Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/4510-161/16-4/MS
z 23 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Poz. 643 zezm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione przez Spółkę we wniosku z dnia 10 lutego 2016r. (data wpływu 15 lutego 2016 r.) uzupełnionym na wezwanie z dnia 21 kwietnia 2016r. Nr IPPB3/4510-161/16-2/MS (data doręczenia 4 maja 2016r.) pismem z dnia 6 maja 2016r. (data nadania 11 maja 2016r.; data wpływu do BKIP w Płocku 13 maja 2016r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych cofnięcia zezwolenia na prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej uzyskanego przed 1 stycznia 2001r. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych cofnięcia zezwolenia na prowadzenia działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej uzyskanego przed 1 stycznia 2001r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Zezwoleniem z dnia 15 lipca 1998 roku Specjalna Strefa Ekonomiczna sp. z o.o. udzieliła Spółce H. sp. z o.o. zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej „V.”. Należy przy tym podkreślić, co będzie istotne przy ocenie stanu prawnego, iż Wnioskodawca zezwolenie na prowadzenie działalności na terenie SSE uzyskał przed 01 stycznia 2001 r. Zezwolenie następnie zostało uzupełnione zezwoleniem z dnia 23 lutego 1999 roku oraz zmienione decyzją Ministra Gospodarki z dnia 18 września 2007 r. Podstawę wydania zezwolenia stanowiły przepisy ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz. U. nr 123, poz. 600 i z 1996 r. nr 106, poz. 496) oraz zarządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 czerwca 1997 r. w sprawie powierzenia Specjalnej Strefie Ekonomicznej „V.” sp. z o.o. udzielania zezwoleń na prowadzenie działalności gospodarczej i wykonywania bieżącej kontroli działalności podmiotów gospodarczych na terenie SSE oraz ustalenia zakresu tej kontroli (M.P. nr 40, poz. 410). Ustalono warunki prowadzenia działalności gospodarczej na terenie Strefy, które określono w zezwoleniu, w tym osiągnięcie stanu zatrudnienia na terenie Strefy do 31 grudnia 2000 r. i utrzymanie zatrudnienia na poziomie co najmniej 55 pracowników. Jednocześnie zgodnie z punktem II, Zezwolenie zostało udzielone do dnia 28 maja 2017 roku. Spółka do tej pory korzystała i w dalszym ciągu korzysta z pomocy publicznej udzielonej zgodnie z ustawą z dnia 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych.

Jednocześnie na skutek zamierzonych planów biznesowych, Spółka zamierza zaprzestać realizowanie działalności w Strefie na podstawie przedmiotowego zezwolenia z dnia 15 lipca 1998 roku i w tym celu Spółka zamierza złożyć do Ministra właściwego do spraw gospodarki wniosek o cofnięcie zezwolenia na podstawie art. 19 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 20 października 1994r. o specjalnych strefach ekonomicznych. W tych okolicznościach powstaje pytanie o skutki podatkowo-finansowe cofnięcia zezwolenia udzielonego Spółce, biorąc pod uwagę, iż zasady korzystania ze zwolnień podatkowych na terenie Stref Ekonomicznych ulegały zmianom i odrębne uregulowania dotyczą przedsiębiorców w zależności od daty uzyskania zezwolenia.

W związku z brakami formalnymi pismem z dnia 21 kwietnia 2016 r. nr IPPB3/423-161/16-2/MS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 11 maja 2016 r. (data wpływu 13 maja 2016 r.). W uzupełnieniu do wniosku podano, że:

„Zezwolenie z dnia 15 lipca 1998 roku na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej „V.” zostało:

1. uzupełnione zezwoleniem z dnia 23 lutego 1999 roku w ten sposób, że określono przedmiot działalność gospodarczej Spółki jako działalność produkcyjną, handlową i usługową w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie strefy, określonych w sekcji D, podsekcji DG, podkategorii 24.62.10 - kleje, żelatyna Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Urzędu Statystycznego,
2. zmienione decyzją Ministra Gospodarki z dnia 18 września 2007 r, w ten sposób, że punkt dotyczący zatrudnienia został uzupełniony o zapis wymogu utrzymania przez Spółkę zatrudnienia na poziomie co najmniej 55 pracowników (zezwolenie określało ten obowiązek utrzymania zatrudnienia na poziomie 75 pracowników).
   
   

Jednocześnie w decyzji z dnia 18 września 2007 r. uaktualniono oznaczenie przedsiębiorcy wskazanego w zezwoleniu na „H. sp. z o.o.” w związku z przekształceniem spółki (przejęcie Spółki C. sp. z o.o. w trybie art, 492 § 1 pkt. Kodeksu Spółek handlowych).

Jednocześnie wskazuję - w uzupełnieniu stanu faktycznego i na potwierdzenie stanowiska prezentowanego we wniosku o interpretację - że Spółka H. sp. z o.o., w odpowiedzi na zadane pytanie, otrzymała pismo Ministerstwa Rozwoju z dnia 11 marca 2016 r. w którym Ministerstwo wskazało, iż w przypadku cofnięcia zezwolenia, zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw Spółka jest zobowiązana do zwrotu pomocy publicznej za okres od powstania okoliczności będącej podstawą cofnięcia zezwolenia.”

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w przypadku wydania na skutek wniosku Spółki, zgodnie z art. 19 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przez Ministra właściwego do spraw gospodarki decyzji o cofnięciu przedmiotowego zezwolenia, wydanego przed 1 stycznia 2001r.:

1. Spółka będzie zobowiązana do zwrotu pomocy publicznej za okres od powstania okoliczności będącej podstawą cofnięcia zezwolenia, zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy z 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych innych ustaw, czy też:
2. Spółka będzie zobowiązana do zwrotu pomocy publicznej za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego, zgodnie z art. 12b ust. 1-3 w zw. z art. 12 c) ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych oraz w zw. z art. 17 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wydania na skutek wniosku Spółki, zgodnie z art. 19 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych, przez Ministra właściwego do spraw gospodarki decyzji o cofnięciu przedmiotowego zezwolenia, wydanego przed 1 stycznia 2001 r., Spółka byłaby zobowiązana do zwrotu pomocy publicznej wyłącznie za okres od powstania okoliczności będącej podstawą cofnięcia zezwolenia tj. od dnia złożenia wniosku o cofnięcie zezwolenia, zgodnie z art. 5 ust. 3 ustawy z 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych innych ustaw.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca prezentuje poniższe argumenty.

W związku z faktem, że od 1995 roku, czyli od momentu powstania pierwszej specjalnej strefy ekonomicznej w Polsce przepisy regulujące zasady korzystania ze zwolnień i preferencji w ramach SSE ulegały wielokrotnym zmianom, w chwili obecnej funkcjonują w strefach przedsiębiorstwa, wobec których stosuje się różne zasady i rygory.

W szczególności odmienne zasady i rygory stosuje się w przypadku przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenie na działalność w strefie przed styczniem 2001 r. (tzw. „starzy przedsiębiorcy”).

W tych okolicznościach sprawy należy mieć na uwadze, iż zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Zgodnie z obowiązującym obecnie art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych zezwolenie może być cofnięte jeżeli przedsiębiorca:

1. zaprzestał na terenie strefy prowadzenia działalności gospodarczej na którą posiadał zezwolenie, lub
2. rażąco uchybił warunkom określonym w zezwoleniu, lub
3. nie usunął uchybień stwierdzonych w toku kontroli, o której mowa w art. 18, w terminie do ich usunięcia wyznaczonym w wezwaniu ministra właściwego do spraw gospodarki, lub,
4. wystąpił z wnioskiem o cofniecie zezwolenia albo ograniczenie zakresu lub przedmiotu działalności określonego w zezwoleniu.
   
   

Skutkiem cofnięcia zezwolenia jest konieczność zwrotu wykorzystanej przez przedsiębiorcę pomocy publicznej w formie zwolnienia od podatku, z tymże w zależności od daty wydania zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie ekonomicznej odmiennie uregulowano zasady zwrotu tej pomocy publicznej.

W odniesieniu do „starych przedsiębiorców” tj. tych, którzy uzyskali zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie ekonomicznej przed 1 stycznia 2001 r., skutki cofnięcia zezwolenia zostały uregulowane w art. 5 ust 3 ustawy zmieniającej ustawy o Specjalnych Strefach Ekonomicznych z dnia 2 października 2003 r. gdzie ustanowiono, iż: W przypadku cofnięcia zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2001r., przedsiębiorca traci prawo do zwolnień, o których mowa w ust 1 i 2, jest zobowiązany do zapłaty, odpowiednio, podatku dochodowego od osób prawnych lub podatku dochodowego od osób fizycznych objętego takimi zwolnieniami za okres od powstania okoliczności będącej podstawa cofnięcia zezwolenia.

Powyższy zapis stanowi o korzystniejszych skutkach cofnięcia zezwolenia dla „starych przedsiębiorców” niż dla tych, którzy uzyskali zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej w strefie ekonomicznej od stycznia 2001 r.

Potwierdzają, to komentarze do ustawy:

„Łagodniejsze sankcje w odniesieniu do zezwoleń wydanych do końca 2000 r.

W przypadku cofnięcia zezwolenia wydanego przed dniem 1 stycznia 2001 r., przedsiębiorca traci prawo do zwolnień, i jest zobowiązany do zapłaty podatku jedynie za okres od powstania okoliczności będącej podstawą cofnięcia zezwolenia.” (Prawne i podatkowe aspekty prowadzenia działalności w Specjalnych Strefach Ekonomicznych - pod red. Agnieszki Tałasiewicz, str. 253, rok wydania: 2010). Podobnie „Utrata zezwolenia strefowego a rozliczenie straty w cit” - autor: Monika Spotowska, artykuł prasowy.

Powyższy przepis art. 5 ust. 3 ustawy zmieniającej ustawy o Specjalnych Strefach Ekonomicznych z dnia 2 października 2003 r. nie został uchylony bądź zmieniony, w związku z czym należy uznać za nadal i w pełni obowiązujący w stosunku do przedsiębiorców, którzy uzyskali zezwolenia na prowadzenie działalności w strefie ekonomicznej przed styczniem 2001 r. i będzie miał zastosowanie do zezwolenia z dnia 15 lipca 1998 roku wydanego przez Specjalną Strefę Ekonomiczną udzielonego Spółce H. sp. z o.o. w przypadku cofnięcia zezwolenia na skutek wniosku Spółki.

W stosunku natomiast do osób prawnych, prowadzących działalność gospodarczą na podstawie zezwoleń wydanych od stycznia 2001 r. odbywa się to zgodnie z art. 17 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych: W razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego.

Od 6 stycznia 2015 r. we wprowadzonym art. 12 b. ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych ustalono następujące zasady:

1. W przypadku cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przedsiębiorca jest obowiązany do zwrotu pomocy publicznej, udzielonej zgodnie z ustawą. Do dnia zwrotu tej pomocy przedsiębiorcy nie może zostać udzielone nowe zezwolenie.
2. W przypadku cofnięcia albo stwierdzenia wygaśnięcia zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, minister właściwy do spraw gospodarki przekazuje naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla przedsiębiorcy w sprawach podatku dochodowego kopię wydanej decyzji w terminie 14 dni, licząc od dnia, w którym decyzja ta stała się prawomocna.
3. W przypadku cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, naczelnik urzędu skarbowego, o którym mowa w ust. 2, określa w drodze decyzji kwotę pomocy podlegającą zwrotowi pomniejszoną o kwotę należnego podatku ustalonego zgodnie z art. 21 ust. 5b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) lub art. 17 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
4. W kwocie pomocy podlegającej zwrotowi, o której mowa w ust. 3, uwzględnia się odsetki liczone jak dla zaległości podatkowej. Odsetki te należne są za okres od dnia udzielenia pomocy do dnia jej zwrotu.
   
   

W razie cofnięcia zezwolenia przedsiębiorca traci prawo do zwolnień i preferencji, o których mowa w art. 12 ustawy, i jest zobowiązany zwrotu pomocy publicznej, udzielonej zgodnie z ustawą.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w rozpatrywanym przypadku (wniosek Spółki o cofnięcie zezwolenia) może nastąpić cofnięcie zezwolenia. W takiej sytuacji Spółka utraci prawo do korzystania ze zwolnienia, co skutkować będzie obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego od osób prawnych objętego takimi zwolnieniami za okres od powstania okoliczności będącej podstawą cofnięcia zezwolenia, czyli od momentu złożenia wniosku o cofnięcie zezwolenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.