Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-408/16/AK
z 22 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 5 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 24 marca 2016 r. (data otrzymania 5 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 kwietnia 2016 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia od dochodu składek na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą i jednocześnie pobiera emeryturę. Zakład Ubezpieczeń Społecznych (dalej jako ZUS) dokonał miesięcznego rozliczenia emerytury Wnioskodawcy w związku z przychodem uzyskanym w poszczególnych miesiącach 2014 r. i ustalił, że łączna kwota nienależnie pobranych świadczeń w 2014 r. wynosi 33.232.32 zł lecz w przypadku dokonania wpłaty na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych (dalej jako FUS) w wysokości 20.528.12 zł kwota nienależnie pobranego świadczenia wynosić będzie 245.45 zł. Wnioskodawca dokonał w 2015 r. wpłaty 20.528.12 zł na FUS a oddział ZUS rozliczył ją ustalając, że nienależne świadczenie wyniosło 245.45 zł.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a)-b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) Wnioskodawca ma prawo do odliczenia dokonanej w 2015 r. wpłaty na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, w wysokości 20.528.12 zł, w zeznaniu podatkowym za 2015 r. od sumy dochodów uzyskanych w 2015 r., mimo że wpłata na FUS dotyczy rozliczenia emerytury za 2014 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a)-b) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) ma on prawo do odliczenia od sumy dochodów uzyskanych w 2015 r., dokonanej w 2015 r. wpłaty na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych (dotyczącej rozliczenia z ZUS świadczeń z 2014 r.), w wysokości 20.528.12 zł, w zeznaniu podatkowym za 2015 r.

Zauważyć również należy, że zgodnie z § 9 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 22 lipca 1992 r. – organ rentowy po ustaleniu, że łączna kwota dochodu emeryta lub rencisty przewyższyła w danym roku kalendarzowym kwotę graniczną dochodu o kwotę niższą niż kwota nienależnie pobranych świadczeń, informuje emeryta (rencistę) o możliwości uniknięcia zwrotu kwoty nienależnie pobranych świadczeń w razie przekazania na Fundusz Ubezpieczenia Społecznego kwoty równej kwocie tego przekroczenia, pomniejszonej o kwotę pobranej zaliczki na podatek dochodowy, i wyznacza termin jej zwrotu. Wpłata taka zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a)-b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi więc element odliczenia od dochodu pozwalający na ustalenie prawidłowej podstawy opodatkowania. W ocenie Wnioskodawcy powyższe uzasadnia m.in. to, że: wpłata na FUS została dokonana z jego środków, wpłata na FUS związana jest z obowiązkowym ubezpieczeniem emerytalnym i rentowym, któremu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej podlegają m.in. osoby prowadzące pozarolniczą działalność co wynika z art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2015 poz. 121 ze zm.), odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wnioskodawca wskazał, że analogiczne stanowisko znaleźć można w wielu interpretacjach podatkowych, przykładowo w:

• interpretacji indywidualnej z 9 grudnia 2013 r. (sygn. IBPBII/1/415-881/13/MK), gdzie Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał, że: „Wnioskodawczyni może odliczyć w zeznaniu za 2009 r. potrącone jej przez ZUS (tytułem dobrowolnej wpłaty), z ww. wyrównania składki na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, skoro kwota ta stanowi wpłatę (poprzez potrącenie) – zgodnie z ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych – na ubezpieczenie Wnioskodawczyni, z jej środków”;
• interpretacji indywidualnej z 3 stycznia 2014 r. (sygn. ILPB2/415-968/13-2/AJ), w której Izba Skarbowa w Poznaniu postanowiła, że: „(...) Wnioskodawczyni może odliczyć w zeznaniu za 2013 r. potrącone jej przez ZUS (tytułem dobrowolnej wpłaty), z ww. wyrównania składki na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, o ile składki te zostały zapłacone ze środków Wnioskodawczyni, zgodnie z przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych”;
• interpretacji indywidualnej z 22 maja 2013 r. (sygn. IPTPB2/415-159/13-4/AK), w której Izba Skarbowa w Łodzi zauważa, że: „Wnioskodawca może odliczyć w zeznaniu za 2012 r. potrącone przez ZUS (tytułem dobrowolnej wpłaty), składki na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych, o ile składki te zostały zapłacone ze środków Wnioskodawcy, zgodnie z przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych”;
• interpretacji indywidualnej z 14 czerwca 2010 r. (sygn. IBPBII/1/415-328/10/BJ), w której Izba Skarbowa w Katowicach uznała, że: „Wnioskodawca może odliczyć w zeznaniu za 2009 r. potrącone mu przez ZUS, z ww. wyrównania składki na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych w kwocie 10.227,79 zł o ile składki te zostały zapłacone ze środków wnioskodawcy, zgodnie z przepisami ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych”.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2015 r. – opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – źródłami przychodów są: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy – przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą i jednocześnie pobiera emeryturę. Zakład Ubezpieczeń Społecznych dokonał miesięcznego rozliczenia emerytury Wnioskodawcy w związku z przychodem uzyskanym w poszczególnych miesiącach 2014 r. i ustalił, że łączna kwota nienależnie pobranych świadczeń w 2014 r. wynosi 33.232.32 zł lecz w przypadku dokonania wpłaty na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych w wysokości 20.528.12 zł kwota nienależnie pobranego świadczenia wynosić będzie 245.45 zł. Wnioskodawca dokonał w 2015 r. wpłaty 20.528.12 zł na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych a oddział Zakładu Ubezpieczeń Społecznych rozliczył ją ustalając, że nienależne świadczenie wyniosło 245.45 zł.

Zgodnie z art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 748 ze zm.) – prawo do emerytury lub renty ulega zawieszeniu lub świadczenia te ulegają zmniejszeniu, na zasadach określonych w ust. 3-8 oraz w art. 105, w razie osiągania przychodu z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa w ust. 2 oraz z tytułu służby wymienionej w art. 6 ust. 1 pkt 4 i 6.

Za działalność podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, o której mowa w ust. 1, uważa się zatrudnienie, służbę lub inną pracę zarobkową albo prowadzenie pozarolniczej działalności, z uwzględnieniem ust. 3 (art. 104 ust. 2 ww. ustawy).

Stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 121 ze zm.) – obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi.

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu

-odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny i przywołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że kwota 20.528.12 zł przekazana na Fundusz Ubezpieczeń Społecznych w 2015 r. stanowi w istocie kwotę składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, czyli składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota ta, jako wpłacona na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawcy, podlega odliczeniu za rok, w którym została wpłacona do FUS, a zatem winna być wykazana do odliczenia w zeznaniu podatkowym za 2015 r.

Wobec powyższego wyjaśnienia stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.