Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-351/16/MMa
z 7 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 15 marca 2016 r. (data otrzymania 21 marca 2016 r.), uzupełnionym 16 maja 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 4 maja 2016 r. Znak: IBPB-2-2/4511-351/16/MMa wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 16 maja 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 19 października 1995 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński. W trakcie trwania małżeństwa małżonkowie sprzedali mieszkanie Wnioskodawczyni i kupili 29 października 1998 r. działkę w miejscowości Z. o powierzchni 1 ha, na której rozpoczęli budowę domu. W dniu 10 sierpnia 2005 r. małżonkowie sprzedali część ww. działki, tj. 70 arów wraz z budową. W tym samym roku małżonkowie kupili działkę z rozpoczętą budową domu w miejscowości L. Ponadto w 2004 r. małżonkowie zakupili działkę w M. wraz z budynkiem handlowo-usługowym. W 2006 r. małżonkowie dokupili działkę – drogę w miejscowości Z.

W 2007 r. mąż Wnioskodawczyni wyjechał do USA i w 2010 r. doszło do rozwodu orzeczonego wyrokiem Sądu Okręgowego, w wyniku którego Wnioskodawczyni została z dwóją dzieci, które samotnie wychowuje.

W grudniu 2015 r. za porozumieniem stron przed notariuszem została zawarta umowa podziału majątku wspólnego, umowa sprzedaży oraz ustanowienia hipoteki. Na obecny stan prawny w skład majątku objętego wspólnością ustawową majątkową małżeńską wchodziły np. nieruchomości:

• nieruchomość położona w L. obejmująca działkę nr 3410 o powierzchni 0,2850 ha (nabyta w 2005 r.),
• nieruchomość położona w M. obejmująca działki nr 4084, 4085 o powierzchni 0,0379 ha wraz z budynkiem handlowo-usługowym o powierzchni 29 m2 nabyta w 2004 r.,
• nieruchomość w miejscowości Z. obejmująca działkę nr 695 o powierzchni 0,0360 ha (droga nabyta w 2006 r.),
• nieruchomość położona w miejscowości Z. obejmująca działkę nr 367/2 oraz działkę nr 377 o łącznej powierzchni 0,3464 ha.
  
  

Aktem notarialnym nr 5330/2015 z 18 grudnia 2015 r. został podzielony majątek wspólny w ten sposób, że:

• nieruchomość położoną w L. małżonkowie otrzymali w następujących udziałach: Wnioskodawczyni 76/100 natomiast jej małżonek 24/100,
• nieruchomość położoną w M. o łącznej powierzchni 0,0379 ha z budynkiem otrzymał w całości małżonek Wnioskodawczyni,
• nieruchomość położoną w Z. o powierzchni 0,0360 ha otrzymał w całości małżonek Wnioskodawczyni,
• nieruchomość położoną w miejscowości Z. o łącznej powierzchni 0,3464 ha otrzymał w całości małżonek Wnioskodawczyni.
  
  

Wartość przedmiotów umowy podziału majątku wspólnego wynosiła 315.000 zł a składało się na nią:

• nieruchomość położona w L. o wartości 250.000 zł,
• nieruchomość położona w M. o wartości 35.000 zł,
• nieruchomość położona w Z. o wartości 30.000 zł.
  
  

Ww. umowa obejmowała również sprzedaż nieruchomości położonej w L., tj. udziały wynoszące odpowiednio: 24/100 w części przypadającej małżonkowi Wnioskodawczyni oraz 76/100 części przypadających Wnioskodawczyni za cenę w wysokości 60.000 zł jaką otrzymał małżonek Wnioskodawczyni oraz 190.000 zł jaką otrzymała Wnioskodawczyni.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że w skład majątku objętego wspólnością majątkową małżeńską będącego przedmiotem umowy z 18 grudnia 2015 r. o podziale majątku wspólnego i umowy sprzedaży wchodziło:

• nieruchomość w L. (działka nr 3410) wraz z budynkiem w trakcie budowy,
• nieruchomość w M. (działki nr 4084 i nr 4085) wraz z budynkiem handlowo-usługowym,
• nieruchomość w Z. (działka nr 695 – droga dojazdowa) oraz nr 367/2 i nr 377.
  
  

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że w skład majątku dorobkowego nie wchodziły inne nieruchomości i rzeczy ruchome. Łączna wartość majątku jaki Wnioskodawczyni otrzymała w wyniku podziału wynosiła 190.000 zł natomiast wartość majątku jaki podlegał podziałowi wynosiła 315.000 zł.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy całość przychodów uzyskanych przez Wnioskodawczynię z podziału i sprzedaży majątku jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, całość przychodów powinna być zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych gdyż małżonkowie nabyli nieruchomości dawno i upłynął pięcioletni termin. W związku z powyższym przychody te nie powinny być opodatkowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego przepisu każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Tym samym odpłatne zbycie nieruchomości i ww. praw następujące po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem kupili w trakcie trwania małżeństwa następujące nieruchomości:

• działkę położoną w Z. w 1998 r., na której rozpoczęli budowę domu i której część sprzedali w 2005 r.,
• działkę położoną w M. w 2004 r. wraz z budynkiem handlowo-usługowym,
• działkę położoną w L. w 2005 r. z rozpoczętą budową domu oraz
• dokupili działkę położoną w Z. w 2007 r., która stanowiła drogę.
  
  

W 2010 r. małżonkowie rozwiedli się a następnie 18 grudnia 2015 r. za porozumieniem stron aktem notarialnym została zawarta umowa podziału majątku wspólnego, w wyniku którego Wnioskodawczyni otrzymała udział 76/100 w nieruchomości położonej w L. natomiast jej były małżonek otrzymał pozostały udział 24/100 w ww. nieruchomości oraz został wyłącznym właścicielem działki z budynkiem handlowo-usługowym położonej w M., działek położonych w Z. oraz działki stanowiącej drogę w tej miejscowości. Wnioskodawczyni wskazała, że łączna wartość majątku dorobkowego małżonków wynosiła 315.000 zł natomiast wartość majątku jaki Wnioskodawczyni otrzymała w wyniku jego podziału, tj. wartość udziału 76/100 w nieruchomości położonej w L. wynosiła 190.000 zł. Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że ww. aktem notarialnym z 18 grudnia 2015 r. byli małżonkowie dokonali sprzedaży nieruchomości położonej w L.

Aby móc zatem ustalić czy w omawianej sprawie sprzedaż w 2015 r. nieruchomości położonej w L. stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych trzeba ustalić, od jakiego momentu należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w przywołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, tj. czy od daty kiedy nastąpiło nabycie do majątku wspólnego małżonków, czy też od daty kiedy nastąpił podział majątku dorobkowego małżonków w 2015 r.

Kwestie stosunków majątkowych w małżeństwie reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 583 ze zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd bądź w przypadku ustania małżeństwa między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast – w myśl art. 501 Kodeksu – w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Z przywołanych przepisów wynika zatem, że z chwilą ustania wspólności majątkowej między małżonkami współwłasność łączna zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem – w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego tylko wówczas, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.
  
  

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko pod warunkiem, że podział taki jest ekwiwalentny w naturze i odbył się bez spłat i dopłat lub wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty lub gdy wartość otrzymanych przez małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości lub w prawie, który przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego, nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Bowiem wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (prawem) jak też stan jej majątku osobistego. W tym udziale bowiem, w którym przyznana na wyłączną własność nieruchomość lub prawo przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zatem nie ma wątpliwości, że nabycie własności nieruchomości lub praw w drodze podziału majątku wspólnego, w przypadku gdy wartość otrzymanego majątku jest nieekwiwalentna lub przekracza udział, jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym, zawiera się w pojęciu „nabycie”, jakim posługuje się przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc przywołane powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że podział majątku dorobkowego małżonków dokonany w 2015 r. nie był ekwiwalentny w naturze dla obojga małżonków. O ekwiwalentnym podziale w naturze mówić bowiem można jedynie wówczas, gdy w wyniku podziału majątku dorobkowego każdy z małżonków otrzymuje na wyłączną własność majątek o tej samej wartości. Tymczasem na mocy umowy z 2015 r. Wnioskodawczyni otrzymała majątek o wartości 190.000 zł natomiast jej były mąż otrzymał majątek o wartości 125.000 zł, co jednoznacznie przesądza o braku ekwiwalentności podziału majątku dorobkowego małżonków.

Tak więc aby ustalić, jaki dokładnie udział Wnioskodawczyni nabyła w 2015 r., tj. w dacie zawarcia umowy, na mocy której doszło do podziału majątku objętego wspólnością majątkową w pierwszej kolejności należy ustalić wartość rynkową całego majątku podlegającego podziałowi. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wartość majątku objętego wspólnością ustawową małżeńską wynosiła 315.000 zł. Następnie należy obliczyć wartość udziału jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku wspólnym, czyli wartość całego majątku dorobkowego małżonków podzielić na pół (315.000 zł : 2 = 157.500 zł). Otrzymana kwota odpowiada wartości udziału jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku wspólnym. Kolejnym krokiem jest obliczenie różnicy między wartością majątku, jaki Wnioskodawczyni otrzymała w drodze podziału majątku (190.000 zł) a kwotą jaka jej przysługiwała pierwotnie (190.000 zł – 157.500 zł = 32.500 zł). Następnie obliczoną różnicę należy podzielić przez wartość majątku, jaki Wnioskodawczyni otrzymała w drodze podziału i pomnożyć przez 100% (32.500 zł : 190.000 zł x 100%). Zatem udział Wnioskodawczyni w udziale w nieruchomości położonej w L. otrzymanym w wyniku podziału majątku dorobkowego wzrósł o 17,1%. Innymi słowy o taki procent wzrósł udział Wnioskodawczyni w udziale w nieruchomości położonej w L. otrzymanym w wyniku podziału majątku dorobkowego.

Z powyższych rozważań wynika zatem, że udziały w sprzedanym w 2015 r. udziale wynoszącym 76/100 w nieruchomości położonej w L. Wnioskodawczyni nabyła w różnym czasie i w różny sposób:

• udział wynoszący 82,9% Wnioskodawczyni nabyła w ramach majątku wspólnego w 2005 r.,
• udział wynoszący 17,1% Wnioskodawczyni nabyła w wyniku podziału majątku dorobkowego w 2015 r.
  
  

Ponieważ od końca roku, w którym nastąpiło nabycie udziału w działce w L. w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej, a więc od końca 2005 r., pięcioletni termin o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął z dniem 31 grudnia 2010 r., ta część przychodu uzyskana ze sprzedaży udziału w działce w L. w 2015 r. nie stanowi źródła przychodu a tym samym nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Oznacza to, że po stronie Wnioskodawczyni nie powstał obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze sprzedaży przypadającego na ww. udział nabyty w 2005 r. (82,9% przychodu nie podlega opodatkowaniu).

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega natomiast przychód z tytułu odpłatnego zbycia przypadający na udział w działce w L. nabyty w 2015 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego (17,1% przychodu), ponieważ zbycie nastąpiło również w 2015 r. – dokonane zostało więc przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Podkreślić jednak należy, że poniesione przez Wnioskodawczynię koszty odpłatnego zbycia – o ile takie poniosła – dotyczą całego sprzedanego udziału w działce w L., czyli również przychodu, który przypada na udział nabyty w 2005 r. niestanowiący źródła przychodu. Skoro sprzedaż udziału nabytego w 2005 r. nie jest źródłem przychodu i nie podlega opodatkowaniu, to odliczeniu nie podlegają też koszty przypadające na ten udział. Wnioskodawczyni może zatem poniesione koszty odpłatnego zbycia odliczyć w wysokości proporcjonalnie przypadającej na udział w działce w L., który nabyła w 2015 r.

Z kolei ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatne, czy nieodpłatnie. W niniejszej sprawie nabycie miało charakter nieodpłatny, gdyż odbyło się bez spłat lub dopłat na rzecz byłego małżonka.

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ww. ustawy – za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Jak wynika z art. 22 ust. 6e ustawy – wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

• dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
• dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
  
  

Podsumowując, w wyniku podziału majątku wspólnego Wnioskodawczyni otrzymała majątek o większej wartości niż przysługujący jej w majątku wspólnym udział ½. W procencie o jaki wzrósł udział Wnioskodawczyni w majątku wspólnym (17,1%) należy rozpoznać nabycie udziału 76/100 w nieruchomości położonej w L. w ramach podziału majątku wspólnego. Obowiązek Wnioskodawczyni do zapłaty podatku z tytułu sprzedaży udziału w działce w L. wynika z tego, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – udział nabyty w działce w L. w 2015 r. w drodze podziału majątku wspólnego został sprzedany przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym go nabyto. Podstawę obliczenia podatku stanowi dochód, czyli różnica między przychodem uzyskanym ze sprzedaży udziału w działce w L. przypadającym na udział nabyty w 2015 r. (ustalony zgodnie z art. 19 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) a kosztami uzyskania przychodu, ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy.

Stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.