Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-574/11-6/LK
z 4 sierpnia 2011 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. Z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 05.04.2011 r. (data wpływu 18.04.2011 r.) uzupełnionym pismem z dnia 31.05.2011 r. (data wpływu 02.06.2011 r.) oraz 27.07.2011 r. (data wpływu 01.08.2011 r.) na wezwanie z dnia 23.05.2011 r. oraz 25.07.2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18.04.2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31.05.2011 r. (data wpływu 02.06.2011 r.) oraz 27.07.2011 r. (data wpływu 01.08.2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu Nr IPPP3/443-574/11-2/LK z dnia 23.05.2011 r. oraz Nr IPPP3/443-574/11-4/LK z dnia 25.07.2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Szpital jest czynnym podatnikiem podatku VAT, składa co miesiąc deklarację VAT 7. Występuje w charakterze otrzymującego usługi energii cieplnej jak i wyświadczającego te usługi. Usługi te wykorzystywane są zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT dla SANEPIDU jak również do czynności zwolnionych z podatku VAT - usługi medyczne. Szpital za zużytą energię cieplną otrzymuje jedną fakturę VAT, dla czynności opodatkowanych podatkiem VAT i dla czynności zwolnionych z podatku VAT. W fakturze nie wyodrębniono ilości zużytej energii cieplnej z podlicznika SANEPIDU i wartości jaką powinien zapłacić do szpitala. W związku z tym stosownie do art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług dokonano proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego. Ustalona proporcja jako udział sprzedaży opodatkowanej w całkowitym obrocie za 2009 rok nie przekroczyła 2% (za 2010 rok również nie przekroczono 2%) i tym samym szpital nie mógł obniżyć podatku należnego o podatek naliczony od wydatków poniesionych w związku z zakupem energii cieplnej.

Kwota brutto faktury z PEC wystawiona dla szpitala jest kosztem i tym samym wydatkiem jaki szpital ponosi w związku z zakupem energii cieplnej.

Mając powyższe na uwadze szpital dokonał rozliczenia za energię cieplną z SANEPIDEM w następujący sposób:

Wystawił fakturę VAT dla SANEPIDU w której kwota brutto z faktury PEC jest kwotą netto dla SANEPIDU a następnie doliczono VAT, który został odprowadzony do Urzędu Skarbowego przez szpital. Bowiem w porozumienie zawartym pomiędzy ZOZ a SANEPIDEM zapisano, że SANEPID zwróci koszty energii cieplnej a wartość brutto była i jest kosztem dla szpitala.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ZOZ ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury za dostarczoną energię cieplną z PEC zgodnie z art. 86 ust. 1 i art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o art. 90 ust. 10 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego za energię cieplną z faktury PEC. Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust.4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonego w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Jednak ta zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do czynności opodatkowanych i zwolnionych od podatku. Dlatego zastosowanie znajduje przepis art. 90 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje, gdy dokonywane zakupy mają ścisły związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przepis art. 90 ust. 1 ustawy stanowi, że w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określania kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 90 ust.2 jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Z kolei, zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej (art. 90 ust. 4 ustawy). W ust. 5-8 powołanego artykułu wskazano szczegółowe zasady ustalania proporcji.

Stosownie natomiast do przepisu art. 90 ust. 10 ustawy, (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r.) w przypadku, gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8 :

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
2. nie przekroczyła 2% - podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   

Jak wynika z konstrukcji cytowanych wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, czy podatek wynikający z otrzymanej faktury związany jest z czynnościami opodatkowanymi czy też zwolnionymi, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Szpital jest czynnym podatnikiem podatku VAT, składa co miesiąc deklarację VAT 7. Występuje w charakterze otrzymującego usługi energii cieplnej jak i wyświadczającego te usługi. Usługi te wykorzystywane są zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT dla SANEPIDU jak również do czynności zwolnionych z podatku VAT - usługi medyczne. Szpital za zużytą energię cieplną otrzymuje jedną fakturę VAT, dla czynności opodatkowanych podatkiem VAT i dla czynności zwolnionych z podatku VAT. W fakturze nie wyodrębniono ilości zużytej energii cieplnej z podlicznika SANEPIDU i wartości jaką powinien zapłacić do szpitala. W związku z tym stosownie do art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług dokonano proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego. Ustalona proporcja jako udział sprzedaży opodatkowanej w całkowitym obrocie za 2009 rok nie przekroczyła 2% (za 2010 rok również nie przekroczono 2%) i tym samym szpital nie mógł obniżyć podatku należnego o podatek naliczony od wydatków poniesionych w związku z zakupem energii cieplnej. Kwota brutto faktury z PEC wystawiona dla szpitala jest kosztem i tym samym wydatkiem jaki szpital ponosi w związku z zakupem energii cieplnej. Mając powyższe na uwadze szpital dokonał rozliczenia za energię cieplną z SANEPIDEM w następujący sposób: Wystawił fakturę VAT dla SANEPIDU w której kwota brutto z faktury PEC jest kwotą netto dla SANEPIDU a następnie doliczono VAT, który został odprowadzony do Urzędu Skarbowego przez szpital. Bowiem w porozumieniu zawartym pomiędzy ZOZ a SANEPIDEM zapisano, że SANEPID zwróci koszty energii cieplnej a wartość brutto była i jest kosztem dla szpitala.

Odnosząc wskazany wyżej stan prawny do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, iż Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktury za energię cieplną w tej części, w jakiej nabywane towary, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych.

Wskazać należy, iż Wnioskodawca będzie miał możliwość ustalenia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi gdyż jak sam Wnioskodawca wskazuje, w budynku zamontowano podlicznik dla potrzeb faktycznego wskazania zużycia energii cieplnej przez SANEPID.

W związku z tym, że Wnioskodawca na podstawie wskazania podlicznika dotyczącego zużycia energii cieplnej przez SANEPID ma możliwość odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku należnego, to w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania art. 90 ust 1-10 ustawy, dotyczący częściowego odliczenia VAT na podstawie proporcji sprzedaży. Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku w takiej rzeczywistej części wynikającej z art. 86 ust. 1 ustawy, która jest związana z czynnościami opodatkowanymi bez względu na fakt, że proporcja udziału sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy w opisanej sytuacji 2%.

Reasumując Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej faktury, w części, w jakiej nabywane towary, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, gdyż Wnioskodawca na podstawie art. 86 ust.1 ustawy ma możliwość ustalenia kwoty podatku podlegającego odliczeniu na podstawie podlicznika zainstalowanego dla SANEPIDU.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.