Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB4/4511-337/16/AW
z 12 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2016 r. (data wpływu 12 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym w dniu 13 czerwca 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego jest:

prawidłowe – w odniesieniu do jednorazowego odszkodowania z tytułu zgody na budowę rurociągu, o ile inwestycja w związku z którą zostało ono wypłacone jest inwestycją wynikającą z art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

nieprawidłowe – w odniesieniu do corocznego wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zobowiązania się do znoszenia na nieruchomości ograniczeń i zakazów wynikających z istnienia pasa zabezpieczającego.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony 13 czerwca 2016 r, o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym, po uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wraz z mężem są współwłaścicielami nieruchomości położonej w miejscowości C, w gminie ..., stanowiącej działkę gruntu oznaczoną numerem 7 o łącznej powierzchni X ha, dla której Sąd Rejonowy w I Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą. Nieruchomość ta stanowi użytki rolne i wchodzi w skład gospodarstwa rolnego o powierzchni łącznej przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy. W dniu 5 grudnia 2014 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem podpisała umowę z Z z siedzibą w ... która jest operatorem sieci przesyłowej zrzutu ścieków poprodukcyjnych do rzeki ... i właścicielem rurociągów oraz urządzeń na nich zamontowanych służących do odprowadzenia ścieków poprodukcyjnych do rzeki ... .

Przedmiotem ww. umowy jest wyrażenie nieodwołalnej zgody przez współwłaścicieli działki na:

1. posadowienie/wybudowanie na ww. nieruchomości rurociągu na trasie z B do C;
2. utrzymanie na ww. nieruchomości rurociągu na trasie z B do C i prowadzenia eksploatacji ww. rurociągu, w tym udziela prawa dostępu, wejścia, przechodu i przejazdu (w tym ciężkim sprzętem) osób przez spółkę upoważnionych w celu dokonywania czynności związanych z inspekcją, konserwacją, remontem, modernizacją, przebudową, budową, usuwaniem awarii i dokonywania wymiany niezbędnych elementów ww. rurociągu, a także budowę nowego rurociągu w przypadku zniszczenia dotychczasowego w tym samym miejscu.

W związku z wyrażeniem przez właścicieli zgody na posadowienie/wybudowanie przez spółkę na nieruchomości wyżej opisanego rurociągu właściciele udzielili spółce nieodwołalnego prawa dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu prawa budowlanego, w zakresie niezbędnym do prawidłowego posadowienia/wbudowania i eksploatacji rurociągu. Tytułem wynagrodzenia za ww. działania i zgody, o których mowa w par 3 ust. 1 i par 4 ust. 1 spółka wypłaciła Właścicielom jednorazowe odszkodowanie w wysokości W zł.

Ponadto współwłaściciele zobowiązali się do znoszenia na nieruchomości ograniczeń i zakazów wynikających z istnienia pasa zabezpieczającego o szerokości 5 m po każdej stronie linii oznaczonej na mapie sytuacyjnej, w tym zakazie wznoszenia w pasie zabezpieczającym budynków mieszkalnych, budowli, zakazie utrzymywania drzew, krzewów.

Tytułem wynagrodzenia za ww. znoszenie, działania i zgody, o których mowa w par. 3 ust. 2 umowy, spółka zobowiązała się wypłacić właścicielom rocznie kwotę pieniężną wyrażoną w złotych polskich, ustaloną na podstawie iloczynu długości pasa zajętego przez ww. rurociąg i współczynnika wynoszącego 4,5 dt pszenicy za każde rozpoczęte 100 mb pasa rurociągu.

Jednocześnie strony powyższej umowy nie ustaliły terminu obowiązywania umowy, wskazując na nieodwołalny charakter składanych oświadczeń woli właścicieli nieruchomości.

Spółka wypłaciła uzgodnioną kwotę odszkodowania małżonkom, a następnie otrzymali oni wystawione przez spółkę informacje PIT-8C za 2015 r. dla każdego z małżonków osobno po T zł w których określono w pozycji 24, że kwota T zł została wypłacona tytułem „jednorazowe odszkodowanie z tytułu zgody na budowę rurociągu”.

W uzupełnieniu Wnioskodawczyni podała, że jednorazowe odszkodowanie z tytułu zgody na budowę rurociągu otrzymała w dniu 20 stycznia 2016 r. Szkody, które mają być zrekompensowane powstały w uprawach rolnych i drzewostanie. Odszkodowanie obejmuje również rekultywację gruntów uszkodzonych przez przedmiotową inwestycję Spółki. Do dnia 9 czerwca 2016 r., tj. do dnia sporządzenia uzupełniania wniosku Wnioskodawczyni nie otrzymała wynagrodzenia z tytułu zobowiązania się do znoszenia na nieruchomości ograniczeń i zakazów wynikających z istnienia pasa zabezpieczającego po każdej stronie rurociągu.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej, jest zatrudniona na etacie. Działalność gospodarczą opodatkowaną w formie ryczałtu ewidencjonowanego prowadzi sezonowo małżonek Wnioskodawczyni. Ponadto małżonek prowadzi działalność rolniczą w formie gospodarstwa rolnego na gruntach rolnych stanowiących majątek wspólny, będąc jednocześnie zatrudnionym na etacie. Wnioskodawczyni nie posiada statusu podatnika czynnego i nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy VAT, jak również nie jest rolnikiem ryczałtowym korzystającym ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy. Ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta małżonek Wnioskodawczyni prowadząc gospodarstwo rolne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będąca współwłaścicielem gospodarstwa rolnego jest zwolniona od uiszczenia podatku dochodowego z tytułu otrzymania jednorazowego odszkodowania z tytułu zgody na budowę rurociągu, o którym mowa w par 3 ust. 1 i par 4 ust. 1 umowy z dnia 5 grudnia 2014 r.?
2. Czy stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będąca współwłaścicielem gospodarstwa rolnego jest zwolniona od uiszczenia podatku dochodowego z tytułu otrzymanego corocznie wynagrodzenia z tytułu zobowiązania się do znoszenia na nieruchomości ograniczeń i zakazów wynikających z istnienia pasa zabezpieczającego o szerokości 5 m po każdej stronie rurociągu, o którym mowa w par. 3 ust. 2 umowy z dnia 5 grudnia 2014 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni odszkodowanie, o którym mowa w pytaniu oznaczonym numerem 1, jak i wynagrodzenie, o którym mowa w pytaniu numer 2 jest wolne od podatku na podstawie art. 21 ust 1 pkt 120 ustawy, ponieważ są to odszkodowania wypłacone na podstawie wyroków sadowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

1. ustanowienia służebności gruntowej,
2. rekultywacji gruntów,
3. szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

- w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm).

W opinii Wnioskodawczyni otrzymane odszkodowanie na podstawie umowy zawartej ze Spółką jest odszkodowaniem z tytułu zgody na budowę rurociągu (par. 3 ust 1 i par. 4 ust 1 umowy) za szkody powstałe z tytułu ewentualnych strat w uprawach, zaistniałych podczas prowadzenia prac ziemnych związanych z budową rurociągu oraz rekultywacji terenu, zmniejszenia wartości nieruchomości i ograniczenia w prawie własności.

Coroczne wynagrodzenie jest odszkodowaniem za znoszenie ograniczeń i zakazów wynikających z istnienia pasa zabezpieczającego o szerokości 5 metrów po każdej stronie rurociągu (par. 3 ust. 2 umowy), które również służy pokryciu szkód z tytułu ewentualnych strat w uprawach, zaistniałych podczas prowadzenia prac ziemnych związanych z budową rurociągu oraz rekultywacji terenu, zmniejszenia wartości nieruchomości, ograniczenia w prawie własności.

Zarówno otrzymana łączna kwota jednorazowego odszkodowania w wysokości W zł, jak i corocznie wypłacane wynagrodzenie, o którym mowa wyżej, korzystają ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe w odniesieniu do jednorazowego odszkodowania z tytułu zgody na budowę rurociągu, o ile inwestycja w związku z którą zostało ono wypłacone jest inwestycją wynikającą z art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz nieprawidłowe w odniesieniu do corocznego wynagrodzenia otrzymanego z tytułu zobowiązania się do znoszenia na nieruchomości ograniczeń i zakazów wynikających z istnienia pasa zabezpieczającego.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłami przychodów są inne źródła.

Stosownie do art. 20 ust. 1 omawianej ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyty we wskazanym przepisie zwrot „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy bowiem mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy, wolne od podatku są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

1. ustanowienia służebności gruntowej,
2. rekultywacji gruntów,
3. szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

- w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, z późn. zm.).

Powołany art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015, poz. 1774) stanowi, że przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Wskazać przy tym należy, że ww. zwolnienie przysługuje tylko i wyłącznie posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, którego to pojęcia ustawa o podatku dochodowym nie definiuje. W celu wyjaśnienia tej kwestii odsyła jednak, zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 4 ww. ustawy, do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1381 z późn. zm.).

Stosownie do art. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Natomiast art. 2 ust. 1 stanowi, iż za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką gospodarstwa rolnego. W 2014 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarła umowę ze Spółką, której treść dotyczy wyrażenia nieodwołalnej zgody przez Współwłaścicieli działki na posadowienie/wybudowanie na ww. nieruchomości oraz jego utrzymanie i prowadzenie eksploatacji, w tym udzielania prawa dostępu, wejścia, przechodu i przejazdu (w tym ciężkim sprzętem) osób przez Spółkę upoważnionych w celu dokonywania czynności związanych z inspekcją, konserwacją, remontem, modernizacją, przebudową, budową, usuwaniem awarii i dokonywania wymiany niezbędnych elementów ww. rurociągu, a także budowę nowego rurociągu w przypadku zniszczenia dotychczasowego w tym samym miejscu. Właściciele udzielili Spółce nieodwołalnego prawa dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu prawa budowlanego, w zakresie niezbędnym do prawidłowego posadowienia/wbudowania i eksploatacji rurociągu. Tytułem wynagrodzenia za ww. działania i zgody Spółka wypłaciła Właścicielom jednorazowe odszkodowanie w wysokości W. Ponadto Współwłaściciele zobowiązali się do znoszenia na nieruchomości ograniczeń i zakazów wynikających z istnienia pasa zabezpieczającego o szerokości 5 m po każdej stronie linii oznaczonej na mapie sytuacyjnej, w tym zakazie wznoszenia w pasie zabezpieczającym budynków mieszkalnych, budowli, zakazie utrzymywania drzew, krzewów. Tytułem wynagrodzenia za ww. znoszenie, działania i zgody, o których mowa w par. 3 ust. 2 umowy, Spółka zobowiązała się wypłacić Właścicielom rocznie kwotę określoną kwotę pieniężną.

Mając na względzie powyższe uregulowania prawne, analizy wymaga, czy wszystkie przesłanki wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały spełnione w kontekście okoliczności wskazanych we wniosku.

Dyspozycją przepisu art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęte są odszkodowania, które wypłacone zostały z określonych w nim tytułów w wyniku prowadzenia na gruntach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej zgodnie z ww. przepisem rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych. Ustawodawca wskazał zatem rodzaje urządzeń, które należy zaliczyć do infrastruktury technicznej, a zamieszczony katalog stanowi zbiór zamknięty. Nie można zatem przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumieć budowy innego urządzenia niż wskazane w przepisie.

Ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia budowa należy odwołać się zgodnie z wykładnią systemową zewnętrzną do definicji tego pojęcia w innych ustawach regulujących proces budowlany. Definicję budowy zawiera ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016 poz. 290 z późn. zm.). Zgodnie z art. 3 pkt 6 ww. ustawy przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego. Natomiast przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (art. 3 pkt 7 cytowanej ustawy). Przebudową jest wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego (art. 3 pkt 7a omawianej ustawy), remontem jest wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym (art. 3 pkt 8 ww. ustawy).

W świetle powyższego stwierdzić należy, że pojęcie budowy określonych w art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami urządzeń infrastruktury technicznej oznacza zarówno wybudowanie nowego obiektu i jego rozbudowę (czyli tworzenie nowych elementów urządzenia lub powiększenie elementów już istniejących), a także odbudowę (czyli odtworzenie w całości lub części zniszczonego bądź uszkodzonego urządzenia) i nadbudowę. W zakresie budowy nie mieści się natomiast remont, przebudowa, montaż, naprawa czy konserwacja, a pojęcia te w sposób wystarczający i pełny określają sytuację, w której mamy do czynienia z ulepszeniem już istniejącego obiektu budowlanego.

Dla zastosowania zwolnienia określonego art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych istotnym jest zatem jaki rodzaj inwestycji przeprowadza podmiot do tego uprawniony na podstawie odrębnych przepisów

Świadczenia pieniężne opisane we wniosku otrzymane przez Wnioskodawczynię w związku z prowadzeniem na jej gruntach określonych inwestycji, stanowią przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegający opodatkowaniu według skali podatkowej i wykazaniu w zeznaniu podatkowym, składanym za rok podatkowy, w którym ten przychód otrzymano.

Jednakże z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że jednorazowe odszkodowanie zostało wypłacone w celu rekompensaty za szkody powstałe w uprawach rolnych i drzewostanie.W związku z tym świadczenie skorzysta ze zwolnienia na podstawie w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. c), o ile inwestycja w związku z którą zostało ono wypłacone jest inwestycją wynikającą z art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Natomiast coroczne wynagrodzenie z tytułu zobowiązania się do znoszenia na nieruchomości ograniczeń i zakazów wynikających z istnienia pasa zabezpieczającego o szerokości 5 m po każdej stronie rurociągu należy uznać za świadczenie odrębne od jednorazowego odszkodowania, które nie wypełnia przesłanek z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy. Otrzymane wynagrodzenie stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy, który Wnioskodawczyni obowiązana jest wykazać w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym zostało ono otrzymane.

Reasumując, w nawiązaniu do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wskazać należy, że jednorazowe odszkodowanie z tytułu szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie wynikających z prowadzenia na gruncie wchodzącym w skład gospodarstwa rolnego Wnioskodawczyni opisanych inwestycji korzysta ze zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. c) przewidzianego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli inwestycje te wypełniają dyspozycję art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W odniesieniu do corocznego wynagrodzenia, uwzględniając zasadę, że przepisy stanowiące ulgi będące odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania winny być interpretowane ściśle, tutejszy organ zauważa, iż wynagrodzenie otrzymane z tytułu zobowiązania się do znoszenia na nieruchomości ograniczeń i zakazów wynikających z istnienia pasa zabezpieczającego, będące odrębnym świadczeniem od odszkodowania, nie mieści się w zakresie zwolnienia od podatku określonego dyspozycją art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy. Stosownie do powyższych rozważań otrzymane wynagrodzenie stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Końcowo należy zaznaczyć, stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, że minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawczyni i nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów.

Jednocześnie informuje się, że w zakresie podatku dochodowego od towarów i usług zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 – 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.