Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-174/16/IK
z 1 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2016 r. (data wpływu 15 marca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 8 kwietnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży posiłków na rzecz uczniów innej szkoły -jest prawidłowe;
• w zakresie braku opodatkowania różnicy pomiędzy dotacją od organu prowadzącego, a dochodami stołówki -jest prawidłowe;
• w zakresie sposób prowadzenia ewidencji dla potrzeb rozliczenia podatku naliczonego -jest nieprawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 15 marca 2016 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 8 kwietnia 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży posiłków na rzecz uczniów innej szkoły, opodatkowania różnicy pomiędzy dotacją od organu prowadzącego, a dochodami stołówki, oraz obowiązku ujmowania faktur zakupowych w ewidencji.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zespół Placówek Oświatowych został powołany w dniu 1 kwietnia 2007 r. W skład Zespołu wchodzą: Szkoła Podstawowa, Gimnazjum i Przedszkole Miejskie. Zespół prowadzi stołówkę szkolną, w której dożywiają się uczniowie ww. szkół, dzieci przedszkolne, nauczyciele, uczniowie szkoły obcej. Stołówka szkolna nie jest odrębnym podmiotem. W stołówce szkolnej zatrudnieni są pracownicy, którzy przygotowują posiłki dla uczniów.

Na podstawie art. 67a ust. 4 ustawy o systemie oświaty uczniowie korzystający ze stołówki szkolnej płacą tylko kwotę na koszt tzw. „wsadu do kotła”. Nie pokrywają kosztów związanych z utrzymaniem stołówki.

W stołówce szkolnej przygotowywane są również posiłki dla uczniów Izby ..., która prowadzi szkołę zasadniczą w K. M. Izba ...prowadzi szkołę niepubliczną na prawach szkoły publicznej, wpisaną do spisu ewidencji placówek oświatowych w Starostwie Powiatowym. Szkoła działa na podstawie ustawy o systemie oświaty. Cena za przygotowanie posiłków tej szkoły jest skalkulowana na podstawie kosztu wsadu, kosztów utrzymania stołówki i zysku. Tak też jest zawarta umowa pomiędzy Zespołem, a Izbą. Odpłatność za wyżywienie jest odprowadzana na konto organu prowadzącego. Zespół nie ma własnych dochodów. Urząd Statystyczny klasyfikuje ww. usługi w grupowaniu PKWiU 56.29.20.0. „usługi stołówkowe”.

Plan finansowy Zespołu na rok 2016 wynosi … zł (w tym subwencja oświatowa). Plan stołówki szkolnej wynosi … zł, w tym płace, pochodne, odpisy na ZFSŚ i wydatki rzeczowe tj. energia cieplna, elektryczna, zakup środków żywności, środków czystości, różne usługi itp.

Zespół otrzymuje od Gminy środki na utrzymanie szkół, przedszkola i stołówki szkolnej do wysokości planu, tak około 1/13 co miesiąc (2/13 w lutym).

Na koniec każdego miesiąca od różnicy między środkami przekazanymi z organu prowadzącego na utrzymanie stołówki szkolnej, a osiągniętymi dochodami naliczany jest podatek VAT w wysokości 8%. Jest to ujęte w protokole kontroli podatku VAT przez Urząd Skarbowy. Jest to duża kwota, gdyż wydatki stołówki są duże, a dochody małe. Za styczeń 2016 r. został naliczony podatek w wysokości … zł netto. Zespół wystawia fakturę na kwotę różnicy czyli … i wylicza 8% podatku VAT. Faktura ta jest ujmowana w rejestrze VAT i stanowi sprzedaż opodatkowaną.

Od stycznia 2016 r. Zespół rozlicza podatek VAT, stosując strukturę sprzedaży, gdyż wykonuje czynności zwolnione od podatku, jak i opodatkowane. Struktura została wyliczona na 62% i zostało skierowane pismo do Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. o akceptację ww. struktury. Wszystkie faktury zakupu i sprzedaży są ujmowane w rejestrze VAT.

W związku z tym, że sprzedaż posiłków dla uczniów i nauczycieli jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, Zespół nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem art. żywnościowych, bo dotyczą one sprzedaży zwolnionej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania ostatecznie sformułowane w uzupełniniu wniosku.

1. Czy usługa przygotowania wyżywienia dla uczniów obcej szkoły niepublicznej w K. M. korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, czy cena za korzystanie z wyżywienia ma być zastosowana, tak jak w przypadku uczniów Zespołu Szkół, czyli tylko koszty wsadu na podstawie art. 67a ust. 4 ustawy o systemie oświaty, czy może być skalkulowana na podstawie wszystkich kosztów?
2. Czy Zespół powinien naliczać podatek VAT od różnicy przekazanych środków, a zrealizowanych dochodów? Jeżeli tak, to czy można uznać, że wydatki ponoszone na utrzymanie stołówki takie jak energia, woda, gaz, itp. będzie można odliczyć strukturą do wysokości 62%?
3. Czy Zespół musi ujmować w ewidencji faktury zakupu, dotyczące wyłącznie działalności zwolnionej z opodatkowania, jako że faktury te nie mają wpływu na rozliczenie podatku VAT?

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 67 ustawy o systemie oświaty, prowadzone są stołówki szkolne, w których dożywiają się uczniowie własnej szkoły, ponosząc koszt wsadu do kotła za wyżywienie, bez innych kosztów związanych z utrzymaniem stołówki. Uczniowie szkoły obcej mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, ale cena za posiłki może być skalkulowana na podstawie wszystkich kosztów. Inaczej, w ocenie Wnioskodawcy, przygotowywanie posiłków dla obcej szkoły byłoby nieopłacalne dla Zespołu.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, podatek VAT naliczany od różnicy pomiędzy środkami przekazanymi przez organ prowadzący na utrzymanie stołówki, a dochodem stołówki nie powinien być naliczany ze względu na to, że zapis art. 67a ust. 1 ustawy o systemie oświaty, pozwala szkole na prowadzenie stołówki oraz nakłada obowiązek ponoszenia odpłatności za wyżywienia do wysokości kosztu wsadu. Organ prowadzący ma obowiązek utrzymania stołówki szkolnej i jest to niezbędne do pełnienia funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez szkoły funkcji opiekuńczej, a nie świadczenie usług. Jeżeli Zespół ma płacić podatek VAT od dotacji organu prowadzącego to powinien mieć możliwość odliczenia podatku naliczonego strukturą z tytułu utrzymania stołówki szkolnej.

Ad 3

Faktury zakupu, dotyczące tylko działalności zwolnionej od podatku, w ocenie Wnioskodawcy, nie muszą być ujmowane w ewidencji. Faktury te bowiem nie dają prawa do odliczenia podatku naliczonego, a więc nie generują kwoty podatku do odliczenia. Do ustalenia struktury sprzedaży, decydującej o prawie do odliczenia podatku naliczonego, należy uwzględnić wyłącznie faktury sprzedaży, a nie zakupu.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, dekretacja faktur o wartości netto ma wpływ na cenę posiłku. Teraz, gdy Zespół nie może odliczyć podatku od tych faktur, wartością tzw. wsadu do kotła będzie kwota brutto. Bo kto będzie ponosił koszt podatku niepodlegającego odliczeniu?

W celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• prawidłowe; - w zakresie sposobu opodatkowania sprzedaży posiłków na rzecz uczniów innej szkoły,
• prawidłowe; - w zakresie braku opodatkowania różnicy pomiędzy dotacją od organu prowadzącego, a dochodami stołówki,
• nieprawidłowe; – w zakresie braku obowiązku ujmowania faktur zakupowych w ewidencji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie, oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.

Należy ponadto wskazać, że zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Należy również wskazać, że jak wynika z § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1719) stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwaną dalej „ustawą”, obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W poz. 7 tego załącznika wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1. napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,
2. napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,
3. napojów, przy przygotowywaniu których jest wykorzystywany napar z kawy lub herbaty, niezależnie od udziału procentowego tego naparu w przygotowywanym napoju,
4. napojów bezalkoholowych gazowanych,
5. wód mineralnych,
6. innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 67a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 2156 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o systemie oświaty, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę.

Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne - art. 67a ust. 2 ustawy o systemie oświaty.

Stosownie do art. 67a ust. 3 ustawy o systemie oświaty, warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

Zgodnie z art. 67a ust. 4 ustawy o systemie oświaty, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Powołane przepisy o systemie oświaty wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia przez szkoły publiczne stołówek. Celem ich prowadzenia nie jest jednak świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez szkoły funkcji opiekuńczej.

Jak wynika z powyższego funkcjonowanie stołówek szkolnych służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez jednostki systemu oświaty, a w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, do których jednostki te są m.in. powołane.

Ze wskazanych powyżej przepisów wynika, że usługi wyżywienia świadczone na zasadach określonych w ustawie o systemie oświaty przez stołówki szkolne na rzecz uczniów oraz pracowników pedagogicznych spełniają przesłanki do uznania tych czynności za zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT.

Zatem usługi wyżywienia, świadczone na zasadach określonych w ustawie o systemie oświaty, przez stołówki szkolne na rzecz uczniów z innej szkoły, wpisują się w dyspozycję normy art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług, który zwalnia od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Odnosząc się do kwestii opodatkowania różnicy pomiędzy przekazanymi przez organ prowadzący środkami na prowadzenie stołówki, a dochodami stołówki szkolnej prowadzonej przez Zespół Szkół stwierdzić należy, że zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy dokonującym czynności a odbiorcą, a w zamian za wykonanie czynności powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

W ocenie tut. organu, Zespół nie ma obowiązku opodatkować różnicy pomiędzy przekazywanymi środkami na prowadzenie stołówki szkolnej od organu prowadzącego, (tj. płace, pochodne, odpisy na ZFSŚ i wydatki rzeczowe tj. energia cieplna, elektryczna, zakup środków żywności, środków czystości, różne usługi itp.) stawką podatku w wysokości 8%, gdyż samo przekazanie środków nie stanowi odpłatnej czynności i nie podlega opodatkowaniu. Środki te nie stanowią wynagrodzenia dla Zespołu za świadczone usługi przez stołówkę szkolną. Brak jest w tej sytuacji związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy otrzymywanymi środkami, a prowadzoną przez Zespół działalnością.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że w tak przedstawionym stanie faktyczny Zespół nie ma obowiązku opodatkować różnicy pomiędzy przekazywanymi środkami na utrzymanie stołówki szkolnej od organu prowadzącego, a dochodami stołówki. Tym samym odpowiedź na drugą cześć zapytania stała się bezprzedmiotowa.

Odnosząc się do sposobu prowadzenia ewidencji powołać należy przepisy Działu XI, Rozdziału 2 - Ewidencje.

Zgodnie z art. 109 ust. 1 ustawy, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży za dany dzień, nie później jednak niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym.

W przypadku stwierdzenia, że podatnik nie prowadzi ewidencji, o której mowa w ust. 1, albo prowadzi ją w sposób nierzetelny, a na podstawie dokumentacji nie jest możliwe ustalenie wartości sprzedaży, naczelnik urzędu skarbowego lub organ kontroli skarbowej określi, w drodze oszacowania, wartość sprzedaży opodatkowanej i ustali od niej kwotę podatku należnego. Jeżeli nie można określić przedmiotu opodatkowania, kwotę podatku ustala się przy zastosowaniu stawki 22%. (Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%).

Stosownie do postanowień art. 109 ust. 3 ustawy, podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 130d, 134, 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Ewidencja tzw. uproszczona (sprzedaży) prowadzona jest przez podatników wymienionych w art. 109 ust. 1 ustawy, natomiast prowadzenie ewidencji zakupów i sprzedaży, podatku naliczonego i należnego jest obowiązkiem podatników wymienionych w art. 109 ust. 3 ustawy.

Przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że Zespół w zakresie ewidencjonowania kosztów związanych wyłącznie z działalnością zwolnioną (m.in. kwoty określone w art. 90 ustawy), zobowiązany jest do prowadzenia ewidencji na podstawie art. 109 ust. 3 ustawy.

Co prawda przepisy ustawo o podatku od towarów i usług nie określają sposobu prowadzenia ewidencji. Niemniej jednak powinna ona odzwierciedlać rzeczywiste zdarzenia gospodarcze, umożliwiające w niniejszej sprawie ewidencjonowanie wydatków związanych wyłącznie z działalnością zwolnioną w sposób przejrzysty oraz w formie przyjętej przez Zespół.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w tej kwestii uznano za nieprawidłowe.

W tym miejscu wskazać trzeba, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C- 276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, zgodnie z którym „artykuł 9 ust. 1 dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego, nie mogą być uznane za podatników podatku od wartości dodanej, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie.” Zdaniem TSUE, jednostki te nie ponoszą ryzyka gospodarczego związanego z działalnością gospodarczą powierzoną im w imieniu i na rachunek gminy oraz nie odpowiadają za szkody spowodowane tą działalnością (odpowiedzialność tą ponosi wyłącznie gmina), ponieważ nie dysponują własnym majątkiem, nie osiągają własnych dochodów i nie ponoszą kosztów dotyczących takiej działalności. Uzyskane dochody są bowiem wpłacane do budżetu Gminy, a wydatki są pokrywane bezpośrednio z tego budżetu.

W konsekwencji tego wyroku należy uznać, że jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, a więc wszelkie czynności przez nie dokonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach jednostki samorządu terytorialnego (pomiędzy jej jednostkami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.

Tut. organ zaznacza, że rozstrzygnięcie w rozpatrywanej sprawie będzie nieaktualne, o ile Gmina zgodnie z wnioskami płynącymi z ww. wyroku TSUE w sprawie C-276/14 oraz uchwały sygn. akt I FSP 4/15 dokona „scentralizowania” w zakresie rozliczeń w podatku od towarów i usług, tj. będzie rozliczać cały podatek należny, jak i podatek naliczony powstały w wyniku działań realizowanych przez swoje jednostki organizacyjne.

Końcowo należy zaznaczyć, że analiza sposobu kalkulacji opłat za wyżywienie w stołówce szkolnej przez uczniów innej szkoły nie mieści się w postępowaniu uregulowanym w rozdziale 1a ustawy Ordynacja podatkowa, zatem nie może być przedmiotem interpretacji przez tut. organ.

Interpretacja dotyczy opisu stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.