2016.02.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-857/15/MN
z 29 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 9 listopada 2015 r. (data wpływu 17 listopada 2015 r.) uzupełnionym pismem z 12 lutego 2016 r. (data wpływu 17 lutego 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy wyposażenia wyrobu medycznego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 listopada 2015 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy wyposażenia wyrobu medycznego. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 12 lutego 2016 r. (data wpływu 17 lutego 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie organu z 5 lutego 2016 r. znak: IBPP3/4512-857/15/MN.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w piśmie z 12 lutego 2016 r.):

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży materaca rehabilitacyjnego zarejestrowanego jako wyrób medyczny w rejestrze wyrobów medycznych prowadzonym przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych prowadzonych na podstawie ustawy o wyrobach medycznych z dnia 20 maja 2010 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 107, poz. 679. z późn. zm.).

Wnioskodawca zamierza wprowadzić do sprzedaży aparat do terapii wibracyjnej o nazwie Rehabilitacyjny Aparat Masujący z systemem D. X. , zwany dalej RAM X. .

RAM X. zbudowany jest z części bazowej (moduł Bazowy), stanowiącej podstawowy element sytemu terapetycznego oraz dołączanych do niej pięciu modułów terapeutycznych, rozszerzających funkcjonalność i właściwości lecznicze. Aparat sterowany jest za pomocą pilota i 7 wyspecjalizowanych programów.

Moduł Bazowy RAM X. , zbudowany jest z dwóch elementów o kształcie dopasowanym do kształtów anatomicznych człowieka, z dołączonym na stałe pilotem sterującym i gniazdem zasilającym oraz gniazdem podłączenia poszczególnych modułów. Sam aparat bazowy bez podłączonego dodatkowego modułu masującego, jest w stanie uruchomić dwa programy oraz program wspomagający, który należy stosować jako uzupełnienie podstawowego programu o nazwie NOGI. Za zasilenie urządzenia odpowiada Zasilacz Plus, dedykowany tylko i wyłącznie temu urządzeniu. Każdy z pięciu dodatkowych modułów, dostosowany budową do warunków zastosowania, wykonuje specjalny program, skonfigurowany specjalnie pod kątem określonych sytuacji zdrowotnych jak i kondycji fizycznej pacjenta. Opracowane rozwiązanie, określone mianem Dedykowanej Oscylacji Terapeutycznej (System D.), wykazywać ma znacznie większą skuteczność terapeutyczną, poprzez precyzyjne skierowanie impulsu na wskazany obszar. Dodatkowe moduły realizują następujące programy:

Moduł Nogi - pozwala na uruchomienie tylko programu Nogi w konfiguracji masażu od strony powierzchniowej stopy do uda pacjenta z zachowaniem reguł drenażu limfatycznego. RAM X. determinuje konieczność przyjęcia odpowiedniej pozycji, zdefiniowanej jako pozycja A1. Bez Modułu Nogi nie jest możliwe uruchomienie programu Nogi (A) i wykonanie zabiegu w pozycji A1.
Moduł Kolana - pozwala na uruchomienie tylko programu Kolana. RAM X. determinuje konieczność przyjęcia odpowiedniej pozycji, zdefiniowanej jako pozycja B1. Bez Modułu Kolana nie jest możliwe uruchomienie programu Kolana (B) i wykonanie zabiegu w pozycji B1.
Moduł Szyja - pozwala na uruchomienie tylko programu Szyja. RAM X. determinuje konieczność przyjęcia odpowiedniej pozycji, zdefiniowanej jako pozycja D1 Bez Modułu Szyja nie jest możliwe uruchomienie programu Szyja (D) i wykonanie zabiegu w pozycji D1.
Moduł Biodra - pozwała na uruchomienie tylko programu Biodra. RAM X. determinuje konieczność przyjęcia odpowiedniej pozycji, zdefiniowanej jako pozycja E1. Bez Modułu Biodra nie jest możliwe uruchomienia programu Biodra (E) i wykonanie zabiegu w pozycji E1.
Moduł Metabolizm - pozwala na uruchomienie tylko programu Metabolizm. RAM X. determinuje konieczność przyjęcia odpowiedniej pozycji, zdefiniowanej jako pozycja F1 Bez Modułu Metabolizm nie jest możliwe uruchomienie programu Metabolizm (F) i wykonanie zabiegu w pozycji F1.

Wyżej opisane moduły nie mogą pracować samodzielnie, to jest bez podłączenia do modułu bazowego, ale bez nich użytkownik RAM X. nie jest w stanie uruchomić 5 z siedmiu programów terapeutycznych i skorzystać z możliwości leczniczych stosowanej terapii.

Aparat bazowy wraz z opisanymi wyżej pięcioma modułami został sklasyfikowane jako wyrób medyczny klasy IIa – według reguły IX jako aktywny terapeutyczny wyrób medyczny przeznaczony do podawania lub wymiany energii z ciałem pacjenta. Klasyfikacji dokonano na podstawie Rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie klasyfikacji wyrobów medycznych z dnia 5 listopada 2010 roku. Proces wytwarzania i nadzór nad konfiguracją wyrobu medycznego odbywają się w zgodnie z wymaganiami załącznikiem V do Dyrektywy Rady 93/42/EWG z dnia 14 czerwca 1993 r, dotyczącej wyrobów medycznych (Dz. Urz. WE L169 z dnia 12 lipca 1993 r., str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13,112, str. 82) pod nadzorem jednostki notyfikowanej TUV Rheinland i zostały oznaczone znakiem CE (CE 0197).

Wnioskodawca w najbliższym terminie wystąpi o zarejestrowane aparatu wraz z pięcioma modułami jako wyrób medyczny w rejestrze wyrobów medycznych prowadzonym przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych prowadzonych na podstawie ustawy o wyrobach medycznych z dnia 20 maja 2010 r. (Dz.U. z 2010 r. Nr 107, poz. 679, z późn. zm.).

Po uzyskaniu rejestracji produktu (aparat bazowy + pięć modułów) w rejestrze wyrobów medycznych prowadzonym przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych prowadzonych na podstawie ustawy o wyrobach medycznych z dnia 20 maja 2010 r. (Dz.U. z 2010 r. Nr 107, poz. 679, z późn. zm.), Wnioskodawca zamierza sprzedawać opisany wyżej produkt medyczny w ten sposób, że przedmiotem sprzedaży będzie: a) aparat bazowy, b) aparat bazowy wraz z modułem lub modułami c) jeden lub kilka modułów.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Na wstępie należy zaznaczyć, że w świetle przepisów ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych, przepisy ustawy o wyrobach medycznych stosuje się do wyposażenia medycznego. Rejestracją, która dotyczy wyrobów medycznych (zgodnie z ustawą z 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych) objęty będzie rehabilitacyjny aparat masujący. W skład wyrobu medycznego wchodzi aparat bazowy oraz pięć modułów, opisanych szczegółowo we wniosku z 9 listopada 2015r. Nie można zarejestrować modułów jako samodzielny wyrób medyczny, ponieważ moduł bez podłączenia z aparatem bazowym nie jest zasilany, nie pracuje i nie wykonuje żadnych funkcji. Dopiero podłączenie modułu do aparatu bazowego aktywuje odpowiednie oprogramowanie, dedykowane jego funkcji terapeutycznej. Aparat bazowy bez podpiętych modułów nie będzie mógł aktywować programów, a tym samym nie będzie w pełni zarejestrowanym wyrobem medycznym.

Założeniem Wnioskodawcy jako producenta było stworzenie aparatu, który w sposób kompleksowy spełniał będzie funkcje masażu począwszy od stóp a skończywszy na barku i szyi. Jednak Wnioskodawca chciał uwzględnić wariant, w którym użytkownik nie potrzebujący w momencie zakupu aparatu masującego np. masażu szyi, może ograniczyć się tylko do zakupu aparatu bazowego z modułem np. nogi i kolana. A za jakiś czas będzie mógł dokupić np. moduł metabolizm lub inny.

Moduły stanowią wyposażenie wyrobu medycznego i posiadają specjalne cechy przygotowane przez producenta do stosowanie z wyrobem medycznym. Te cechy to:

aktywowanie specjalistycznego oprogramowania wyrobu medycznego po podłączeniu modułu,
specjalistyczne skorelowanie terapeutyczne modułu z aparatem bazowym poprzez połączenie wibracji ogólnej z wibracją miejscową, co stanowi podstawę systemu dedykowanej oscylacji terapeutycznej (D.),

Bez wyżej wymienionej korelacji nie jest możliwe wykorzystanie tonicznego odruchu wibracyjnego z aplikacją miejscową.

Bez podłączenia modułu do aparatu bazowego nie jest możliwe uzyskanie założonych efektów terapeutycznych. Moduły zostały tak zaprojektowane aby wraz z aparatem bazowym wymuszały określoną pozycję anatomiczną.

Jak już wcześniej wskazano w skład wyrobu medycznego wchodzi aparat bazowy wraz z modułami. Aparat bazowy posiada tylko jedno gniazdo do podłączenia tylko jednego modułu. Tym samym tylko jeden moduł może pracować z aparatem bazowym w jednej chwili. Na przykład podpinając moduł kolano można masować nogi wraz z kolanami i nic innego. To narzuca przyjęcie określonej pozycji anatomicznej, a całe urządzenie może pracować tylko w jednym programie bez możliwości jego zmiany.

Nie podpięte w tej chwili moduły nie „zachowują oddzielnych bytów” gdyż nawet nie podpięte stanowią dalej wyposażenie wyrobu medycznego, które użytkownik może dokupować w miarę swoich potrzeb.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę VAT należy stosować przy sprzedaży, której przedmiotem jest wyłącznie moduł lub kilka modułów bez aparatu bazowego?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży modułu bez aparatu bazowego właściwe jest stosowanie stawki 8% podatku od towarów i usług. Art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054. z późn. zm.) stanowi, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% (na podstawie art. 146a ust. 2 do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka podatku wynosi 8%) - W poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) znalazł się zapis, że 7% stawkę należy stosować bez względu na symbol PKWiU do wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych – dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, innych niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych z dnia 20 maja 2010 r. (Dz.U. z 2010 r Nr 107, poz. 679, z późn. zm.) – przez wyrób medyczny należy rozumieć narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, material lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

diagnozowania, zapobiegania, monitorowania. leczenia tub łagodzenia przebiegu choroby,
diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia,
badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego.
regulacji poczęć

-których zasadnicze zamierzone działanie w ciele lub na ciele ludzkim nie jest osiągane w wyniku zastosowania środków farmakologicznych, immunologicznych lub metabolicznych, lecz których działanie może być wspomagane takimi środkami.

W myśl art. 2 ust. 2 ustawy o wyrobach medycznych – przepisy ustawy dotyczące wyrobów medycznych stosuje się do wyposażenia wyrobu medycznego. Jak stanowi art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o wyrobach medycznych – wyposażenie wyrobu medycznego – to artykuł, który, nie będąc wyrobem medycznym, jest specjalnie przeznaczony przez wytwórcę do stosowania łącznie z wyrobem medycznym, w celu umożliwienia jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

Sprzedawane przez Wnioskodawcę moduły stanowią integralną część aparatu bazowego, który wraz z modułami stanowi wyrób medyczny pod nazwą Rehabilitacyjny Aparat Masujący z systemem D. X. , w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznym.

Moduły mogą pracować i funkcjonować wyłącznie wtedy gdy podłączone są do aparatu bazowego. Te elementy nie stanowią elementu samego w sobie, lecz zapewniają funkcjonowanie wyrobu medycznego. Są one nie zbędne do prawidłowego działania wyrobu medycznego. Moduły nie mogą być wykorzystywane dla innych celów niż podłączenie i praca z aparatem bazowym.

„Naczelny Sąd Administracyjny przesądził w sferze oceny prawnej, że w aspekcie stosowania stawki podatku VAT należy mieć na uwadze szerszą definicję wyrobu medycznego jaka wynika nie z brzmienia cytowanego art. 2 ust. 1 pkt 38 ustawy o wyrobach medycznych, lecz z treści art. 132 tej ustawy, według którego ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o wyrobach medycznych, należy przez to rozumieć wyroby medyczne, aktywne wyroby medyczne do implantacji, wyroby medyczna do diagnostyki in vitro, wyposażenie wyrobów medycznych (podkreślenie Sądu), wyposażenie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro oraz systemy i zestawy zabiegowe złożone z wyrobów medycznych. Tym samym zakres rozumienia pojęcia „wyrób medyczny” na gruncie innych ustaw obejmuje wszystkie grupy wyrobów wymienione w przepisie art. 132 ustawy o wyrobach medycznych, a nie wyłącznie wyroby sklasyfikowane w art. 2 ust. 1 pkt 38 tejże ustawy. Skoro zatem brzmienie pozycji 105 załącznika nr 3 do ustawy o podatku VAT – stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych preferencyjną stawką tego podatku obejmuje (bez względu na symbol PKWiU): Wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych „pozycjach załącznika” – oznacza to, że klasyfikując produkty w tej pozycji załącznika, należy odnosić je do szerokiego pojęcia wyrobu medycznego z art. 132 ustawy o wyrobach medycznych, a w konsekwencji - jeśli dany produkt stanowi „wyposażenie wyrobu medycznego” w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o wyrobach medycznych, to dla celów podatku VAT winien być uznawany jako „Wyrób medyczny”, zgodnie z regułami wykładni systemowej zewnętrznej”. (wyrok WSA we Wrocławiu z 16 stycznia 2015 r. sygn. III SA/Wr 809/14).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stawka podatku – art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednocześnie, zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Z kolei, art. 146a pkt 2 ustawy stanowi, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku tym, w poz. 105, wymienione zostały, bez względu na symbol PKWiU, wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika.

Powyższy zapis oznacza, że 8% stawka podatku VAT ma zastosowanie wyłącznie do dostawy wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Kwalifikacja wyrobu do kategorii wyrobów medycznych dokonana musi być na gruncie przepisów innych niż regulacje wynikające z ustawy o podatku od towarów i usług, które nie zawierają unormowań dotyczących zasad klasyfikacji danego towaru do wyrobu medycznego.

Zasady dotyczące klasyfikacji wyrobów medycznych określone zostały w przepisach ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych t.j. (Dz.U. z 2015 r. poz. 876).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy o wyrobach medycznych – wyrobem medycznym jest narzędzie, przyrząd, urządzenie, oprogramowanie, materiał lub inny artykuł, stosowany samodzielnie lub w połączeniu, w tym z oprogramowaniem przeznaczonym przez jego wytwórcę do używania specjalnie w celach diagnostycznych lub terapeutycznych i niezbędnym do jego właściwego stosowania, przeznaczony przez wytwórcę do stosowania u ludzi w celu:

diagnozowania, zapobiegania, monitorowania, leczenia lub łagodzenia przebiegu choroby;
diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzenia lub kompensowania skutków urazu lub upośledzenia;
badania, zastępowania lub modyfikowania budowy anatomicznej lub procesu fizjologicznego;
regulacji poczęć;

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 33 cyt. ustawy – wyposażenie wyrobu medycznego to artykuł, który nie będąc wyrobem medycznym, jest specjalnie przeznaczony przez wytwórcę do stosowania łącznie z wyrobem medycznym, w celu umożliwienia jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem.

Na podstawie art. 132 cytowanej ustawy, ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o wyrobach medycznych, należy przez to rozumieć wyroby medyczne, aktywne wyroby medyczne do implantacji, wyroby medyczne do diagnostyki in vitro, wyposażenie wyrobów medycznych, wyposażenie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro oraz systemy i zestawy zabiegowe złożone z wyrobów medycznych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży materaca rehabilitacyjnego zarejestrowanego jako wyrób medyczny w rejestrze wyrobów medycznych. Rejestracją, która dotyczy wyrobów medycznych (zgodnie z ustawą z 20 maja 2010 r. o wyrobach medycznych) objęty będzie rehabilitacyjny aparat masujący. W skład wyrobu medycznego wchodzi aparat bazowy oraz pięć modułów. Nie można zarejestrować modułów jako samodzielny wyrób medyczny, ponieważ moduł bez podłączenia z aparatem bazowym nie jest zasilany, nie pracuje i nie wykonuje żadnych funkcji. Dopiero podłączenie modułu do aparatu bazowego aktywuje odpowiednie oprogramowanie, dedykowane jego funkcji terapeutycznej. Aparat bazowy bez podpiętych modułów nie będzie mógł aktywować programów, a tym samym nie będzie w pełni zarejestrowanym wyrobem medycznym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania obniżonej 8% stawki podatku dla dostawy wyłącznie modułu lub kilku modułów bez aparatu bazowego tj. dostawy wyłącznie wyposażenia wyrobu medycznego.

Należy wskazać, że możliwość zastosowania stawki preferencyjnej stanowi odstępstwo od ogólnej zasady, zgodnie z którą towary i usługi opodatkowane są stawką podstawową (art. 41 ust. 1 ustawy). Stosowanie stawki podstawowej ma zatem charakter reguły ogólnej. Dlatego wszelkie wyjątki od tej reguły powinny być interpretowane w sposób ścisły. Zatem zakres stosowania stawki obniżonej określony przez ustawę podatkową nie może być rozszerzany poprzez przepisy ustawy dotyczące wyrobów medycznych.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że obniżona 8% stawka podatku może być stosowana jedynie w odniesieniu do wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jedynie bowiem wyroby medyczne w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, a z nich wyłącznie takie, które zostały dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zostały wymienione w poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy, jako towary dla których ustawodawca przewidział ww. preferencyjną stawkę podatku. Takiej stawki ustawodawca nie przewidział dla dostawy wyposażenia wyrobu medycznego, które to wyposażenie nie jest, jak wynika z przepisów ustawy o wyrobach medycznych, wyrobem medycznym.

Należy wskazać, że powołane powyżej przepisy art. 132 oraz art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o wyrobach medycznych, w ocenie Organu, nie dają podstaw do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT do dostawy towaru, który Wnioskodawca klasyfikuje jako wyposażenie wyrobu medycznego. Należy podkreślić, że zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia spornego zagadnienia ma treść poz. 105 załącznika nr 3 do ustaw, w którym jako objęte preferencyjną stawką podatku wymienione zostały wyroby medyczne, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, dopuszczone do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, inne niż wymienione w pozostałych pozycjach załącznika, bez względu na symbol PKWiU. Norma ta wyraźnie odsyła do treści przepisów ustawy o wyrobach medycznych, a w rozumieniu tejże ustawy odrębnym przedmiotem o różnych właściwościach jest wyposażenie wyrobu medycznego i wyrób medyczny. Przesądza o tym słowniczek wyrażeń używanych w tej ustawie definiujący kluczowe dla niej wyrażenia, a ściślej biorąc przywoływany wyżej art. 2 ust. 1 pkt 33 ustawy o wyrobach medycznych, zgodnie z którym wyposażeniem wyrobu medycznego jest artykuł, który – nie będąc wyrobem medycznym – jest specjalnie przeznaczony przez wytwórcę do stosowania łącznie z wyrobem medycznym, w celu umożliwienia jego używania zgodnie z przewidzianym zastosowaniem. W ocenie Organu, w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych pojęcia: „wyrób medyczny” i „wyposażenie wyrobu medycznego” należą do odrębnych towarów, choć funkcjonalnie związanych.

Ustawa o podatku od towarów usług w poz. 105 załącznika nr 3 wyraźnie nakazuje stosować do wykładni pojęcia „wyrób medyczny” znaczenie przejęte w ustawie o wyrobach medycznych. Mówi bowiem o „wyrobie medycznym” w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, a zatem to w jaki sposób ustawa ta definiuje to pojęcie na potrzeby odrębnych ustaw nie ma przesądzającego znaczenia dla rozumienia tego pojęcia przy interpretacji poz. 105 załącznika nr 3 do ustawy.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że dostawa wyposażenia dodatkowego wyrobu medycznego jakim jest moduł (lub kilka modułów) bez aparatu bazowego, które Wnioskodawca klasyfikuje jako wyposażenie wyrobu medycznego, nie może korzystać z preferencyjnej stawki podatku przewidzianej w ww. pozycji 105 załącznika nr 3 do ustawy, gdyż wymieniony towar nie stanowi wyrobu medycznego w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych, a tylko dostawa takich towarów może korzystać z obniżonej stawki podatku. Bez znaczenia w niniejszej sprawie jest fakt, że wskazane wyposażenie wyrobu medycznego jest niezbędne do działania wyrobu medycznego (uzyskania założonych efektów terapeutycznych), gdyż na gruncie ustawy o VAT istotne jest zakwalifikowanie konkretnego towaru do odpowiedniej, przewidzianej grupy towarów, dla której ustawodawca wprowadził preferencyjną stawkę podatku. W przedmiotowej sprawie wyposażenie wyrobu medycznego jest samodzielnym towarem niewypełniającym, jak wskazał Wnioskodawca, definicji wyrobu medycznego.

Zatem dostawa wyposażenia dodatkowego wyrobu medycznego w postaci modułu lub kilku modułów bez aparatu bazowego, na mocy art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ust. 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podstawową stawką VAT w wysokości 23%, bowiem dostawa ta nie dotyczy wyrobów medycznych w rozumieniu ustawy o wyrobach medycznych.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin