Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-480/15/AZb
z 6 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 marca 2015 r. (data wpływu 29 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z 13 lipca 2015 r. (data wpływu 23 lipca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego przez Wnioskodawcę zamierzającego rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie sprawowania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2015 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego przez Wnioskodawcę zamierzającego rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie sprawowania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 13 lipca 2015 r. (data wpływu 23 lipca 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 24 czerwca 2015 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (z uwzględnieniem opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego w uzupełnieniu wniosku z 13 lipca 2015 r.):

Wnioskodawca jest inżynierem budownictwa posiadającym uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanymi. Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie sprawowania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, w szczególności funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego-budowlanego, kierownika budowy oraz wykonywania projektów budowlanych zgodnie z ustawą Prawo budowlane. Żadne z wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności nie będzie miało charakteru usług doradczych o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie zamierza również przekroczyć kwoty 150.000 zł w proporcji do okresu od dnia rozpoczęcia działalności w pierwszym roku podatkowym i 150.000 zł w każdym z kolejnych lat. Wnioskodawca nigdy nie był czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności symbol jaki został przypisany do usług jakie Wnioskodawca zamierza wykonywać to 71.12.Z - działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo.

Odpowiadając na pytania tut. organu zawarte w wezwaniu Wnioskodawca wskazał, że:

1.Świadczenie przez Wnioskodawcę usług obejmujących sprawowanie samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, a w szczególności:

1. inspektora nadzoru inwestorskiego,
2. kierownika budowy,
3. wykonywania projektów (tych usług Wnioskodawca nie zamierza wykonywać w najbliższych latach, bowiem nie posiada jeszcze uprawnień w tym zakresie),

polegać będzie na:

Ad. a. Inspektor nadzoru inwestorskiego jest jednym z uczestników procesu budowlanego obok inwestora, projektanta, kierownika budowy czy kierownika robót zgodnie z art. 17 ustawy Prawo Budowlane z 7 lipca 1994 roku (Dz.U. Nr 89 poz. 414 z późniejszymi zmianami). Inwestor, czyli osoba fizyczna lub prawna realizująca i finansująca inwestycję budowlaną na mocy art. 18 ust. 2 ustawy Prawo Budowlane ma pełne prawo do ustanowienia inspektora nadzoru budowlanego, który będzie reprezentował jego interesy podczas procesu budowlanego.

Każdy inwestor podlega obowiązkowi zorganizowania procesu budowy, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Inspektor nadzoru inwestorskiego zapewnia:

• uprawnienia do pełnienia samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie do kierowania robotami budowlanymi,
• wiedzę z zakresu polskiego prawa budowlanego,
• wykształcenie techniczne, praktykę zawodową dostosowaną do rodzaju i stopnia skomplikowania robót,
• ważne ubezpieczenie od Odpowiedzialności Cywilnej.
  
  

Powierzenie pełnienia funkcji doświadczonemu inspektorowi nadzoru inwestorskiego chroni inwestora przed problemami pojawiającymi się na budowie oraz ponoszeniem dodatkowych lub zbyt dużych kosztów inwestycji.

Inspektor nadzoru inwestorskiego ma następujące obowiązki:

• reprezentuje inwestora na budowie przez sprawowanie kontroli zgodności jej realizacji z projektem budowlanym, zasadami wiedzy technicznej, przepisami oraz pozwoleniem na budowę,
• sprawdza jakość wykonywanych robót i wybudowanych wyrobów budowlanych, w tym ma za zadanie zapobiegać zastosowania wadliwych i niedopuszczonych wyrobów budowlanych do stosowania w budownictwie,
• odbiera roboty budowlane ulegających zakryciu i zanikających,
• uczestniczy w próbach i odbiorach technicznych instalacji, urządzeń technicznych i przewodów kominowych,
• przygotowuje i uczestniczy w czynnościach odbioru gotowych obiektów budowlanych,
• przekazuje gotowe obiekty budowlane do użytkowania,
• potwierdza faktycznie wykonane roboty,
• potwierdza usunięcie wad,
• kontroluje rozliczenia budowy.
  
  

Ad. b. Kierownik budowy jest kolejnym z uczestników procesu budowlanego. Podczas pełnienia roli kierownika budowy Wnioskodawca zobowiązany będzie, w oparciu o informację, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b ustawy Prawo Budowlane z 7 lipca 1994 roku (Dz.U. Nr 89 poz. 414 z późniejszymi zmianami), sporządzić lub zapewnić sporządzenie, przed rozpoczęciem budowy, planu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, uwzględniając specyfikę obiektu budowlanego i warunki prowadzenia robót budowlanych, w tym planowane jednoczesne prowadzenie robót budowlanych i produkcji przemysłowej.

W nawiązaniu do art. 22 ustawy Prawo Budowlane z 7 lipca 1994 roku (Dz.U. Nr 89 poz. 414 z późniejszymi zmianami) do podstawowych obowiązków kierownika budowy należy:

1.protokolarne przejęcie od inwestora i odpowiednie zabezpieczenie terenu budowy wraz ze znajdującymi się na nim obiektami budowlanymi, urządzeniami technicznymi i stałymi punktami osnowy geodezyjnej oraz podlegającymi ochronie elementami środowiska przyrodniczego i kulturowego;

2.prowadzenie dokumentacji budowy;

3.zapewnienie geodezyjnego wytyczenia obiektu oraz zorganizowanie budowy i kierowanie budową obiektu budowlanego w sposób zgodny z projektem i pozwoleniem na budowę, przepisami, w tym techniczno-budowlanymi, oraz przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy;

3a.koordynowanie realizacji zadań zapobiegających zagrożeniom bezpieczeństwa i ochrony zdrowia;

3b.koordynowanie działań zapewniających przestrzeganie podczas wykonywania robót budowlanych zasad bezpieczeństwa i ochrony zdrowia zawartych w przepisach, o których mowa w art. 21a ust. 3, oraz w planie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia;

3c.wprowadzanie niezbędnych zmian w informacji, o której mowa w art. 20 ust. 1 pkt 1b, oraz w planie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, wynikających z postępu wykonywanych robót budowlanych;

3d.podejmowanie niezbędnych działań uniemożliwiających wstęp na budowę osobom nieupoważnionym;

4wstrzymanie robót budowlanych w przypadku stwierdzenia możliwości powstania zagrożenia oraz bezzwłoczne zawiadomienie o tym właściwego organu;

5.zawiadomienie inwestora o wpisie do dziennika budowy dotyczącym wstrzymania robót budowlanych z powodu wykonywania ich niezgodnie z projektem;

6.realizacja zaleceń wpisanych do dziennika budowy;

7.zgłaszanie inwestorowi do sprawdzenia lub odbioru wykonanych robót ulegających zakryciu bądź zanikających oraz zapewnienie dokonania wymaganych przepisami lub ustalonych w umowie prób i sprawdzeń instalacji, urządzeń technicznych i przewodów kominowych przed zgłoszeniem obiektu budowlanego do odbioru;
8.przygotowanie dokumentacji powykonawczej obiektu budowlanego;
9.zgłoszenie obiektu budowlanego do odbioru odpowiednim wpisem do dziennika budowy oraz uczestniczenie w czynnościach odbioru i zapewnienie usunięcia stwierdzonych wad.

Ad. c. Wykonywanie projektów budowlanych jest czynnością zarezerwowaną dla Projektanta, usługi świadczone przez danego uczestnika procesu budowlanego polegać będą na spełnieniu obowiązków nałożonych na Projektanta w ustawie Prawo Budowlane z 7 lipca 1994 roku (Dz.U. Nr 89 poz. 414 z późniejszymi zmianami) tj.: tych usług Wnioskodawca nie zamierza wykonywać w najbliższych latach, bowiem nie posiada jeszcze uprawnień w tym zakresie.

2.Wnioskodawca nie będzie udzielał porad, obowiązki uczestników procesu budowlanego są jasno i klarownie wymienione, jako katalog zamknięty w ustawie Prawo Budowlane z 7 lipca 1994 roku (Dz.U. Nr 89 poz. 414 z późniejszymi zmianami), do obowiązków Kierownika Budowy, Inspektora Nadzoru Inwestorskiego oraz Projektanta nie należy doradztwo.

3.Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych czynności wymienionych w art. l13 ust. 13 ustawy o VAT.

4.W odpowiedzi na pytanie tut. organu zawarte w wezwaniu „Czy zleceniodawca Wnioskodawcy będzie oczekiwał ze strony Wnioskodawcy jakichkolwiek usług w zakresie doradztwa?” Wnioskodawca wskazał, że nie, nie może, bo Wnioskodawca takich usług nie będzie oferował, co jasno i klarownie wynikać będzie z oferty złożonej zleceniodawcy i umowy z nim podpisanej.

Wnioskodawca podkreślił, że na żadnym etapie procesu budowlanego rodzaj świadczonych przez niego usług nie będzie miał charakteru doradztwa, bo takiego charakteru mieć nie może.

Charakter czynności wykonywanych w ramach powierzanych Wnioskodawcy obowiązków polegać będzie głównie na kontrolowaniu, koordynowaniu i nadzorowaniu procesu budowlanego zgodnie z Prawem Budowlanym i w granicach tego Prawa.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (uwzględniając pytanie zawartego w uzupełnieniu wniosku z 13 lipca 2015 r.):

Czy zakres prowadzonych przez Wnioskodawcę w przyszłości usług będzie korzystał ze zwolnienia podmiotowego ze względu na charakter wykonywanych czynności i wysokość uzyskiwanego obrotu?

Zdaniem Wnioskodawcy (uwzględniając stanowisko zawarte w uzupełnieniu wniosku z 13 lipca 2015 r.), zakres prowadzonych przez niego usług będzie korzystał ze zwolnienia podmiotowego ze względu na charakter wykonywanych czynności i wysokość uzyskiwanego obrotu.

Kwestia określenia usług w PKD w symbolu 71.12.Z jako działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo nie przesądza o rodzaju wykonywanych przez Wnioskodawcę usług. Ustawodawca w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT wymienia usługi doradztwa jako wyłączone ze zwolnienia, nie mniej zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” nie został określony literalnie w ustawie. Termin „doradztwo” należy zatem rozumieć zgodnie z definicja zawartą w Słowniku Języka Polskiego (doradca ten kto doradza; doradzać - dać radę, udzielać porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie). Ustawodawca nie wskazał symbolu PKWiU odnoszącego się wprost do konkretnych usług doradczych, więc najistotniejszym w przedmiotowej sprawie jest charakter wykonywanych czynności.

W związku z tym, że zakres usług w ramach sprawowanych przez Wnioskodawcę funkcji wynikających z ustawy Prawo Budowlane nie zawiera się w definicji słownikowej „doradztwa”, rodzaj wykonywanych przez Wnioskodawcę usług w działalności jaką zamierza rozpocząć nie wyłącza ich z zakresu stosowania zwolnienia podmiotowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ww. ustawy o VAT, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   
3. usług ubezpieczeniowych
-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Na podstawie art. 113 ust. 5 ww. ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ww. ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosowanie do art. 113 ust. 10 ww. ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy o VAT stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
   
   • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
     
   • wyrobów tytoniowych,
     
   • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   
4. terenów budowlanych,
   
5. nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:
1. prawnicze,
   
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   
3. jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy stwierdzić należy, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe.

Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest inżynierem budownictwa posiadającym uprawnienia budowlane do kierowania robotami budowlanymi. Wnioskodawca zamierza rozpocząć działalność gospodarczą w zakresie sprawowania samodzielnych funkcji technicznych w budownictwie, w szczególności funkcji inspektora nadzoru inwestorskiego-budowlanego, kierownika budowy oraz wykonywania projektów budowlanych zgodnie z ustawą Prawo budowlane. Żadne z wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności nie będzie miało charakteru usług doradczych o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie zamierza również przekroczyć kwoty 150.000 zł w proporcji do okresu od dnia rozpoczęcia działalności w pierwszym roku podatkowym i 150.000 zł w każdym z kolejnych lat. Wnioskodawca nigdy nie był czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności symbol jaki został przypisany do usług jakie Wnioskodawca zamierza wykonywać to 71.12.Z - działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo.

Wnioskodawca nie będzie udzielał porad, obowiązki uczestników procesu budowlanego są jasno i klarownie wymienione, jako katalog zamknięty w ustawie Prawo Budowlane z 7 lipca 1994 roku (Dz.U. Nr 89 poz. 414 z późniejszymi zmianami), do obowiązków Kierownika Budowy, Inspektora Nadzoru Inwestorskiego oraz Projektanta nie należy doradztwo.

Wnioskodawca nie będzie wykonywał żadnych czynności wymienionych w art. l13 ust. 13 ustawy o VAT.

Wnioskodawca podkreślił, że na żadnym etapie procesu budowlanego rodzaj świadczonych przez niego usług nie będzie miał charakteru doradztwa, bo takiego charakteru mieć nie może.

Charakter czynności wykonywanych w ramach powierzanych Wnioskodawcy obowiązków polegać będzie głównie na kontrolowaniu, koordynowaniu i nadzorowaniu procesu budowlanego zgodnie z Prawem Budowlanym i w granicach tego Prawa.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii uznania, czy zakres prowadzonych przez Wnioskodawcę w przyszłości usług będzie korzystał ze zwolnienia podmiotowego ze względu na charakter wykonywanych czynności i wysokość uzyskiwanego obrotu.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawne należy stwierdzić, że jeżeli Wnioskodawca będzie wykonywać w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku i czynności te nie będą miały w jakimkolwiek zakresie charakteru czynności doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, ani też Wnioskodawca nie będzie wykonywać którejkolwiek z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT wykluczających prawo do zwolnienia podmiotowego, oraz przewidywana przez Wnioskodawcę wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty 150.000 zł – wówczas w roku rozpoczęcia działalności Wnioskodawcy przysługiwać będzie prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, oczywiście do momentu gdy faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę 150.000 zł.

Natomiast w kolejnych latach prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawcy będzie przysługiwać prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, jeżeli nadal nie będzie wykonywał żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT (w tym usług doradczych z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego) oraz wartość sprzedaży nie przekroczy łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł.

Zaznaczyć należy, że jeżeli jednak faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy (lub odpowiednio w przypadku rozpoczęcia działalności w trakcie roku podatkowego, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w art. 113 ust. 1 ustawy), zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Ponadto Wnioskodawca utraci prawo do zwolnienia podmiotowego w momencie wykonania którejkolwiek czynności wymienionej w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że zakres prowadzonych przez niego usług będzie korzystał ze zwolnienia podmiotowego ze względu na charakter wykonywanych czynności i wysokość uzyskiwanego obrotu, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku wykonywania jakichkolwiek usług doradczych) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163 poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.