Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-270/16/WM
z 16 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2016 r. (data wpływu) uzupełnionym pismem z dnia 8 czerwca 2016 r. (data wpływu 13 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zakupu drzewek szybkorosnących i sprzedaży drewna pochodzącego z tych drzewek – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zakupu drzewek szybkorosnących i sprzedaży drewna pochodzącego z tych drzewek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie tartaku o symbolu PKD 16102. Z wniosku wynika, że prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

Posiada również ziemię uprawną na którą do tej pory pobierał dopłaty z Unii Europejskiej za prowadzenie działalności ekologicznej. Wnioskodawca nie jest płatnikiem KRUS. Wiosną b.r. planuje dokonać zakupu drzewek (sadzonek) szybkorosnących, zasadzić je, aby później użyć drewno do przerobu tartacznego i sprzedać jako produkt tartaku. Wnioskodawca nadmienia, że zakupione sadzonki będą gotowe do wyrębu po 6 latach, jest to odmiana drzewek pochodzenia hiszpańskiego, niewystępująca w Polsce.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że nie jest właścicielem gospodarstwa rolnego i z całą pewnością uprawa drzewek szybkorosnących nie będzie prowadzona w ramach działalności rolniczej, ani nie będzie prowadzona w ramach działalności leśnej. Wnioskodawca zamierza rozszerzyć działalność gospodarczą o uprawę drzewek szybkorosnących, a co za tym idzie, dokonywać zakupu sadzonek i ponosić wszelkie koszty związane z ich uprawą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zakup sadzonek Wnioskodawca może zaliczyć bezpośrednio w koszty uzyskania przychodu jako zakup towaru?
2. Czy sprzedaż wyrobu tartacznego z drewna pochodzącego z przedmiotowej uprawy będzie stanowić przychód z działalności gospodarczej?
3. Jaką wartość należy przyjąć do remanentu przez okres 6 lat od momentu zakupu drzewek do momentu wycięcia?

Zdaniem Wnioskodawcy, jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą w zakresie tartaku może sadzić drzewka, ścinać je i przerabiać, aby sprzedać produkt gotowy. Wnioskodawca będzie księgował wszystkie koszty związane z zakupem, hodowlą drzewek jako bezpośredni koszt uzyskania przychodu, a sprzedaż produktu tartacznego jako przychód z tej działalności. Jeżeli chodzi natomiast o wycenę drzewek, którą podać należy w remanencie przez okres 6 lat, czyli od momentu zakupu, posadzenia i wycięcia uważa, iż wartość jaką należy brać pod uwagę w remanentach to wartość równa cenie zakupu drzewek, ponieważ nie jest w stanie ocenić innej ich wartości dopóki po 6 latach (tyle wynosi wzrost drzewek od momentu posadzenia do momentu ich wycięcia) nie zostaną one wycięte i poddane klasyfikacji jakości. Wówczas okaże się, czy są one przydatne i pełnowartościowe w dalszej działalności gospodarczej i czy mogą stanowić surowiec do produkcji tartacznej, czy też stanowić biomasę i opał.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do:

• przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej;

• przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach;

Stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

• licząc od dnia nabycia.

Przepis art. 22 ust. 1 ustawy stanowi, iż kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

Samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodu, nie stwarza domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostają z mocy samego prawa uznane za koszty podlegające odliczeniu. Innymi słowy, poniesienie wydatku, który nie został wyłączony w art. 23 nie oznacza, że wydatek taki automatycznie będzie uznany za koszt uzyskania przychodów. Podatnik ma bowiem możliwość odliczenia od przychodów wszelkich kosztów pod warunkiem, że mają one związek z przychodem z prowadzonej działalności gospodarczej, a ich poniesienie ma, bądź może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, czy też zachowanie albo zabezpieczenie źródła tego przychodu. Kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, iż zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów. Jednakże ciężar wykazania owego związku spoczywa na Wnioskodawcy, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Ustawodawca posługując się zwrotem „koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu” przypisuje temu określeniu cechę świadomego, zamierzonego, przemyślanego i logicznego działania podatnika podporządkowanego osiągnięciu przychodów, a nie odwołuje się do skutku będącego następstwem określonego działania. Wykładnia językowa użytego przez ustawodawcę określenia ,,koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu” oznacza, że podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków pod tym jednakże warunkiem, że wykaże, że poniósł określony wydatek, który ma związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, czy wykonywaną umową, a jego poniesienie miało lub mogło mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, bądź też ma służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła, należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Należy przy tym podkreślić, że obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo -skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu – każdorazowo spoczywa na podatniku.

W myśl art. 22 ust. 6a ustawy, w celu ustalenia wartości zużytych w pozarolniczej działalności gospodarczej lub w działach specjalnych produkcji rolnej surowców i materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej lub zwierzęcej oraz własnej gospodarki leśnej stosuje się odpowiednio przepis art. 11 ust. 2.

W myśl natomiast art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W myśl art. 24a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

W myśl art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14, a kosztami uzyskania, powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa (…).

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza ponieść koszty związane z założeniem plantacji drzewek szybkorosnących i uprawą tych drzewek, z których drewno będzie przerabiane w prowadzonym przez Wnioskodawcę tartaku, a gotowe wyroby tartaczne będą sprzedawane w ramach tej działalności. Oznacza to, że w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca zużywał będzie surowce (materiały) pochodzące z własnej produkcji roślinnej.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że przychód ze sprzedaży wyrobów tartacznych z drewna pochodzącego z własnej uprawy będzie stanowił przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w cytowanym uprzednio art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kosztem uzyskania przychodów z tej działalności będzie, zgodnie z art. 22 ust. 6a w zw. z art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość drewna pochodzącego z własnej produkcji przeznaczonego do przerobu w tartaku, określona na podstawie cen rynkowych.

Natomiast wydatki poniesione na zakup sadzonek drzew szybkorosnących do własnej uprawy oraz poniesione koszty uprawy tych drzewek, w trakcie wzrostu tych drzewek nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z tym, w okresie od daty zakupu sadzonek do momentu wycięcia drzewek pochodzących z własnej uprawy, wartość nabytych drzewek szybkorosnących, nie podlega ujęciu w spisie z natury.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.