Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/4510-388/16-2/MS
z 30 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2016r. (data wpływu 4 kwietnia 2016r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży Odpadów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży Odpadów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

B. sp. z o.o. sp.k. („Spółka”) prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej - X. („SSE”, „X.”), na podstawie Zezwolenia z dnia 19 października 2011 r. („Zezwolenie Strefowe”).
Wspólnikami Spółki są osoby prawne: komplementariuszem jest B. sp. z o.o., komandytariuszem jest H.-GmbH („Podatnik”; „Wnioskodawca”) — spółka prawa niemieckiego.

Stosownie do art. 3 ust. 2 ustawy z 15 lutego o podatku dochodowym od osób prawnych („ustawa o PDOP“), Podatnik, będąc niemieckim rezydentem podatkowym, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od dochodów osiągniętych ze źródeł położonych na terytorium Polski. Takim źródłem jest dla niego, zgodnie z art. 5 ustawy o PDOP, udział w Spółce mającej status spółki osobowej. W konsekwencji, Podatnik podlega opodatkowaniu w Polsce od dochodów osiągniętych z tytułu udziału w Spółce.

Na terenie SSE, Spółka prowadzi działalność gospodarczą obejmującą działalność produkcyjną, handlową i usługową, w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie SSE określonych w treści Zezwolenia Strefowego poprzez następujące grupowania rozporządzenia Rady Ministrów z 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług:

• 10.3 – Owoce i warzywa przetworzone i zakonserwowane;
  

• 10.7 – Wyroby piekarskie i mączne;
  

• 10.8 – Pozostałe artykuły spożywcze.
  
  
  

W związku z ww. działalnością gospodarczą powstają odpady produkcyjne. Jako tego rodzaju odpady klasyfikowane są w szczególności:

1. nabyte surowce/ półprodukty, które nie spełniają wymogów jakościowych
2. skrawki/ okruchy wyrobów pochodzące z obróbki mechanicznej w procesie produkcyjnym, oraz
3. wytworzone produkty gotowe, które nie spełniają przewidzianych przez Spółkę wysokich norm jakości (dalej, łącznie: „Odpady”).
   
   

Sprzedaż odpadów produkcyjnych nie została wymieniona w posiadanym Zezwoleniu Strefowym. Jednocześnie, wartość kosztów faktycznie poniesionych w związku z nabyciem/ przetworzeniem surowców/ półproduktów/ wyrobów gotowych, które ze wskazanych powyżej przyczyn podlegają finalnie zbyciu jako Odpady, jest wyższa niż cena sprzedaży netto tych odpadów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy koszt uzyskania przychodów działalności opodatkowanej właściwy dla sprzedaży przez Spółkę Odpadów stanowi ich wartość ustaloną według ceny sprzedaży netto?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca występuje o potwierdzenie swojego stanowiska, zgodnie z którym koszt uzyskania przychodów działalności opodatkowanej właściwy dla sprzedaży przez Spółkę Odpadów stanowi ich wartość ustaloną według ceny sprzedaży netto.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych („ustawa o PDOP”), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych („ustawa o SSE”). W konsekwencji, Wnioskodawca jest świadom, iż zgodnie z art. 12 w związku z art. 16 ust. 1 ustawy o SSE, zwolnienie obejmuje wyłącznie dochody uzyskane z tych rodzajów działalności gospodarczej, które zostały wymienione w zezwoleniu. Stanowisko takie, utrwalone w praktyce organów podatkowych, zostało wyrażone m.in. przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 20 lutego 2009 r., (sygn. sygn. ILPB3/423- 777/08-4/MM), w której zostało uznane, iż:
  „ (...) Gospodarka odpadami może stanowić samodzielną działalność podstawową. Zasady tej gospodarki określa odrębna ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 39, poz. 251 ze zm.), która reguluje istotne ze względów społecznych i gospodarczych kwestie postępowania z odpadami w sposób zapewniający ochronę życia i zdrowia ludzi oraz ochronę środowiska zgodnie z zasadą zrównoważonego rozwoju, a w szczególności zasady zapobiegania powstawaniu odpadów lub ograniczana ilości odpadów i ich negatywnego oddziaływania na środowisko, a także odzysku lub unieszkodliwiania odpadów. (...) Reasumując, jeżeli działalność związana z gospodarką odpadami nie jest wymieniona w zezwoleniu, dochody uzyskane ze sprzedaży złomu (odpadu z produkcji) lub innej formy jego zagospodarowania nie podlegają zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. ”
  
  Tożsame stanowisko zostało wyrażone, także m.in. przez:
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 6 kwietnia 2010 r. (sygn. IBPBI/2/423-526/10/SD);
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 10 czerwca 2011 r. (sygn. ILPB3/423- 105/11-3/MM);
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 8 sierpnia 2014 r. (sygn. IPPB3/423- 3/11-7/S/14/MS)
  
• Analogicznie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w wyroku z 29 listopada 2007 r. (sygn. I SA/G1 614/07), uznał, że:
  „ (...) przesłanką korzystania ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP jest to, aby dochód uzyskiwany był na terenie Strefy wyłącznie w zakresie przedmiotowym określonym w zezwoleniu na działalność na terenie Strefy. Dochody pochodzące z działalności innej niż ta która wskazana jest w zezwoleniu (w tym sprzedaż odpadów poprodukcyjnych) podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych ”.
  
  
  

Mając powyższe na uwadze, wskazane przychody z tytułu sprzedaży Odpadów, Spółka rozpoznaje jako przychody opodatkowane PDOP na zasadach ogólnych.

W konsekwencji, koszty uzyskania przychodów alokowane do tego rodzaju przychodów stanowią również koszty uzyskania przychodów działalności pozastrefowej (tj. opodatkowanej PDOP na zasadach ogólnych).

Jednocześnie, jak wskazano też w opisie stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego, wartość kosztów faktycznie poniesionych w związku z nabyciem/ przetworzeniem surowców, półproduktów, wyrobów gotowych, które podlegają finalnie zbyciu jako Odpady, jest wyższa niż cena sprzedaży netto odpadów. Tym samym, zdaniem Wnioskodawcy, jeśli w wyniku procesu produkcyjnego otrzymuje się produkt główny oraz produkty uboczne, w tym Odpady podlegające sprzedaży, Spółka powinna zastosować także właściwe przepisy ustawy o rachunkowości („UoR”) - brak jest w tym zakresie bezpośrednich regulacji podatkowych.

W omawianej sytuacji, w której w wyniku procesu produkcyjnego otrzymuje się produkt właściwy (wyrób strefowy) oraz produkty uboczne (odpady poprodukcyjne) Spółka sporządza odpowiednią kalkulację zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości. Odpady poprodukcyjne, jako rzeczowe składniki aktywów obrotowych, zgodnie z art. 28 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości podlegają wycenie według cen nabycia lub kosztów wytworzenia nie wyższych od cen ich sprzedaży netto. Cena nabycia odpadów poprodukcyjnych powstających w procesie produkcyjnym w Spółce, które stanowią rzeczowe składniki majątku obrotowego jest wyższa od ceny ich sprzedaży netto, co powoduje, iż zgodnie ze wskazaną regulacją ustawy o rachunkowości, podlegają wycenie w cenie sprzedaży netto. Ustalona w wysokości ceny sprzedaży netto wartość Odpadów, stanowi w konsekwencji koszt uzyskania przychodów w momencie sprzedaży Odpadów.

Powyższe stanowisko, zgodne jest z podejściem organów podatkowych w przedmiotowym zakresie, w tym w szczególności z:

• interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 listopada 2013 r., (sygn. IBPBI/2/423- 1066/13/BG);
  

• interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 20 stycznia 2014 r., (sygn. ILPB3/423- 511/13-4/KS);
  

• interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 grudnia 2014 r. (sygn. IBPBI/2/423- 1225/14/MS).
  
  
  

W związku z powyższym Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości przedstawionego powyżej stanowiska, co do zasad kalkulacji kosztów uzyskania przychodów działalności opodatkowanej odnoszących się do sprzedaży Odpadów.

Dodatkowo Spółka wskazuje, iż zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 8 maja 2007 r. (sygn. I SA/Rz 254/07), przepisy Rozporządzenia regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z PDOP (w tym kalkulacji limitu pomocy publicznej) stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.