Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-279/16-3/DG
z 6 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r.w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 6 kwietnia 2016 r. (data wpływu 8 kwietnia 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 11 kwietnia 2016 r. (data wpływu 12 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania świadczeń dodatkowych w postaci opłat eksploatacyjnych związanych z wynajmowanym lokalem użytkowym za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu i udokumentowaniu fakturą/fakturą korygującą - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2016 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek uzupełniony pismem z dnia 11 kwietnia 2016 r. (data wpływu 12 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania świadczeń dodatkowych w postaci opłat eksploatacyjnych związanych z wynajmowanym lokalem użytkowym za świadczenie usług podlegające opodatkowaniu i udokumentowaniu fakturą/fakturą korygującą.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadząca działalność pod firmą: K. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, zwaną dalej Stroną, Wynajmującym, Spółką lub Wnioskodawcą prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokalu użytkowego dla spółki akcyjnej prowadzącej działalność pod firmą: J. Spółka Akcyjna, zwana dalej spółka akcyjną lub najemcą, który to najemca jest podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca jest także podatnikiem VAT czynnym zobowiązanym w zakresie podatku od towarów i usług, do składania deklaracji miesięcznych.

Z tytułu zawartej umowy najmu Strona uzyskuje od spółki akcyjnej czynsz najmu, który jest przez Wnioskodawcę dokumentowany fakturami. Budynkiem, w którym znajduje się wynajmowany przez Stronę lokal użytkowy, zarządza Wspólnota Mieszkaniowa, zwana dalej Wspólnotą, która nie jest podatnikiem VAT czynnym. Wspólnota obciąża w trakcie roku obrotowego Spółkę obowiązkiem zapłaty zaliczek na poczet kosztów administracji, kosztów ogrzewania ww. lokalu użytkowego i kosztami umieszczenia LOGO pod nazwą B... dotyczące spółki akcyjnej, oraz obciąża obowiązkiem zapłaty kosztów wentylacji lokalu użytkowego, które to usługi są nabywane przez Wspólnotę od firmy V. S.A., zwanych dalej kosztami eksploatacyjnymi, związanymi z utrzymaniem budynku.

Wspólnota wydatki związane wentylacją lokalu użytkowego oraz opłaty za umieszczanie Logo B... na elewacji zewnętrznej budynku, dokumentuje fakturami, wskazując w ww. fakturach, że dokonuje sprzedaży usług zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z umową najmu ww. lokalu użytkowego zawartą ze spółką akcyjną, najemca jest zobowiązany do zwrotu Wnioskodawcy kosztów eksploatacyjnych, które są traktowane przez Stronę jak sprzedaż usług na rzecz spółki akcyjnej oraz dokumentowane przez Spółkę fakturami. Zgodnie z dokonanym rozliczeniem rocznym za rok 2015 przez Wspólnotę zostało ustalone, że zaliczki w trakcie roku 2015 były wyższe od należnych kosztów eksploatacyjnych, co stanowi, że Spółka nadpłaciła za rok 2015 koszty eksploatacji w kwocie ponad 16.000,00 zł, które to nadpłacone koszty zostaną przez Wspólnotę zwrócone na rachunek bankowy Spółki. Spółka akcyjna została powiadomiona o nadpłaconych kosztach eksploatacyjnych za rok 2015 oraz zażądała wystawienia od Strony faktur korygujących dotyczących zapłaconych przez nią za rok 2015 kosztów eksploatacyjnych udokumentowanych fakturami. Spółka ma zamiar wystawić jedną fakturę dokumentującą w całości nadpłacone koszty eksploatacyjne za rok 2015.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo uznania, że żądanie od spółki akcyjnej zwrotu w trakcie danego roku obrotowego tzw. kosztów eksploatacyjnych w tym opłat za wentylację lokalu użytkowego i opłat za umieszczenie logo B... na ścianie zewnętrznej budynku, stanowi odsprzedaż usług, która to odsprzedaż usług może być przez Stronę dokumentowana fakturami, a w przypadku nadpłacenia lub niedopłacenia kosztów eksploatacyjnych przez Wnioskodawcę na rzecz Wspólnoty w trakcie danego roku obrotowego, może być korygowana (zwiększana lub zmniejszana) na podstawie faktur korygujących ewidencjonowanych przez Stronę w ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zakres usługi najmu określa przede wszystkim Kodeks cywilny. Ogólna zasada zawarta w art. 659 § 1 kodeksu cywilnego wskazuje, że istotą najmu jest oddanie najemcy rzeczy (w tym lokalu) do używania w zamian za co zobowiązuje się on płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Czynsz jest zapłatą za korzystanie z wynajętego lokalu. Przepisy Kodeksu cywilnego nie regulują w sposób wyraźny innych rozliczeń, jednak w art. 670 § 1 oraz w art. 688(1) § 1 kodeksu cywilnego mowa jest o dodatkowych opłatach należnych od najemcy. Oznacza to, że rozliczenie między stronami najmu może obejmować nie tylko samo wynagrodzenie za korzystanie z lokalu, ale także inne świadczenia wynajmującego na rzecz najemcy.

Z tego też względu, aczkolwiek Wspólnota nie jest podatnikiem VAT czynnym, mając za podstawę art. 5 ust. 1 pkt l ustawy o podatku od towarów i usług należy uznać, że Spółka ma prawo uznania, że żądanie przez Stronę od spółki akcyjnej zwrotu w trakcie danego roku obrotowego tzw. kosztów eksploatacyjnych danego roku obrotowego, w tym opłat za wentylację lokalu użytkowego i opłat za umieszczenie logo B... na ścianie zewnętrznej budynku, stanowi odsprzedaż usług, która to odsprzedaż usług może być przez Stronę dokumentowana fakturami, a w przypadku ich nadpłacenia lub też niedopłacenia kosztów eksploatacyjnych przez Wnioskodawcę na rzecz Wspólnoty w trakcie roku obrotowego, może być korygowana (zwiększana lub zmniejszania) na podstawie faktur korygujących ewidencjonowanych przez Stronę w ewidencjach prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 8 ust. 1 ww. ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywca usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to – co do zasady – niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę).

Co do zasady każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu lub na zaniechaniu stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Tak więc, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Zatem, aby ustalić zasady opodatkowania danej czynności dokonywanej w zamian za wynagrodzenie, niezbędne jest rozstrzygnięcie, czy czynności te skutkują uzyskaniem bezpośrednich korzyści przez wypłacającego.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej, traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Podkreślić należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy lub świadczenie usług zgodnie z art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powołanego przepisu wynika zatem, że podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę, którą usługodawca otrzyma z tytułu sprzedaży od usługobiorcy. Jednocześnie ustawodawca precyzuje, że za taką zapłatę należy uznać wszelkie dotacje, subwencje oraz inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę. Nie ulega wątpliwości, że koszty opłat eksploatacyjnych związanych z utrzymaniem danej nieruchomości mają charakter cenotwórczy i bezsprzecznie stanowią istotny element usług związanych z korzystaniem z nieruchomości (użytkowania, najmu, dzierżawy).

Przepis art. 29a ust. 6 ustawy o VAT precyzuje dodatkowe elementy jakie obejmuje podstawa opodatkowania, a mianowicie:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106j ust. 1 ustawy w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

– podatnik wystawia fakturę korygującą.

Z kolei art. 106j ust. 2 ustawy stwierdza, że faktura korygująca powinna zawierać:

1. wyrazy „FAKTURA KORYGUJĄCA” albo wyraz „KOREKTA”;
   
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
   
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1–6,
      
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
   
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
   
6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.
   
   

Jak stanowi art. 106j ust. 3 ustawy w przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca, o której mowa w ust. 2:

1. powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
2. może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.
   
   

Jak wynika z powyższych regulacji, fakturę korygującą wystawia się w przypadku udzielenia rabatów, zwrotu sprzedawcy towarów i opakowań, a także zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty oraz w sytuacji gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zatem z przytoczonych uregulowań wynika, że istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Innymi słowy faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości.

Z informacji zawartych w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wynajmu lokalu użytkowego w Warszawie dla spółki akcyjnej. Wnioskodawca i najemca są czynnymi podatnikami VAT.

Z tytułu zawartej umowy najmu Strona uzyskuje od spółki akcyjnej czynsz najmu, który jest dokumentowany fakturami. Budynkiem, w którym znajduje się wynajmowany przez Stronę lokal użytkowy, zarządza Wspólnota Mieszkaniowa, która nie jest podatnikiem VAT czynnym. Wspólnota obciąża w trakcie roku obrotowego Spółkę obowiązkiem zapłaty zaliczek na poczet kosztów administracji, kosztów ogrzewania ww. lokalu użytkowego oraz kosztami umieszczenia LOGO dotyczącego spółki akcyjnej, oraz obciąża obowiązkiem zapłaty kosztów wentylacji lokalu użytkowego (tzw. koszty eksploatacyjne).

Wspólnota wydatki związane wentylacją lokalu użytkowego oraz opłaty za umieszczanie Logo spółki akcyjnej na elewacji zewnętrznej budynku dokumentuje fakturami, stosując zwolnienie do sprzedaży tych usług z opodatkowania VAT. Zgodnie z umową najmu ww. lokalu użytkowego zawartą ze spółką akcyjną, najemca jest zobowiązany do zwrotu Wnioskodawcy kosztów eksploatacyjnych, które są traktowane przez Stronę jako sprzedaż usług na rzecz spółki akcyjnej oraz dokumentowane fakturami. Z dokonanego rozliczenia rocznego za rok 2015 przez Wspólnotę wynika, że zaliczki w trakcie roku 2015 były wyższe od należnych kosztów eksploatacyjnych, wskutek czego Spółka nadpłaciła za rok 2015 koszty eksploatacji w kwocie ponad 16.000,00 zł, które to nadpłacone koszty zostaną przez Wspólnotę zwrócone na rachunek bankowy Spółki. Spółka akcyjna została powiadomiona o nadpłaconych kosztach eksploatacyjnych za rok 2015 oraz zażądała wystawienia od Strony faktur korygujących dotyczących zapłaconych przez nią za rok 2015 kosztów eksploatacyjnych udokumentowanych fakturami. Spółka ma zamiar wystawić jedną fakturę dokumentującą w całości nadpłacone koszty eksploatacyjne za rok 2015.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, czy przenoszenie na najemcę - spółkę akcyjną w trakcie danego roku obrotowego tzw. kosztów eksploatacyjnych, w tym opłat za wentylację lokalu użytkowego i opłat za umieszczenie logo najemcy na ścianie zewnętrznej budynku, stanowi odsprzedaż usług, którą należy dokumentować fakturami oraz czy w razie wystąpienia nadpłaty lub niedopłaty tych opłat Wnioskodawca może wystawić stosowne faktury korygujące.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Z przepisu art. 670 § 1 i art. 6881 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, że oprócz czynszu najemca może być zobowiązany do regulowania świadczeń dodatkowych.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną. Odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z tego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu mieszkalnego lub użytkowego przez jego najemcę. Ponadto najemca niezależnie od czynszu może ponosić koszty mediów, a także innych opłat związanych z wynajmowanym lokalem.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jako wynajmujący zgodnie z zawartą umową obciąża najemcę oprócz czynszu tzw. kosztami eksploatacyjnymi związanymi z wynajmowanym lokalem – w tym kosztami wentylacji lokalu użytkowego i opłatami za umieszczenie logo najemcy na ścianie zewnętrznej budynku. Wnioskodawca traktuje ww. opłaty jako należność za świadczenie usług na rzecz najemcy i wystawia stosowne faktury.

W rozpatrywanej sprawie, w ocenie tut. Organu mamy do czynienia ze świadczeniem usług, gdyż Wynajmujący otrzymuje określoną kwotę z tytułu korzystania przez najemcę ze świadczeń dodatkowych związanych z wynajmowanym lokalem użytkowym w tym w postaci wentylacji tego lokalu i umieszczenia loga najemcy na zewnętrznej ścianie budynku. Natomiast beneficjentem tych świadczeń jest najemca, gdyż to on korzysta z usług wentylacji jak również z pewnego rodzaju reklamy w postaci wyeksponowania swojego logo na budynku, w którym korzysta z lokalu. Tak więc refakturowanie na najemcę kosztów dodatkowych związanych z wynajmowanym lokalem stanowi u Wnioskodawcy świadczenie usług, które należy dokumentować stosowną fakturą.

W sytuacji, gdy okaże się, że zaliczki pobrane na poczet kosztów eksploatacyjnych w danym okresie rozliczeniowym są wyższe lub niższe, wówczas należy dokonać ich rozliczenia w drodze wystawienia faktury korygującej. Zatem w rozpatrywanej sprawie wskutek dokonania nadpłaty opłat eksploatacyjnych na rzecz Wspólnoty zarządzającej budynkiem, w którym znajduje się wynajmowany lokal, Wnioskodawca powinien wystawić faktury korygujące dla najemcy, w których będą wykazane opłaty eksploatacyjne w należnej wysokości. Faktura korygująca powinna zawierać m.in. przyczynę korekty, dane zawarte w fakturze pierwotnej oraz prawidłową treść korygowanych pozycji. Przy czym zmiany wysokości należności za ww. usługi można dokonać poprzez wystawienie jednej faktury korygującej zawierającej dane wskazane w przepisie art. 106j ust. 2 ustawy. W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.