Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-1190/09-4/LK
z 17 lutego 2010 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. Z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 02.12.2009 r. (data wpływu 14.12.2009 r.) uzupełniony pismem z dnia 22.01.2010 r. (data wpływu 25.01.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania pożyczki pieniężnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14.12.2009 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania pożyczki pieniężnej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22.01.2010 r. (data wpływu 25.01.2010 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-1190/09-2/LK z dnia 13.01.2010 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka będąca podatnikiem VAT otrzymała na potrzeby swojej działalności pożyczkę od podmiotu krajowego, także podatnika VAT. Pożyczkodawca nie jest udziałowcem Spółki. Pożyczka ma charakter odpłatny. Umowa została podpisana w Polsce i dotyczyła środków znajdujących się w Polsce. Pożyczkodawca zamierza dokonywać takich czynności w przyszłości.

Z uwagi na fakt, iż - w ocenie organu podatkowego - wniosek nie spełniał wymogów formalnych, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie ww. pismem z dnia 13 stycznia 2010 r. Nr IPPP3/443-1190/09-2/LK, IPPb2/436-507/09-2/AF wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o:

• sprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i określenie czy Wnioskodawca w stanie faktycznym opisanym we wniosku z dnia 02.12.2009 r. występuje jako Pożyczkodawca czy jako Pożyczkobiorca?
  
• Jeżeli Wnioskodawca występuje, jako Pożyczkobiorca to należy sprecyzować pytanie w zakresie podatku VAT oraz podatku od czynności cywilnoprawnych związane ze sferą opodatkowania Wnioskodawcy,
  
• Pytania zawarte we wniosku:
  
  • czy udzielanie pożyczek pieniężnych przez podatnika VAT innej spółce będącej również podatnikiem VAT udzielane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – będzie zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?
    
  • czy udzielanie pożyczek pieniężnych przez podatnika VAT innej spółce będącej również podatkiem VAT – będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?
    

wskazują na czynności wykonywane przez Pożyczkodawców.

Wniosek został uzupełniony w terminie w następującym zakresie:

Wnioskodawca występuje, jako Pożyczkobiorca. Pytanie zadane przez Wnioskodawcę wiąże się bezpośrednio z obowiązkami podatkowymi Pożyczkobiorcy, gdyż zastosowanie art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych stanowi, iż zwolnienie w tym podatku uzależnione jest od tego czy „przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana lub zwolniona z VAT”. Ustalenie, więc czy Pożyczkodawca jest opodatkowany lub zwolniony z VAT przy udzielaniu pożyczki Pożyczkobiorcy ma bezpośredni wpływ na treść odpowiedzi poniższej przedstawionego drugiego pytania.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy udzielenie pożyczki pieniężnej przez Pożyczkodawcę (podatnika VAT) Pożyczkobiorcy (Spółce będącej również podatnikiem VAT), udzielane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Pożyczkodawcy — będzie zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy w przedmiotowym przypadku kluczowe znaczenie mają kwestie opodatkowania transakcji podatkiem od towarów i usług, gdyż zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 09.09.2000 r. (Dz. U. Nr 41 z 2005 r., poz. 399 ze zm.) o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu nie podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawe do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
     
   • umowy spółki i jej zmiany,
     
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Zgodnie z art. 5 ust 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 z 2004 r. poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają, m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Udzielnie pożyczki jest kwalifikowane, jako odpłatne świadczenie usług. Definicję odpłatnego świadczenia usług zawiera art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT. W myśl tych przepisów przez świadczenie usług rozumie się każde odpłatne świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (...). Tym samym każda pożyczka o charakterze odpłatnym może zostać uznana za czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Kolejną przesłanką istotną z punktu widzenia przedstawionego stanu faktycznego jest posiadanie przymiotu podatnika VAT przez usługodawcę w odniesieniu do wyżej wymienionej usługi pożyczki.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie zaś z brzmieniem ust. 2 tego artykułu działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców w tym podmiotów pozyskujących, zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Interpretując powyższy przepis należy brać pod uwagę również przepisy ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Zgodnie art. 7 § 1 tej ustawy podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Tym samym o podatniku można mówić wyłącznie w kontekście czynności, której dokonanie powoduje powstanie obowiązku podatkowego.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że status podatnika podatku od towarów i usług posiada podmiot prowadzący działalność gospodarczą, tylko w odniesieniu do czynności, które wchodzą zakres tej działalności.

W związku z tym podatkowi od towarów i usług podlegać będą umowy pożyczki udzielane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Skoro pożyczkodawca zamierza dokonywać takich czynności w przyszłości i spełnione są inne wskazane powyżej warunki to należy uznać, iż pożyczka została udzielona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu, ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym należy uznać, iż pożyczka ta podlega podatkowi od towarów i usług i z tego względu nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie dotyczące podatku od towarów i usług. Wniosek w zakresie pytania dotyczącego podatku o czynności cywilnoprawnych zostanie rozpatrzony odrębną interpretacją indywidualną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 cytowanej ustawy.

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy o VAT).

Konstrukcja wielu przepisów ustawy o VAT wskazuje, iż wszelkie preferencje w stawce podatku od towarów i usług uzależnione są od zaklasyfikowania danego towaru/usługi do właściwego grupowania statystycznego, o wskazanym w ustawie symbolu PKWiU.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Na wybrane grupy towarów i usług ustawodawca przewidział także stawki preferencyjne, obniżone, tj. 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W przedmiotowym załączniku nr 4 zawierającym „Wykaz usług zwolnionych od podatku” pod poz. 3 wymieniono usługi pośrednictwa finansowego (sekcja J ex 65-67), z wyłączeniem:

1. działalności lombardów, z wyjątkiem usług świadczonych przez banki,
   
2. usług polegających na oddaniu w odpłatne użytkowanie rzeczy ruchomej,
   
3. usług doradztwa finansowego (PKWiU ex 67.13.10-00.20),
   
4. usług doradztwa ubezpieczeniowego oraz wyceny dla towarzystw ubezpieczeniowych (PKWiU ex 67.20.10-00.20, -00.30), z wyjątkiem świadczonych przez zakład ubezpieczeń w rozumieniu przepisów o działalności ubezpieczeniowej oraz świadczonych w tym zakresie przez podmioty działające w imieniu i na rzecz zakładu ubezpieczeń,
   
5. usług ściągania długów oraz faktoringu,
   
6. usług zarządzania akcjami, udziałami w spółkach lub związkach, obligacjami i innymi rodzajami papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
   
7. usług przechowywania akcji, udziałów w spółkach lub związkach, obligacji i innych rodzajów papierów wartościowych, z wyjątkiem wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy,
   
8. transakcji dotyczących dokumentów ustanawiających tytuł własności,
   
9. transakcji dotyczących praw w odniesieniu do nieruchomości.
   
   

Ustawodawca w objaśnieniach do ww. załącznika wskazał, iż - ex - dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i stanowiska Wnioskodawcy wynika, iż Wnioskodawca będąc podatnikiem VAT otrzymał na potrzeby swojej działalności pożyczkę od podmiotu krajowego, także podatnika VAT. Pożyczka ma charakter odpłatny i została udzielona w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Umowa została podpisana w Polsce i dotyczyła środków znajdujących się w Polsce. Pożyczkodawca zamierza dokonywać takich czynności w przyszłości.

Biorąc pod uwagę powyższe, udzielanie przez Pożyczkodawcę odpłatnej pożyczki wypełnia dyspozycje przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1, w związku z art. 8 ust. 1 oraz art. 15 ust. 2 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, niezależnie od częstotliwości i celu jej udzielenia czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.

Wyszczególnione w pozycji 3 załącznika nr 4 do ustawy usługi pośrednictwa finansowego Sekcja J ex (65-67) korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zatem usługi udzielania pożyczek pieniężnych, które świadczone są poza systemem bankowym korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Nadmienić należy, iż obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa wyłącznie na wykonawcy usługi. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania wyrobu lub usługi według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Zatem to Wnioskodawca ma obowiązek i ponosi ryzyko prawidłowego sklasyfikowania czynności polegającej na udzieleniu pożyczki innej spółce, a w razie wątpliwości może zwrócić się w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi.

Reasumując, usługa udzielenia pożyczki innemu podmiotowi gospodarczemu (sklasyfikowana do grupowania 65-67), jako usługa pośrednictwa finansowego, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie usługa ta zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, przy czym wykonywanie jej przez czynnego podatnika VAT – stosownie do dyspozycji przepisu art. 106 ustawy – winno być udokumentowane fakturą VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.