INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2012r. (data wpływu 13 stycznia 2012r.), uzupełnionego pismem z dnia 14 marca 2012r. (data wpływu 16 marca 2012r.) oraz pismem z dnia 19 marca 2012r. (data wpływu 21 marca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów usług w przypadku sprzedaży samochodów osobowych używanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 stycznia 2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z podatku od towarów usług w przypadku sprzedaży samochodów osobowych używanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Dnia 18 stycznia 2011r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej o numerze ewidencyjnym: 16872/2011. Przedmiotem działalności gospodarczej jest „Sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek” symbol PKD 2007 – 45.11.Z.

Rejestrując działalność Wnioskodawczyni oświadczyła, że będzie prowadziła działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach zryczałtowanego podatku dochodowego.

Oświadczenie Wnioskodawczyni zostało zaakceptowane i dodatkowo otrzymała informację ustną, że jest to wystarczająca i jedyna konieczna forma rozliczania się z Urzędem Skarbowym. Wnioskodawczynię poinformowano nadto, iż inna forma rozliczania dotyczy jedynie przedsiębiorstw osiągających wyższą wartość sprzedaży opodatkowanej niż 150.000 zł w roku 2011 (Wnioskodawczyni nie przewidywała przekroczenia tej granicy).

Od tego momentu rzetelnie i systematycznie Wnioskodawczyni rozliczała się z Urzędem Skarbowym odprowadzając zryczałtowany podatek dochodowy.

Kwota całkowita, za którą Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży w roku 2011 wynosi 66100 zł (daleko jest jej więc do przekroczenia 150.000zł).

Wnioskodawczyni zaznaczyła, iż wszystkie sprzedane przez nią samochody, były samochodami osobowymi używanymi zarejestrowanymi w Polsce jeszcze zanim je nabyła do dalszej odsprzedaży.

Jednakże osoba prowadząca księgowość firmy Wnioskodawczyni zwróciła uwagę, czy aby nie istnieje dodatkowo konieczność odprowadzania podatku od towarów i usług. Wzbudziło to mój niepokój i dlatego Wnioskodawczyni zaczęła analizować przepisy prawa. Wnioskodawczyni nie znalazła jednoznacznej odpowiedzi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy istnieje konieczność odprowadzania podatku od towarów i usług obok odprowadzanego już przez Wnioskodawczynię zryczałtowanego podatku dochodowego...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z ustawą z dnia 2 grudnia 2009r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, art. 1 pkt 2 jest podatnikiem, który może skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług (łączna sprzedaż Wnioskodawczyni w roku podatkowym 2011 nie przekroczyła kwoty 150.000 zł).

Ustawa z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, art. 113 ust. 13 pkt 1 mówi o nie stosowaniu zwolnień dla „nowych środków transportu” ale nie mówi nic na temat używanych środków transportu – Wnioskodawczyni sprzedaje wyłącznie samochody używane, których specyfikacja nie jest zgodna z pojęciem „nowy środek transportu”, o definicji którego mówi art. 2 pkt 10 tej samej ustawy.

Pojazdy, które sprzedaje Wnioskodawczyni już w momencie ich nabycia przez nią były zarejestrowanymi w Polsce, używanymi i mającymi przebiegi znacznie większe niż wspomniane w ustawie 6 000 kilometrów.

W opinii Wnioskodawczyni wspomniane pojazdy nie pasują również do definicji towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym – mówi o tym ustawa o podatku akcyzowym z dnia 6 grudnia 2008r. wraz z późniejszymi zmianami, Dział V, art. 100-109. Dział ten mówi wyłącznie o samochodach wcześniej niezarejestrowanych; przed pierwszą rejestracją; pierwszej ich sprzedaży na terytorium RP; samochodach nowych. Nigdzie nie znajduje się informacja na temat samochodów używanych oraz równocześnie zarejestrowanych na terytorium RP, które nie podlegają już ponownemu obowiązkowi podatkowemu z powodu opłacenia akcyzy przez poprzednich właścicieli jeszcze zanim pojazdy zostały przez Wnioskodawczynię nabyte. Dokładnie jest to wytłumaczone w art. 100 ust. 3 Działu V tej samej ustawy.

W rozumieniu Wnioskodawczyni z art. 100 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym wynika, że tylko pierwsza sprzedaż na terytorium RP niezarejestrowanego samochodu podlega VAT – gdy był wyprodukowany w Polsce lub w przypadku kiedy akcyza od importu nie została rozliczona. Wnioskodawczyni nie sprzedała żadnego takiego samochodu, a skoro na sprzedawanych przez nią pojazdach nie ciążył w momencie zakupu oraz odsprzedaży obowiązek opłacenia podatku akcyzowego, Wnioskodawczyni nie uważa, aby można było którykolwiek z nich zaklasyfikować jako „towar opodatkowany podatkiem akcyzowym” (gdyby tak było, każdy kolejny właściciel samochodu miałby ponowny obowiązek opłacania podatku akcyzowego, który już przecież został zapłacony przez pierwszego właściciela/rejestrującego pojazd na terenie RP), a co za tym idzie Wnioskodawczyni nie powinna być uważana za podatnika VAT, ponieważ sprzedaż Wnioskodawczyni w roku 2011 mieści się w dopuszczalnych granicach sumy 150.000 zł, która w myśl przytaczanych wcześniej przepisów powinna dać jej możliwość skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (ust. 2 ww. artykułu).

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W świetle art. 113 ust. 4 tej ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy o VAT wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę.

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 tej ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 113 ust. 13 powołanej ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:
   • wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
   • towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
   • nowych środków transportu,
   • terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 13 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 marca 2011r., zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz podatników:

1. dokonujących dostaw:
   • wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali;
   • towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym;
   • nowych środków transportu;
   • terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;
2. świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;
3. niemających siedziby lub miejsca zamieszkania na terytorium kraju.
   
   

Zgodnie z delegacją ustawową, zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. W wykonaniu delegacji ustawowej zawartej w art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy Minister Finansów wydał, obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2011r., rozporządzenie z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Stosownie do § 27 ww. rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy – stanowiącą załącznik do ww. rozporządzenia.

Jak stanowi art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 tej ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, w myśl art. 7 ust.1 ww. ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Mając na uwadze art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o VAT stwierdzić należy, iż podatnicy dokonujący dostawy towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, niezależnie od wielkości obrotów.

Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, nawet w przypadku obrotów nieprzekraczających kwoty limitu określonej w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, są podatnikami tego podatku i stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Zgodnie bowiem z art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 3 tej ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zgodnie z art. 96 ust. 4 ww. ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” lub w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”.

Stosownie do art. 96 ust. 5 cyt. ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1. przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-13 oraz art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2. przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3. przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz w art. 113 ust. 1, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia;
4. przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9.
   
   

Przepis ustępu 4 stosuje się odpowiednio.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w dniu 18 stycznia 2011r. Wnioskodawczyni rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności gospodarczej jest „Sprzedaż hurtowa i detaliczna samochodów osobowych i furgonetek” symbol PKD 2007 – 45.11.Z. Rejestrując działalność Wnioskodawczyni oświadczyła, że będzie prowadziła działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach zryczałtowanego podatku dochodowego. Kwota całkowita, za którą Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży w roku 2011 wynosi 66.100 zł. Wnioskodawczyni zaznaczyła, iż wszystkie sprzedane przez nią samochody, były samochodami osobowymi używanymi zarejestrowanymi w Polsce jeszcze zanim je nabyła do dalszej odsprzedaży.

W tym miejscu należy mieć również na względzie brzmienie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2011 Nr 108, poz. 626 ze zm.), zgodnie z którym ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy. Zgodnie z powołanym artykułem samochody osobowe podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym.

Zatem mając na uwadze wskazany wyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b ustawy o VAT oraz przedstawione we wniosku okoliczności stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni dokonując dostawy towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym (samochodów osobowych stanowiących towar handlowy w prowadzonej działalności gospodarczej) nie jest uprawniona do korzystania ze zwolnienia podmiotowego określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. Tym samym prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność gospodarcza polegająca na sprzedaży samochodów osobowych (opodatkowanych akcyzą) winna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług i nie korzystać ze zwolnienia podmiotowego.

Mając powyższe na względzie stanowisko Wnioskodawczyni, iż może ona korzystać przy sprzedaży samochodów osobowych ze zwolnienia podmiotowego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto informuje się, iż kwestia dotycząca podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania akcyzą używanych samochodów osobowych zarejestrowanych na terytorium kraju, będzie przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.