Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-276/16/PM
z 20 lipca 2016 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 28 kwietnia 2016 r. (data wpływu do Biura – 4 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych udzielenia pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2016 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych udzielenia pożyczki.

Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 13 czerwca 2016 r. znak: IBPB-2-1/4514-276/16/PM, IBPP2/4512-343/16/AB wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie. W treści wezwania pouczono Wnioskodawcę m.in., iż w przypadku braku odpowiedzi Organ uzna, że Wnioskodawca nie oczekuje interpretacji w zakresie podatku od towarów i usług i wyda interpretację jedynie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych, przyjmując stwierdzenie Wnioskodawcy w zakresie podatku od towarów i usług jako element niepodlegający ocenie.

W związku z brakiem odpowiedzi Wnioskodawcy na wezwanie Organu do uzupełnienia wniosku, poczynione przez niego ustalenia na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710, ze zm.) zostały uznane przez Organ jako element własnego stanowiska Wnioskodawcy niepodlegający ocenie w ramach wydawanej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (spółka komandytowa) jest osobą prawną, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka prowadzi działalność deweloperską. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W najbliższym czasie Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę pożyczki z podmiotem gospodarczym, który również jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: pożyczkodawca). Nie jest to podmiot powiązany.

Pożyczkodawca prowadzi działalność gospodarczą handlowo-usługową: sprzedaje urządzenia, oprogramowanie, usługi z branży IT i szkoleniowe oraz sprzedaje artykuły budowlane. W KRS pożyczkodawca ma wpisaną działalność handlową i usługową, a także m.in. działalność – „pozostałe usługi udzielania kredytów”, sklasyfikowaną wg PKWiU 64.92.

Wnioskodawca nie wie jeszcze, czy zaciągnie u pożyczkodawcy jedną lub np. 3 pożyczki. Pożyczka (pożyczki) zostaną udzielone z wolnych środków finansowych pożyczkodawcy, wygospodarowanych z podstawowej działalności operacyjnej. Pożyczkodawca posiada lokaty bankowe. Pożyczka zostanie udzielona przez pożyczkodawcę z zamiarem czerpania zysku z wolnych środków w postaci oprocentowania pożyczki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z umową pożyczki (pożyczek) zawartą z pożyczkodawcą powstanie u Wnioskodawcy obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy umowa pożyczki (pożyczek) zawarta pomiędzy podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Umowy pożyczki, co do zasady podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jednakże zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z podatku od towarów i usług (z wyjątkami niedotyczącymi umowy pożyczki). Zgodnie z przepisami ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych zasadą jest, że opodatkowaniu nie podlegają czynności, które zgodne z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług podlegają zwolnieniu z podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 43 ust. l pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, udzielenie pożyczek w ramach działalności gospodarczej jest czynnością zwolnioną z podatku od towarów i usług. W odniesieniu do czynności udzielenia pożyczki pożyczkodawca występuje jako podatnik podatku od towarów i usług, w związku z czym czynność ta podlega przepisom z zakresu podatku od towarów i usług.

Z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej i osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Za działalność gospodarczą, uważa się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, a także regulacje dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej nie przewidują w kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług żadnego wyjątku dla działalności okazjonalnej, wykonywanej przez podatnika od towarów i usług. Wykluczenie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług działalności jednorazowej lub okazjonalnej prowadzonej przez podatnika podatku od towarów i usług byłoby naruszeniem zasad powszechności opodatkowania, neutralności i równego traktowania transakcji gospodarczych, zgodnie z którymi wszyscy podatnicy podlegają podatkowi od towarów i usług w ten sam sposób w przypadku tej samej działalności.

Oznacza to, że nawet jednorazowa pożyczka udzielana przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług jako usługa finansowa i tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe oraz przepis art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym udzielenie pożyczki jest usługą zwolnioną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, stwierdzić należy, że zawarcie przez Wnioskodawcę z pożyczkodawcą umowy pożyczki (pożyczek) nie powoduje powstania u Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych, a to na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca przywołał fragmenty stanowiska zaprezentowanego przez organ podatkowy w wydanej interpretacji indywidualnej znak: IBPP2/4512-958/15/EK.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Wskazać należy, że stosownie do treści art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

  1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
  2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z powołanego powyżej przepisu wynika, że umowy pożyczek będą podlegały – co do zasady − podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili ich zawarcia ich przedmiot, tj. pieniądze będą znajdowały się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wówczas nie ma znaczenia gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie będą miały miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Umowy pożyczek będą podlegały podatkowi od czynności cywilnoprawnych, także jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia będą znajdowały się za granicą oraz nabywca – pożyczkobiorca będzie miał miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Stosownie do art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

  1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
  2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
    • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
    • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.


Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca (spółka komandytowa) jest osobą prawną, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Spółka prowadzi działalność deweloperską. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W najbliższym czasie Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę pożyczki z podmiotem gospodarczym, który również jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (pożyczkodawca). Nie jest to podmiot powiązany. Pożyczkodawca w KRS ma wpisaną działalność handlową i usługową, a także m.in. działalność – „pozostałe usługi udzielania kredytów”, sklasyfikowaną wg PKWiU 64.92. Wnioskodawca nie wie jeszcze, czy zaciągnie u pożyczkodawcy jedną lub np. 3 pożyczki. Pożyczka (pożyczki) zostaną udzielone z wolnych środków finansowych pożyczkodawcy, wygospodarowanych z podstawowej działalności operacyjnej. Pożyczkodawca posiada lokaty bankowe. Pożyczka zostanie udzielona przez pożyczkodawcę z zamiarem czerpania zysku z wolnych środków w postaci oprocentowania pożyczki.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy/umów pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy ustawy o podatku od towarów i usług, czy też przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności (z wyjątkami wskazanymi w treści przepisu), bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Skoro zatem – jak wskazał Wnioskodawca − opisana we wniosku pożyczka/pożyczki, które Wnioskodawca otrzyma od innego podmiotu gospodarczego (pożyczkodawcy) zwolnione będą z podatku od towarów i usług, to w analizowanej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie na Wnioskodawcy jako pożyczkobiorcy nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji organu podatkowego należy stwierdzić, że interpretacja ta została wydana w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj