanie oraz przeprowadzenie szkoleń w ramach projektu. Następnie Generalny Wykonawca zawarł w dniu 10 czerwca 2011 r. umowę ze Spółką, w oparciu o którą Spółka zobowiązała się do zorganizowania oraz przeprowadzenia co najmniej 30 szkoleń, dla co najmniej 450 uczestników, z co najmniej 150 przedsiębiorstw. Spółka zobowiązana jest do zapewnienia infrastruktury szkolenia (zakwaterowanie, obsługa cateringowa, itp.), materiałów szkoleniowych oraz osób przeprowadzających szkolenia. Szkolenia, które mają zostać zorganizowane oraz przeprowadzone przez Spółkę, finansowane są w 100 proc. ze środków pochodzących z Unii Europejskiej. Środki, którymi Generalny Wykonawca płacić będzie Spółce za realizację szkoleń, są środkami uwzględnionymi przez ten podmiot w tym projekcie właśnie na nabycie danego rodzaju usługi szkoleniowej, a wystawiane przez Spółkę faktury stanowić będą dla Generalnego Wykonawcy dowód poniesienia wydatku przewidzianego w planie projektu. Generalny Wykonawca dysponować będzie specjalnym, wyodrębnionym rachunkiem bankowym, w ramach którego dokonywał będzie rozliczeń za szkolenia zrealizowane na jego rzecz przez Spółkę. Podmiotem bezpośrednio otrzymującym środki pomocowe z funduszy Unii Europejskiej (środki publiczne) jest Stowarzyszenie.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane regulacje ustawy o podatku od towarów i usług w pierwszej kolejności stwierdzić należy, iż do ww. usług, nie ma zastosowania zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy, gdyż Spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Z treści wniosku wynika ponadto, iż szkolenia nie są prowadzone w formie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach oraz Spółka nie jest podmiotem, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, zatem przeprowadzone szkolenia, o których mowa we wniosku, nie korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie ust. 1 pkt 29 lit. a) i b) powołanego artykułu. Podstawą do zwolnienia ww. usług nie będzie również art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c) ustawy.

Wskazać należy, iż bezpośrednim dysponentem środków publicznych jest zleceniodawca usług, tj. Stowarzyszenie, zaś podwykonawcą Generalny Wykonawca. Spółka w tym układzie jest trzecim w kolejności podmiotem odpowiedzialnym za przeprowadzenie szkoleń (podwykonawcą podwykonawcy). Tak więc, o ile dla zleceniodawcy (Stowarzyszenia), który jest faktycznym organizatorem usług szkoleniowych oraz podwykonawcy (Generalnego Wykonawcy), otrzymane dofinansowanie pochodzi ze środków publicznych, tak dalsze dystrybuowanie tychże środków przez podwykonawcę powoduje, iż środki te tracą przymiot „publiczności”, a stają się środkami prywatnymi.

Mając na uwadze powyższe oraz fakt, że wykonywane czynności nie są objęte zwolnieniem, ani obniżonymi stawkami podatku na podstawie innych przepisów ustawy i rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, podlegają one opodatkowaniu - zgodnie z treścią art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy - 23% stawką podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.