Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/4513-129/16/MK
z 4 lipca 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z 7 kwietnia 2016 r. (data wpływu 12 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

[…] (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego. Spółka posiada status podatnika podatku akcyzowego z tytułu m.in. sprzedaży energii elektrycznej na rzecz tzw. nabywców końcowych oraz przede wszystkim zużycia energii elektrycznej na potrzeby własne. Spółka posiada m.in. koncesje: OEE (na obrót energią elektryczną), WCC (wytwarzanie ciepła), PEE (przesył energii elektrycznej), WEE (wytwarzanie energii elektrycznej) oraz PCC (przesył ciepła).

Przedmiotem działalności Spółki jest produkcja chemikaliów, w tym nawozów mineralnych. W swojej działalności Spółka nabywa energię elektryczną od podmiotów zewnętrznych, a także wytwarza ją we własnym zakresie. Energia elektryczna jest zużywana przez Spółkę głównie w procesach produkcyjnych wyrobów chemicznych, w tym nawozów.

Energia elektryczna jest wykorzystywana przez Spółkę do celów technologicznych m.in. w:

  1. Zakładzie Nawozów;
  2. Zakładzie Amoniaku;
  3. Zakładzie Kaprolaktamu.

Spółka dysponuje ekspertyzą dotyczącą reakcji redukcji chemicznej w procesach zachodzących w jej przedsiębiorstwie autorstwa prof. nzw. dr hab. Inż. z Wydziału Inżynierii Materiałowej […] (dalej: „Ekspertyza”). Zgodnie z Ekspertyzą, „procesy redukcji chemicznej polegają na obniżeniu stopnia utlenienia jednego z reagentów biorącego udział w reakcji chemicznej. Wiąże się to z reakcją przyjęcia elektronów. W związku z tym w środowisku reakcji musi być związek chemiczny który byłby zdolny oddać te elektrony i ulec reakcji utlenienia. Dlatego też proces redukcji nie zachodzi bez procesu utlenienia. Są one ze sobą sprzężone. W ten sposób interpretując definicję procesu reakcji redukcji większość reakcji chemicznych przedstawiona w dokumencie (czytaj: w Ekspertyzie - dopisek Wnioskodawcy) można uznać za procesy utleniania i redukcji.”

Poniżej Wnioskodawca przedstawia analizę reakcji chemicznych, z punktu widzenia występowania procesów redukcji chemicznej, zachodzących w poszczególnych jednostkach organizacyjnych -zakładach Spółki (zwanych dalej łącznie” „Zakłady”):

1.Zakład Nawozów:

Wszystkie reakcje chemiczne, które zachodzą w procesie przygotowania gazu w oparciu o proces reformingu (otrzymania mieszaniny dwutlenku węgla C02, azotu N2 i wodoru H2), z którego następnie usuwany jest dwutlenek węgla tworząc gaz syntezowy, można zaliczyć do reakcji utleniania i redukcji. W instalacji przygotowania gazu syntezowego energię elektryczną wykorzystuje się do napędu: pomp cyrkulacyjnych wody, dmuchawy spalin, pompy wody zasilającej, pompy ługu potasowego (duży obieg), pompy ługu potasowego (mały obieg), pompy kondensatu z C02, pompy dozującej […], pompy cyrkulacyjnej ługu, pompy dozującej emulsję silikonową, sprężarek metanu (okresowo), sprężarek powietrza. Tak więc, zużycie energii elektrycznej występuje na etapie przygotowania strumieni do procesu i w obiegach recyrkulacyjnych, układach grzewczych/chłodniczych, procesach pomocniczych. Zgodnie z Ekspertyzą: „Są one niezbędne do prawidłowego przebiegu reakcji redukcji, ale nie zawsze dotyczą bezpośrednio tych aparatów, w których zachodzi dana reakcja.”

W instalacji syntezy amoniaku energię elektryczną wykorzystuje się do napędu: pomp cyrkulacyjnych gazu syntezowego, kompresorów gazu syntezowego, pomp amoniaku zawodnionego, pomp wody amoniakalnej, pomp amoniaku ciekłego i pomp wody chłodniczej. W instalacji kwasu azotowego energię elektryczną wykorzystuje się głównie do napędu pomp: olejowej, pompy kondensatu turbinowego, pomp wody zasilającej kotły, pomp wody kotłowej, pompy dozującej chemikalia, pompy do cyrkulacji i przetłaczania chemikaliów, pomp kwasu azotowego, pomp wody procesowej, pomp wody chłodniczej, pompy ścieków, pomp kwasu azotowego produkcyjnego.

2.Zakład Amoniaku:

Zgodnie z Ekspertyzą, w Zakładzie Amoniaku występuje analogiczna reakcja konwersji metanu, w oparciu o proces półspalania. Reakcja syntezy amoniaku przebiega analogicznie jak w Zakładzie Nawozów.

3.Zakład Kaprolaktamu:

Zgodnie z Ekspertyzą, w wytwórni Kwasu Siarkowego i Oleum reakcje redukcji to spalanie ciekłej siarki tlenem z powietrza. Energia elektryczna wykorzystywana jest do zasilania następujących maszyn:

  • węzeł magazynowy siarki, kwasu i oleum: pompy wirowe siarki, pompy oleju napędowego, pompy ekspedycyjne kwasu, pompy ekspedycyjne oleum, pompa rozładunku kwasu siarkowego;
  • węzeł energetyczny: pompy wody kotłowej, pompy wirowe wielostopniowe.

Zgodnie z Ekspertyzą, w technologii biologicznego oczyszczania ścieków organicznych (BOŚ) do reakcji redukcji i utleniania można zaliczyć

  1. bezpośrednie utlenianie enzymatyczne
  2. biosyntezę komórek asymilacja
  3. samoutlenianie substancji komórkowej
  4. nitryfikację i denitryfikację

Energia elektryczna wykorzystywana jest do zasilania następujących maszyn:

  • węzeł magazynowania i neutralizacji ścieków: mieszadło, pompy ścieków alkalicznych, pompa kwasu azotowego, pompy cyrkulacyjne, pompy kwasów organicznych, pompa smółek, pompy ścieków przemysłowych, pompy ługu sodowego, pompa pogonów, pompy MEK-u;

W wytwórni Cykloheksanonu reakcje redukcji to:

  1. uwodornienie benzenu
  2. utlenienie cykloheksanu
  3. odwodornienie cykloheksanolu

Energia elektryczna wykorzystywana jest do zasilania następujących maszyn:

  • uwodornienie benzenu: pompy półproduktu, pompy cykloheksanu, pompa produktu zanieczyszczonego, pompa spustów, pompy kondensatu, pompa próżniowa, pompy absorbenta, pompa odwadniająca, sprężarki wodoru;
  • utlenianie: pompy dozujące katalizatora, pompy wody kwaśnej, pompy absorbenta.

W wytwórni Siarczanu hydroksyloaminy reakcjami redukcji jest spalanie amoniaku w powietrzu. Reakcją redukcji także w potocznym tego słowa brzmieniu jest katalityczna redukcja tlenków azotu w środowisku kwaśnym.

Energia elektryczna wykorzystywana jest do zasilania następujących maszyn:

  • węzeł utleniania amoniaku: pompy cyrkulacyjne wody w kotle, pompy kondensatu, pompy kwasu azotowego, kompresor tlenków azotu;
  • węzeł redukcji NO: pompy zawiesiny katalizatora, pompy cyrkulacyjne cieczy procesowej w reaktorach, pompy gotowego produktu, pompy cyrkulacyjne.

Zgodnie z wnioskiem zawartym w podsumowaniu Ekspertyzy: „należy podkreślić, że zużycie energii elektrycznej występuje na etapie przygotowania strumieni do procesu i w obiegach recyrkulacyjnych, układach grzewczych/chłodniczych, procesach pomocniczych. Są one niezbędne do prawidłowego przebiegu reakcji redukcji, ale nie zawsze dotyczą bezpośrednio tych aparatów w których zachodzi dana reakcja.” Zdaniem Autora Ekspertyzy: „Całkowite zużycie energii elektrycznej na instalacji, w której występuje proces redukcji chemicznej, powinno być zaliczone jako zużycie energii elektrycznej do wyprodukowania danego produktu (gazu syntezowego, amoniaku, kwasu azotowego, nadtlenku wodoru, kwasu siarkowego, BOŚ, cykloheksanonu i siarczanu hydroksyloaminy) objętego procesem redukcji chemicznej”.

W związku z otrzymaniem Ekspertyzy, Wnioskodawca zamierza przekazywać do właściwego naczelnika urzędu celnego w terminie do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu zużycia oświadczenie, że część energii (wskazując dokładną ilość w MWh) - zgodnie z Ekspertyzą - została wykorzystywana do reakcji redukcji chemicznej. Oświadczenie będzie zawierało informacje, wymagane przez art. 30 ust. 7c ustawy o podatku akcyzowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wykorzystywanie przez Spółkę energii elektrycznej w opisanych wyżej procesach i zakresie będzie korzystało ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust.7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym ?

Zdaniem Wnioskodawcy wykorzystywanie energii elektrycznej w opisanych wyżej procesach i zakresie będzie korzystało ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

  1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
  2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
  3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
  4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
  5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
  6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym, podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, (...).

W prawie unijnym zasady opodatkowania m.in. energii elektrycznej określa dyrektywa Rady 2003/96/WE z 27 października 2003 r. w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (Dz.U. WE L Nr 283, s. 51 z późn. zm.; Dz. U. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, s. 405; dalej: „Dyrektywa”). Dyrektywa określa zasady opodatkowania podatkiem akcyzowym wszystkich wyrobów energetycznych pozostawiając poszczególnym państwom margines swobody. Zgodnie z art. 2 ust. 4 lit. b tiret pierwsze Dyrektywy: przepisy Dyrektywy nie mają zastosowania do produktów energetycznych wykorzystywanych do celów innych niż paliwo silnikowe lub paliwo do ogrzewania. Brak zastosowania przepisów Dyrektywy nie oznacza, że państwo członkowskie nie może objąć akcyzą wyrobów energetycznych na podobnych zasadach co np. samochody osobowe, które również są opodatkowane akcyzą w Polsce, mimo że Unia Europejska nie zdecydowała się na harmonizację zasad ich opodatkowania. Co więcej, Dyrektywa wprowadza wiele zwolnień dla energii elektrycznej, związanych zwłaszcza z jej przeznaczeniem. Dyrektywa ta przewiduje w tym i zakresie zarówno zwolnienia obligatoryjne, jak i fakultatywne. Polski ustawodawca uznał, że jednym ze zwolnień fakultatywnych było zwolnienie z akcyzy energii elektrycznej zużywanej w procesach redukcji chemicznej, a o fakultatywności tego zwolnienia miała świadczyć treść wspomnianego art. 2 ust. 4 lit. b Dyrektywy (por. wyrok NSA z 25 sierpnia 2015 r., sygn. I FSK 591/15; wyrok TSUE z dnia, 12 lutego 2015 r. w sprawie C-349/13 Minister Finansów v. Oil Trading Poland sp. z o.o.).

Dyrektywa ustala zakres wyrobów opodatkowanych, minimalne stawki podatku, zwolnienia od podatku oraz mechanizmy jego pobierania. Zgodnie z art. 2 Dyrektywy, energia elektryczna, węgiel kamienny, węgiel brunatny, koks oraz gaz ziemny stanowią „wyroby energetyczne” podlegające tej regulacji. Stosownie natomiast do art. 2 ust. 4 lit. b tiret 3. Dyrektywy nie ma ona zastosowania do następującego wykorzystania produktów energetycznych i energii elektrycznej: energii elektrycznej wykorzystywanej zasadniczo do celów redukcji chemicznej oraz w procesach elektrolitycznych i metalurgicznych.

Krajowy ustawodawca skorzystał z możliwości implementowania opisanego wyżej zwolnienia, wprowadzając do ustawy o podatku akcyzowym art. 30 ust. 7a dodany przez art. 1 pkt 18 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r. poz. 1479), zmieniającej ustawę o podatku akcyzowym z dniem 1 stycznia 2016 r. Zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, zwalnia się od akcyzy energię elektryczną ; wykorzystywaną do celów redukcji chemicznej.

Zwolnienie to jest uwarunkowane:

  1. wykorzystywaniem energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii;
  2. przekazywaniem przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika I urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania (art. 30 f i ust. 7b ustawy o podatku akcyzowym).

Stosownie do art. 30 ust. 7c ustawy o podatku akcyzowym, oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

  1. nazwę i adres siedziby podmiotu wykorzystującego energię elektryczną oraz jego numer identyfikacji podatkowej (NIP);
  2. ilość wykorzystanej energii elektrycznej;
  3. sposób wykorzystania energii elektrycznej;
  4. datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis osoby składającej oświadczenie.

Ponadto zgodnie z art. 138h ustawy o podatku akcyzowym:

  1. Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:
    1. podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;
    2. podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;
    3. podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;
    4. podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.
  2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
  3. Podmioty określone w ust. 1 pkt 1-3 prowadzą ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.
  4. Podmiot określony w ust. 1 pkt 4 prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku takich możliwości - na podstawie dokumentów rozliczeniowych.
  5. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:
    1. energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju;
    2. energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
    3. energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;
    4. energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
    5. energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
    6. energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6, 7 i 7a oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
    7. strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 2.
  6. W przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust.5 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w interpretacjach indywidualnych, ze względu na brak w przepisach ustawy o podatku akcyzowym, jak również w przepisach unijnych definicji redukcji chemicznej, należy odwołać się do znaczenia tego pojęcia w języku potocznym. Przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 9 grudnia 2015 r. nr IBPP4/4513-113/15/MK wskazuje, co należy rozumieć pod pojęciem redukcji chemicznej: „Redukcja (wg http://pl.wikipedia.org/wiki/Redukcja_(chemia) oznacza „proces, w trakcie którego atom lub ich grupa przechodzi z wyższego na niższy stopień utlenienia. Każdej redukcji musi towarzyszyć utlenienie. (...) W praktyce, daną reakcję nazywamy reakcją redukcji (zwłaszcza w chemii organicznej), gdy struktura głównego substratu i głównego produktu różnią się tylko tym, że jedna grupa lub pojedynczy atom zmniejszył w jej wyniku swój stopień utlenienia, kosztem utlenienia, zwykle nieorganicznego, prostego związku zwanego w tym przypadku środkiem redukującym. Redukcja związków metali zawartych w ich rudach jest podstawową przemysłową metodą otrzymywania wielu metali. Redukcję przeprowadza się np. za pomocą węgla (wielki piec) lub w procesie aluminotermii”. Z procesem redukcji chemicznej mamy więc do czynienia gdy w wyniku reakcji chemicznej z tlenku metalu otrzymujemy metal, a tlen wiązany jest z reduktorem. Silnymi środkami redukującymi są np. wodór, metale alkaliczne, wodorki metali, krzemowodory, borowodory, siarczki.

Jednocześnie utlenianie (https://pl.wikipedia.org/wiki/Utlenianie) to reakcja chemiczna, w której atom przechodzi z niższego stopnia utlenienia na wyższy (co jest równoważne z oddaniem elektronów). Nazwa ta ma charakter umowny, gdyż każdej reakcji utleniania musi towarzyszyć reakcja redukcji. Łącznie taki proces nazywa się reakcją redoks. W praktyce daną reakcję nazywa się utlenianiem, gdy wzrost stopnia utlenienia dotyczy związku lub pierwiastka chemicznego będącego głównym przedmiotem reakcji. Jako akceptor elektronów służyć może związek chemiczny (utleniacz) lub elektroda dodatnia (anoda).”

Podobnie, pojęcie „wykorzystania” energii elektrycznej do celów redukcji chemicznej, również należy odnosić do potocznego rozumienia tego słowa. Zgodnie ze słownikiem sjp.pwn.pl wyrażenie „wykorzystać” oznacza m.in. „użyć czegoś dla osiągnięcia jakiegoś celu, zysku”.

Przedstawione powyżej rozważania odnośnie wykładni językowej sformułowania „energia elektryczna wykorzystywana do celów redukcji chemicznej”, użytego w art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, prowadzą do wniosku, że zwolnienie to (o charakterze przedmiotowym) ma zastosowanie w przypadku wykorzystania przez podatnika podatku akcyzowego energii elektrycznej do zasilania urządzeń zaangażowanych w procesy chemiczne polegające na obniżaniu stopnia utlenienia jednego z reagentów, biorących udział w reakcji chemicznej.

Przedstawione wyżej interpretacja sformułowania „energia elektryczna wykorzystywana do celów redukcji chemicznej” jest zgodna z rozumieniem tego pojęcia zaprezentowanym w Ekspertyzie. Jak wskazano w podsumowaniu Ekspertyzy, „Całkowite zużycie energii elektrycznej na instalacji, w której występuje proces redukcji chemicznej, powinno być zaliczone jako zużycie energii elektrycznej do wyprodukowania danego produktu (gazu syntezowego, amoniaku, kwasu azotowego, nadtlenku wodoru, kwasu siarkowego, BOŚ, cykloheksanonu i siarczanu hydroksyloaminy) objętego procesem redukcji chemicznej”.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w trzech opisanych Zakładach Spółki (Zakładzie Nawozów, Amoniaku i Kaprolaktamu) dochodzi do wykorzystywania energii elektrycznej do celów redukcji chemicznej, a w związku z tym wykorzystywana w tych Zakładach energia elektryczna korzysta ze zwolnienia od podatku akcyzowego. Potwierdza to wskazana w opisie zdarzenia przyszłego Ekspertyza renomowanej instytucji naukowej. Z Ekspertyzy wynika, że we wskazanych Zakładach zachodzą reakcje, które stanowią procesy redukcji chemicznej, a wykorzystywane w tych Zakładach urządzenia, zasilane energią elektryczną, są niezbędne do prawidłowego przebiegu reakcji redukcji chemicznych. Zwolnienie będzie miało zastosowanie pomimo tego, że w odniesieniu do pewnej ilości energii elektrycznej będzie ona jedynie pośrednio wykorzystywana do reakcji redukcji chemicznej. W każdym jednak przypadku, na reakcje redukcji chemicznej należy patrzeć szerzej, mając na uwadze niezbędne dla jej zajścia procesy zachodzące także poza daną aparaturą (np. procesy pomocnicze), lecz w ramach funkcjonowania jednego z trzech ww. Zakładów Wnioskodawcy.

Reasumując, wykorzystywanie energii elektrycznej w opisanych wyżej procesach korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego, o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, w sytuacji - tak jak w przedstawionym zdarzeniu przyszłym - gdy Wnioskodawca będzie podatnikiem akcyzy od energii elektrycznej wykorzystanej w opisanych procesach i Wnioskodawca będzie przekazywał do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykorzysta energię elektryczną w opisanym we wniosku procesach produkcyjnych, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. roku o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 752 ze zm.) zwaną dalej „ustawą”, wyroby akcyzowe oznaczają - wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Na podstawie art. 9 ust. 1 i 2 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

  1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
  2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
  3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
  4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
  5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
  6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

  1. z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
  2. z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
  3. z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
  4. z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

Zgodnie z art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy zwalnia się od akcyzy energię elektryczną wykorzystywaną do celów redukcji chemicznej.

W myśl art. 30 ust. 7b ustawy, warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 7a, jest:

  1. wykorzystywanie energii elektrycznej przez podmiot będący podatnikiem akcyzy od tej energii;
  2. przekazywanie przez podmiot wykorzystujący energię elektryczną do właściwego naczelnika urzędu celnego, do 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym podmiot wykorzystał energię elektryczną, oświadczenia o ilości wykorzystanej energii i sposobie jej wykorzystania.

Stosownie do art. 30 ust. 7c ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 7b pkt 2, powinno zawierać:

  1. nazwę i adres siedziby podmiotu wykorzystującego energię elektryczną oraz jego numer identyfikacji podatkowej (NIP);
  2. ilość wykorzystanej energii elektrycznej;
  3. sposób wykorzystania energii elektrycznej;
  4. datę i miejsce sporządzenia oświadczenia oraz czytelny podpis osoby składającej oświadczenie.

Z uwagi na brak definicji redukcji chemicznej w przepisach ustawy o podatku akcyzowym konieczne jest odwołanie się do znaczenia tego pojęcia w języku potocznym.

Redukcja (wg http://pl.wikipedia.org/wiki/Redukcja_(chemia) oznacza „proces, w trakcie którego atom lub ich grupa przechodzi z wyższego na niższy stopień utlenienia. Każdej redukcji musi towarzyszyć utlenienie. (...) W praktyce, daną reakcję nazywamy reakcją redukcji (zwłaszcza w chemii organicznej), gdy struktura głównego substratu i głównego produktu różnią się tylko tym, że jedna grupa lub pojedynczy atom zmniejszył w jej wyniku swój stopień utlenienia, kosztem utlenienia, zwykle nieorganicznego, prostego związku zwanego w tym przypadku środkiem redukującym.

Jednocześnie utlenianie (https://pl.wikipedia.org/wiki/Utlenianie) to reakcja chemiczna, w której atom przechodzi z niższego stopnia utlenienia na wyższy (co jest równoważne z oddaniem elektronów). Nazwa ta ma charakter umowny, gdyż każdej reakcji utleniania musi towarzyszyć reakcja redukcji. Łącznie taki proces nazywa się reakcją redoks. W praktyce daną reakcję nazywa się utlenianiem, gdy wzrost stopnia utlenienia dotyczy związku lub pierwiastka chemicznego będącego głównym przedmiotem reakcji. Jako akceptor elektronów służyć może związek chemiczny (utleniacz) lub elektroda dodatnia (anoda).

Z kolei encyklopedia PWN (www.encyklopedia.pwn.pl) reakcja oksydacyjno-redukcyjna, reakcja utleniania-redukcji, reakcja redox, - reakcja, w której dochodzi do przeniesienia jednego lub więcej elektronów od atomu, jonu lub cząsteczki donora (czyli reduktora) do akceptora (czyli utleniacza). Wiele reakcji oksydacyjno-redukcyjnych zachodzi z jednoczesnym przeniesieniem atomów, najczęściej tlenu i wodoru. Wówczas utlenianie (oksydację) można traktować jako proces wzbogacający dane indywiduum chemiczne o atomy tlenu lub zubożający o atomy wodoru, proces odwrotny zaś jako redukcję. Reakcję oksydacyjno-redukcyjną można również definiować na podstawie pojęcia stopnia utlenienia (oznaczanego cyframi rzymskimi). W tym ujęciu reakcje oksydacyjno-redukcyjne to reakcje, w których dochodzi do zmiany stopnia utlenienia reagentów, a więc podwyższenie stopnia utlenienia jest utlenianiem, a jego obniżenie - redukcją.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy że pod pojęciem redukcji chemicznej należy rozumieć reakcje, w której dochodzi do przeniesienia jednego lub więcej elektronów od atomu, jonu lub cząsteczki reduktora do akceptora (utleniacza).

Wskazać w tym miejscu jednak należy, w dotychczasowym orzecznictwie podatkowym Naczelnego Sądu Administracyjnego i Sądu Najwyższego wydaje się być utrwalone stanowisko, że przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego, próbach odkodowywania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową, polegająca na ustaleniu treści normy prawnej na podstawie możliwego sensu słów, za pomocą których sformułowano dany przepis. Podkreślić jednak należy, że proces ten nie może jednak ograniczać się jedynie do semantycznych czy syntaktycznych reguł języka. Konieczne jest zatem także odwołanie się do tego, co prawodawca przez dane słowa chce osiągnąć.

Przypomniał o tym Naczelny Sąd Administracyjny w szczególności w uchwale składu pięciu sędziów z dnia 24 czerwca 1996 r. sygn. FPK 6/96 (ONSA 1996, z. 3, poz. 106), powołując się na pogląd wyrażony przez Ryszarda Mastalskiego. Podkreśla on, że nazwy przejęte przez prawo podatkowe z innych gałęzi prawa nie mogą oznaczać tych samych pojęć, służą bowiem do budowania określonych pojęć właśnie w prawie podatkowym i stanowią wraz z innymi cechami ustaw podatkowych część składową nowych kompleksów pojęć, uzyskując cechy swoiste, niezbędne do założonych przez normodawcę celów opodatkowania. Prawo podatkowe bowiem, aby mogło wypełniać swoje zadania, może być wiązane tylko własnymi pojęciami. Dokonując wykładni językowej prawa podatkowego, która powinna być uściślana i rozwijana w kontekście wykładni systemowej i funkcjonalnej, należy przede wszystkim szukać „podatkowego” rozumienia pojęć używanych przez ustawodawcę i zważać na to, czy przyjęcie innego, na przykład cywilnoprawnego punktu widzenia nie prowadzi do uchylania się danego podmiotu od opodatkowania albo też do zmniejszenia jego obciążeń podatkowych (R. Mastalski: Interpretacja prawa podatkowego, źródła prawa podatkowego i jego wykładnia, Wrocław 1989, s. 98-100) – por. uchwała składu pięciu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 30 sierpnia 1999 r. sygn. FPK 1/99.

Ponadto zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądowym wszelkiego rodzaju przywileje podatkowe są w swojej istocie odstępstwem od jednej z głównych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej. Zatem rzeczą zupełnie wyjątkową jest sytuacja, w której pewna grupa podmiotów korzysta z uprawnień, których nie posiada większość. Z powyższego wynika, że wszelkiego rodzaju uprzywilejowanie w systemie prawa podatkowego jako wyjątek, odstępstwo od zasady sprawiedliwości podatkowej (powszechności i równości opodatkowania) nie może być oderwane od zasad wykładni gramatycznej i odbywać się według wykładni rozszerzającej. Zasadą jest bowiem, jak to sformułowano w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 r. (III RN 22/97 - OSNAPU 1998 nr 5 poz. 142), ścisła interpretacja przepisów wprowadzających przywileje podatkowe.

Nie bez znaczenia zatem pozostaje co prawodawca przez dane słowa, użyte w przepisie prawa chce osiągnąć. Wprowadzając od 1 stycznia 2016 r. zwolnienie od podatku akcyzowego dla energii elektrycznej zużywanej m.in w celach redukcji chemicznej, ustawodawca wprowadził narzędzie wsparcia dla danego sektora gospodarki. Wsparcie takie jednak nie może prowadzić do dyskryminacji innych podmiotów powszechnie opodatkowanych akcyzą od zużycia energii elektrycznej, wobec powyższego pod pojęciem redukcji chemicznej o której mowa w art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy należy rozumieć reakcje, w której dochodzi do przeniesienia jednego lub więcej elektronów od atomu, jonu lub cząsteczki reduktora do akceptora (utleniacza), wyłącznie w ścisłym tego znaczeniu.

Podkreślić należy, że ścisła interpretacja przepisów wprowadzająca przywileje podatkowe i cele dla jakich ustawodawca ustanowił takie przywileje wyklucza możliwość stosowania wykładni rozszerzającej. Ponadto zwolnienie o którym mowa w art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy jest zwolnieniem przedmiotowym a nie podmiotowym. Wobec czego ustawodawca wprowadzając narzędzie wsparcia dla podmiotów, które w ramach prowadzonej działalności przeprowadzają m.in. reakcje redukcji chemicznej, objął tym wsparciem wyłącznie pewien ściśle określony etap działalności produkcyjnej. Wykluczając tym samym możliwość stosowania zwolnienia dla całej prowadzonej przez podatnika działalności, która nie ma bezpośredniego i ścisłego związku z redukcją chemiczną.

W związku z powyższym nie można podzielić stanowiska Wnioskodawcy, że zwolnienie będzie miało zastosowanie pomimo tego, że w odniesieniu do pewnej ilości energii elektrycznej będzie ona jedynie pośrednio wykorzystywana do reakcji redukcji chemicznej.

Wnioskodawca w nieuprawniony sposób rozszerza zakres zwolnienia o elementy, które nie mają bezpośredniego wpływu na przebieg redukcji chemicznej. Ustawodawca pomimo braku definicji redukcji chemicznej ograniczył możliwość zastosowania zwolnienia od akcyzy w stosunku do energii elektrycznej wykorzystywanej wyłącznie do celów redukcji chemicznej. Zatem energia elektryczna, która podlegać może zwolnieniu to wyłącznie energia która zostaje zużyta ściśle i bezpośrednio w celu przeprowadzenia reakcji redukcji chemicznej. Tym samym nie obejmuje czynności poprzedzających, zachodzących w trakcie jak i czynności mających miejsce po dokonaniu się już reakcji redukcji chemicznej, a także czynności pomocniczych jedynie pośrednio uczestniczących w redukcji chemicznej. Warunkiem uznania czy dana czynność może podlegać zwolnieniu w oparciu o przepis art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy jest jej bezpośredni i ścisły wpływ na możliwość przeprowadzenia redukcji chemicznej. Jeśli więc jakakolwiek czynność nie ma bezpośredniego i ścisłego wpływu na przebieg redukcji chemicznej wówczas takiej czynności nie można kwalifikować jako zwolnionej z opodatkowania.

Idąc tokiem rozumowania Wnioskodawcy, każdą czynność którą w swoich zakładach produkcyjnych Spółka wykonuje, można byłoby zaliczyć jako związaną pośrednio z redukcją chemiczną, czego skutkiem byłoby objęcie jej zwolnieniem od akcyzy i niczym nieuzasadnione naruszenie równego traktowania podmiotów powszechnie opodatkowanych akcyzą.

Zauważyć należy, że w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca powołuje się na Ekspertyzę dotyczącą reakcji redukcji chemicznej w procesach zachodzących przedsiębiorstwie Spółki. Z Ekspertyzy tej wynika, że „ (…) większość reakcji chemicznych przedstawiona w dokumencie (czytaj: w Ekspertyzie - dopisek Wnioskodawcy) można uznać za procesy utleniania i redukcji.” Tym samym potwierdza, że nie każda czynność mająca miejsce w procesach zachodzących w zakładach Spółki stanowić będzie reakcje redukcji chemicznej.

Jak wyjaśniono wyżej pod pojęciem redukcji chemicznej o której mowa w art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy należy rozumieć reakcje, w której dochodzi do przeniesienia jednego lub więcej elektronów od atomu, jonu lub cząsteczki reduktora do akceptora (utleniacza). Jednocześnie ścisła interpretacja przepisów wprowadzająca przywileje podatkowe i cele dla jakich ustawodawca ustanowił takie przywileje wyklucza możliwość stosowania wykładni rozszerzającej. Wobec czego zwolnieniu z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 7a pkt 1 ustawy podlegać może wyłącznie zużycie energii elektrycznej przez urządzenia (w zakresie jakim ściśle i bezpośrednio uczestniczą one w procesie redukcji chemicznej) niezbędne do właściwego przeprowadzenia redukcji chemicznej, po spełnieniu pozostałych warunków formalnych przewidzianych przepisami ustawy.

Tym samym zwolnieniu z akcyzy nie będzie podlegać zużycie energii elektrycznej przez urządzenia, które w swoim zakresie w ścisłym tego znaczeniu nie są wykorzystywane do przebiegu redukcji chemicznej.

Zważywszy, że tut. Organ nie może zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy w pełnym zakresie stanowisko to należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, zmiany stanu prawnego, jak również w przypadku ustalenia w toku prowadzonego postępowania podatkowego odmiennego stanu sprawy niż przedstawiony we wniosku, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie ul. M.C. Skłodowskiej 40 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj