Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-290/16-4/KOM
z 24 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2016 r. (data wpływu 13 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 czerwca 2016 r. (data wpływu 10 czerwca 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu znak IPPP2/4512-290/16-2/KOM z dnia 31 maja 2016 r. (skutecznie doręczone dnia 3 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku zastosowania zwolnienia z podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka S.A aktem notarialnym z dnia 11 lutego 2003 r. nabyła od Gminy niezabudowaną działkę nr 343/2. Cena nabycia, ustalona w akcie notarialnym została określona w kwocie nie wskazującej, by transakcja ta podlegała opodatkowaniu VAT.

Przed dniem podpisania aktu notarialnego, Spółka dzierżawiła od Gminy dwa kontenery, trwale związane z gruntem, lecz na tę okoliczność nie posiada żadnej umowy. Z aktu notarialnego, na podstawie którego Spółka nabyła tę nieruchomość, nie wynika również, że przedmiotem sprzedaży jest grunt z kontenerami. Kontenery do dnia 1 września 2015 r. były wykorzystywane do działalności statutowej Wnioskodawcy, a Spółka posiada je w ewidencji majątku trwałego.

Na przedmiotowej działce znajduje się również parking (zgodnie z przepisami prawa budowlanego stanowiący budowlę) na ok. 6 samochodów. Spółka nie ponosiła żadnych nakładów na wybudowanie parkingu, został on wzniesiony ze środków Gminy. Wnioskodawca nie posiada żadnych dokumentów wskazujących na dokonywanie jakichkolwiek rozliczeń między stronami. Spółka nie przewiduje ewentualnego zwrotu poniesionych nakładów na parking wybudowany przez Gminę, ponieważ został on wybudowany bez zgody Spółki.

Obecnie Gmina zainteresowana jest odkupieniem nieruchomości od Wnioskodawcy.

Na przedmiotową nieruchomość nie były ponoszone wydatki na ulepszenie, zwiększające wartość nieruchomości. Dla gruntu również nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, jak również nie wydano decyzji o warunkach zabudowy.

W piśmie z dnia 9 czerwca 2016 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. Przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość zabudowana kontenerami i parkingiem.
   
2. Wnioskodawca nie posiada dokumentacji jednoznacznie wskazującej, że transakcja nabycia przez Wnioskodawcę od Gminy przedmiotowej nieruchomości podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.
   
3. Wnioskodawca nie posiada dokumentacji umożliwiającej odpowiedź na pytanie, czy przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem przedmiotowej nieruchomości.
   
4. Zakupiona nieruchomość była wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności (usługowej).
   
5. Kontenery stanowią budynki w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane.
   
6. Kontenery znajdowały się na nieruchomości w momencie jej zakupu w 2003 r. i stanowią one własność Wnioskodawcy.
   
7. Z uwagi na brak dokumentacji archiwalnej zarówno Spółki jak gminnej dotyczącej umowy dzierżawy kontenerów, nie można jednoznacznie potwierdzić, że kontenery były przedmiotem dzierżawy przed zakupem przedmiotowej nieruchomości w roku 2003.
   
8. Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie kontenerów.
   
9. Parking został wybudowany przez Gminę już po nabyciu nieruchomości przez Wnioskodawcę.
   
10. Nakłady poniesione na wybudowanie parkingu nie zostały rozliczone z uwagi na fakt, że Gmina wybudował parking bez zgody Wnioskodawcy, poniesione przez Gminę nakłady nie będą przedmiotem rozliczeń.
    
11. Parking nie był nigdy przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze.
    
12. Z uwagi na fakt, że parking znajduje się w centrum miejscowości, był wykorzystywany na potrzeby mieszkańców miejscowości, klientów Spółki, jak i petentów Urzędu Gminy.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż nabytej od Gminy nieruchomości, będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT 23%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Spółki, sprzedaż nieruchomości opisanej w stanie faktycznym będzie podlegała opodatkowaniu podstawową stawką podatku VAT 23% .

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W rozumieniu ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Stosownie do treści art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Co do zasady, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust 1. Jednocześnie, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednocześnie ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynku, budowli lub ich części. Jednakże, powyższe zwolnienie nie ma zastosowania do dostawy budynku jeżeli:

1. dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie, stosownie do art. 2 pkt 14 ww. ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Sprzedaż omawianej nieruchomości nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ nieruchomość ta nie była przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze a więc nie została oddana do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego powyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom, po spełnieniu określonych warunków, skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

W myśl natomiast art. 43 ust. 7a ww. ustawy o VAT warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z cytowanego powyżej art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT wynika, że aby sprzedaż nieruchomości mogła korzystać ze zwolnienia muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków, budowli lub ich części oraz brak wydatków na ulepszenie, w stosunku do których sprzedający miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli sprzedający ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Spółka nie posiada obecnie faktury ani jakiegokolwiek dokumentu, z którego wynikałoby, że nabycie nieruchomości podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów usług i Poczcie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Do nabycia gruntu przez Spółkę doszło na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej pomiędzy Spółką a Gminą w dniu 11 lutego 2003 r. Co prawda, cena ustalona w akcie notarialnym nie wskazuje, aby transakcja podlegała opodatkowaniu VAT, lecz nieruchomość została nabyta w czasie obowiązywania w Polsce ustawy o VAT, w celu prowadzenia przez Spółkę działalności, więc - co do zasady - prawo do odliczenia VAT przysługiwało. Nie posiadamy informacji, czy Wnioskodawca z tego prawa skorzystał.

Dodatkowo Spółka nie posiada żadnych dokumentów, świadczących o zakupie kontenerów od Gminy. Kontenery były dzierżawione od Gminy już przed podpisaniem aktu notarialnego i Spółka nie posiada informacji o prawie do odliczenia podatku VAT przy ich nabyciu.

W związku z tym, zdaniem Wnioskodawcy, pierwszy z warunków wymienionych w pkt 10a nie został spełniony.

Jeżeli natomiast chodzi o warunek drugi, Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie sprzedawanej nieruchomości. Drugi warunek określony w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b) został więc spełniony.

W ocenie Spółki, nie zostały spełnione obie przesłanki uprawniające do zwolnienia z opodatkowania sprzedaży tej nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że sprzedaż nieruchomości opodatkowana będzie podstawową stawką podatku VAT 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ww. ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z powyższych przepisów wynika, że nieruchomość zarówno gruntowa, jak i zabudowana spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu na podstawie przepisu art. 5 ust. 1 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zostanie dokonana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Zgodnie z dyspozycją art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części posadowione na tym gruncie. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w 2003 r. nabył od Gminy niezabudowaną działkę nr 343/2. Cena nabycia, ustalona w akcie notarialnym została określona w kwocie niewskazującej, by transakcja ta podlegała opodatkowaniu VAT. Obecnie Wnioskodawca zamierza odsprzedać tej Gminie nieruchomość zabudowaną, na której znajdują się kontenery (zgodnie z przepisami prawa budowlanego stanowiące budynek) trwale związane z gruntem oraz parking samochodowy. Przed dniem nabycia gruntu Wnioskodawca dzierżawił od Gminy kontenery, które wykorzystywał do działalności (usługowej). Kontenery obecnie stanowią własność Wnioskodawcy, zostały zaliczone do jego majątku trwałego. Na gruncie znajduje się również parking (zgodnie z przepisami prawa budowlanego stanowiący budowlę), który został wybudowany przez Gminę już po nabyciu nieruchomości przez Wnioskodawcę, bez zgody Wnioskodawcy. Nakłady poniesione na wybudowanie tego parkingu nie zostały rozliczone z Gminą i nie będą przedmiotem takich rozliczeń. Parking nie był nigdy przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, jest wykorzystywany na potrzeby mieszkańców Gminy, klientów Spółki, jak i petentów Urzędu Gminy.

Na przedmiotową nieruchomość (w tym na kontenery) nie były ponoszone wydatki na ulepszenie, zwiększające wartość nieruchomości. Wnioskodawca nie posiada wiedzy, czy przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem w 2003 r. przedmiotowej nieruchomości.

Przedmiotem wątpliwości Strony jest, czy dostawa nieruchomości zabudowanej wraz z gruntem będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, czy też zwolnieniu z tego podatku.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Ustawa o podatku od towarów i usług w art. 2 pkt 14 definiuje pojęcie pierwszego zasiedlenia, przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Przy czym, jak wynika z art. 43 ust. 10 ww. ustawy podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Stosownie do art. 43 ust. 11 ww. ustawy oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

W przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Jednocześnie w myśl art. 43 ust 7a ww. ustawy warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Co więcej, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostawy budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

Zatem w analizowanej sprawie w pierwszej kolejności należy ocenić czy doszło do pierwszego zasiedlenia kontenerów i parkingu oraz jaki okres upłynie od tego momentu do momentu ich sprzedaży.

W tym miejscu należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji „pierwszego zasiedlenia” wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”. W świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT, w ocenie NSA, należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował daną nieruchomość i spełnia warunek korzystania z tej nieruchomości przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tej nieruchomości zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec przywołanych wyżej przepisów i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dostawa kontenerów, które Wnioskodawca zakwalifikował jako budynki w świetle przepisów prawa budowlanego, będzie korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Z wniosku wynika, że w odniesieniu do kontenerów znajdujących się na nieruchomości doszło do ich pierwszego zasiedlenia. Jak wskazano w treści wniosku, kontenery posadowione na gruncie stały się własnością Wnioskodawcy w 2003 r., ale przed ich nabyciem były one dzierżawione od Gminy przez Wnioskodawcę na cele działalności gospodarczej, choć Wnioskodawca nie posiada z tego tytułu stosownych umów. Wprowadzone do ewidencji środków trwałych kontenery wykorzystywane były do prowadzonej działalności gospodarczej (usługowej) jako punkt do września 2015 r., doszło więc do wykorzystania kontenerów w prowadzonej działalności. W konsekwencji, Wnioskodawca użytkował znajdujące się na działce obiekty dla celów własnej działalności gospodarczej co najmniej od 2003 r. Oznacza to, że Wnioskodawca użytkując budynki dla celów działalności gospodarczej przez kilka lat spełnił warunki przewidziane dla zwolnienia w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Planowana dostawa kontenerów nastąpi po pierwszym zasiedleniu, a od momentu pierwszego zasiedlenia do momentu planowanej sprzedaży nieruchomości upłynie okres dłuższy niż 2 lata. W związku z tym, dostawa kontenerów (stanowiących zdaniem Wnioskodawcy budynki) posadowionych na nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Z uwagi na to, że ta dostawa będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, zbycie gruntu, na którym są one posadowione, przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy, również objęte będzie zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Wobec zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy do planowanej sprzedaży nieruchomości brak jest podstaw do analizy zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Jak już wskazano, zwolnienie to ma zastosowanie w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę opisanej we wniosku nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem zwolnienia od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w którym wskazano, że w przedstawionej sytuacji do czynności sprzedaży nie znajdzie zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług nie może zostać zaakceptowane przez tut. Organ.

W odniesieniu natomiast do części nieruchomości, na której znajduje się parking - należy wskazać, że skoro Gmina wybudowała parking z własnych środków, wbrew woli Wnioskodawcy i stanowi on środek trwały Gminy, przy czym nie doszło i nie dojdzie do rozliczenia z Wnioskodawcą kosztów dotyczących budowy parkingu, to nie sposób przyjąć, że Wnioskodawca dokona dostawy parkingu posadowionego na zbywanym gruncie. Z punktu widzenia prawa cywilnego, choć na Gminę w wyniku dostawy formalnie przejdzie prawo własności nieruchomości wraz z kontenerami i parkingiem, to w świetle rozwiązań przyjętych w ustawie o podatku od towarów i usług, w ramach transakcji nie wystąpi dostawa towaru jakim jest parking, ponieważ to Gmina dysponuje wybudowanym przez siebie parkingiem jak właściciel. Wnioskodawca nie jest w ekonomicznym posiadaniu parkingu przed dokonaniem jego zbycia na rzecz osoby trzeciej (tu Gminy). Prawo to pozostaje po stronie Gminy, która ten grunt zabudowała parkingiem.

Tym samym, w następstwie przedmiotowego zbycia nieruchomości zabudowanej wraz z gruntem nie dojdzie do dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy parkingu, tj. nie dojdzie do przeniesienia przez Wnioskodawcę na rzecz Gminy prawa do rozporządzania jak właściciel parkingiem wzniesionym na zbywanym gruncie przez tę Gminę.

Zatem Organ - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - uznaje, że przedmiotem dostawy będzie nieruchomość zabudowana jedynie kontenerami wraz z gruntem, na którym są one posadowione.

Wnioskodawca wskazał także, że dostawa nieruchomości zabudowanej będzie opodatkowana podstawową stawką podatku VAT w wysokości 23%, gdyż nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy. Wobec uznania przez Organ, że dostawa nieruchomości zabudowanej kontenerami będzie zwolniona z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - Wnioskodawca będzie mógł opodatkować sprzedaż stawką podatku VAT w wysokości 23%, ale tylko w sytuacji wyboru przez obie strony transakcji (tj. Wnioskodawcę i Gminę) opcji opodatkowania przewidzianej w cytowanych wyżej art. 43 ust. 10 i ust. 11, po spełnieniu wszystkich warunków w tych przepisach wymienionych.

W konsekwencji, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, z którego wynika, że dostawę zabudowanej kontenerami i parkingiem nieruchomości Wnioskodawca zamierza opodatkować stawką podatku VAT w wysokości 23%, należy uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz.718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.