2016.07.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-442/11/16-9/S/EC
z 12 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r, poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 listopada 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 522/13 (data wpływu 16 maja 2016 r.) - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2011 r. (data wpływu 9 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży akcji w spółce komandytowo-akcyjnej powstałej z przekształcenia spółki cywilnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży akcji w spółce komandytowo-akcyjnej powstałej z przekształcenia spółki cywilnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Podatnik jest rezydentem podatkowym w Polsce i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Podatnik jest wspólnikiem spółki cywilnej, która powstała w 2007 roku („Spółka Cywilna”). W chwili obecnej Spółkę Cywilną prowadzi trzech wspólników. Wspólnicy prowadzą działalność gospodarczą na podstawie osobnych dla nich wpisów do ewidencji działalności gospodarczej.

Spółka Cywilna jest podmiotem prowadzącym działalność jako kreatywna agencja reklamowa. Swoim klientom oferuje szeroki zakres usług związanych z reklamą i promocją — od wytworzenia prostych elementów graficznych, po wykreowanie zaawansowanych technologicznie produktów promocyjno-reklamowych. Główną wartość przedsiębiorstwa generuje zespół osób realizujących projekty. Najistotniejszym elementem tworzących wartość przedsiębiorstwa oraz potencjał do generowania przyszłych przepływów pieniężnych stanowią kreatywność, doświadczenia, umiejętności wykorzystania odpowiednich narzędzi, jakość realizowanych usług oraz efekty wymyślonych akcji promocyjnych klientów. Istotną wartość stanowi także pozycja rynkowa i uznanie w branży, jakie firmie udało się wypracować dzięki referencjom i rekomendacjom od klientów.

W związku z rozwojem działalności wspólnicy zamierzają dokonać przekształcenia Spółki Cywilnej w spółkę komandytowo-akcyjną („Spółka Komandytowo-Akcyjna”) zgodnie z art. 551 § 2 Ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks Spółek Handlowych („KSH”).

Majątek Spółki Cywilnej stanie się z dniem przekształcenia w całości majątkiem Spółki Komandytowo-Akcyjnej. Wspólnicy nie będą wnosić w trakcie przekształcenia innych, dodatkowych kapitałów skutkujących zwiększeniem majątku Spółki Komandytowo-Akcyjnej, zatem wartość majątku Spółki przekształconej będzie taka sama jak wartość majątku wspólników (spółki przekształcanej) przed przekształceniem.

Działalność gospodarcza będzie kontynuowana przy wykorzystaniu tego samego majątku przez następcę prawnego (Spółkę Komandytowo-Akcyjną), wspólnicy spółki przekształcanej staną się wspólnikami spółki przekształconej, majątek spółki przekształcanej stanie się majątkiem spółki przekształconej, a więc nie dojdzie do likwidacji działalności.

Po przekształceniu w Spółkę Komandytowo-Akcyjną wspólnicy zamierzają pozyskać inwestora strategicznego. Inwestor strategiczny nabyłby od wspólników akcje w Spółce Komandytowo-Akcyjnej (powstałej po przekształceniu Spółki Cywilnej).

Spółka Cywilna nie prowadzi obecnie ksiąg rachunkowych zgodnie z Ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości („Ustawa o Rachunkowości”), ponieważ nie przekroczyła wymaganych prawem progów przychodów netto. Spółka jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W trakcie procesu przekształcania zgodnie z Ustawą o Rachunkowości zostanie dokonana wycena Spółki Cywilnej oraz sporządzony bilans otwarcia dla Spółki Komandytowo-Akcyjnej. Na tej podstawie zostaną określone wartości udziałów poszczególnych wspólników w Spółce Komandytowo-Akcyjnej na dzień przekształcenia.

Wycena odbędzie się w oparciu o metodę zdyskontowanych przepływów pieniężnych (DCF) oraz metodę porównań rynkowych (jako metoda uzupełniająca). Wyceny dokona niezależna spółka audytorsko-doradcza zaangażowana przez Spółkę Cywilną.

Dobór metod wyceny ma kluczowe znaczenie, ponieważ jest on zdeterminowany z jednej strony przez cel wyceny oraz z drugiej strony przez indywidualne cechy charakterystyczne dla danego przedsiębiorstwa będącego przedmiotem wyceny. W przypadku wyceny wartości przedsiębiorstwa Spółki Cywilnej wycena wartości przedsiębiorstwa sporządzona jest dla potrzeb przekształcenia obecnej formy prowadzenia działalności w spółkę prawa handlowego (SKA).

W przypadku wyceny Spółki Cywilnej o wartości przedsiębiorstwa nie świadczy posiadany majątek, a przede wszystkim zdolność do generowania nadwyżek z działalności operacyjnej, która wynika w głównej mierze z posiadanych zasobów niematerialnych. Tym samym w ocenie rzeczoznawcy, metoda dochodowa zdyskontowanych przepływów pieniężnych oparta o rzetelnie przygotowaną prognozę dotyczącą kierunkowego rozwoju działalności przedsiębiorstwa stanowi najlepszy miernik wartości godziwej Spółki Cywilnej. Dodatkowo specyficzny charakter oraz zakres działalności, a także wysoki stopień specjalizacji Spółki Cywilnej powoduje dodatkowe trudności w identyfikacji benchamarków rynkowych w 100% porównywalnych do przedsiębiorstwa. W związku z tym wycena dokonana metodą porównań rynkowych ma jedynie charakter uzupełniający i nie należy jej traktować jako jedynego wyznacznika określającego wartość Spółki Cywilnej.

Wycena metodą zdyskontowanych przepływów pieniężnych (DCF), będąca jednym z głównych nurtów metod dochodowych, określa zdolność firmy do generowania dochodów (korzyści i zysków), które wynikają z połączenia umiejętności menedżerskich, wykorzystania posiadanych zasobów będących własnością firmy oraz innych dostępnych zasobów.

W metodach dochodowych przedsiębiorstwo rozumiane jest jako samodzielny podmiot gospodarczy, ukierunkowany przede wszystkim na wzrost dochodów oraz wartości dla właścicieli. Wartość firmy szacowana jest na podstawie prognozowanych przyszłych przepływów pieniężnych, zdyskontowanych według stopy dyskontowej odzwierciedlającej stopień ryzyka związanego z danymi przepływami pieniężnymi. W wycenie uwzględnione zostają wszystkie zdarzenia, jakie mają wpływ na sytuację finansową firmy: zarówno te, które miały miejsce w przeszłości, ale mają swoje konsekwencje w dniu wyceny, jak i te, które uwzględnia się w okresie prognozy.

Metody dochodowe służą do obliczenia wartości firmy, prognozując przepływy pieniężne, które firma generuje w przyszłości. Następnie przepływy pieniężne są dyskontowane według stopy odpowiadającej ryzyku danych przepływów.

W metodzie zdyskontowanych przepływów pieniężnych DCF wartość firmy równa jest sumie korzyści finansowych, jakie przyniesie wyceniana spółka właścicielowi. Korzyści te można zdefiniować jako sumę dwóch składników:

zaktualizowanej wartości salda przepływów pieniężnych działalności firmy w założonym okresie prognozy;
zaktualizowanej wartości rezydualnej, czyli wartości przedsiębiorstwa pod koniec okresu prognozy.

Wartość przedsiębiorstwa w tej metodzie określona została wg wzoru:

W = CF1 + CF2 + … + CFn + RV
----------------------------------

(1+r)¹ (1+r)² (1+r)n (1+r)n

gdzie:

W - wartość firmy,

CF - strumień pieniężny z działalności firmy w danym okresie,

r - stopa dyskontowa (oczekiwana stopa zwrotu),

n - ilość okresów,

RV - wartość końcowa (rezydualna) firmy poza okresem prognozy.

Wycena spółki dokonana metodą zdyskontowanych przyszłych przepływów pieniężnych uwzględnia wszystkie zdarzenia, jakie mają wpływ na sytuację finansową firmy: zarówno te, które miały miejsce w przeszłości, ale mają swoje konsekwencje w dniu wyceny, jak i te, które uwzględnia się w okresie prognozy.

Określenie przepływów pieniężnych.

Strumień pieniężny przyjęty do wyceny stanowią wolne operacyjne przepływy pieniężne. Jest to różnica pomiędzy przychodami ze sprzedaży netto a kosztami operacyjnymi bez amortyzacji pomniejszona o zmiany kapitału obrotowego, nakłady inwestycyjne oraz obciążenia podatkowe (podatek dochodowy od EBIT). Przy tej konstrukcji przepływów strumienie pieniężne przyjęte do wyceny nie uwzględniają wpływów i wydatków z działalności finansowej.

Prognoza wolnych przepływów pieniężnych sporządzana jest w ujęciu nominalnym, przy założeniu utrzymania w całym okresie projekcji stałego poziomu stóp procentowych oraz wskaźnika inflacji, równego poziomowi z dnia wyceny.

Wartość końcowa.

Wartość końcowa (rezydualna) oznaczająca wartość wycenianej Spółki po okresie projekcji zostanie wyliczona według poniższej zależności:

(1+q)CFn

RV=-------------

r-q

gdzie:

RV - wartość rezydualna,

q - projektowana stopa wzrostu nadwyżek po okresie projekcji,

CFn - nadwyżka z ostatniego roku projekcji z uwzględnieniem prawidłowej relacji pomiędzy wielkością zakupów aktywów trwałych, a amortyzacją lub średni poziom wolnych przepływów gotówkowych w okresie projekcji (Przepływ w okresie rezydualnym ustalany jest na poziomie nadwyżki z ostatniego roku szczegółowej projekcji z uwzględnieniem koniecznych relacji za wyjątkiem sytuacji, w której wolne przepływy gotówkowe w okresie szczegółowej projekcji charakteryzują się wysoka zmiennością, wtedy przepływ rezydualny ustalany jest na poziomie średniej/medjany tych przepływów).

Stopa dyskontowa.

Stopa dyskontowa dla wycenianej Spółki zostanie określona w ujęciu nominalnym, przy założeniu utrzymania w całym okresie projekcji stałego poziomu stóp procentowych oraz wskaźnika inflacji, równego poziomowi z dnia wyceny.

Prognoza stopy dyskontowej ustalona zostanie na podstawie oszacowania średniego ważonego kosztu kapitału WACC wg poniższego wzoru:

Kw D
--------------------------

WACC = rw x K + ro x K x (1-T)

gdzie:

WACC - średni ważony koszt kapitału,

rw - stopa zwrotu z kapitałów własnych,

Kw - wartość kapitałów własnych,

K - suma kapitałów własnych i obcych,

ro - stopa zwrotu z kapitałów obcych,

D - kapitały obce,

T - stopa podatku dochodowego.

Koszt kapitałów własnych zostanie oszacowany wg modelu CAPM:

rw = rf +(rr - rf) x β

gdzie:

rf - stopa zwrotu z instrumentów wolnych od ryzyka, stała w całym okresie prognozy, równa rentowności 10 — letnich obligacji skarbowych,

rr - stopa zwrotu z portfela rynkowego dla spółek giełdowych uwzględniająca kształtowanie się stopy zwrotu wolnej od ryzyka, długofalowych trendów dotyczących kształtowania się premii za ryzyko inwestowania w akcje spółek giełdowych na rynku krajowym i międzynarodowym, przyjmowana na stałym poziomie, zgodnie z ryzykiem publikowanym dla kraju przez Aswath Damodaran w dniu wyceny,

β - współczynnik zmiany stopy zwrotu danego papieru wartościowego na zmianę stopy zwrotu portfela rynkowego.

Koszt kapitałów obcych (ro) obliczamy na podstawie oszacowania kosztu realnego poszczególnych kredytów i pożyczek, określenia ich udziałów w sumie zadłużenia oraz przyjęcia odpowiednich stóp podatkowych zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych. Prognoza kosztu poszczególnych kredytów i pożyczek szacowana jest przy założeniu stałego poziomu stóp procentowych, równego poziomowi z dnia wyceny.

Wycena metodą porównań rynkowych opiera się na znalezieniu porównywalnej spółki, której wartość jest znana. Aby określić wartość podobnej spółki korzysta się z danych dotyczących spółek notowanych na giełdzie papierów wartościowych. Zakłada się, że jeśli zakres działalności dwóch spółek jest do siebie zbliżony, to generowane przez nie przepływy pieniężne będą zależały od tych samych czynników, czyli będą silnie skorelowane ze sobą.

Zasada działania porównawczej metody wyceny z matematycznego punktu widzenia opiera się na następujących założeniach:

V aktywa wycenianego = V aktywa porównywalnego

X aktywa wycenianego X aktywa porównywalnego

gdzie:

V - wskaźnik wartości

X -zmienna

Wycena spółki polega na wyliczeniu poniższego równania:

V aktywa porównywalnego

V aktywa porównywalnego = X aktywa wycenianego × X aktywa porównywalnego

Równanie to sprawdza się dla każdej zmiennej x, dopóki stosunek V do x pozostaje stały. Jako zmienne stosuje się między innymi:

zysk netto,
zysk operacyjny,
przychody ze sprzedaży,
wartość księgowa.

Stosując wycenę metodą porównawczą korzysta się jednocześnie z kilku zmiennych. Dla każdej z wybranych zmiennych wyznacza się mnożnik dla spółek porównywalnych, a następnie oblicza się średnią arytmetyczną lub medianę tych mnożników i mnoży przez odpowiednie zmienne osiągane przez wycenianą spółkę. Zdarza się, że kilka spółek z analizowanego sektora charakteryzuje się znacznie większą (lub mniejsza) wartością mnożnika. Z tego powodu przed obliczeniem średniej mnożnika odrzuca się wartości skrajne i eliminuje się w ten sposób wpływ na średnią tych wartości, których poziom znacznie odbiega od pozostałych.

Do wyceny metodą porównań rynkowych stosuje się dwa rodzaje mnożników tj.:

Mnożniki Equity Value (kapitałów własnych), które służą do ustalenia wartości rynkowej kapitału własnego przedsiębiorstwa. Jest to wartość firmy, która należy do właścicieli firmy (udziałowców, akcjonariuszy).

Najczęściej stosowane mnożniki Equity Value (P):

cena do zysku netto (P/E),
cena do zysku operacyjnego (P/EBIT),
cena do wartości księgowej (P/BV),
cena do przychodów (PIS),

Mnożniki Enterprise Value (wartość całej firmy), które służą one do ustalenia wartości rynkowej całego przedsiębiorstwa, łącznie z zadłużeniem.

Najczęściej stosowane mnożniki Enterprise Value (EV):

wartość rynkowa spółki powiększona o wartość długu odsetkowego netto do przychodów ze sprzedaży (EV/S),
wartość rynkowa spółki powiększona o wartość długu odsetkowego netto do zysku operacyjnego (EV/EBIT),
wartość rynkowa spółki powiększona o wartość długu odsetkowego netto do zysku operacyjnego powiększonego o amortyzacje (EV/EBITDA).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca chce uzyskać pewność, że w przypadku zbycia inwestorowi strategicznemu (po przekształceniu Spółki Cywilnej w Spółkę Komandytowo-Akcyjną) części akcji w Spółce Komandytowo-Akcyjnej, podstawą do określenia kosztu uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy z tytułu zbycia tych akcji będzie wartość bilansowa Spółki Cywilnej na określony dzień w miesiącu poprzedzającym przedłożenie wspólnikom planu przekształcenia, czyli nominalna wartość akcji w Spółce Komandytowo-Akcyjnej powstałych w wyniku utworzenia kapitału zakładowego spółki Komandytowo-Akcyjnej z majątku Spółki Cywilnej w związku z jej przekształceniem.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zbycia inwestorowi strategicznemu (po przekształceniu Spółki Cywilnej w Spółkę Komandytowo-Akcyjna) części akcji w Spółce Komandytowo-Akcyjnej, podstawą do określenia kosztu uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy z tytułu zbycia tych akcji będzie wartość bilansowa Spółki Cywilnej na określony dzień w miesiącu poprzedzającym przedłożenie wspólnikom planu przekształcenia, czyli nominalna wartość akcji w Spółce Komandytowo-Akcyjnej.

Zgodnie z art. 551 § 2 oraz § 3 KSH spółka cywilna może być przekształcona w spółkę handlową inną niż spółka jawna. Do przekształcenia, stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące przekształcenia spółki jawnej w inną spółkę handlową Natomiast zgodnie z art. 26 § 5 KSH z chwilą wpisu do rejestru spółka cywilna staje się spółką przekształconą. Spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki stanowiące majątek wspólny wspólników spółki przekształcanej (Spółki Cywilnej). Dalej zgodnie z art. 553 § 2 i 3 KSH spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej. Spółka przekształcona pozostaje podmiotem w szczególności zezwoleń, koncesji oraz ulg, które zostały przyznane spółce przed jej przekształceniem, chyba że ustawa lub decyzja o udzieleniu zezwolenia, koncesji albo ulgi stanowi inaczej.

Przekształcenie spółki w inną spółkę polega jedynie na zmianie formy ustrojowej spółki bez zmiany przedmiotu jej działalności czy sposobu jej prowadzenia. Modyfikacja ta zakłada, że nie jest konieczne rozwiązanie dotychczasowej spółki i utworzenie na jej miejsce innej, nowej spółki. Zarówno przed jak i po przekształceniu mamy do czynienia z tym samym podmiotem, który jedynie zmienia swą formę prawną. Istnieje więc tożsamość podmiotów przekształcanego i przekształconego.

Pogląd o tożsamości podmiotowej spółki przekształcanej i przekształconej został wyrażony w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 13 grudnia 1991 r. (sygn. III CRN 321/91), w którym Sąd Najwyższy stwierdził: „Przekształcenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w spółkę akcyjną oznacza zmianę jej formy ustrojowej, przy zachowaniu bytu prawnego”.

Oznacza to, iż zdaniem Sądu Najwyższego przekształcenie nie stanowi rozwiązania i likwidacji dotychczasowej spółki oraz utworzenia nowej spółki. Nie ma tu zatem żadnego „okresu przejściowego”, który w jakikolwiek sposób mógłby rzutować na byt prawny spółki. Jednocześnie konsekwentnie uważa się, że przekształcona spółka z mocy samego prawa przejmuje majątek, wierzytelności lub zobowiązania spółki, która przed przekształceniem funkcjonowała w innej formie ustrojowej. Powyższe oznacza, że w wyniku takiego przekształcenia następuje kontynuacja działalności podmiotu w innej formie prawnej.

Dodatkowo, zgodnie z art. 93a § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa osoba prawna zawiązana (powstała) w wyniku:

przekształcenia innej osoby prawnej,
przekształcenia spółki niemającej osobowości prawnej,

- wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki przekształcanej osoby lub spółki.

Natomiast zgodnie z art. 93a § 2 pkt 1a) artykuł 93a § 1 stosuje się odpowiednio do osobowej spółki handlowej zawiązanej (powstałej) w wyniku przekształcenia innej spółki niemającej osobowości prawnej.

Powyższe oznacza, że podmiotowy aspekt następstwa prawnego zawartego w tym przepisie Ordynacji Podatkowej obejmuje także przekształcenie spółki cywilnej w osobową spółkę handlową (art. 551 § 1 i 2 ksh). Pomiędzy przekształcaną Spółką Cywilną a przekształconą Spółką komandytowo-akcyjną będzie miała miejsce pełna sukcesja podatkowa.

Ponadto, w myśl przepisu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1995 roku o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz. U. 2004 r. Nr 269 poz. 2681 ze zm.), numer identyfikacji podatkowej nadany podatnikowi nie przechodzi na następcę prawnego, z wyjątkiem:

przekształcenia przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa lub przedsiębiorstwa komunalnego w jednoosobową spółkę gminy,
przekształcenia spółki cywilnej w spółkę handlową lub spółki handlowej w inną spółkę handlową.

Zatem w przypadku przekształcenia spółki cywilnej w osobową spółkę handlową (w tym przypadku w spółkę komandytowo-akcyjną), następuje sukcesja NIP.

Jak wykazano powyżej w wyniku przekształcenia Spółki Cywilnej w Spółkę Komandytowo- Akcyjną, tj. osobową spółkę handlową mamy do czynienia jedynie ze zmianą formy prawnej kontynuowanej działalności gospodarczej i pełną sukcesją prawno-podatkową.

Cały majątek Spółki Cywilnej stanie się majątkiem Spółki Komandytowo-Akcyjnej. W ocenie Wnioskodawcy, w wyniku przekształcenia nie dojdzie do wniesienia do Spółki Komandytowo-Akcyjnej aportu, gdyż nie powstanie nowy podmiot do którego aport mógłby zostać wniesiony. Proces przekształcenia cały czas będzie dotyczył tego samego podmiotu, który jedynie zmieni formę prawną prowadzenia działalności.

W myśl art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT, od dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, i z realizacji praw z nich wynikających oraz z odpłatnego zbycia udziałów w spółkach mających osobowość prawną oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółkach mających osobowość prawną albo wkładów w spółdzielniach w zamian za wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, podatek dochodowy wynosi 19 % uzyskanego dochodu.

Stosownie do treści art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy o PIT dochodem, o którym mowa w ust. 1, jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia papierów wartościowych a kosztami uzyskania przychodów, określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub ust. 1g, lub art. 23 ust. 1 pkt 38, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 13 i 14.

Ponieważ w wyniku przekształcenia Spółki Cywilnej nie dojdzie do wniesienia aportu do Spółki Komandytowo-Akcyjnej, zatem w celu ustalenia kosztu uzyskania przychodów przy sprzedaży akcji w Spółce Komandytowo-Akcyjnej nie znajdzie zastosowania art. 22 ust. 1f Ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszt uzyskania przychodów przy sprzedaży akcji w Spółce Komandytowo-Akcyjnej powinien zostać ustalony w oparciu o art. 23 ust. 1 pkt 38 Ustawy o PIT.

Zgodnie z tym przepisem, nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów wydatków na objęcie lub nabycie udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych. Wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodów z odpłatnego zbycia tych innych papierów wartościowych (akcji w Spółce Komandytowo-Akcyjnej) z zastrzeżeniem ust. 3e, który nie znajdzie zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponieważ przekształcenie Spółki Cywilnej w Spółkę Komandytowo-Akcyjną wymaga m.in. sporządzenia planu przekształcenia zawierającego m.in. ustalenie wartości bilansowej majątku spółki przekształcanej na określony dzień w miesiącu poprzedzającym przedłożenie wspólnikom planu przekształcenia (art. 558 § 1 pkt 1 KSI-l), zatem podstawą do ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży części akcji w Spółce Komandytowo-Akcyjnej będzie dla Wnioskodawcy wartość bilansowa majątku Spółki Cywilnej na określony dzień w miesiącu poprzedzającym przedłożenie wspólnikom planu przekształcenia.

Wnioskodawca wskazał, iż podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 23 października 2009 roku (sygn. ILPB1/415 -841/09-5/AG).

Natomiast bilans otwarcia Spółki komandytowo - Akcyjnej (bilans na określony dzień w miesiącu poprzedzającym przedłożenie wspólnikom planu przekształcenia) zostanie sporządzony w oparciu o księgę przychodów i rozchodów Spółki Cywilnej oraz wycenę Spółki Cywilnej (jako że Spółka Cywilna nie prowadziła ksiąg rachunkowych). Wycena Spółki Cywilnej ze względu na jej charakterystykę oraz profil działalności (opisany w stanie faktycznym) zostanie dokonana w oparciu o metodę zdyskontowanych przepływów pieniężnych (DCF) oraz metodę porównań rynkowych (jako metoda uzupełniająca).

W interpretacji indywidualnej z dnia 1 lipca 2011 r. Nr IPPB1/415-442/11-2/EC Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów uznał stanowisko Wnioskodawcy w zakresie kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży akcji w spółce komandytowo-akcyjnej powstałej z przekształcenia spółki cywilnej za nieprawidłowe.

W powyższej interpretacji stwierdzono, iż w przypadku sprzedaży akcji w spółce komandytowo-akcyjnej powstałej z przekształcenia spółki cywilnej, kosztem uzyskania przychodów będą wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na wkłady w spółce cywilnej a nie, jak twierdzi Wnioskodawca, wartość bilansowa spółki cywilnej na określony dzień w miesiącu poprzedzającym przedłożenie wspólnikom planu przekształcenia, czyli nominalna wartość akcji w spółce komandytowo-akcyjnej.

Interpretacja została doręczona Wnioskodawcy w dniu 6.07.2011 r.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem Wnioskodawca, pismem z dnia 19.07.2011 r. (data wpływu 21.07.2011 r. ) wezwał tut. Organ do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe tut. Organ pismem z 18.08.2011 r. Nr IPPB1/415-442/11-5/EC (skutecznie doręczonym w 22.08.2011 r.) stwierdził brak podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, podtrzymując argumentację zawartą w interpretacji.

Pełnomocnik Wnioskodawcy w dniu 5.09.2011 r. (data wpływu 8.09.2011r.) złożył za pośrednictwem tut. Organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na wydaną interpretację indywidualną Nr IPPB1/415-442/11-2/EC z dnia 1.07.2011 r. uznającej stanowisko Wnioskodawcy w zakresie kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży akcji w spółce komandytowo-akcyjnej powstałej z przekształcenia spółki cywilnej za nieprawidłowe.

Wyrokiem z dnia 17.07.2012 r., sygn. akt III SA/Wa 2691/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Pana P. P. na interpretację Ministra Finansów z dnia 1.07.2011 r. Nr IPPB1/415-442/11-2/EC w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Zdaniem WSA, obie strony sporu są zgodne co do tego, że w wyniku przekształcenia spółki cywilnej w spółkę komandytowo-akcyjną następuje jedynie zmiana formy prawnej kontynuowanej działalności gospodarczej.

Sąd zauważył przy tym, iż uzasadnienie stanowiska organu jest bardzo zdawkowe. Organ ujął je w dwóch następujących zdaniach; „Powyższe regulacje wskazują, że przekształcenie spółki cywilnej w spółkę komandytowo-akcyjną nie wywołuje skutków podatkowych, ponieważ zmienia się jedynie forma prawna prowadzonej działalności. W konsekwencji zachowując sukcesję określoną w powołanych przepisach należy uznać, że kosztem uzyskania przychodu ze zbycia akcji w spółce komandytowo-akcyjnej otrzymanych w wyniku przekształcenia spółki cywilnej będą wydatki poniesione na wkłady w spółce cywilnej.” Dodać trzeba, iż te „powyższe regulacje”, to przepisy art. 9 ust. 1, art. 10 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 6, art. 5a pkt 11, art. 30b ust. 1 i 2, art. 22 ust. 1 f, art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f., art. 93a § 1 pkt 2 O.p., art. 3 ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, art. 551 § 2, art. 553 § 1 K.s.h.

Sąd wskazał, że stosownie do art. 14 c § § 1 i 2 O.p. interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Można odstąpić od uzasadnienia prawnego, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie. W razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy interpretacja indywidualna zawiera wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym. Z przepisów powyższych wynika wyraźnie, że negatywna ocena stanowiska wnioskodawcy obliguje Ministra Finansów zarówno do oceny tego stanowiska, jak i wskazania prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym. Ocena ta nie może być fragmentaryczna, lecz powinna w sposób wyczerpujący odnieść się do stanowiska wnioskodawcy wskazując stanowisko prawidłowe.

Wykładnia tych przepisów, dokonana w powiązaniu z pozostałymi przepisami regulującymi instytucję interpretacji indywidualnych prawa podatkowego prowadzi do wniosku, iż wydana interpretacja ma dotyczyć tylko i wyłącznie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku w sposób wyczerpujący (art. 14b § 2 i § 3 O.p.). Organ nie prowadzi bowiem żadnego postępowania dowodowego, nie ocenia też wiarygodności danych przedstawionych we wniosku. Jedynie wówczas, gdy stan faktyczny zostanie przedstawiony w sposób niepozwalający na dokonanie oceny stanowiska wnioskodawcy, może wezwać zainteresowanego do jego uzupełnienia (art. 169 § 1 w zw. z art. 14h O.p.). Przyjmuje się, że ocena dokonana w interpretacji winna polegać na stwierdzeniu, czy stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe bądź nieprawidłowe. Powinna dotyczyć zadanego przez wnioskodawcę pytania, przedstawionego stanu faktycznego oraz być jednoznaczna. Nie może zatem być uznana za prawidłową interpretacja, w której organ podatkowy dokonuje oceny innego stanu faktycznego niż przedstawiony we wniosku lub nie udziela odpowiedzi na zadane pytanie. Celem instytucji, o której wyżej mowa jest bowiem to, aby Wnioskodawca uzyskał jednoznaczne stanowisko organu w zakresie stosowania prawa w konkretnym, przedstawionym przez nią stanie faktycznym i wyjaśnienie wątpliwości, co do stosowania i zakresu stosowania prawa podatkowego oraz uzyskanie ewentualnej ochrony przed skutkami zastosowania się do niej (art. 14k i 14m O.p.). Skoro tak, to udzielenie interpretacji niejednoznacznej, pozbawionej przekonywującego i wyczerpującego uzasadnienia, odnoszącej się do innego stanu faktycznego lub nieodpowiadającej na zadane pytanie jest niezgodne z istotą tej instytucji. Nie może zatem być uznane za prawidłowe.

Sąd wskazał, że prawidłowe uzasadnienie prawne interpretacji indywidualnej winno natomiast zawierać przytoczenie przepisów prawa, na których organ oparł swoje stanowisko (wraz z podaniem ich treści), wyjaśnienie znaczenia tych przepisów, w kontekście podanego przez stronę stanu faktycznego, ze wskazaniem jego znamion, istotnych dla zakresu stosowania powołanych przepisów. Zakres oceny stanu faktycznego, zawartego we wniosku o wydanie interpretacji, wyznacza też treść zadanego przez wnioskodawcę pytania oraz zajętego przez niego stanowiska. Z uzasadnienia prawnego interpretacji wynikać winien tok rozumowania organu interpretacyjnego, który doprowadził z jednej strony do zanegowania słuszności stanowiska wnioskodawcy, a z drugiej strony - do przyjęcia odmiennego stanowiska.

Należy poczynić zastrzeżenie, iż nie chodzi tu o drobiazgowe odniesienie się do każdego stwierdzenia i argumentu wnioskodawcy. Rzecz w tym, aby uzasadnienie oceny prawnej stanowiska wnioskodawcy pozwalało mu poznać na czym polegała wadliwość tego stanowiska i przesłanek, na jakich zostało oparte.

Organ interpretacyjny nie może jednak, jak to uczynił w rozpoznanej sprawie, po prostu zignorować argumentów wnioskodawcy. Przedstawiony tam skrótowy tok rozumowania Ministra Finansów nie pozwala na ocenę dlaczego za koszt uzyskania przychodu przy zbyciu akcji w spółce komandytowo-akcyjnej objętych w wyniku przekształcenia spółki cywilnej w spółkę komandytowo-akcyjną mają być uznanie wydatki poniesione na wkłady w spółce cywilnej.

W wyroku z 6 stycznia 2010 r. sygn. akt I FSK 1216/09 (dostępny na http://orzeczenia.nsa.gov.pl) Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, iż brak uzasadnienia prawnego w rozumieniu art. 14c § 2 O.p., może polegać nie tylko na całkowitym braku argumentacji prawnej, ale również na przytoczeniu w interpretacji jedynie ogólnych tez dotyczących wykładni analizowanego przepisu, a także na braku stanowiska co do całości przedstawionego we wniosku problemu.

Skład orzekający podzielił również wyrażony w tym wyroku pogląd, że uzasadnienie Organu interpretacyjnego musi być wyczerpujące i kompleksowo odnosić się do stanowiska w kontekście przedstawionego stanu faktycznego. Zamieszczone w art. 14h O.p. odesłanie do odpowiedniego stosowania art. 121 § 1 tej ustawy, określającego zasadę zaufania do organów podatkowych, dodatkowo nakłada na organy podatkowe obowiązek odniesienia się do wszystkich istotnych dla interpretacji (wykładni) argumentów wnioskodawcy, o ile jego stanowisko uznane zostało za nieprawidłowe. Zasada prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych powoduje, że z treści uzasadnienia indywidualnej interpretacji powinno wynikać, że wszystkie istotne dla sprawy argumenty wnioskodawcy zostały przez organ rozważone.

Nie będąc związanym zarzutami skargi (art. 134 § 1 p.p.s.a.), Sąd uznał, że Minister Finansów naruszył także art. 14c § 1 i 2 i art. 121 § 1 O.p. Wbrew nakazom wynikającym z tych przepisów zaskarżona interpretacja nie zawierała bowiem wymaganych elementów, pozbawiając przez to Skarżącego informacji o powodach negatywnej oceny jej stanowiska i przesłankach, na jakich Minister Finansów oparł stanowisko własne. Naruszenie to, biorąc pod uwagę specyfikę zaskarżonego aktu - interpretacji indywidualnej, mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Sąd dokonując kontroli interpretacji indywidualnej musi mieć możliwość zapoznania się z rozumowaniem, którego interpretacja ta jest rezultatem. Dopiero przedstawienie tego rozumowania umożliwiłoby Sądowi kontrolę jego poprawności i w efekcie stwierdzenie merytorycznej prawidłowości lub wadliwości stanowiska wyrażonego w zaskarżonej interpretacji. W cytowanym wyżej wyroku z 6 stycznia 2010 r. Naczelny Sąd Administracyjny wyraził również pogląd, że organ interpretacyjny powinien uzasadnić stawianą tezę przy użyciu argumentacji prawnej, w sposób, który pozwalałby wnioskodawcy (a także sądowi administracyjnemu kontrolującemu zasadność skargi) poznać przyczyny, dlaczego argumentacja zawarta we wniosku została uznana za nieprawidłową.

Nie jest rzeczą Sądu poszukiwanie uzasadnienia dla stanowiska Organu interpretacyjnego, skoro uzasadnienia takiego nie przedstawił Organ. Oznaczałoby to bowiem udzielenie interpretacji przez Sąd. Tymczasem Sąd nie udziela interpretacji, a zatem nie może, z pominięciem interpretacji dokonanej przez Ministra Finansów, ocenić prawidłowości stanowiska wnioskodawcy. Kontroli Sądu nie jest bowiem poddawane stanowisko wnioskodawcy, a interpretacja indywidualna wydana przez Ministra Finansów (art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych - Dz.U. Nr 153, poz. 1269). Sąd bada, czy zaskarżona interpretacja została udzielona zgodnie z przepisami prawa i z uwzględnieniem okoliczności faktycznych wskazanych przez wnioskodawcę na etapie jej wydawania. Tylko poprzez ocenę prawidłowości interpretacji i w zakresie, w jakim jej udzielono, Sąd może wypowiedzieć się również co do merytorycznego zagadnienia przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji.

Ponieważ zaskarżona interpretacja nie zawiera uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Skarżącego oraz stanowiska Organu interpretacyjnego, Sąd nie może ocenić ich prawidłowości.

Ponownie rozpatrując wniosek Skarżącego o wydanie interpretacji indywidualnej Minister Finansów uwzględni przedstawioną wyżej ocenę prawną.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 16.11.2012 r. wydał interpretację indywidualną Nr IPPB1/415-442/11/13-6/S/EC stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6.05.2011 r. (data wpływu 9.05.2011 r.), po uwzględnieniu prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17.07.2012 r. (data wpływu 10.10. 2012 r.) sygn. akt III SA/Wa 2691/11, w sprawie oceny prawnej przedstawionego w nim zdarzenia przyszłego w zakresie kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży akcji w spółce komandytowo-akcyjnej powstałej z przekształcenia spółki cywilnej – jest nieprawidłowe.

W wydanej interpretacji Organ nie podzielił stanowiska Wnioskodawcy i stwierdził, iż w przypadku sprzedaży akcji w spółce komandytowo-akcyjnej powstałej z przekształcenia spółki cywilnej, kosztem uzyskania przychodów będą wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na wkłady w spółce cywilnej a nie, jak twierdzi Wnioskodawca, wartość bilansowa spółki cywilnej na określony dzień w miesiącu poprzedzającym przedłożenie wspólnikom planu przekształcenia, czyli nominalna wartość akcji w spółce komandytowo-akcyjnej.

Interpretację doręczono w dniu 21.11.2012 r.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem, Pan P. P., reprezentowany przez pełnomocnika, wniósł pismem z dnia 04.12.2012 r. (data wpływu do tut. organu 07.12.2012 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Po dokonaniu analizy zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co przedstawiono w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa zawartej w piśmie z dnia 31.12.2012 r. Nr IPPB1/415-442/11/12-8/S/EC.

Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa doręczono w dniu 07.01.2013 r.

Wnioskodawca, reprezentowany przez pełnomocnika pismem z dnia 30.01.2013 r. (data stempla pocztowego 01.02.2013 r., data wpływu 04.02.2013 r.), wniósł skargę na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16.11.2012 r. Nr IPPB1/415-442/11/12-6/S/EC.

Wyrokiem z dnia 13.11. 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 522/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Pana P. P. na interpretację Ministra Finansów z dnia 16.11.2012 r. Nr IPPB1/415-442/11/12-6/S//EC w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

Od powyższego wyroku Organ podatkowy wniósł w dniu 19.02.2012 r. skargę kasacyjną.

Wyrokiem z dnia 6.04.2016 r. sygn. akt II FSK 800/14 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie dostarczył prawomocny wyrok w sprawie z dnia 13.11..2013 r., sygn. akt III SA/Wa 522/13 (data wpływu 16.05.2016 r.).

W uzasadnieniu Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że skarga była zasadna.

Sąd wskazał, że w niniejszej sprawie obie strony sporu zgodnie twierdzą, że znajduje w niej zastosowanie art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.d.f., ale na gruncie tego przepisu prezentują zupełnie odmienne stanowisko. Skarżący twierdzi, że ponieważ przekształcenie spółki cywilnej w spółkę komandytowo-akcyjną wymaga ustalenia wartości bilansowej majątku spółki przekształcanej na określony dzień w miesiącu poprzedzającym przedłożenie wspólnikom planu przekształcenia, podstawą do ustalenia kosztów uzyskania przychodów w przypadku sprzedaży części akcji w spółce komandytowo-akcyjnej będzie wartość bilansowa majątku spółki cywilnej na określony dzień w miesiącu poprzedzającym przedłożenie wspólnikom planu przekształcenia, czyli nominalna wartość akcji spółki komandytowo-akcyjnej. Natomiast Minister Finansów uznał, że kosztem uzyskania przychodu ze zbycia akcji w spółce komandytowo-akcyjnej, otrzymanych w wyniku przekształcenia spółki cywilnej będą wydatki poniesione na wkłady w spółce cywilnej.

Obie strony sporu są zgodne co do tego, że w wyniku przekształcenia spółki cywilnej w spółkę komandytowo-akcyjną następuje jedynie zmiana formy prawnej kontynuowanej działalności gospodarczej.

W opinii Sądu, należy zauważyć, że zagadnienie to było już - w identycznym stanie faktycznym - przedmiotem rozpoznania przez Sąd. Wyrokiem z dnia 21 czerwca 2012 r. sygn. akt III SA/Wa 2692/11 (dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych http://orzeczenia.nsa.gov.pl) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną. Natomiast Sąd w składzie orzekającym w niniejszej sprawie podziela stanowisko Sądu wyrażone w powoływanym wyroku.

W ocenie Sądu, stanowisko organu jest błędne. Zdaniem Ministra Finansów przepisy o obrocie instrumentami finansowymi wskazują, że przekształcenie spółki cywilnej w spółkę komandytowo-akcyjną nie wywołuje skutków podatkowych, ponieważ zmienia się jedynie forma prawna prowadzonej działalności. W konsekwencji, zdaniem organu, zachowując sukcesję określoną w powołanych przepisach należy uznać, że kosztem uzyskania przychodu ze zbycia akcji w spółce komandytowo-akcyjnej otrzymanych w wyniku przekształcenia spółki cywilnej będą wydatki poniesione na wkłady w spółce cywilnej.

Przyznać należy rację Ministrowi Finansów, że przekształcenie spółki cywilnej w spółkę komandytowo-akcyjną nie wywołuje skutków podatkowych. Natomiast nie sposób zrozumieć, dlaczego według organu sukcesja ma tak daleko idące znaczenie, że jej konsekwencją ma być uznanie za koszt uzyskania przychodu przy zbyciu akcji, wydatków poniesionych na wkłady w spółce cywilnej.

Zdaniem Sądu dla potrzeb ustalenia kosztów uzyskania przychodu przy zbyciu akcji nie ma znaczenia owa sukcesja, którą Minister Finansów wywiódł z przepisów K.s.h. i O.p. W tym miejscu zwrócić trzeba uwagę, że w przypadku przekształcenia jednej spółki w inną spółkę prawa handlowego o sukcesji można mówić tylko na gruncie przepisów prawa podatkowego (art. 93a § 1 i § 2 O.p.), natomiast w zakresie praw i obowiązków cywilnoprawnych obowiązuje zasada kontynuacji (dodać trzeba, że zasada ta ma warunkowy charakter, ponieważ obowiązuje tylko pod warunkiem uczestnictwa wspólników w przekształceniu).

Przepis art. 553 § 1 K.s.h., z którego wynika zasada kontynuacji stanowi, że spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki spółki przekształcanej. Zapis ten należy rozumieć w ten sposób, że spółka przekształcona nie wstępuje w prawa i obowiązki, ale jest cały czas podmiotem tych praw i obowiązków. W przypadku kontynuacji nie ma poprzednika i następcy prawnego, ale istnieje ta sama spółka w zmienionej formie. Innym skutkiem zasady kontynuacji jest to, że wszelkie prawa i obowiązki wynikające z praw rzeczowych i obligacyjnych pozostają przy spółce przekształconej.

Zmiana formy następuje z chwilą wpisu spółki przekształconej do rejestru i z tym momentem spółka przekształcana przestaje istnieć (art. 552 K.s.h.). Wspólnicy spółki przekształcanej uczestniczący w przekształceniu stają się z dniem przekształcenia wspólnikami spółki przekształconej (art. 553 § 3 K.s.h.).

Przenosząc powyższe regulacje na grunt niniejszej sprawy należy zauważyć, że w momencie zbycia akcji spółki komandytowo-akcyjnej spółka cywilna nie będzie istniała, tym samym wartość wkładów jakie w niej posiadali wspólnicy pozostaje bez znaczenia (tych wkładów już nie będzie).

Z kolei przepis art. 555 K.s.h. stanowi, że do przekształcenia spółki stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące powstania spółki przekształconej, jeżeli przepisy niniejszego działu nie stanowią inaczej (w lakresie mającym znaczenie w niniejszej sprawie przepisy nie stanowią inaczej). Należy więc sięgnąć do przepisów normujących powstanie spółki komandytowo-akcyjnej. I tak, w art. 133 § 1 K.s.h. zostały wskazane dane (informacje) jakie powinno zawierać zgłoszenie spółki komandytowo-akcyjnej do sądu rejestrowego, a jedną z nich jest wysokość kapitału zakładowego, liczba i wartość nominalna akcji (pkt 3). Wartość nominalna akcji i ich liczba powinny być również wskazane w statucie spółki komandytowo-akcyjnej (art. 130 pkt 5 K.s.h.).

Zasadniczo wartość nominalna akcji stanowi liczbowe określenie będące odwzorowaniem przyjętej wartości, wynikające z sumy wniesionych do spółki wkładów. Wartości wkładów odpowiadać powinien kapitał zakładowy, który dzieli się na akcje, których wartość stanowi iloraz kapitału zakładowego i liczby akcji. Wartość nominalna nie musi być i najczęściej niej jest wartością rzeczywistą akcji. Właściwie tylko w idealnej sytuacji, najczęściej przy tworzeniu spółki, gdy wartość wkładów idealnie odpowiada kapitałowi zakładowemu, a więc nie ma miejsca przeszacowanie lub niedoszacowanie wkładów (przede .wszystkim aportów), wartość nominalna i rzeczywista są tożsame (Andrzej Kidyba, Komentarz do art. 308 kodeksu spółek handlowych, LEX).

Wskazać przy tym trzeba, że od wartości nominalnej akcji należy odróżnić wartość rynkową pi bilansową. Wartości te mogą być wyższe lub niższe od wartości nominalnej. Zależy to przede wszystkim od wartości majątku spółki. W przypadku wartości rynkowej decydują nabywcy. Natomiast przy wartości bilansowej decyduje stosunek wartości majątku do liczby akcji. Wartość emisyjna może odpowiadać wartości nominalnej, a gdy ją przewyższa, powstaje tzw. agio.

Przechodząc do regulacji prawa podatkowego, stwierdzić należy, że kwestie związane z zaliczeniem wydatków na objęcie lub nabycie akcji normuje art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f., który stanowi, iż nie uważa się za koszty uzyskania przychodu wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych udziałów (akcji), wkładów oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych, albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 3e.

Z przytoczonego przepisu wynika, w zakresie mającym znaczenie w niniejszej sprawie, że wydatki na papiery wartościowe (tu: akcje) inne niż udziały lub wkłady w spółdzielni, udziały (akcje) w spółce mającej osobowość prawną, stanowią koszty uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia tych papierów wartościowych.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia „wydatki na objęcie lub nabycie papierów wartościowych". Nie wymienił również, chociażby przykładowo, wydatków, które mogą być zaliczone do tej kategorii kosztów. W orzecznictwie przyjmuje się, że przez wydatki na nabycie udziałów (akcji), innych papierów wartościowych, o jakich mowa w art. 23 ust. 1 pkt 38 u.p.d.o.f., należy rozumieć dokonane przez podatnika wydatki bezpośrednio związane z nabyciem udziałów (akcji), innych papierów wartościowych, w szczególności zaś cenę nabycia, opłaty notarialne, prowizje biura maklerskiego, itp. (np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 października 2010 r. III SA/Wa 2329/09, LEX nr 757570).

Organ ponownie rozpoznający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej powinien wziąć pod uwagę powyższe kryterium oraz wcześniejszy wywód Sądu. Jak już powiedziano, organ stanowisko swoje oparł na błędnym założeniu, iż w przypadku sprzedaży akcji w spółce komandytowo-akcyjnej, kosztem uzyskania przychodów będą wydatki poniesione przez Skarżącego na wkłady w spółce cywilnej.

Sąd w ramach kontroli wykazał prawem oraz wskazał jakie kryteria należy wziąć pod uwagę przy ponownym rozpatrywaniu sprawy. Sąd postąpił więc: zgodnie z dyspozycją art. 1 § 2 p.u.s.a. Dalsza wypowiedź Sądu jest niemożliwa, gdyż oznaczałaby ona, iż interpretację indywidualną wydał Sąd a nie Minister Finansów.

Jak słusznie zauważył Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 22 października 2010 r. sygn. akt II FSK 1067/09 (dostępny w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych http://orzeczenia.nsa.gov.pl) sąd administracyjny nie może kontrolować tego, czego w zaskarżonym akcie nie ma, ani też uzupełniać dostrzeżone braki tych aktów. Prowadziłoby to do niedopuszczalnego wkraczania w sferę „administrowania” zastrzeżoną do wyłącznej kompetencji organów administracyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13.11.2013 r. sygn. akt III SA/Wa 522/13 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży akcji w spółce komandytowo-akcyjnej powstałej z przekształcenia spółki cywilnej - jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin