Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/4511-1593/12/16-5/S/MT
z 11 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 listopada 2013 r. sygn. akt III SA/Wa 1413/13 (data wpływu 23 czerwca 2016 r.) - stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 17 grudnia 2012 r. (data wpływu 31 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych w wyniku likwidacji spółki komandytowo-akcyjnej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych w wyniku likwidacji spółki komandytowo-akcyjnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, mającym miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca, w ramach prowadzonej samodzielnej działalności gospodarczej, świadczy m.in. usługi w zakresie marketingu. Obecnie Wnioskodawca jest w trakcie przekształcenia formy prowadzenia działalności gospodarczej.

W docelowej strukturze, usługi z zakresu marketingu będą świadczone przez spółkę komandytową. Komandytariuszem w tej spółce będzie spółka komandytowo-akcyjna (dalej: SKA). SKA będzie przysługiwało prawo do udziału w zysku spółki komandytowej. Dokładny procent udziału SKA w zysku spółki komandytowej nie został jeszcze określony.

Wnioskodawca zostanie akcjonariuszem w SKA. Przyszli wspólnicy SKA, w tym Wnioskodawca, nie wykluczają, że ze względów biznesowych, w przyszłości dokonają likwidacji SKA.

W okresie likwidacji, likwidator SKA (czyli jej komplementariusz - podmiot inny niż Wnioskodawca) podejmie niezbędne czynności likwidacyjne, tzn. zakończy interesy bieżące spółki, ściągnie wierzytelności, wypełni zobowiązania i upłynni majątek spółki.

Po zakończeniu czynności likwidacyjnych, likwidator dokona podziału majątku likwidowanej SKA, wypłacając wspólnikom SKA tzw. dywidendę likwidacyjną.

Zgodnie z art. 474 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r. Nr 94, poz. 1037 ze zm., dalej: KSH), podział między akcjonariuszy majątku pozostałego po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli następuje po roku od dnia ostatniego ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli.

Wnioskodawca przewiduje, że podział majątku SKA nastąpi z dochowaniem opisanego terminu. Może się jednak okazać, że zakończenie wszystkich czynności likwidacyjnych (w szczególności zaspokojenie wszystkich wierzycieli SKA) nastąpi wcześniej niż przed upływem roku od dnia ostatniego ogłoszenia o otwarciu likwidacji i wezwaniu wierzycieli. W takim wypadku możliwe jest, że likwidator SKA (czyli jej komplementariusz) dokona wypłaty dywidendy likwidacyjnej na rzecz wspólników, przed upływem roku od ostatniego ogłoszenia o otwarciu likwidacji (lecz po spłaceniu wszystkich wierzycieli SKA). Decyzja o terminie wypłaty dywidendy likwidacyjnej zostanie podjęta przez komplementariusza SKA, tzn. inny podmiot niż Wnioskodawca.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym środki otrzymane przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją SKA będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym środki otrzymane przez Wnioskodawcę w związku z likwidacją SKA nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 KSH, SKA jest spółką osobową. Stanowi o tym również art. 125 tej ustawy, według którego SKA jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem.

Stosownie do przepisu art. 150 § 1 ww. ustawy, jeżeli przepisy działu IV KSH (dotyczącego SKA) nie stanowią inaczej, do rozwiązania i likwidacji SKA stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące likwidacji spółki akcyjnej. Zgodnie z powyższym, w myśl art. 462 § 2 KSH, w okresie likwidacji nie można, nawet częściowo, wypłacać akcjonariuszom zysków ani dokonywać podziału majątku spółki przed spłaceniem wszystkich zobowiązań. Natomiast majątek spółki podlega podziałowi między akcjonariuszy po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Majątek ten dzieli się między akcjonariuszy w stosunku do dokonanych przez każdego z nich wpłat na kapitał zakładowy (przy czym statut może określać inne zasady podziału majątku).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. la, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się ze prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Jednocześnie, jak stanowi art. 5a pkt 26) ww. ustawy ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Stosownie do zasady wyrażonej w art. 8 ust. 1 ustawy o PIT, dochody z udziału w spółce osobowej opodatkowuje się osobno u każdego wspólnika w stosunku do jego udziału w zysku.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT, za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Jednocześnie w art. 14 ust. 3 ustawy o PIT wymienione zostały sytuacje, które nie powodują u podatnika powstania przychodu. Wśród przychodów, których nie zalicza się do przychodów z działalności gospodarczej, art. 14 ust. 3 pkt 10) ustawy o PIT wskazuje środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną (tj. np. SKA) z tytułu likwidacji takiej spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle powołanych powyżej przepisów ustawy o PIT, nie ulega wątpliwości, iż w przypadku likwidacji spółki nieposiadającej osobowości prawnej (tj. SKA), otrzymane przez wspólnika, będącego osobą fizyczną, środki pieniężne nie będą stanowiły przychodu po stronie wspólnika likwidowanej spółki w momencie ich otrzymania.

Prezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych Interpretacjach prawa podatkowego, np.

1. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB1/415-363/12-2/ES) z dnia 2 lipca 2012 r.
2. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (sygn. IPTPB1/415-234/11-2/AG) z dnia 11 stycznia 2012 r.
3. Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB1/415-962/11-2/ES) z dnia 11 stycznia 2012 r.
   
   

Należy także zwrócić uwagę, że kwalifikacji podatkowej środków otrzymanych przez Wnioskodawcę nie zmienia fakt, że środki te mogą być uzyskane przed upływem roku od ostatniego ogłoszenia o otwarciu likwidacji. Wypłata ta zostanie bowiem dokonana w trakcie postępowania likwidacyjnego, po spłaceniu wszystkich wierzycieli).

W ogólnej interpretacji Ministra Finansów (sygn. DD5/033/1/12/KSM/DD-125) z dnia 11. maja 2012 r. Minister stwierdził w odniesieniu do zasad opodatkowania dochodów akcjonariuszy SKA, że „analogiczne do powyższych zasady należy odpowiednio stosować w zakresie zaliczek na poczet dywidendy, przyznanych akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej niebędącemu komplementariuszem tej spółki.

Zatem z powyższego można wywnioskować, iż zasady tyczące się opodatkowania dywidendy likwidacyjnej wypłacanej przez SKA mają zastosowanie również do zaliczek na poczet takiej dywidendy. Stąd też, jeśli zgodnie z powyższym wypłata dywidendy likwidacyjnej akcjonariuszom likwidowanej spółki osobowej nie podlega opodatkowaniu, zasady te również powinny mieć zastosowanie wobec zaliczki na poczet dywidendy.

Podsumowując, w opinii Wnioskodawcy analiza powołanych powyżej przepisów ustawy PIT prowadzi do jednoznacznego wniosku, że na gruncie przedstawionego zdarzenia przyszłego, w razie otrzymania przez Wnioskodawcę, jako wspólnika SKA, środków pieniężnych w związku z likwidacją SKA, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie z tego tytułu przychód w rozumieniu ustawy o PIT w momencie otrzymania, niezależnie od kwoty otrzymanych środków pieniężnych (zwolnienie bezwarunkowe) zlikwidowanej SKA.

W związku z powyższym, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska.

W interpretacji indywidualnej z dnia 1 marca 2013 r. Nr IPPB1/415-1593/12-2/MT Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych w wyniku likwidacji spółki komandytowo-akcyjnej – jest nieprawidłowe.

Interpretacja została doręczona Wnioskodawcy w dniu 7 marca 2013 r.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem Wnioskodawca, pismem z dnia 19 marca 2013 r. (data wpływu 21 marca 2013 r.) wezwał tut. Organ do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe tut. Organ pismem z dnia 19 kwietnia 2013 r. Nr IPPB1/415-1593/12-4/MT (skutecznie doręczonym w dniu 24 kwietnia 2013 r.) stwierdził brak podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, podtrzymując argumentację zawartą w interpretacji.

Pełnomocnik Wnioskodawcy w dniu 10 maja 2013 r. (data wpływu 13 maja 2013 r.) złożył za pośrednictwem tut. Organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na wydaną interpretację indywidualną Nr IPPB1/415-1593/12-2/MT z dnia 1 marca 2013 r. uznającej stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych otrzymania środków pieniężnych w wyniku likwidacji spółki komandytowo-akcyjnej za nieprawidłowe.

Wyrokiem z dnia 13 listopada 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 1413/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Pana R. O. na interpretację Ministra Finansów z dnia 1 marca 2013 r. r. Nr IPPB1/415-1593/12-2/MT w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Od powyższego wyroku Organ podatkowy wniósł w dniu 24 stycznia 2014 r. skargę kasacyjną.

Wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2016 r. Sygn. akt II FSK 595/14 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie dostarczył prawomocny wyrok w sprawie z dnia 13 grudnia 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 1413/13 (data wpływu 23 czerwca 2016 r.).

W uzasadnieniu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że skarga zasługuje na uwzględnienie.

Kwestia sporna w niniejszej sprawie sprowadza się w istocie do odpowiedzi na pytanie, czy wypłacone Skarżącemu środki tzw. dywidenda likwidacyjna w związku z podziałem majątku likwidowanej SKA będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Skarżącego w razie otrzymania przez niego jako wspólnika SKA środków pieniężnych w związku z likwidacją SKA, po jego stronie nie powstanie z tego tytułu przychód w momencie otrzymania, niezależnie od kwoty otrzymanych środków pieniężnych (zwolnienie bezwarunkowe) zlikwidowanej SKA.

Natomiast w ocenie Ministra Finansów w przypadku likwidacji spółki komandytowo-akcyjnej otrzymanie przez Skarżącego zarówno przed upływem roku od ostatniego ogłoszenia o otwarciu likwidacji spółki i wezwaniu wierzycieli, jak i po upływie tego terminu środki pieniężne będą stanowić przychód podatkowy w rozumieniu u.p.d.o.f., bowiem w takiej sytuacji nigdy nie dojdzie do ich podwójnego opodatkowania.

Zdaniem Organu wyłączenie ww. środków z kategorii przychodów podatkowych sprzeciwiałoby się bowiem ratio legis ww. przepisów u.p.d.o.f., w tym także art. 14 ust. 3 pkt 10 tej ustawy, a także ogólnej zasadzie opodatkowania wszelkich dochodów uzyskanych przez osoby fizyczne, wynikającej z art. 9 ust. 1 ww. ustawy.

Na wstępie należy wskazać, że zgodnie z art. 5a pkt 26 u.p.d.o.f. ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną, oznacza to spółkę niebędącą podatnikiem podatku dochodowego.

Podatnikami podatku dochodowego, zgodnie z art. 1 z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U z 2011 r., nr 74, poz.397 ze zm. - dalej: u.p.d.o.p.), osoby prawne i spółki kapitałowe w organizacji (ust. 1), przepisy tej ustawy mają też zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3 (ust. 2) oraz do spółek niemających osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jak osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania (ust. 3).

Przepis art. 1 ust. 2 u.p.d.o.p. z sposób jednoznaczny wyłącza z zakresu opodatkowania podatkiem dochodowym spółki niemające osobowości prawnej. Uczynione w przepisie art. 1 ust. 3 u.p.d.o.p. zastrzeżenie nie ma zastosowania do spółek utworzonych na podstawie K.s.h. posiadających siedzibę i zarząd w Polsce. Oznacza to, że do spółek niebędących podatnikami podatku dochodowego, o których mowa w art. 5a pkt 26 u.p.d.o.f. należą polskie spółki niemające osobowości prawnej.

Zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16 poz. 93 ze zm.) osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną.

Przepisy szczególne, o których mowa w przywołanym przepisie, w odniesieniu do spółek handlowych zawarte są przede wszystkim w Kodeksie spółek handlowych Zgodnie z art. 12 KSH, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w organizacji albo spółka akcyjna w organizacji z chwilą wpisu do rejestru staje się spółką z ograniczoną odpowiedzialnością albo spółką akcyjną i uzyskuje osobowość prawną. Przepisy Kodeksu spółek handlowych nie przyznają natomiast osobowości prawnej spółkom osobowym, do których zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 KSH należą: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna (dalej: SKA). Osobowości prawnej spółkom osobowym nie przyznają również żadne inne przepisy szczególne.

W polskim systemie prawnym, spółki osobowe utworzone na podstawie Kodeksu spółek handlowych są spółkami niemającymi osobowości prawnej. Do opodatkowania dochodów tych spółek, stosowanie do przepisu art. 1 ust. 2 u.p.d.o.p. nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółki osobowe utworzone na podstawie Kodeksu spółek handlowych nie są więc podatnikami podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f. przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną ze wspólnej własności, wspólnego przedsiębiorstwa, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku oraz z zastrzeżeniem ust. 1a (nieistotne w sprawie) łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali określonej w art. 27 ust. 1 .W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady wyrażone w art. 8 ust. 1 u.p.d.o.f., zgodnie z ust. 2, stosuje się odpowiednio do (1) rozliczenia kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat; (2) ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki niebędącej osobą prawną.

Oznacza to, że przychody z udziału w spółkach osobowych wymienionych w Kodeksie spółek handlowych, a także spółki cywilnej podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym u wspólników tych spółek. Jeśli wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej jest osobą fizyczną, do opodatkowania uzyskanych przez niego dochodów z udziału w tej spółce będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jeśli wspólnik spółki niemającej osobowości prawnej jest osobą prawną, do opodatkowania uzyskanych przez niego dochodów z udziału w tej spółce będą miały zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stosownie do art. 5b ust. 2 u.p.d.o.f., jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Uwzględniając powyższe, należy stwierdzić, że stosownie do definicji zamieszczonej w art. 5a pkt 26 u.p.d.o.f., ilekroć w ustawie jest mowa o spółce niebędącej osobą prawną, oznacza to, w szczególności spółkę osobową utworzoną na podstawie Kodeksu spółek handlowych, a więc każdą spółkę jawną, spółkę partnerską, spółkę komandytową i spółkę komandytowo-akcyjną.

Podstawy zwolnienia środków pieniężnych, otrzymanych w wyniku likwidacji spółki niebędącej osobą prawną Skarżący upatruje w art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.o.f. Zgodnie z tym przepisem, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu likwidacji takiej spółki.

Przepis powyższy odnosi się do wszystkich spółek osobowych, a więc także do ewentualnej likwidacji SKA, o której pisze we wniosku Skarżący.

Art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.o.f. jest sformułowany bardzo jednoznacznie i nie zawiera pojęć nieostrych, które mogłyby być przedmiotem rozbieżnych interpretacji. Nie ustanawia także ani nie odsyła do żadnych dodatkowych warunków jego stosowania. W świetle tego przepisu jedynym warunkiem jego zastosowania, jest okoliczność, by wspólnik spółki niebędącej osobą prawną otrzymał z tytułu likwidacji takiej spółki „środki pieniężne”.

Wykładnia językowa przepisów art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.f. prowadzi do nie budzącego wątpliwości wniosku, że przepis ten znajduje zastosowanie do wszystkich wspólników spółek niebędących osobami prawnymi, otrzymujących środki z tytułu likwidacji takich spółek. Z treści tego przepisu nie można w żaden sposób wyprowadzić wniosku o wyłączeniu akcjonariuszy SKA z zakresu jego działania i nałożeniu na nich obowiązku zaliczania do przychodu środków pieniężnych otrzymanych z likwidacji SKA.

W przekonaniu Sądu, powyższych wniosków, wypływających z gramatycznej wykładni przepisu art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.o.f. nie może podważyć odwołanie się przez organ do wykładni celowościowej.

W orzecznictwie zarówno sądów administracyjnych, jak i Trybunału Konstytucyjnego, od dawna utrzymuje się linia orzecznicza, zgodnie z którą przepisy prawa podatkowego powinny być interpretowane zgodnie z ich znaczeniem językowym, w szczególności jeśli dotyczą ulg i zwolnień podatkowych.

Sądy wskazują, że ustanowione przez ustawodawcę ulgi i zwolnienia nie powinny być w procesie wykładni, ani rozszerzane, ani zawężane. Ostatnie z orzeczeń wpisujące się w powyższą linię orzeczniczą to wyrok NSA z dnia 9 sierpnia 2012r. o sygn. II FSK 47/11, w którym Sąd wskazał, że „Prymat wykładni językowej nad innymi rodzajami wykładni ma szczególne znaczenie w przypadku wykładni przepisów prawa podatkowego wprowadzających ulgi i zwolnienia podatkowe. Dopiero gdy językowe dyrektywy interpretacyjne nie pozwalają z danego tekstu prawnego wyinterpretować jednoznacznej normy postępowania w sprawie, powstaje sytuacja w której trzeba wybrać jedno z kilku możliwych znaczeń danego tekstu uzasadnione jest odwołanie się do innych niż językowe reguł wykładni prawa, w tym wykładni celowościowej.”

W rozpoznawanej sprawie organ podatkowy wyłączając akcjonariuszy SKA (osoby fizyczne) z grona wspólników uprawnionych do niezaliczania do przychodu środków pieniężnych otrzymanych w związku z likwidacją spółki niemającej osobowości prawnej, powołał się m.in. na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 stycznia 2012 r. sygn. akt II FPS 1/11.

W świetle ww. uchwały przychód (dochód) spółki kapitałowej posiadającej status akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej podlega opodatkowaniu w dniu otrzymania dywidendy wypłaconej akcjonariuszom na podstawie uchwały walnego zgromadzenia o podziale zysku, tj. zgodnie z art. 5 ust. 1 u.p.d.p. Przedmiotem rozpoznawania był zatem zupełnie inny przepis prawa niż będący przedmiotem sporu w niniejszej sprawie. Sama uchwała dotyczy zaś momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych u akcjonariusza SKA, który jest osobą prawną, z tytułu udziału w SKA.

Natomiast zauważyć wypada, że uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego dotycząca akcjonariusza SKA, będącego osobą fizyczną, została podjęta w dniu 20 maja 2013 r. II FPS 6/12 (czyli po wydaniu zaskarżonej interpretacji). Uwzględnienie stanowiska wyrażonego w ww. uchwale i zastosowanie przepisu art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.f. może oczywiście prowadzić, w pewnych określonych sytuacjach (zatrzymanie w SKA zysku) do braku opodatkowania wspólnika (akcjonariusza) SKA z tytułu dochodu (przychodu) zarówno na poziomie istniejącej SKA (brak uchwały o podziale zysku), jak i iw chwili likwidacji SKA.

Zdaniem Sądu, fakt ten nie może uzasadniać dokonania wykładni contra legem ww. przepisów u.p.d.o.f.

Na gruncie obowiązujących przepisów u.p.d.o.f. dotyczących likwidacji spółki osobowej nie ma żadnych podstaw do rozróżniania i innego traktowania akcjonariuszy SKA niż pozostałych wspólników spółek osobowych i komplementariusza SKA i to tylko wówczas, gdy doszło do zatrzymania zysku w SKA. Uzasadnieniem nie może być w tym przypadku doprecyzowanie w orzecznictwie sądów administracyjnych momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych u akcjonariuszy SKA, z tytułu przychodów uzyskiwanych z udziału w SKA.

Podsumowując należy stwierdzić, ze środki pieniężne otrzymane przez akcjonariusza SKA z tytułu likwidacji tej spółki nie będą stanowiły dla niego przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, że zaskarżona interpretacja opiera się na błędnej wykładni przepisu art. 14 ust. 3 pkt 10 u.p.d.o.f.

Wydając ponownie interpretację indywidualną w sprawie organ będzie zobowiązany uwzględnić ocenę prawną zawartą w niniejszym wyroku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13 listopada 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 1413/13 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.