Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-541/16/JW
z 17 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 4 maja 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 9 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, przy założeniu osiągnięcia w roku podatkowym 2016 zysków nadzwyczajnych o równowartości 50.000 euro i strat nadzwyczajnych o równowartości 60.000 euro, Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 in fine ustawy o PDOP za rok podatkowy 2017 (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, przy założeniu osiągnięcia w roku podatkowym 2016 zysków nadzwyczajnych o równowartości 50.000 euro i strat nadzwyczajnych o równowartości 60.000 euro, Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 in fine ustawy o PDOP za rok podatkowy 2017.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o PDOP, podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Spółka funkcjonuje w ramach grupy kapitałowej, w skład której wchodzą powiązane ze Spółką podmioty krajowe i podmioty zagraniczne w rozumieniu art. 11 ust. 1 i ust. 4 ustawy o PDOP.

Spółka zamierza w roku podatkowym 2017 dokonać transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju z podmiotami powiązanymi, których łączna wartość przekroczy w roku podatkowym 2017 równowartość 50.000 euro.

Spółka przewiduje, że w roku podatkowym 2016 osiągnie następujące wysokości przychodów i kosztów, w rozumieniu przepisów o rachunkowości (zaprezentowane zgodnie ze schematem rachunku zysków i strat w wariancie porównawczym).

Przychody netto ze sprzedaży i zrównane z nimi - równowartość 1.500.000 euro;

Koszty działalności operacyjnej - równowartość 1.450.000 euro;

Pozostałe przychody operacyjne - równowartość 300.000 euro;

Pozostałe koszty operacyjne - równowartość 200.000 euro;

Przychody finansowe - równowartość 180.000 euro;

Koszty finansowe - równowartość 300.000 euro.

Spółka przewiduje, iż mogą wystąpić również zyski nadzwyczajne lub straty nadzwyczajne.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym, przy założeniu osiągnięcia w roku podatkowym 2016 zysków nadzwyczajnych o równowartości 50.000 euro i strat nadzwyczajnych o równowartości 60.000 euro, Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 in fine ustawy o PDOP za rok podatkowy 2017? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on zobowiązany do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 in fine ustawy o PDOP, za rok podatkowy 2017 w sytuacji, gdy ani przychody powstałe w wyniku (zwykłej) działalności gospodarczej Spółki nie przekroczą w roku podatkowym 2016 równowartości 2.000.000 euro ani koszty powstałe w wyniku (zwykłej) działalności gospodarczej. Spółki nie przekroczą w roku podatkowym 2016 równowartości 2.000.000 euro. Tymczasem ani zyski nadzwyczajne ani straty nadzwyczajne nie mogą zostać uznane jako powstałe w wyniku (zwykłej) działalności gospodarczej.

W treści art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP do określenia podmiotów objętych obowiązkiem sporządzenia dokumentacji podatkowej cen transferowych posłużono się zwrotem „przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalane na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych”. Należy zatem rozważyć, które wielkości powinny być rzeczywiście brane pod uwagę.

Przychody

Podstawowym aktem prawnym, określającym kluczowe dla polskich podmiotów gospodarczych przepisy o rachunkowości, jest ustawa z dnia 29 września 1994 roku o rachunkowości (tekst jednolity Dz.U. 2013, poz. 330 ze zm.). W kontekście przedmiotu rozważań należy wymienić następującą definicję z art. 3 ust. 1 pkt 30 tej ustawy, zgodnie z którą ilekroć w ustawie mowa jest o przychodach i zyskach, rozumie się przez to uprawdopodobnione powstanie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zwiększenia wartości aktywów, albo zmniejszenia wartości zobowiązań, które doprowadzą do wzrostu kapitału własnego lub zmniejszenia jego niedoboru w inny sposób niż wniesienie środków przez udziałowców lub właścicieli.

Wobec wyżej przytoczonej definicji, zdaniem Spółki, rozpatrując czym są przychody w kontekście ustawy o rachunkowości, należy brać pod uwagę definicje z art. 3 ust. 1 pkt 30 i ustawy o rachunkowości, mając jednakże na uwadze, że definicja te dotyczy łącznie przychodów i zysków, co może powodować, że niektóre zdarzenia chociaż będą spełniać definicję z art. 3 ust. 1 pkt 30 ustawy o rachunkowości, to w rzeczywistości będą stanowiły nie przychody, a zyski. Dodatkowo wysoki stopień nieostrości tej definicji może - w niektórych przypadkach - powodować wątpliwości praktyczne. Ponadto należy zauważyć, że ustawodawca w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP posługuje się pojęciem „przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości”. W tym kontekście należy wziąć pod uwagę także inne przepisy dotyczące rachunkowości, poza samą ustawą o rachunkowości. Takie działanie należy uznać za dopuszczalne, jako że w innym przepisie ustawy o PDOP (art. 27 ust. 6) ustawodawca posługuje się sformułowaniem „w rozumieniu przepisów ustawy o rachunkowości”, co - wobec zakazu stosowania wykładni synonimicznej - prowadzi do wyraźnego wniosku, że pod pojęciem „w rozumieniu przepisów o rachunkowości” należy rozumieć także inne przepisy poza ustawą o rachunkowości.

Tym samym można odnieść się do definicji przychodów zawartej w pkt 7 Międzynarodowych Standardów Rachunkowości 18 (Rozporządzenie Komisji (WE) Nr 1126/2008 z dnia 3 listopada 2008 r. przyjmujące określone międzynarodowe standardy rachunkowości zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1606/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady, Dz.Urz. UE L 320/93 z dnia 29 listopada 2008 r.). Zgodnie z tym aktem prawnym (który - w myśl art. 2 ust. 3 ustawy o rachunkowości - jest dla niektórych podatników głównym źródłem prawa w zakresie przepisów rachunkowych/bilansowych), przychody są wpływami korzyści ekonomicznych brutto danego okresu, powstałymi w wyniku (zwykłej) działalności gospodarczej jednostki, skutkującymi zwiększeniem kapitału własnego, innymi niż zwiększenie kapitału wynikającego z wpłat udziałowców. Ponadto (pkt 8) do przychodów należą jedynie otrzymane lub należne wpływy korzyści ekonomicznych brutto na rachunek własny jednostki gospodarczej. Kwoty zbierane w imieniu osób trzecich, takie jak: podatek obrotowy, podatek obciążający dobra i usługi oraz podatek VAT, nie są korzyściami, ekonomicznymi jednostki gospodarczej i nie skutkują zwiększeniem kapitału własnego. W związku z tym wyłącza się je z przychodów. Analogicznie, w przypadku relacji wynikających z umowy agencyjnej wpływy korzyści ekonomicznych brutto obejmują kwoty zbierane w imieniu zleceniodawcy i nie powodują one zwiększenia kapitału własnego jednostki gospodarczej. Kwoty zbierane w imieniu zleceniodawcy nie stanowią zatem przychodów. Przychodami są natomiast kwoty prowizji.

Powyższa definicja wyraźnie zawęża pojęcie przychodów do korzyści powstałych w wyniku (zwykłej) działalności gospodarczej jednostki. Tym samym, zdaniem Spółki, pod pojęciem „przychodów w rozumieniu przepisów o rachunkowości” należy rozumieć tylko takie korzyści ekonomiczne, które powstały w wyniku (zwykłej) działalności gospodarczej danego podmiotu. Rozumując a contrario, nie będą stanowiły przychodów, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, takie przysporzenia, które nie powstały w związku z działalnością gospodarczą. Tym samym wyłączenie to obejmuje zdarzenia losowe, które nie powstały na skutek działalności podatnika, np. zyski nadzwyczajne. Dodatkowo, zdaniem Spółki, do „przychodów w rozumieniu przepisów o rachunkowości” nie powinny być brane pod uwagę kwoty zbierane w imieniu podmiotów trzecich (np. podatek od towarów i usług).

Koszty

Ustawa o rachunkowości, w art. 3 ust. 1 pkt 31 definiuje pojęcie kosztów i strat, jako uprawdopodobnione zmniejszenia w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zmniejszenia wartości aktywów, albo zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków przez udziałowców lub właścicieli; W innych przepisach o rachunkowości (w szczególności Międzynarodowych Standardach Rachunkowości lub Międzynarodowych Standardach Sprawozdawczości Finansowej) nie znajdują się inne różniące się definicje pojęcia kosztów. Niemniej jednak, zdaniem Spółki, również i w tym przypadku do „kosztów w rozumieniu przepisów o rachunkowości” nie powinno się zaliczać takich zmniejszeń, które nie powstały w wyniku (zwykłej) działalności gospodarczej. Zgodnie bowiem z istniejącym w doktrynie prawa bilansowego poglądem, do kosztów nie zalicza się skutków finansowych zdarzeń trudnych do przewidzenia i niezwiązanych z operacyjną działalnością podmiotu gospodarczego. Kwalifikuje się je jako straty nadzwyczajne, które wraz z zyskami nadzwyczajnymi stanowią odmienną pozycję (zob. np. A. Jaruga [w:] A. Jaruga (red.) Rachunek kosztów i rachunkowość zarządcza, Stowarzyszenie Księgowych w Polsce, Warszawa 2002, s.36).

Za niezaliczaniem korzyści i zmniejszeń, które nie powstały w wyniku (zwykłej) działalności gospodarczej do „przychodów lub kosztów, w rozumieniu przepisów o rachunkowości” przemawia ponadto argument celowościowy. Ustawodawca postanowił objąć obowiązkiem, sporządzenia dokumentacji podatkowej podmioty, które prowadzą działalność na odpowiednio dużą skalę. Pod uwagę powinny być brane zatem tylko czynniki związane z działalnością gospodarczą, a nie np. zdarzenia losowe i tylko wówczas jeżeli są dokonywane we własnym imieniu, a nie w imieniu podmiotów trzecich (np. podatek od towarów i usług).

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, poprzez „przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości”, o których mowa w art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy o PDOP, należy rozumieć wyłącznie przychody lub koszty powstałe w wyniku (zwykłej) działalności gospodarczej podatnika. W tej kategorii nie mieszczą się ani zyski nadzwyczajne ani straty nadzwyczajne. W tej sytuacji, zgodnie z opisanym zdarzeniem przyszłym, suma przychodów powstałych w wyniku (zwykłej) działalności gospodarczej Spółki wyniesie równowartość 1.980.000 euro, a suma kosztów powstałych w wyniku (zwykłej) działalności gospodarczej Spółki wyniesie równowartość 1.950.000 euro.

W konsekwencji Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 in fine ustawy o PDOP, za rok podatkowy 2017 w sytuacji, gdy ani przychody powstałe w wyniku (zwykłej) działalności gospodarczej Spółki nie przekroczą w roku podatkowym 2016 równowartości 2.000.000 euro ani koszty powstałe w wyniku (zwykłej) działalności gospodarczej Spółki nie przekroczą w roku podatkowym 2016 równowartości 2.000.000 euro.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stwierdzam, co następuje:

Od dnia 1 stycznia 2017 r. ulega zmianie brzmienie przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”) m.in. w zakresie dokumentacji transakcji - art. 9a updop.

Niniejsza interpretacja dotyczy przepisów wprowadzanych ustawą z dnia 9 października 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r., poz. 1932, dalej: „ustawa zmieniająca”) i obowiązujących od dnia 1 stycznia 2017 r.

W myśl art. 2 pkt 1 ppkt a ustawy zmieniającej, art. 9a ust. 1 updop otrzymuje brzmienie zgodnie z którym, podatnicy:

1.których przychody lub koszty, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy równowartość 2.000.000 euro:

1. dokonujący w roku podatkowym transakcji z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mających istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty), lub
2. ujmujący w roku podatkowym w księgach rachunkowych inne zdarzenia, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4, mające istotny wpływ na wysokość ich dochodu (straty)
   
   

-lub

2.dokonujący, bezpośrednio lub pośrednio, zapłaty należności na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, wynikających z transakcji lub innego zdarzenia ujętego w księgach rachunkowych, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20.000 euro, lub

3.zawierający z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową:

1. umowę spółki niebędącej osobą prawną, jeżeli łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 20.000 euro lub
2. umowę wspólnego przedsięwzięcia lub inną umowę o podobnym charakterze, w których wartość wspólnie realizowanego przedsięwzięcia określona w umowie, a w przypadku braku określenia w umowie tej wartości, przewidywana na dzień zawarcia umowy, przekracza równowartość 20.000 euro

-są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej tych transakcji lub innych zdarzeń, zwanej dalej „dokumentacją podatkową”.

W myśl art. 2 pkt 1 ppkt b ustawy zmieniającej w art. 9a, po ust. 1 dodaje się ust. 1a-1g i tak ust. 1a otrzymuje brzmienie: podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej również za rok podatkowy następujący po roku podatkowym, za który byli obowiązani sporządzić dokumentację podatkową, bez względu na wysokość osiągniętych, w roku podatkowym, za który byli obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej, przychodów lub poniesionych kosztów, w rozumieniu przepisów o rachunkowości.

Natomiast definicja transakcji i innych zdarzeń mających istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o którym mowa zmienianym art. 9a ust 1 updop, przy osiągnięciu dochodów powyżej 2 mln. euro nie więcej jednak niż 20 mln euro została przedstawiona w art. 9a ust. 1d pkt 1 następująco, za transakcje lub inne zdarzenia mające istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których łączna wartość przekracza w roku podatkowym równowartość 50.000 euro, z tym że w przypadku podatników, których przychody w rozumieniu przepisów o rachunkowości, w roku poprzedzającym rok podatkowy przekroczyły równowartość 2.000.000 euro, lecz nie więcej niż równowartość 20.000.000 euro - za takie transakcje lub inne zdarzenia uznaje się transakcje lub inne zdarzenia jednego rodzaju, których wartość przekracza w roku podatkowym kwotę stanowiącą równowartość kwoty 50.000 euro powiększoną o 5.000 euro za każdy 1.000.000 euro przychodu powyżej 2.000.000 euro.

W ocenie tut. Organu brzmienie ww. przepisów wskazuje jednoznacznie, że dla ustalenia wartości o jakich mowa w tych przepisach należy uwzględnić wszystkie przychody i wszystkie koszty bez względu na to czy są one skutkiem „zwykłej” działalności gospodarczej podatnika, czy też są efektem wystąpienia zysków lub strat nadzwyczajnych.

Na wstępie należy zaznaczyć, że w ww. przepisie ustawodawca nie dokonał rozróżnienia przychodów lub kosztów, które podlegają sumowaniu bądź nie, na przykład na przychody lub koszty wynikające z podziału przyjętego w ustawie o rachunkowości. W treści przywołanego przepisu ustawodawca odwołał się natomiast do przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 330 ze zm., dalej: „uor”), uznając za podatnika zobowiązanego do sporządzania dokumentacji transakcji m.in. takiego podatnika, którego przychody lub koszty, w rozumieniu ustawy o rachunkowości, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych przekroczyły w roku poprzedzającym rok podatkowy 2 mln. euro. Czyli wskazał na „ogół” przychodów, bądź też „ogół” kosztów poniesionych. Inaczej uczynił ustawodawca definiując np. w art. 4a pkt 10 updop „małego podatnika”, gdzie wyodrębnił jaki rodzaj przychodów należy brać pod uwagę przy ustalaniu czy podmiot jest „małym podatnikiem”. Co także potwierdza stanowisko tut. Organu, że ustalając przychody i koszty należy brać pod uwagę „ogół” przychodów i „ogół” kosztów.

Niemniej jednak odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy należy stwierdzić, że pojęcie przychodów, zysków, kosztów i strat, a także pozostałych kosztów i przychodów operacyjnych zostało zdefiniowane w ustawie o rachunkowości następująco: ilekroć w ustawie jest mowa o przychodach i zyskach - rozumie się przez to uprawdopodobnione powstanie w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zwiększenia wartości aktywów, albo zmniejszenia wartości zobowiązań, które doprowadzą do wzrostu kapitału własnego lub zmniejszenia jego niedoboru w inny sposób niż wniesienie środków przez udziałowców lub właścicieli (art. 3 ust. 1 pkt 30 uor), kosztach i stratach rozumie się przez to uprawdopodobnione zmniejszenia w okresie sprawozdawczym korzyści ekonomicznych, o wiarygodnie określonej wartości, w formie zmniejszenia wartości aktywów, albo zwiększenia wartości zobowiązań i rezerw, które doprowadzą do zmniejszenia kapitału własnego lub zwiększenia jego niedoboru w inny sposób niż wycofanie środków przez udziałowców lub właścicieli (art. 3 ust. 1 pkt 31 uor), pozostałych kosztach i przychodach operacyjnych rozumie się przez to koszty i przychody związane pośrednio z działalnością operacyjną jednostki, a w szczególności koszty i przychody związane:

1. z działalnością socjalną,
2. ze zbyciem środków trwałych, środków trwałych w budowie, wartości niematerialnych i prawnych, a także nieruchomości oraz wartości niematerialnych i prawnych zaliczonych do inwestycji,
3. z utrzymywaniem nieruchomości oraz wartości niematerialnych i prawnych zaliczonych do inwestycji, w tym także z aktualizacją wartości tych inwestycji, jak również z ich przekwalifikowaniem odpowiednio do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli do wyceny inwestycji przyjęto cenę rynkową bądź inaczej określoną wartość godziwą,
4. z odpisaniem należności i zobowiązań przedawnionych, umorzonych, nieściągalnych, z wyjątkiem należności i zobowiązań o charakterze publicznoprawnym nieobciążających kosztów,
5. z utworzeniem i rozwiązaniem rezerw, z wyjątkiem rezerw związanych z operacjami finansowymi,
6. z odpisami aktualizującymi wartość aktywów i ich korektami, z wyjątkiem odpisów obciążających koszty finansowe,
7. z odszkodowaniami i karami,
8. z przekazaniem lub otrzymaniem nieodpłatnie, w tym w drodze darowizny aktywów, w tym także środków pieniężnych na inne cele niż dopłaty do cen sprzedaży, nabycie lub wytworzenie środków trwałych, środków trwałych w budowie albo wartości niematerialnych i prawnych,
9. ze zdarzeniami losowymi, (art. 3 ust. 1 pkt 32 uor).
   
   

Na marginesie należy zaznaczyć, że nowelizacja ustawy o rachunkowości z dnia 23 lipca 2015 r. (Dz.U z 2015 r. poz. 1333), która weszła w życie 23 września 2015 r. zmieniła definicję zysków i strat nadzwyczajnych, wskazując, że będą one „rozpoznawane” wyłącznie w bankach, zakładach ubezpieczeń, zakładach reasekuracji oraz spółdzielczych kasach oszczędnościowo – kredytowych (art. 3 ust.1 pkt 33 uor). Kategoria „zdarzenia losowe” dla pozostałych jednostek (innych niż wyżej wymienione, w tym dla Wnioskodawcy) została włączona do pozostałych przychodów i kosztów operacyjnych, tym samym nie następuje ich wyodrębnienie (strat i zysków nadzwyczajnych jako osobnego segmentu np. w rachunku zysków i strat) w rozumieniu przepisów o rachunkowości. Powyższe jest zgodne m.in. z regulacją dotyczącą sprawozdań finansowych, wg międzynarodowych standardów rachunkowości i sprawozdawczości finansowej, gdzie kategoria zysków i strat nadzwyczajnych nie występuje.

Stanowi to kolejny argument potwierdzający fakt, że gdyby zamierzeniem ustawodawcy było wyłączenie pewnych grup przychodów lub kosztów (w tym m.in. przywołanych przez Wnioskodawcę strat i zysków nadzwyczajnych), które należy pominąć przy sumowaniu przychodów i kosztów celem określenia, czy Wnioskodawca podlega obowiązkowi prowadzenia dokumentacji podatkowej w myśl art. 9a updop, ustawodawca dokonałby tego wprost w ustawie zmieniającej. Już sam fakt zaliczenia zdarzeń losowych do pozostałych przychodów lub kosztów operacyjnych jako związanych pośrednio z działalnością operacyjną jednostki wskazuje, że straty i zyski nadzwyczajne nie mogą podlegać wyłączeniu przy określaniu wysokości przychodów i wysokości kosztów.

Mając na względzie przytoczoną argumentację należy stwierdzić, że wskazane przez Wnioskodawcę zyski i straty nadzwyczajne będą podlegały sumowaniu odpowiednio z przychodami i kosztami poniesionymi przez Wnioskodawcę w roku 2016 r.

W związku z tym jako przychody lub koszty w rozumieniu przepisów o rachunkowości należy rozumieć odpowiednio sumę przychodów lub sumę kosztów wynikającą z ksiąg rachunkowych Wnioskodawcy wykazaną w jego sprawozdaniu finansowym za rok podatkowy.

Tym samym Wnioskodawca, osiągając przychody lub koszty w wysokości 2 mln euro w 2016 r. oraz dokonując transakcji z podmiotami powiązanymi lub ujmując inne zdarzenia w księgach rachunkowych, których warunki zostały ustalone (lub narzucone) z podmiotami powiązanymi, które mają znaczący wpływ na wysokość dochodu lub straty, z zastrzeżeniem art. 9a ust. 1a updop, będzie zobowiązany do sporządzania dokumentacji podatkowej w 2017 r., zgodnie z art. 2 ustawy zmieniającej art. 9a updop.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego od dnia 1 stycznia 2017.

W zakresie pytania oznaczonego nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.