INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 8 marca 2012 r. (data wpływu 12 marca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obrotu towarowego wyrobami węglowymi - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obrotu towarowego wyrobami węglowymi.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy prowadzi działalność między innymi w zakresie handlu antracytem (wyrób węglowy). Wnioskodawca zakupuje antracyt od dostawcy na Ukrainie, a następnie sprzedaje go kontrahentowi z Polski, przy zastosowaniu reguły transportu koleją -DAP (co oznacza, że wykonuje dostawę, gdy towar jest podstawiony do dyspozycji kupującego kontrahenta na środku transportu, gotowy do wyładunku w wymienionym z nazwy miejscu przeznaczenia).

Wnioskodawca otrzymuje przy zakupie wraz z fakturą zakupu ukraińskie dokumenty celne wywozu zakupionego antracytu, które sporządzone są ze wskazaniem danych polskiego kontrahenta. Wnioskodawca dokonuje przekazania i sprzedaży towaru przed granicą Polski na terytorium Ukrainy, wystawiając fakturę sprzedaży w walucie USD (wraz ze stawką VAT).

Dokumenty celne przywozu na terytorium Polski wystawiane są przez urząd celny na polskie przedsiębiorstwo, które zakupuje od Wnioskodawcy antracyt i które jest podmiotem, dokonującym przywozu, przemieszczenia i dopuszczenia do obrotu na terytorium Polski zakupionego wyrobu węglowego. Na polskim kontrahencie spoczywają również wszelkie obowiązki celne, gdyż to on dostarcza towar z zagranicy na terytorium ekonomiczne Polski.

Wnioskodawca w grudniu 2011 roku otrzymał pisemne potwierdzenie Naczelnika Urzędu Celnego, że przedsiębiorstwo Wnioskodawcy jest zgłoszonym pośredniczącym podmiotem węglowym (na podst. art. 16 ust. 3b ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym) tekst jednolity DZ. U. Nr 108, poz. 626 z 2011r. ze zmianami).

Polski kontrahent (zgodnie z oświadczeniem) zakupione od Wnioskodawcy wyroby węglowe zużywa na cele objęte zwolnieniem od podatku akcyzowego tj.:

1. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz redukcji chemicznej;
2. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
3. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego Wnioskodawca jest zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego od przedstawionej transakcji... .

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 9a ust.1 ustawy o podatku akcyzowym przedmiotem opodatkowania akcyzą w przypadku wyrobów węglowych jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 3 la ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31 a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźba kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

Podpunkt 4 ww. artykułu ustawy mówi o imporcie wyrobów węglowych, który to import w świetle przepisów celnych ma miejsce, gdy upoważniony na podstawie dokumentów celnych podmiot dokonuje wprowadzenia i dopuszczenia do obrotu tych wyrobów na terytorium Polski - art. 2 ustawy z dnia 19 marca 2004 z późn. zmianami (Dz.U. z 2004 r. nr 68 poz. 622).

Wnioskodawca uważa, iż przedsiębiorstwo Wnioskodawcy nie jest podmiotem upoważnionym do zapłaty akcyzy od sprzedaży dokonanej na terytorium Ukrainy antracytu kontrahentowi polskiemu, gdyż to on jest faktycznym podmiotem wskazanym w dokumentach celnych jako ten, który dokonuje jego przywozu, przemieszczenia i wprowadzenia do obrotu na terytorium Polski.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2011 r., Nr 108, poz. 626 ze zm.), zwana dalej „ustawą” określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą” wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu tymi wyrobami, a także oznaczanie ich znakami akcyzy. Artykuł 2 ust. 1 tej ustawy, będący słowniczkiem ustawowym zawiera definicję legalną niektórych określeń i zwrotów użytych w ustawie i tak wyroby akcyzowe, zgodnie z definicją ustawową są to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy (ust. 1), natomiast wyroby węglowe są to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy (ust. 1a).

W myśl art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy do wyrobów energetycznych zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Ponadto w załączniku nr 1 do ustawy, stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych umieszczono pod pozycją:

1. 19 grupę CN ex 2701 - węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych
2. 20 ex 2702 - węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu - jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych
3. 21 ex 2704 00 - koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych
   
   

Umieszczenie dopisku „ex” przy konkretnym kodzie CN ma na celu zawężenie tych wyrobów do tych, które spośród danego grupowania spełniają warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „Nazwa wyrobu (grupa wyrobów)”. Dopisek „ex” umieszczony oznacza, iż wyroby o podanych tam kodach należy traktować zawężająco czyli np. nie wszystkie wyroby oznaczone kodem CN 2701, lecz te spośród nich, które są opisane w danej pozycji czyli w tym przypadku „przeznaczone do celów opałowych”.

Przez import zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 7b ustawy) rozumie się przywóz wyrobów akcyzowych z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju:

• jeżeli wyroby te z chwilą ich wprowadzenia na terytorium kraju nie zostają objęte zawieszającą procedurą celną,

• jeżeli wyroby te zostały zwolnione z zawieszającej procedury celnej lub procedura ta została zakończona i powstał dług celny.
  
  

Zgodnie z art. 9a ust.1 ustawy o podatku akcyzowym przedmiotem opodatkowania akcyzą w przypadku wyrobów węglowych jest:

1. sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju;
2. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów węglowych;
3. dostawa wewnątrzwspólnotowa wyrobów węglowych;
4. import wyrobów węglowych;
5. eksport wyrobów węglowych;
6. użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 3 la ust. 2, przy czym za takie użycie uważa się naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport wyrobów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31 a ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast użycia go do celów zwolnionych;
7. użycie lub sprzedaż wyrobów węglowych uzyskanych w drodze czynu zabronionego pod groźba kary;
8. powstanie ubytków wyrobów węglowych.
   
   

Natomiast, zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu importu wyrobów akcyzowych powstaje z dniem powstania długu celnego w rozumieniu przepisów prawa celnego.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą (…).

Z opisu dokonanego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca dokonuje zakupu antracytu od kontrahenta ukraińskiego, a następnie sprzedaje ww. wyrób na terytorium Ukrainy kontrahentowi polskiemu przy zastosowaniu reguły DAP, przy czym podmiotem, dokonującym przywozu, przemieszczenia i dopuszczenia do obrotu na terytorium Polski zakupionego wyrobu węglowego jest polski kontrahent, na którym spoczywają wszelkie obowiązki celne.

Polski kontrahent (zgodnie z oświadczeniem) zakupione od Wnioskodawcy wyroby węglowe zużywa na cele objęte zwolnieniem od podatku akcyzowego, to jest:

1. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz redukcji chemicznej;
2. przez zakłady energochłonne do celów opałowych;
3. przez podmioty gospodarcze, w których wprowadzone zostały w życie systemy prowadzące do osiągnięcia celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

Należy nadmienić, iż Incoterms (International Commercial Terms) lub Międzynarodowe Reguły Handlu to zbiór międzynarodowych reguł określających warunki sprzedaży, dzielących koszty i odpowiedzialność pomiędzy nabywcę i sprzedawcę oraz odzwierciedlają rodzaj uzgodnionego transportu. Incoterms zajmują się kwestiami związanymi z transportem produktów od sprzedawcy do nabywcy. Obejmuje to m.in. przewóz produktów, rozliczenie odpowiedzialności eksportowych i importowych, pokrycie kosztów, w tym transportu i ubezpieczenia, przeniesienie ryzyka za stan produktów w różnych punktach procesu transportowego.

Reguła DAP (wg Incoterms 2010) (Delivered at Place - Dostarczone do miejsca) oznacza, że sprzedający zawiera umowę przewozu do określonego miejsca, ponosząc jej koszt oraz ryzyko utraty, czy uszkodzenia ładunku; wyładunek jest po stronie kupującego; za odprawę celną eksportową oraz tranzytową przez kraje poprzedzające kraj dostawy odpowiada sprzedający; za odprawę celną importową z cłem, podatkami i innymi kosztami towarzyszącymi – kupujący.

Mając na uwadze całokształt wyżej cytowanych przepisów oraz okoliczności przedstawione we wniosku należy stwierdzić, iż Wnioskodawca, dokonując sprzedaży węgla na terytorium Ukrainy, nie jest podmiotem dokonującym czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem akcyzowym na terytorium kraju. Tym samym, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego od dokonanej ww. transakcji sprzedaży węgla.

Należy podkreślić, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia będącego przedmiotem wniosku.

Ponadto tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym zaistniałym stanie faktycznym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach, ul. Prosta 10, 25-366 Kielce, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.