Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-497/16-3/RK
z 25 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późń. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2016 r. (data wpływu 19 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodów przeznaczonych na zakup dwóch mieszkań na własne cele mieszkalne - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

Rodzice Wnioskodawczyni (będący w związku małżeńskim i wspólnocie majątkowej) kupili i wykończyli mieszkanie oraz miejsce postojowe w garażu podziemnym w Warszawie, część powyższych wydatków została sfinansowana kredytem bankowym zabezpieczonym hipoteką na powyższej nieruchomości. Obecna wysokość kredytu wynosi około 40% wartości rynkowej nieruchomości. Wnioskodawczyni od kilku lat mieszka i jest zameldowana w przedmiotowym mieszkaniu. Wnioskodawczyni planuje w najbliższym czasie wziąć ślub a rodzice planują darowanie córce nieruchomości w ramach prezentu ślubnego, pod warunkiem przystąpienia Wnioskodawczyni do powyższego kredytu. Rodzice Wnioskodawczyni są właścicielami kilku nieruchomości mieszkalnych.

Elementy zdarzenia przyszłego:

Wnioskodawczyni chce przed ślubem przystąpić do istniejącego kredytu hipotecznego jako współkredytobiorca, stając się razem ze swoimi rodzicami stroną kredytu w wyniku tego stanie się ona dłużnikiem solidarnym bez udziałowym w stosunku do banku. Następnie Wnioskodawczyni chce wziąć ślub cywilny ze swoim obecnym narzeczonym. Po ślubie rodzice wnioskodawczyni planują dokonać darowizny na rzecz Wnioskodawczyni mieszkania w Warszawie (bez miejsca parkingowego), w akcie notarialnym darowizny, chcą zawrzeć zapis zobowiązujący Wnioskodawczynię do spłaty całości niespłaconego kredytu w przypadku sprzedaży darowanego mieszkania. Wnioskodawczyni w związku z faktem, że mieszkanie jest bardzo duże (ponad 160 metrów kwadratowych) chce sprzedać mieszkanie przed upływem pięciu lat od uzyskania darowizny. Z uzyskanych środków Wnioskodawczyni chce spłacić pozostały do spłacenia kredyt hipoteczny zaciągnięty przez rodziców, którego stała się stroną na mocy przystąpienia do umowy kredytu oraz kupić w ramach wspólnoty małżeńskiej (działanie surogacji zmodyfikowane przez właściciela majątku osobistego) dwa mniejsze mieszkania w Warszawie na własne cele mieszkalne w terminie krótszym niż dwa lata od sprzedaży darowanej nieruchomości. Całość poniesionych wydatków Wnioskodawczyni chce uznać jako poniesione na własne cele mieszkalne o których mowa w art. 21 ust 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyszczególnione w art. 21 ust. 25 tej ustawy. Wnioskodawczyni będzie mieszkać w obu mieszkaniach. Żadne z mieszkań nie będzie stanowiło przedmiotu umowy najmu nawet tymczasowo.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy całość środków pochodzących ze sprzedaży darowanego mieszkania, które Wnioskodawczyni przeznaczy na spłatę kredytu zaciągniętego przez jej rodziców, a którego stała się stroną w wyniku przystąpienia do kredytu co było bezpośrednio związane z aktem darowizny, można zakwalifikować jako wydatki na cele mieszkalne wskazane w katalogu zawartym w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku od osób fizycznych?
2. Czy kupno i wykończenie dwóch mniejszych mieszkań w Warszawie zarówno w ramach wspólnoty małżeńskiej jak i w wypadku kupna w ramach majątku osobistego Wnioskodawczyni ze środków pochodzących ze sprzedaży darowanej nieruchomości (majątek osobisty Wnioskodawczyni) można całościowo zakwalifikować w ramach wydatków na własne cele mieszkalne w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest odpowiedz na pytanie nr 2.

W zakresie pytania nr 1 wydana zostanie odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Wnioskodawczyni zgadza się z opinią Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy, że „Zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych przez zakup trzech mieszkań wykracza co prawda poza przeciętne standardy, jednakże ustawodawca nie zastrzegł, że własne cele mieszkaniowe można realizować wyłącznie poprzez zakup jednego mieszkania. Nie ma zatem podstaw do ograniczenia stosowania ww. zwolnienia poprzez uwzględnienie tylko tych wydatków, które zostaną poniesione na nabycie jednego lokalu mieszkalnego” (syg. akt: ITPB4/4511-78/15/JG). Powołany art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje zwolnienie ze względu na „własne cele mieszkaniowe”. Jest to cel nadrzędny, przez pryzmat którego należy interpretować ww. przepis. Ustawodawca nie definiuje jednak użytego zwrotu „własne cele mieszkaniowe”. Odnosząc się do powyższej kwestii Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 20 października 2015 r., sygn. akt I SA/Bd 791/15 stwierdził, iż pojęcie celu związane jest z wewnętrzną postawą człowieka, określaną najczęściej mianem chęci, woli, dążenia, zamiaru, postawy motywującej (powodującej) ludzkie działanie. Zatem wydatek poniesiony na własne cele mieszkaniowe, to wydatek dokonany w zamiarze zaspokajania własnych potrzeb mieszkaniowych, niezależnie od ilości mieszkań jakie podatnik potrzebuje do zaspokojenia swoich potrzeb mieszkaniowych. Takie stanowisko jest również wykazane w licznych interpretacjach indywidualnych prawa podatkowej, między innymi o sygnaturach IPPB4/415-135/13-4/MS, IPTPB2/415-398/13-2/AK, IPTPB2/415-348/11-4/MP, ITPB4/4511-601/15/KK, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie również wyraził takie stanowisko w III SA/Wa 1028/14. Wnioskodawczyni podkreśla fakt, że żadne z mieszkań, które planuje kupić nie będą przedmiotem najmu nawet tymczasowego.

Według opinii Wnioskodawczyni fakt kupna dwóch mieszkań w ramach majątku wspólnego małżeństwa Wnioskodawczyni ze środków uzyskanych ze sprzedaży darowanego mieszkania będącego majątkiem osobistym Wnioskodawczyni nie ma znaczenia w stosunku do uznania wydatków poniesionych przez Wnioskodawczyni na wydatki na własne cele mieszkaniowe. Nie ma podstaw prawnych, które wskazywałyby jakim udziałem wkładu finansowego poszczególnych małżonków musi cechować się zakup nieruchomości w ramach majątku wspólnego. Z perspektywy podatku dochodowego istotnym jest jedynie fakt, iż to Wnioskodawczyni poniosła wydatki na mieszkania z dochodu, który zgodnie z art. 30e ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie miesza się z innymi dochodami.

Poniesiony wydatek na spłatę istniejącego kredytu hipotecznego powinien mieć wpływ na obniżenie podatku od dochodu dla osób fizycznych naliczonego w związku ze sprzedażą darowanego mieszkania, ponieważ darowizna nieruchomości jest bezpośrednio powiązana z przystąpieniem Wnioskodawczyni do kredytu, który został zaciągnięty przez darczyńców - rodziców Wnioskodawczyni w celu kupna i wykończenia darowanego mieszkania oraz kupna miejsca postojowego w garażu podziemnym.

W klasycznej sytuacji gdzie mieszkanie jest kupowane z wykorzystaniem kredytu a następnie sprzedawane przed upływem pięciu lat przez tą samą osobę wartość kredytu obniża kwotę dochodu zgodnie z art. 22 ust. 6e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie może zostać zakwalifikowana jako wydatki mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ww ustawy aby uniknąć podwójnego odejmowania kosztów od dochodu.

Natomiast w przypadku gdy Wnioskodawczyni staje się w momencie przystąpienia do kredytu dłużnikiem solidarnym bez udziałowym w stosunku do banku, co następuje w związku z dokonaniem darowizny i stanowi poniekąd koszt otrzymanego mieszkania, którego wartość da się określić dopiero po całkowitej spłacie kredytu i znaniu sumy spłaty dokonanej przez Wnioskodawczyni. Jednakże nie można zakwalifikować jako koszt w myśl art. 22 ust. 6c ww ustawy ze względu, że art. 22 ust. 6e ww ustawy nie przewiduje odpowiedniej możliwości określenia wysokości nakładów, wszak bank nie wystawia faktur VAT na spałę kredytu. W momencie przystąpienia do kredytu czy dokonania darowizny, Wnioskodawczyni nie jest w stanie określić jaką kwotę kredytu spłaci ona a jaką rodzice, dlatego nie można w żaden sposób zastosować do czynności prawnej umowy kupna- sprzedaży nieruchomości. Jednakże, spłata kredytu przez Wnioskodawczynię powinna zostać uwzględniona przy naliczaniu podatku dochodowego od sprzedania darowanej nieruchomości przez uznanie to jako kosztu zmniejszającego podstawę opodatkowania lub jako wydatek na własne cele mieszkaniowe. Nie mającym znaczenia pod względem podatku dochodowego powinna mieć wysokości spłaty kredytu przez Wnioskodawczynię w stosunku do wysokości kredytu w momencie udzielenia kredytu, czy wysokości jego w momencie przystąpienia do kredytu czy darowizny ze względu na fakt, iż Wnioskodawczyni staje się dłużnikiem bez udziałowym i nie można jej przypisać konkretnej wartości zobowiązania np. 1/3 całości, ma to znaczenie w przypadku wyznaczenia podstawy od podatku od darowizny, jednakże Wnioskodawczyni będąc córką darczyńców jest z tego podatku zwolniona.

Co do faktu, że kredyt został zaciągnięty również na wykończenie mieszkania oraz na zakup miejsca postojowego w garażu podziemnym nie powinno mieć zastosowanie art. 21 ust. 25 pkt 29 ww ustawy ze względu na fakt, iż miejsce garażowe pozostaje własnością rodziców Wnioskodawczyni i spłata kredytu przez Wnioskodawczyni jest związana tylko z mieszkaniem, które Wnioskodawczyni używa na cele mieszkaniowe. Z tego powodu całość spłaty dokonanej przez Wnioskodawczynię powinna zostać zwolniona z podatku w myśl art. 21 ust. 1 pkt 131 ww ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie skutków podatkowych zakupu dwóch mieszkań na własne cele mieszkalne ze środków ze sprzedaży darowanego mieszkania - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Zatem z powyższego wynika, że w przypadku sprzedaży nieruchomości, bądź udziału w niej decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma data nabycia tego udziału w nieruchomości i forma prawna jego nabycia.

Przez pojęcie darowizny rozumieć należy typ umowy nazwanej, opisany w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn.zm.). Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Wobec powyższego, sprzedaż lokalu mieszkalnego przed upływem 5 lat od daty nabycia stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dokonując zatem oceny skutków prawnych odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego nabytego w drodze darowizny należy zastosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, co wynika z treści art. 19 ust. 1 ustawy, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Stosownie natomiast do przepisu art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł – stosownie do art. 30e ust. 5 ww. ustawy.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
      
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziały w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
      
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
      
   4. budowę, rozbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
      
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
   - położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej,
   
2. wydatki poniesione na:
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) na cele określone w pkt 1,
      
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
      
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
   - w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo – kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
   
   

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
   
2. budowę, rozbudowę nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Dodatkowo ustawodawca w art. 21 ust. 29 ww. ustawy wskazuje, iż w przypadku gdy kredyt (pożyczka), o którym mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c), stanowi część kredytu (pożyczki) przeznaczonego na spłatę również innych niż wymienione w tych przepisach zobowiązań kredytowych (pożyczkowych) podatnika, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki przypadające na spłatę kredytu (pożyczki) określonego w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c) oraz zapłacone odsetki od tej części kredytu (pożyczki), która proporcjonalnie przypada na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w ust. 25 pkt 2 lit. a)-c).

Należy również wskazać, iż przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym (art. 21 ust. 30 ustawy).

Zauważyć należy, iż cytowany powyżej przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym wiąże skutki prawne w postaci zwolnienia od opodatkowania z faktem przeznaczenia - w warunkach określonych w ustawie - uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych dochodu wyłącznie na własne cele wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ww. ustawy.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni otrzyma w ramach prezentu ślubnego aktem notarialnym darowiznę od rodziców - lokal mieszkalny o powierzchni 160 metrów kwadratowych, w którym mieszka i jest zameldowana. Wnioskodawczyni planuje sprzedaż lokalu mieszkalnego przed upływem 5 lat od daty nabycia w drodze darowizny. Środki uzyskane ze sprzedaży tego lokalu Wnioskodawczyni ma zamiar wydatkować m.in., na zakup dwóch mniejszych mieszkań na własne cele mieszkaniowe w terminie krótszym niż dwa lata od sprzedaży darowanej nieruchomości.

Z analizowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że ustawodawca uzależnia skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia od wydatkowania przez podatnika w ściśle określonym czasie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) na realizację własnego celu mieszkaniowego. Przy czym cele, których realizacja uprawnia do zwolnienia określone zostały enumeratywnie w art. 21 ust. 25 ww. ustawy. Zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych poprzez zakup dwóch mieszkań wykracza co prawda poza przeciętne standardy, jednakże ustawodawca nie zastrzegł, że własne cele mieszkaniowe można realizować wyłącznie poprzez zakup jednego mieszkania. Nie ma zatem podstaw do ograniczenia stosowania ww. zwolnienia poprzez uwzględnienie tylko tych wydatków, które poniesione zostaną na nabycie jednego lokalu mieszkalnego.

Warunkiem skorzystania ze zwolnienia podatkowego w przypadku zakupu dwóch różnych mieszkań jest wykazanie przez podatnika, że zakupy te służą jego własnym celom mieszkaniowym. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, że celem podatnika jest dążenie, aby w tym nabytym lokalu zamieszkać. Wyrażenie "własne cele mieszkaniowe" należy odnosić do zamiaru zamieszkiwania.

Jeżeli zatem Wnioskodawczyni będzie w stanie dowieść na podstawie obiektywnych okoliczności stanu faktycznego, że będzie mieszkać w obu nabytych lokalach, wówczas środki uzyskane ze sprzedaży mieszkania będą zwolnione od podatku dochodowego.

Jednoznaczne wskazanie, czy w realiach badanej sprawy zwolnienie z podatku dochodowego znajdzie zastosowanie wymaga znajomości szczegółów stanu faktycznego. Bez pogłębionej wiedzy w tym zakresie można jedynie wskazać na możliwe stany faktyczne, w których przedmiotowe zwolnienie znajdzie zastosowanie.

Mieć należy bowiem na uwadze, że w przypadku nabycia nieruchomości mieszkalnych ze środków ze sprzedaży innej nieruchomości Wnioskodawczyni faktycznie powinna w nowo nabytych nieruchomościach własne cele mieszkaniowe realizować, a więc mieszkać. Nie wystarczy być zatem właścicielem lub współwłaścicielem nieruchomości. Lokal, który nie jest zamieszkały przez podatnika, lub jest wykorzystywany do innych celów niż zaspokojenie własnych potrzeb (np. zamieszkują go inne niż podatnik osoby) nie jest lokalem, którego zakup mógłby zostać uznany za realizację własnego celu mieszkaniowego.

W świetle powyższych rozważań należy stwierdzić, że decydujące znaczenie dla skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego będzie miała faktyczna realizacja własnych celów mieszkaniowych Wnioskodawczyni. Ustawa o podatku dochodowym nie reguluje, w jakich okolicznościach są zaspokajane własne cele mieszkaniowe, dlatego każdą sytuację należy rozpatrywać indywidualnie. Zatem nawet jeśli Wnioskodawczyni ze środków uzyskanych ze zbycia nieruchomości kupi dwa mieszkania, będzie mieć prawo do skorzystania ze zwolnienia, jeśli będzie w stanie uzasadnić ich przeznaczenie na własne cele mieszkaniowe.

Podkreślić należy, że w kwestii stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami zostały one uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788 z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. Kodeksu – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny).

Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą m.in. przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 pkt 2 ww. ustawy).

Ustrój wspólności ustawowej, obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Dopiero z chwilą ustania małżeństwa wspólność ta ulega przekształceniu i wówczas małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek (art. 43 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Powyższe przepisy, określają charakter prawny majątkowej wspólności ustawowej małżonków jako współwłasności łącznej co znaczy, że udziały w tej wspólności nie są określone w okresie jej trwania. Inaczej mówiąc z bezudziałowego charakteru małżeńskiej wspólności ustawowej wynika bezudziałowy charakter współposiadania składników majątku wspólnego.

W sytuacji, gdy przychód uzyskany ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego majątek odrębny Wnioskodawczyni zostanie wydatkowany na nabycie nieruchomości (zakup dwóch mieszkań stanowiących odrębną nieruchomość) objętej współwłasnością małżeńską, to przychód ten może w całości korzystać ze zwolnienia na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Skoro pomiędzy Wnioskodawczynią i jej małżonkiem będzie istniała wspólność ustawowa małżeńska a Wnioskodawczyni zamierza środki uzyskane ze sprzedaży lokalu mieszkalnego, które nabyła od rodziców w drodze darowizny – więc pochodzące z Jej majątku odrębnego – przeznaczyć na zakup nowego mieszkania (ewentualnie dwóch) stanowiącego majątek wspólny małżonków, to nie ma potrzeby zawierania pomiędzy małżonkami umowy rozszerzającej wspólność majątkową, aby środki uzyskane ze sprzedaży tego prawa zostały włączone do majątku wspólnego małżonków. W sytuacji Wnioskodawczyni fakt ten nie miałby bowiem żadnego wpływu na wysokość zwolnienia uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. W przypadku Wnioskodawczyni zwolnienie to będzie miało zastosowanie do całej kwoty wydatkowanej na cele wskazane w ustawie realizowane wspólnie przez małżonków.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.