Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-517/16-2/IGo
z 11 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2016 r. (data wpływu 1 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności polegającej na uruchomieniu platformy elektronicznej, która będzie udostępniała infrastrukturę technologiczną służącą do tworzenia stosunków cywilnoprawnych pomiędzy różnymi podmiotami - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 lipca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności polegającej na uruchomieniu platformy elektronicznej, która będzie udostępniała infrastrukturę technologiczną służącą do tworzenia stosunków cywilnoprawnych pomiędzy różnymi podmiotami.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

1. Wnioskodawca jest spółką akcyjną, mającą siedzibę prowadzenia działalności gospodarczej do celów VAT w Polsce, czynnym podatnikiem VAT.
   
2. Wnioskodawca planuje uruchomienie platformy elektronicznej.
   
3. Platforma elektroniczna będzie udostępniała infrastrukturę technologiczną służącą do tworzenia stosunków cywilnoprawnych pomiędzy różnymi podmiotami, tj. spółkami handlowymi, osobami fizycznymi, funduszami inwestycyjnymi z jednej strony („Potencjalni Wierzyciele”) i przedsiębiorcami działającymi jako osoby fizyczne prowadzące samodzielną działalność gospodarczą lub pod postacią spółek prawa handlowego („Drobni przedsiębiorcy”) (łącznie zwani: „Partnerami”).
   
4. Wnioskodawca będzie pełnił funkcję techniczną i administracyjną, polegającą na koordynowaniu tych stosunków zobowiązaniowych w celu zapewnienia elektronicznego wsparcia obsługi i usprawnienia działań mających na celu tworzenie stosunków cywilnoprawnych (w tym umów pożyczek) pomiędzy Partnerami oraz ich prawidłowe wykonanie.
   
5. W ramach pełnienia funkcji koordynatora tych stosunków zobowiązaniowych Spółka będzie świadczyć na rzecz Drobnych przedsiębiorców kompleksową usługę, na którą składa się szereg czynności.
   
6. Zautomatyzowane, techniczne czynności realizowane przez Spółkę w ramach pełnienia przez Spółkę funkcji koordynatora stosunków zobowiązaniowych, wykonywane za pomocą udostępnionej przez platformę elektroniczną infrastruktury technologicznej obejmą w szczególności:
   1. weryfikację tożsamości Partnerów,
      
   2. znalezienie Potencjalnego Wierzyciela gotowego udzielić pożyczki na rzecz Drobnego przedsiębiorcy o określonym profilu ryzyka,
      
   3. dokonanie importu danych elektronicznych z zewnętrznych wobec platformy systemów informatycznych, które będą określały poziomy sprzedaży Drobnego przedsiębiorcy, opinii na temat Drobnego przedsiębiorcy wśród jego klientów (usługa świadczona na rzecz Drobnych przedsiębiorców),
      
   4. przedstawienie Drobnemu przedsiębiorcy możliwości otrzymania finansowania najbardziej odpowiadającego jego potrzebom, weryfikacja wiarygodności finansowej, w tym ustalenie skłonności Drobnych przedsiębiorców do terminowego regulowania zobowiązań,
      
   5. automatyczne generowanie wniosku o udzielenie finansowania oraz treści zawieranych pomiędzy Partnerami umów pożyczek,
      - łącznie zwane „Czynnościami”.
7. Czynności będą świadczone przede wszystkim przy wykorzystaniu wiedzy oraz rozbudowanych narzędzi informatycznych, które będzie udostępniała platforma elektroniczna Spółki.
   
8. Jest możliwe, że Spółka jako pełnomocnik Potencjalnych Wierzycieli będzie zawierać w ich imieniu oraz na ich rzecz umowy pożyczek z Drobnymi przedsiębiorcami.
   
9. Ponadto, Spółka będzie pełnić funkcję administratora środków finansowych, polegającą na rozdysponowywaniu kwot finansowania i obsługi finansowania na rzecz poszczególnych Drobnych przedsiębiorców - w tym zakresie usługa będzie świadczona na rzecz Potencjalnych Wierzycieli.
   
10. Wynagrodzenie za wszystkie Czynności na rzecz Drobnych przedsiębiorców jest określane łącznie, bez podziału na odpłatność za poszczególne części składowe. Spółce, z tytułu wykonywania Czynności, będzie przysługiwać wynagrodzenie od Drobnych przedsiębiorców pod warunkiem zawarcia pomiędzy Partnerami umowy.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, Czynności wykonywane przez Spółkę będą podlegały opodatkowaniu na podstawie art. 41 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT według stawki podstawowej VAT, tj. 23%?

Zdaniem wnioskodawcy, w świetle przedstawionych okoliczności zdarzenia przyszłego, Czynności wykonywane przez Spółkę będą podlegały opodatkowaniu VAT na podstawie art. 41 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT według stawki podstawowej VAT, tj. 23%.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Zgodnie z przepisami ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 23% (art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1).

Ustawa o VAT przewiduje również obniżoną stawkę VAT m.in. na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, jak również zwolnienie od opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki, zastosowanie stawki VAT w wysokości innej niż 23% bądź zastosowanie zwolnienia od opodatkowania VAT możliwe jest tylko i wyłącznie w sytuacji, gdy ustawa bądź rozporządzenie do ustawy wyraźnie dopuszczają taką możliwość odnośnie danego rodzaju usług.

Należy podkreślić, że zwolnienia od opodatkowania VAT mają charakter wyjątkowy i powinny być stosowane wyłącznie do świadczenia usług wskazanych wprost przez ustawodawcę.

W ocenie Spółki, przedstawione we wniosku Czynności nie stanowią żadnych usług wymienionych w przepisach regulujących opodatkowanie VAT, do których zastosowanie mogłaby znaleźć obniżona stawka VAT bądź zwolnienie od opodatkowania VAT.

Wprawdzie usługi świadczone przez Spółkę mogą prowadzić do zawarcia pomiędzy Partnerami umów pożyczek, jednakże czynności realizowane przez Spółkę ograniczają się do technicznego oraz administracyjnego wsparcia całego procesu, a Spółka nie pełni roli podobnej do instytucji finansowych.

W związku z powyższym, w ocenie Spółki, nie można zakwalifikować usług świadczonych przez Spółkę do jakiejkolwiek z usług, które podlegają zwolnieniu na gruncie przepisów ustawy o VAT.

Powyższe wnioski znajdują potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który m.in. w wyroku w sprawie C-350/10 Nordea Pankki Suomi Oyj oceniał z perspektywy art. 13 część B lit. d) pkt 3 i 5 VI Dyrektywy dotyczącego zwolnienia z opodatkowania VAT tzw. usług finansowych (jego odpowiednikiem jest art. 135 ust. 1 lit. d) i f) Dyrektywy 2006/112/WE Rady), czy do usługi SWIFT (ang. Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunication) będzie mogło mieć zastosowanie zwolnienie określone w tych przepisach.

SWIFT prowadzi ogólnoświatową usługę elektronicznego przesyłania wiadomości na rzecz instytucji, która umożliwia ponad dziewięciu tysiącom banków, instytucji finansowych i instytucji zarządzających papierami wartościowymi, a także innych będących jej klientami spółek przesyłanie między sobą komunikatów finansowych w ujednoliconym standardzie przy pomocy opracowanego przez nią samą oprogramowania i należącej do niej zabezpieczonej międzynarodowej sieci wymiany danych. Trybunał zwrócił uwagę w swoich rozważaniach, że należy rozróżnić od usług finansowych zwolnionych z VAT towarzyszące im często świadczenia o charakterze fizycznym lub technicznym i stwierdził, że „w związku z tym, skoro usługi swift są usługami elektronicznego przesyłania wiadomości, których wyłącznym przedmiotem jest przekazywanie danych, nie spełniają one jako takie żadnej z funkcji którejkolwiek z transakcji finansowych, o których mowa w art. 13 cześć B lit. d) pkt 3 i 5 szóstej dyrektywy, tj. nie skutkują przeniesieniem środków lub papierów wartościowych i nie posiadają zatem ich cech. W rezultacie TSUE orzekł, że usługi SWIFT nie podlegają zwolnieniu z VAT.

Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w praktyce organów podatkowych. W interpretacji indywidualnej z 29 stycznia 2015 r., znak: IPPP3/443-1091/14-2/ISz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie rozstrzygając kwestie usług technicznych związanych z kartami płatniczymi uznał, że „Są to czynności czysto techniczne, informatyczne oraz administracyjne polegające na udostępnianiu platformy płatniczej (narzędzia informatycznego), udostępnieniu i generowaniu różnego rodzaju raportów z globalnego systemu do rozliczeń kart płatniczych GCMS (GCMS Report), dostępu do serwisu „Member Information Online”, jak również do polityk i procedur dotyczących np. zarządzania system autoryzacji oraz dostępu do narzędzi (w zakresie odpowiednich procedur i informacji), dostępu do serwisu umożliwiającego uczestnikom systemu procesowanie reklamacji realizowanych transakcji, call center. Również możliwość umieszczania w specjalnym biuletynie numerów kart płatniczych i numerów BIN wskazanych przez Bank jako zastrzeżone - biuletyn jest przesyłany drogą elektroniczną do uczestników systemu Visa, możliwość natychmiastowego zgłaszania zagubionych bądź skradzionych kart płatniczych w każdym miejscu na świecie, dostęp do serwisu internetowego umożliwiającego dostarczanie członkom Visa informacji na temat produktów, usług i systemów Visa, pozyskiwania faktur oraz możliwość uczestnictwa w szkoleniach udostępnianych elektronicznie (e-szkolenia) lub w formie tradycyjnej, przyjmują charakter administracyjny transakcji płatniczej, nie będąc jednocześnie w sensie stricte tą transakcją. [...] Zatem, rozliczane przez Wnioskodawcę w ramach importu usług, nabywane ww. czynności (opisane w pkt c-e wniosku) nie korzystają/nie będą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, jak również nie korzystają/nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 13 ustawy w związku z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy. Tym samym import przedmiotowych usług powinien być opodatkowany podstawową stawką podatku, w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w powiązaniu z art. 146a pkt 1 ustawy”.

Ponadto, Spółka pragnie podkreślić, że zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem TSUE, zwolnienia zawarte w art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (będące podstawą dla zwolnień przewidzianych w ustawie o VAT) stanowią autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego i mają na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Oznacza to, że zakres przedmiotowy tych zwolnień powinien być taki sam we wszystkich państwach członkowskich. Zatem przy jego definiowaniu nie jest zasadne odwoływanie się wyłącznie do ustawodawstwa krajowego, ponieważ takie działania mogłyby prowadzić do rozbieżności w stosowaniu zwolnień w poszczególnych państwach UE. Trybunał wskazuje również, że pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Wobec powyższego, zdaniem Spółki, ustawodawca w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT nie wymienił w katalogu zwolnień Czynności wykonywanych przez Spółkę na rzecz Drobnych Przedsiębiorców.

Czynności wykonywane przez Spółkę mają bowiem charakter techniczny, obejmujący obsługę informatyczną oraz administracyjną procesów realizowanych poprzez platformę elektroniczną. Usługi świadczone są na rzecz Partnerów tworzących między sobą stosunki cywilnoprawne (w tym zawierających umowy pożyczek), jednak Czynności same w sobie nie mogą zostać zaliczone do usług, o których mowa w art. 43 ustawy o VAT.

Podsumowując, zdaniem Spółki, mając na uwadze charakter świadczonych przez Spółkę Czynności, ani art. 41 ust. 2 i ust. 2a, ani art. 43 ustawy o VAT nie przewidują możliwości stosowania do nich obniżonej stawki VAT albo zwolnienia od opodatkowania VAT.

W konsekwencji, w ocenie Spółki do świadczenia Czynności przez Spółkę na rzecz Drobnych Przedsiębiorców powinna mieć zastosowanie stawka 23% VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.