Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP3/4512-191/16/MD
z 10 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2016 r. (data wpływu 12 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie trybu dokonania korekty rozliczenia podatkowego w związku z niezastosowaniem tzw. odwrotnego obciążenia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie trybu dokonania korekty rozliczenia podatkowego w związku z niezastosowaniem tzw. odwrotnego obciążenia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży detalicznej parapetów stalowych. Jest czynnym podatnikiem VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży na rzecz kontrahentów posiadających status podatników podatku od towarów i usług, jak również kontrahentów niebędących czynnymi podatnikami VAT („prywatne osoby fizyczne”).

Sprzedawane parapety stalowe zostały sklasyfikowane przez GUS w PKWiU 24.33.11.0., a więc wymienione są w załączniku nr 11 do ustawy o VAT.

W okresie od października 2013 r. do grudnia 2014 r. Wnioskodawca wystawiał faktury sprzedaży parapetów stalowych naliczając 23% stawkę VAT. Nie uwzględniał postanowień ustawy z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, która rozszerzyła katalog towarów objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia VAT.

Gdy zauważono błąd, sporządzono faktury korygujące do pierwotnie wystawionych faktur sprzedaży. Korekta polegała na zmianie stawki 23% na „odwrotne obciążenie”.

Korekty te nie spowodowały zmiany podstawy opodatkowania. Faktury korygujące wystawione od listopada 2015 r. są rozliczane poprzez złożenie korekty deklaracji VAT-7 za miesiąc, w którym została dokonana sprzedaż, bez uzyskania potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru faktury korygującej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• W jakiej deklaracji VAT-7 należy ująć wartości wynikające z wystawionych faktur korygujących?
• Czy należy uzyskać potwierdzenie otrzymania faktury korygującej od nabywcy towaru, aby móc dokonać korekty podatku należnego z tytułu tej transakcji?

Zdaniem Wnioskodawcy:

• faktury korygujące należy ująć w deklaracji VAT-7 w okresie, w którym powstał obowiązek podatkowy z tyłu sprzedaży parapetów, a więc w miesiącu, w którym dokonana zastała ich dostawa;
• nie jest wymagane posiadanie potwierdzenia otrzymania faktury korygującej od nabywcy towaru. Towar ten jest bowiem wymieniony w poz. 21 załącznika nr 11 do ustawy o VAT. W tym przypadku powinna zostać wystawiona faktura, w której nie wykazuje się stawki i kwoty podatku, o czym mówi art. 106e ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, w sytuacji, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury podatnik wystawia fakturę korygującą.

Art. 29a ust. 13 ustawy o VAT odnosi się do obniżenia podstawy opodatkowania w stosunku do podstawy opodatkowania określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem pod warunkiem posiadania przez podatnika potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru.

W art. 29a ust. 14 ustawy o VAT postanowiono, że ust. 13 stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia faktury korygującej do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna.

Według Wnioskodawcy, nie ma zastosowania art. 29a ust. 13 i 14 ustawy o VAT, ponieważ w fakturach rozliczanych w ramach odwrotnego obciążenia nie wykazuje się kwoty VAT. Nie można też mówić o zmniejszeniu podstawy opodatkowania z powodu pomyłki, ponieważ nie nastąpiło obniżenie obrotu z tytułu dokonanej sprzedaży. Wartość netto sprzedaży pozostaje taka sama. Jedynie inny podmiot jest zobowiązany do odprowadzenia podatku należnego z tego tytułu.

W konsekwencji możliwość obniżenia opodatkowania w niniejszym przypadku nie jest uzależniona od uzyskania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę. Korekta podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w sytuacjach opisanych w art. 29a ust. 13 i 14 ustawy o VAT następuje w okresie rozliczeniowym, w którym nabywca towaru otrzymał fakturę korygującą. W pozostałych przypadkach przyjmuje się w praktyce, że moment ujęcia faktury korygującej uzależniony jest od przyczyny dokonanej korekty.

Jeśli korekta faktury wynika ze zdarzeń zaistniałych już w chwili wystawienia faktury pierwotnej, to uznaje się, że powinna ona zostać rozliczona w okresie, w którym została wykazana pierwotna faktura.

Jeśli zaś korekta wynika ze zdarzeń zaistniałych już po dokonaniu sprzedaży, rozlicza się ją na bieżąco i ujmuje w rejestrze sprzedaży w momencie korekty oraz w deklaracji VAT-7 za bieżący okres rozliczeniowy.

W przypadku Wnioskodawcy mamy do czynienia z pierwszą sytuacją, w której korekta wynika ze zdarzeń już zaistniałych w chwili wystawienia faktury pierwotnej, ponieważ sprzedawca nie zastosował się do przepisów ustawy z dnia 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o VAT.

W świetle przedstawionych regulacji w zakresie dokonywania korekt swoje stanowisko przedstawiło Ministerstwo Finansów w broszurze informacyjnej „Zmiany w zakresie mechanizmu odwrotnego obciążenia VAT”.

Broszura wskazuje, że korygowanie podatku od transakcji, której przedmiotem są towary objęte odwróconym obciążeniem, dokonanego w sposób nieprawidłowy wskutek błędu lub pomyłki powinno nastąpić „wstecz”, tzn., że podatek należny od tej transakcji powinien zostać rozliczony w miesiącu, w którym dokonana została dostawa towaru.

Ponadto Ministerstwo Finansów wskazało, że w tej sytuacji nie ma wymogu posiadania przez sprzedawcę potwierdzenia otrzymania przez nabywcę faktury korygującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W tym kontekście trzeba jednak zastrzec, że tryb korekty zaproponowany przez Wnioskodawcę, a uznany przez tutejszy organ za poprawny, może dotyczyć tylko faktur wystawionych na rzecz zarejestrowanych czynnych podatników VAT (por. art. 17 ust. 1 pkt 7 lit. b ustawy).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu
prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.