Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4514-579/15-4/PW
z 17 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2015 r. (data wpływu 24 grudnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych cesji niewymagalnych wierzytelności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych cesji niewymagalnych wierzytelności.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.

Bank Spółka Akcyjna (dalej: „Wnioskodawca”, „Bank”) jest podmiotem prowadzącym działalność na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2012 r„ po,. 1376 ze zm. ”dalej: ”PB”). Ustawa Prawo Bankowe zawiera zamknięty katalog czynności zastrzeżonych wyłącznie dla instytucji bankowych (np. udzielanie kredytów, przyjmowanie wkładów pieniężnych) - czynności te zostały zawarte w art. 5 ust. 1 Prawa Bankowego, jak również zawiera katalog czynności bankowych, które to czynności pomimo iż nie są czynnościami zastrzeżonymi (mogą być także realizowane przez inne instytucje), jednakże ze względu na ich charakter są czynnościami przypisanymi dla instytucji bankowych (art. 5 ust. 2 PB). W ramach takich czynności przypisanych bankom zgodnie z art. 5 ust. 2 pkt 5 PB jest miedzy innymi nabywanie i zbywanie wierzytelności pieniężnych.

Czynności nabywania wierzytelności realizowane przez Bank S.A. związane są zarówno z czynnościami stricte bankowymi (nabywanie wierzytelności o charakterze finansowania transakcji) jak również z czynnościami z zakresu ściągania długu i faktoringu (Bank posiada w ofercie produkty faktoringowe). Bank nabywa zarówno pojedyncze wierzytelności jak również całe pakiety wierzytelności. Transakcje mogą być realizowane zarówno w celu uzyskania przychodu odsetkowego (transakcje o charakterze finansowym), jak również w celu egzekucji nabytych wierzytelności (co do zasady nabycie wierzytelności za cenę niższą niż wartość należności głównej/kapitałowej - nabycie z dyskontem).

W przypadku transakcji nabycia wierzytelności realizowanej jako przejęcie na Bank ciężaru finansowania od pierwotnego wierzyciela - Bank nabywa wierzytelności z odroczonym terminem płatności, gdzie umowy handlowe przewidują dodatkowe wynagrodzenie odsetkowe dla wierzyciela. Często odroczenie terminu płatności jest powiązane z zobowiązaniem finansowym posiadanym przez pierwotnego wierzyciela, a transakcja sprzedaży wierzytelności skutkuje de facto przeniesieniem ciężaru finansowania na Bank. Głównym celem w przypadku takich transakcji od strony Banku jest uzyskanie przychodu odsetkowego związanego z przejmowanym długiem wynikającym z umowy handlowej (odsetki z tytułu odroczenia płatności).

Co do zasady transakcje nabycia wierzytelności pieniężnych realizowane przez Bank z podmiotami krajowymi są dokonywane w oparciu o normę art. 509-518 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) - tzw. instytucja przelewu wierzytelności (cesja wierzytelności).

Obecnie Bank obok produktów stricte kredytowych oferuje produkt skierowany do jednostek samorządowych oraz do inwestorów zamierzających objąć akcje/udziały w podwyższonym kapitale spółek komunalnych w zamian za wkład pieniężny, jak również do produkt skierowany do inwestorów zamierzających zbycie akcji/udziałów w spółkach kapitałowych na rzecz jednostek samorządowych zainteresowanych nabyciem przedmiotowych spółek kapitałowych. Na wskutek zawartej transakcji handlowej pomiędzy tymi podmiotami powstaje zobowiązanie z tytułu kupna/sprzedaży udziałów/akcji, które to zobowiązanie jest odroczone w czasie (płatność ratalna lub odroczenie płatności w czasie). Celem usługi oferowanej przez Bank jest finansowanie transakcji realizowanej przez te podmioty i uzyskanie przychodu odsetkowego (włączenie się do transakcji handlowej jako podmiot realizujący usługę finansową). Bank może także zaoferować taki produkt innej instytucji finansowej (cesja wierzytelności kredytowej udzielonej przez inną instytucję finansową), jeżeli z istoty transakcji wynika, iż na wskutek zawartej transakcji Bank przejmie na siebie ciężar finansowania.

W ramach usługi Bank (Nabywca) nabywa istniejące lub/i przyszłe wierzytelności pieniężne wraz ze wszystkimi związanymi z nimi prawami, powstałe na skutek zawarcia transakcji sprzedaży jednostce samorządu terytorialnego udziałów/akcji w podwyższonym kapitale zakładowym spółki objętych przez inwestora. Wraz z podpisaniem umowy sprzedaży wierzytelności inwestor, który objął akcje/udziały w podwyższonym kapitale zakładowym spółki i następnie sprzedał je jednostce samorządu terytorialnego (Zbywca) przelewa istniejące/przyszłe wierzytelności z tytułu zapłaty ceny sprzedaży za akcje/udziały na Bank. Nabycie przez Bank wierzytelności ma charakter definitywny. Wnioskodawcy nie przysługę prawo regresu wobec Zbywcy wierzytelności w przypadku niespłacenia przez jednostkę samorządu terytorialnego nabytej przez spółkę wierzytelności. Z momentem wykupu wierzytelności Zbywca uzyskuje finansowanie od Banku i na tym etapie relacje Banku ze Zbywcą się kończą.

Tego typu transakcje mogą być powiązane z pozyskanym uprzednio przez inwestora (Zbywcę), który zamierza objąć akcje/udziały w podwyższonym kapitale zakładowym spółki i następnie sprzedać je jednostce samorządu terytorialnego zobowiązaniem finansowym (kredytem, pożyczką, innym zobowiązaniem) - tj. inwestor, który zamierza objąć akcje/udziały posiada zobowiązanie finansowe na poczet wkładu pieniężnego na udziały/akcje w podwyższonym kapitale zakładowym, i jednocześnie swoje przyszłe należności wobec jednostki samorządu terytorialnego kształtuje w oparciu o posiadane zadłużenie, gdzie wartość przychodów odsetkowych z tytułu odroczenia spłaty wierzytelności jest zbliżona do parametrów pozyskanego/udzielonego mu finansowania. Może się zdarzyć, iż inwestor, który objął akcje/udziały z góry zakłada, iż warunki pierwotnego zobowiązania (pozyskanego w celu sfinalizowania transakcji) będą korzystniejsze od warunków oprocentowania wierzytelności wobec jednostki samorządu terytorialnego, i tym samym inwestor także zrealizuje zysk na różnicy oprocentowania kredytu i wierzytelności.

Może się też zdarzyć, iż w tego typu transakcji od samego początku uczestniczy Bank jako jedna ze stron zapewniająca finansowanie inwestorowi, który zamierza objąć udziały/akcje w spółce. W takim przypadku od samego początku relacje pomiędzy Zbywcą a Bankiem z góry uwzględniają jak będzie wyglądać oprocentowanie wierzytelności (Bank ma możliwość kształtowania warunków finansowania), a cała transakcja uwzględnia, iż ostatecznie ciężar finansowania poniesie Bank. Tego typu transakcje w pierwszej fazie mogą być oparte o udzielenie kredytu inwestorowi, który zamierza objąć udziały/akcje w spółce, z późniejszym wykupem wierzytelności, co pozwoli inwestorowi spłacić zobowiązanie kredytowe. Jeżeli rodzaj wierzytelności lub etap na jakim znajduje się realizowane przedsięwzięcie pozwala na finansowanie transakcji bez konieczności udzielenia kredytu, to w takim przypadku może od samego początku finansowanie transakcji opierać się o wykup wierzytelności bez istnienia finansowania pomostowego.

Cena za wierzytelność stanowi kwotę równowartości należności głównej/nominał (cena nabycia może być powiększona o kwotę przyszłych należności odsetkowych) - a jednocześnie spółka sprzedająca wierzytelność płaci kwotę prowizji należną Bankowi za przejecie finansowania (długu), W takim przypadku zapłata prowizji następuje po zapłacie przez Bank ceny za wierzytelność. Cena nabycia odzwierciedla bieżącą wartość wierzytelności liczoną metodą określenia wartości przyszłych przepływów pieniężnych (wyliczenie wartości pieniądza w czasie).

Bank może wypowiedzieć umowę na podstawie której przysługują mu wierzytelności wobec jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli w jego ocenie zajdzie chociaż jeden z wymienionych w umowie przypadków, np, gdy dłużnik (jednostka samorządu terytorialnego) nie spłacił w terminie swoich poprzednich zobowiązań wobec wnioskodawcy.

Wyłącznym celem świadczonej przez Bank usługi jest z jednej strony zapewnienie Zbywcy wierzytelności finansowania poprzez wypłatę środków pieniężnych (finansowania pomostowego w formie kredytu), a z drugiej strony udzielenie finansowania dłużnikowi (jednostce samorządu terytorialnego). Bank, oprócz dostarczenia środków pieniężnych, nie będzie wykonywał na rzecz Zbywcy jakichkolwiek innych czynności związanych z nabytymi wierzytelnościami. Na skutek nabycia wierzytelności od Zbywcy, Bank stanie się wierzycielem w stosunku do dłużników - jednostek samorządu terytorialnego.

Pismem z dnia 2 marca 2016 r., Nr IPPB2/4514-579/15-2/PW wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia poprzez:

- wskazanie, czy umowa przelewu (cesji) wierzytelności przybierze postać którejkolwiek z czynności wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?

Jeżeli umowa przelewu (cesji) wierzytelności przybierze postać którejkolwiek z czynności wymienionej w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych to należy wskazać:

• miejsce zawarcia umowy przelewu (cesji) wierzytelności (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa),
  
• gdzie będą wykonywane prawa majątkowe w chwili zawarcia umowy przelewu (cesji) wierzytelności (terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, czy też terytorium innego państwa).
  
  

Wezwanie skutecznie doręczono 4 marca 2016 r.

Pismem z dnia 9 marca 2016 r. (data nadania 10 marca 2016 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie wskazując, że:

Zgodnie z art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego, czynność stanowiąca podstawę cesji wierzytelności może być umową sprzedaży, darowizny lub inne umowy zobowiązujące do przeniesienia wierzytelności. W opisanym przypadku umowy cesji wierzytelności z jednej strony będą skutkowały przeniesieniem własności wierzytelności, a z drugiej strony umowy te będą przewidywały odpłatność z tego tytułu. Tym samym w ocenie Banku umowy cesji będą miały cechy umowy sprzedaży i jako takie przybiorą postać czynności wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tak też zostało to opisane w przesłanym wniosku (w części dotyczącej uzasadnienia stanowiska wnioskodawcy):

„Z treści art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że czynnością stanowiącą podstawy cesji może być umowna sprzedaży, zamiany, darowizny lub inne umowy zobowiązujące do przeniesienia wierzytelności.

Umowy Cesji wierzytelności opisane w stanie faktycznym zostaną zawarte za wynagrodzeniem, oraz będą wykonywane na terytorium RP. W związku z tym w ocenie Banku umowy Cesji wierzytelności będą spełniać warunki uznania ich za umowy sprzedaży wymienioną w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.”

Jednocześnie odpowiadając na dalsze pytania, Bank wyjaśnia, iż co do zasady umowy będą zawierane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również wykonywane prawa majątkowe będą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, transakcja przelewu (cesji) niewymagalnych wierzytelności na rzecz Banku (opisanych we wniosku), których istota polega na udzieleniu finansowania, nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, w tym zwłaszcza Bank nie jest zobowiązany do rozpoznania obowiązku podatkowego na podstawie art. 1 i 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym, transakcja przelewu (cesji) niewymagalnych wierzytelności na rzecz Banku (opisanych we wniosku), których istota polega na udzieleniu finansowania, jest usługą finansową zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT jako usługa dotycząca długów i nie podlega wyłączeniu spod zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 15 ustawy o VAT?
   
   

Niniejsza interpretacja odnosi się do pytania Nr 1 dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych. W odniesieniu do pytania Nr 2 dotyczącego podatku od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. Pytanie 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja przelewu (cesji) niewymagalnych wierzytelności pieniężnych na rzecz Banku (Cesjonariusza), na podstawie umowy nabycia od Zbywcy (Cedenta), których istota polega na udzieleniu finansowania dłużnikowi, jest czynnością nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych jako czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług (czynność wyłączona z katalogu czynności opodatkowanych na podstawie art. 2 ust. 4 pkt b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają m.in. umowy sprzedaży praw. Umowy te podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych jeżeli ich przedmiotem są:

• prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej; lub
  
• prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).
  
  

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Wśród nich znajduje się w szczególności umowa sprzedaży.

Zgodnie z art. 535 w związku z art. 555 Kodeksu cywilnego, przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność praw, a kupujący zobowiązuje się zapłacić sprzedawcy cenę.

Przelew wierzytelności (cesja) jest swoistą konstrukcją prawa cywilnego, przewidzianą w ogólnych zasadach zobowiązań, prowadzącą do zmiany osoby wierzyciela podczas, gdy przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Umowy cesji wierzytelności należą do czynności prawnych rozporządzających o skutkach zbliżonych do umowy przenoszącej własność. Cesja nie ma formy samoistnej umowy, dlatego też dla jej realizacji musi być dokonana czynność cywilnoprawna, na podstawie której nastąpi przeniesienie wierzytelności.

Z treści art, 510 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że czynnością stanowiącą podstawę cesji może być umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inne umowy zobowiązujące do przeniesienia wierzytelności.

Umowa cesji jako nie wymieniona w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile nie przybierze postaci jednej z umów wymienionych w tym przepisie w szczególności umowy sprzedaży uregulowanej w przepisach Kodeksu cywilnego. Jeśli więc umowa cesji wierzytelności przybierze postać umowy sprzedaży, to wówczas podlega opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

Umowy Cesji wierzytelności opisane w stanie faktycznym zostaną zawarte za wynagrodzeniem, oraz będą wykonywane na terytorium RP. W związku z tym w ocenie Banku umowy Cesji wierzytelności będą spełniać warunki uznania ich za umowę sprzedaży wymienioną w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie zaś z art. 4 ust. 2 pkt b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem umów sprzedaży nieruchomości lub jej części oraz umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych,

W ocenie Banku w przedmiotowej transakcji nie mamy do czynienia z przedmiotowym wyłączeniem w zakresie sprzedaży udziałów i akcji, gdyż pomimo iż strony zawarły umowę sprzedaży udziałów/akcji i strony tej transakcji są zobowiązane do ustalenia istnienia lub nieistnienia obowiązku podatkowego z tytułu podatku od czynności cywilno-prawnych, to należy wskazać, iż przedmiotem zapytania jest kolejne zdarzenie gospodarcze w zakresie cesji wierzytelności wynikającej z umowy sprzedaży udziałów/akcji.

W ocenie Banku, transakcja przelewu (cesji) niewymagalnych wierzytelności pieniężnych na rzecz Banku (Cesjonariusza), na podstawie umowy nabycia od Zbywcy (Cedenta), których istota polega na udzieleniu finansowania dłużnikowi, jest czynnością zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT jako usługa dotycząca długów (w tym zakresie szczegółowe uzasadnienie zostało zaprezentowane poniżej).

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska, tj. iż opisane transakcje przelewu (cesji) niewymagalnych wierzytelności pieniężnych na rzecz Banku (Cesjonariusza) są czynnościami nie podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych (czynność wyłączona z katalogu czynności opodatkowanych na podstawie art. 2 ust. 4 pkt b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2016 r., poz. 223) podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Umowa cesji wierzytelności uregulowana została w art. 509 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.). Zgodnie z treścią tego przepisu wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

W myśl art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego przelew wierzytelności może odbywać się na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, a zatem umowa taka może należeć do kategorii umów, które podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Na skutek cesji wierzytelności zmienia się podmiot po stronie wierzyciela, natomiast przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Jeżeli więc umowa cesji przyjęłaby postać którejkolwiek z umów wskazanych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych to spowoduje obowiązek zapłaty tego podatku.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa sprzedaży podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, np. prawo majątkowe podlega wykonywaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostaje zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Umowa sprzedaży będzie również podlegała podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli prawo majątkowe będące przedmiotem sprzedaży w chwili jej zawarcia podlega wykonywaniu za granicą oraz nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W związku z tym wyjaśnić należy, że stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2, powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Zgodnie z art. 4 pkt 1 przy umowie sprzedaży obowiązek podatkowy ciąży na kupującym.

Podstawa opodatkowania przy umowie sprzedaży określona została w art. 6 ust. 1 pkt 1, zgodnie z którym stanowi ją wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, przy czym, co wynika z ust. 2 powołanego przepisu, wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów. Podstawę opodatkowania przy umowie zamiany stanowi zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. b) wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego, od którego przypada wyższy podatek. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 3 podstawę opodatkowania przy umowie darowizny stanowi wartość długów i ciężarów albo zobowiązań przejętych przez obdarowanego.

Natomiast stawka podatku określona została w art. 7 ustawy i zgodnie z ust. 1 pkt 1 lit. b) przy umowie sprzedaży innych niż wymienione w lit. a) (tj. prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym) praw majątkowych wynosi 1%.

W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
     
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych;
   
   
   

Zaznaczyć jednakże należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z powyższym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania powyższej czynności podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia, czy czynność ta będzie podlegała regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej z dnia 16 marca 2016 r. Nr IPPP1/4512-1312/15-2/BS dotyczącej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził w trybie art. 14c § 1 stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym „transakcja przelewu (cesji) niewymagalnych wierzytelności pieniężnych na rzecz Banku (Cesjonariusza), na podstawie umowy nabycia od Zbywcy (Cedenta), których istota polega na udzieleniu finansowania dłużnikowi, jest czynnością zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT jako usługa dotycząca długu. W ocenie Banku taka czynność nie jest wyłączona z katalogu czynności zwolnionych z VAT, gdyż nie stanowi czynności ściągania długu.”

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę, że transakcja przelewu (cesji) niewymagalnych wierzytelności będzie podlegała regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, transakcja ta będzie podległa wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.