INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 30.01.2012 r. (data wpływu 3.02.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu dokonanych zakupów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3.02.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu dokonanych zakupów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Małżonkowie: Pani Sara P. oraz Pan Wojciech P. (zwany dalej również „Wnioskodawcą”), pomiędzy którymi istnieje ustawowa wspólnota majątkowa, prowadzą odrębnie przedsiębiorstwa odpowiednio pod firmą R. Sara Z.- P. (zwane dalej „R.”) oraz R. A. Wojciech P. (zwane dalej „R. A.”).

Firma R. działa na rynku od 1998 roku, zaś firma R. A. działa na nim od dnia 1 grudnia 2010 roku. Obie firmy mają identyczne kody PKD w Ewidencji Działalności Gospodarczej oraz są podatnikami VAT. Dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej w przypadku obu tych podmiotów opodatkowane są liniowo. Należy przy tym wskazać, że R. A. od początku działalności do dnia 30 września 2011 r. praktycznie nie wykonywała działalności gospodarczej. W dniu 30 września 2011 r. firma R. sprzedała R. A. prawie wszystkie towary, wszystkie materiały do produkcji oraz wszystkie wyroby gotowe. Czynność ta została udokumentowana fakturą VAT. Wszystko zostało sprzedane bez marży, w cenie zakupu. Firma R. wykazała tę sprzedaż w deklaracji VAT za miesiąc wrzesień 2011 i cały VAT z tej deklaracji został zapłacony przelewem do US w terminie. R. sprzedaż ww. towarów, materiałów i wyrobów zakwalifikowała jako przychód podatkowy.

Jednocześnie R. A. wprowadziła na magazyn wszystkie towary, materiały i wyroby gotowe w dniu 1 października 2011 r. zaś podatek naliczony na podstawie faktur VAT został wykazany w deklaracji VAT-7 za m-c październik 2011 r. W efekcie w deklaracji październikowej wystąpiła nadwyżka podatku naliczonego nad należnym, która została przeniesiona na kolejny miesiąc.

W dniu 1 października 2011 r. 15 pracowników firmy R. zostało przejętych przez firmę R. A. na podstawie art. 231 Kodeksu Pracy. Dwóch pracowników zostało w firmie R.: 1 osoba na urlopie wychowawczym oraz druga, która przebywa na długotrwałym zwolnieniu lekarskim W dniu 30 września 2011 r. ok. 95% środków trwałych zostało wycofanych z ewidencji środków trwałych firmy R. protokołami LT. W tym samym dniu te środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych do firmy R. A. protokołami OT. Wartość początkową środków trwałych, wartość dokonanych umorzeń przyjęto w wartości, w jakiej występowały dotychczas w ewidencji środków trwałych firmy R.. We wrześniu 2011 r. w stosunku do środków trwałych dokonano odpisów amortyzacyjnych w firmie R., zaś w październiku środki trwałe przeniesione do nowej firmy dokonano odpisów amortyzacyjnych w R. A. ID. Należności i zobowiązania pozostały w R.. Część umów – z T. SA, S., P., P., S. itp. została przepisana na nową firmę R. A.. W firmie R. pozostała umowa na telefon stacjonarny, jeden nr komórkowy w P. oraz na numery w S.. Z dniem 1 października 2011 r. -firma R. znacznie ograniczyła swoją działalność poprzez zaprzestanie produkcji. W R. występuje natomiast nieznaczna sprzedaż towarów do kontrahentów, którzy jeszcze nie założyli w swoich systemach konta dla nowej firmy oraz usługi serwisowe z tego samego powodu. Z tą datą R. A. sprzedaje towary i usługi do prawie wszystkich kontrahentów, którzy byli obsługiwani przez starą firmę - z wyłączeniem jednakże tylko tych kontrahentów, którzy nie założyli jeszcze w swoich systemach konta dla nowej firmy. Pomiędzy firmami małżonków występuje sprzedaż towarów i usług. W ślad za tym istnieją przepływy finansowe. W październiku sprzedaż towarów pomiędzy małżonkami następowała bez doliczania marży, zaś od listopada doliczana jest marża. Faktury pomiędzy małżonkami są wystawiane na przelew i płacone w ten sposób. Firma R. A. wystawia co miesiąc dla firmy R. fakturę za usługi serwisowe. Faktura ta u sprzedającego jest księgowana w przychody, a u kupującego w koszty uzyskania przychodów.

Od 1 grudnia 2011r. firma R. dopisała do EDG nową działalność tj. nauczanie języków obcych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu dokonanych zakupów od firmy R....

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. stwierdzić należy, że ustawa ta nie zabrania małżonkom prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom tego podatku. Także nie ma przeszkód, aby pomiędzy małżonkami istniała ustawowa wspólność majątkowa. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również m.in.: wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione.

Dla celów podatku od towarów i usług - małżonkowie - odrębnie prowadzący działalność gospodarczą i dokonujący czynności opodatkowanych VAT są odrębnymi podatnikami tego podatku.

W związku z powyższym w przedstawionym stanie faktycznym znajduje zastosowanie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. Zgodnie z tym przepisem w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo go obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. U Wnioskodawcy towary nabyte przez R. A. były i są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Zatem Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury wystawionej przez małżonkę. Stanowisko Wnioskodawcy podzielają również organy podatkowe. Przyjmują, że niezależnie od istniejących stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami, w transakcjach zawieranych pomiędzy nimi mamy do czynienia z wykonywaniem czynności opodatkowanych pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami. Oznacza to, że w momencie dostawy towarów czy świadczenia usług małżonek powinien wystawić fakturę VAT dla współmałżonka i opodatkować daną transakcję tak jak każdą inną czynność podlegającą podatkowi od towarów i usług. Takie stanowisko wyraził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z dnia 4 marca 2011 r. (sygn. IBPP1/443-1167/10/AZb). Stwierdził on m. in., że „Środki trwałe, wyposażenie biurowe, materiały podstawowe i pomocnicze oraz towary handlowe mające być przedmiotem sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę, w świetle przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowią (przy istnieniu wspólności majątkowej) niewątpliwie majątek wspólny małżonków, jednakże w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług są to towary, które Wnioskodawca nabył w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, i w takim też celu je wykorzystywał.

Odnosząc zatem przedstawione zdarzenie przyszłe do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że sprzedaż przez małżonkę Wnioskodawcy środków trwałych, wyposażenia biurowego, materiałów podstawowych i pomocniczych oraz towarów handlowych, dokonywana na rzecz Wnioskodawcy prowadzącego własną działalność gospodarczą, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, jako dostawa towarów pomiędzy dwoma odrębnymi podatnikami podatku VAT.

Przedmiotowa czynność dokonana na rzecz małżonka występującego jako odrębny przedsiębiorca będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ww. ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT według stawki właściwej dla danego rodzaju towaru, przy czym bez znaczenia dla rozstrzygnięcia pozostaje fakt, iż małżonek Wnioskodawcy jest osobą współpracującą przy prowadzeniu działalności gospodarczej Wnioskodawcy”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwaną dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1a ustawy stanowią, że w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo go obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Wyłączenia dotyczące stosowania obniżenia podatku zawiera art. 88 ustawy.

Ze złożonego wniosku wynika, iż małżonkowie pomiędzy którymi istnieje ustawowa wspólnota majątkowa prowadzą dwa niezależne od siebie przedsiębiorstwa. Wnioskodawca dokonywał sukcesywnego zakupu składników majątku należących do prowadzonego przez małżonkę przedsiębiorstwa na rzecz swojej firmy, gdyż Wnioskodawca również prowadzi działalność gospodarczą. Jak wskazano, składniki majątku będące przedmiotem nabycia nie stanowią przedsiębiorstwa ani też zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tym samym ich zbycie nie jest czynnością wyłączoną z zakresu opodatkowania podatkiem VAT.

Z art. 86 ustawy wynika, że podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do odliczenia podatku, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Dokonując analizy powołanych wyżej regulacji prawnych podkreślić należy, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno Wnioskodawczyni, jak i jej małżonek, traktowani są jako odrębne podmioty, spełniające definicję podatnika w rozumieniu powołanego wyżej przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzące działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tegoż przepisu. Autonomiczność prawa podatkowego wyklucza możliwość takiej interpretacji jego przepisów, która zakładałaby, że wspólność majątkowa istniejąca między małżonkami na podstawie przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, ma wpływ na zakres praw i obowiązków podatników podatku od towarów i usług. Dopuszczalne jest dokonywanie czynności cywilnoprawnych między małżonkami pozostającymi w małżeńskiej wspólności majątkowej, jeżeli czynności te dotyczą sfery objętej zakresem ich działalności gospodarczej.

Niezależnie od istniejących stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami, w transakcjach zawieranych pomiędzy nimi mamy do czynienia z wykonywaniem czynności opodatkowanych pomiędzy dwoma odrębnymi podmiotami. Oznacza to, że w momencie dostawy towarów czy świadczenia usług małżonek powinien wystawić fakturę VAT dla współmałżonka i opodatkować daną transakcję tak jak każdą inną czynność podlegającą podatkowi od towarów i usług. Środki trwałe, wyposażenie biurowe, materiały podstawowe i pomocnicze oraz towary handlowe będące przedmiotem zakupu dokonanego przez Wnioskodawcę od małżonka, w świetle przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowią (przy istnieniu wspólności majątkowej) niewątpliwie majątek wspólny małżonków, jednakże w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług są to towary, które Wnioskodawca nabył w związku z prowadzoną przez niego opodatkowaną działalnością gospodarczą, i w takim też celu je wykorzystuje.

Zatem Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur wystawionych przez małżonkę, gdyż z opisu stanu faktycznego nie wynika aby w przedmiotowej sprawie zastosowanie znalazły wyłączenia zawarte w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja dotyczy wniosku w części dotyczącej podatku od towarów i usług. W odniesieniu do podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.