Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB6/4510-293/16-2/AZ
z 6 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2016 r. (data wpływu 23 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu podatkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, składa więc wymagane przepisami podatkowymi deklaracje na podatek od towarów i usług, tj. miesięczne deklaracje VAT-7. Wnioskodawca podlega także nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka posiada na terytorium kraju stałą siedzibę swojej działalności gospodarczej, a przedmiotem prowadzonej przez nią działalności obok działalności w zakresie architektury i specjalistycznego projektowania, jest między innymi wykonywanie pozostałych robót budowlanych wykończeniowych oraz wykonywanie pozostałych instalacji budowlanych.

Wnioskodawca, w ramach działań promocyjno-marketingowych planuje zawrzeć umowę o współpracę (dalej: „Umowa”) ze spółką (dalej: „Deweloper” lub „Strona”) działającą na podstawie umów deweloperskich, a zajmującą się w ramach prowadzonej działalności gospodarczej budową, a następnie przeniesieniem praw własności lokali mieszkaniowych (dalej: „Lokal”), na ich nabywcę (dalej: „Klient”) na podstawie umowy przedwstępnej ustanowienia odrębnej własności Lokalu lub obejmującej go umowy deweloperskiej (dalej: „Umowa Deweloperska”). Ponadto powierzchnia użytkowania Lokali nie przekroczy 150 m².

Przedmiotem Umowy będzie określenie zasad współpracy pomiędzy Deweloperem i Spółką w zakresie przygotowania i przeprowadzenia promocji inwestycji Dewelopera i oferty zakładającej sprzedaż Klientom przez Stronę kuponów (dalej: „Kupon”), która będzie powiązana z nabyciem przez Klientów określonych Lokali od Strony. Kupon będzie miał formę papierową. Kupony będą posiadać określony termin realizacji, a ich wartość zostanie wyrażona w polskiej walucie PLN. Przy czym wartość każdego Kuponu będzie określana indywidualnie dla każdego sprzedanego przez Dewelopera Lokalu, zgodnie z obowiązującymi regulaminami promocji, których treść pozostaje bez wpływu na poruszane we wniosku o interpretację kwestie podatkowe.

Poza powyżej wymienionymi elementami Kupon będzie zawierał również:

• informację o podstawie wydania Kuponu (numer Umowy Deweloperskie),
  
• imię i nazwisko Klienta adres inwestycji i numer Lokalu,
  
• metraż Lokalu,
  
• datę wydania Kuponu datę ważności Kuponu,
  
• informację „Kupon obowiązuje na usługi firmy D. sp. z o.o. Zasady przyznania oraz realizacji Kupon określa Regulamin z dnia ....”.
  
  
  

Ponadto jeden Klient, w związku z nabyciem jednego Lokalu, będzie uprawniony do zakupu jednego Kuponu, a uprawnienia do zakupu lub wykorzystania Kuponu nie będzie można przenieść na inną osobę.

Prócz tego, odstąpienie Klienta lub Dewelopera od Umowy Deweloperskiej spowoduje utratę ważności Kuponu i brak możliwości jego wykorzystania.

Kupon będzie uprawniać Klientów do korzystania z usług Spółki, w okresie trwania promocji, polegających na wykańczaniu uprzednio nabytych przez nich od Dewelopera Lokali w trzech różnych pakietach: Standard, Premium oraz VIP. Każdy z pakietów obejmie:

1. dostawę materiałów, których standard jest uzależniony od wybranego przez Klienta pakietu. Materiały, które będą przedmiotem dostawy to między innymi:
   1. wykończenie holu:
      • farby do ścian i sufitów,
        
      • płytki ceramiczne,
   2. pokój dzienny, sypialnie, garderoba:
      • drzwi wewnętrzne,
        
      • farby do ścian i sufitów,
        
      • panele podłogowe,
   3. kuchnia:
      • drzwi wewnętrzne,
        
      • płytki ceramiczne,
        
      • farby do ścian i sufitów,
   4. łazienka:
      • drzwi wewnętrzne,
        
      • płytki ceramiczne,
        
      • farby do ścian i sufitów,
        
      • ceramika łazienkowa (umywalka, miska ustępowa, wanna),
        
      • armatura łazienkowa (bateria umywalkowa, wannowa),
2. prace wykończeniowe, których zakres jest uzależniony od wybranego przez Klienta pakietu:
   1. wykończenie holu:
      • malowanie ścian i sufitów,
        
      • położenie płytek ceramicznych,
   2. pokój dzienny, sypialnie, garderoba:
      • wstawienie drzwi wewnętrznych,
        
      • malowanie ścian i sufitów,
        
      • położenie paneli podłogowych,
   3. kuchnia:
      • wstawienie drzwi wewnętrznych,
        
      • malowanie ścian i sufitów,
        
      • położenie płytek ceramicznych,
   4. łazienka:
      • wstawienie drzwi wewnętrznych,
        
      • malowanie ścian i sufitów,
        
      • położenie płytek ceramicznych,
        
      • montaż ceramiki łazienkowej (umywalka, miska ustępowa, wanna),
        
      • montaż armatury łazienkowej (bateria umywalkowa, wannowa),
3. pozostałe usługi o jednakowym zakresie dla każdego z pakietów, w których zakres wejdzie:
   1. odbiór techniczny mieszkania od Dewelopera w imieniu Klienta,
      
   2. przygotowanie projektu (wizualizacji) wykończenia Lokalu (aranżacja wnętrza):
      • wizualizacja 3D części sanitarnych mieszkania/domu (łazienki, wc - do 3 projektów dla każdego pomieszczenia),
        
      • koncepcja projektowa w 2-3 wariantach,
        
      • rozmieszczenie ścian działowych,
        
      • szczegółowy plan funkcjonalny,
        
      • rozmieszczenie mebli i armatury,
        
      • projekt instalacji elektrycznej,
        
      • projekt instalacji hydraulicznej,
        
      • projekt podłóg wraz z doborem materiałów,
        
      • projekt ścian wraz z doborem kolorystyki,
        
      • projekt sufitów podwieszanych wraz z rozmieszczeniem punktów świetlnych,
        
      • projekt koncepcyjny zabudowy kuchennej,
        
      • projekt zabudowy płytami karton-gips,
        
      • projekt łazienki z doborem materiałów,
        
      • dobór drzwi i klamek,
        
      • wykaz wszystkich materiałów zaproponowanych przez Wykonawcę do realizacji projektu,
        
      • do 6 spotkań z projektantem wnętrz,
   3. transport wybranych przez Klienta materiałów,
      
   4. nadzór na robotami wykończeniowymi,
      
   5. sprzątanie Lokalu po zakończeniu robót wykończeniowych,
      
   6. sporządzenie dokumentacji technicznej Lokalu.
   
   
   

Podsumowując, powyższe różnice między pakietami będą dotyczyć rodzaju i standardu użytych materiałów wykończeniowych, które zostaną wyspecyfikowane w załącznikach do Umowy. Powyższa Umowa będzie zobowiązywać Wnioskodawcę do przyjęcia Kuponów, stanowiących substytut środka płatniczego, za oferowane Klientom usługi.

Dodatkowo Spółka pragnie podkreślić, że kompleksowe usługi wykończenia Lokali będą świadczone w ramach przebudowy w obrębie brył budynków.

Transakcja dotycząca Kuponów będzie miała następujący przebieg.

Kupon w pierwszej kolejności będzie odsprzedawany przez Wnioskodawcę na rzecz Dewelopera po cenie, która będzie równa wartości nominalnej Kuponu. Zapłata z tytułu wskazanej transakcji zostanie dokonana przelewem na konto Wnioskodawcy.

Następnie Kupon będzie sprzedawany Klientowi przez Dewelopera po cenie promocyjnej w dniu zawarcia Umowy Deweloperskiej. Każda z transakcji sprzedaży Kuponu będzie zaraportowana na Wnioskodawcy przez Dewelopera drogą elektroniczną w ciągu kilku dni roboczych oraz będzie zawierać między innymi następujące informacje: dane osobowe Klienta, skan Kuponu.

Każdy z Kuponów posiadanych przez Klienta będzie realizowany przez Spółkę w terminie jego ważności, na podstawie okazanego Wnioskodawcy oryginału Kuponu, po podpisaniu przez Spółkę i Klienta umowy, której przedmiotem będzie wykończenie Lokalu Klienta wraz z dostawą materiałów. W przypadku, gdy kwota usług objętych umową pomiędzy Spółką i Klientem przekroczy wartość Kuponu, pozostała kwota ponad kwotę wynikającą z Kuponu zostanie uiszczona dodatkowo przez Klienta. Kwota ponad kwotę wynikającą z Kuponu, zostanie uregulowana przez Klienta w całości za pośrednictwem banku na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Natomiast, gdy kwota usług objętych umową pomiędzy Wnioskodawcą i Klientem będzie niższa niż wartość Kuponu, różnica nie będzie podlegała zwrotowi Klientowi w żadnej formie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Spółka będzie miała prawo do zastosowania obniżonej stawki VAT 8% na dostawę materiałów i usługi wykonywane przez Spółkę w ramach zawartej z Klientem umowy w Lokalu?
   
2. Kiedy, w przypadku, gdy umowa zawarta z Klientem będzie opiewała na mniejszą wartość niż wartość Kuponu, różnica wygeneruje powstanie przychodu po stronie Spółki na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych?
   
3. Czy Wnioskodawca będzie obowiązany do dokumentowania świadczenia usług, w opisanym stanie faktycznym, przy pomocy kasy rejestrującej?
   
4. Czy w przypadku gdy, wartość wyświadczonej usługi przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta, będzie niższa niż wartość nominalna kuponu, podstawą opodatkowania w podatku od towarów i usług będzie wartość wykonanej usługi?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest wykładnia przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. w zakresie pytania oznaczonego nr 2. Odpowiedź na pytania nr 1, 3, 4 w zakresie podatku od towarów i usług będzie podlegała odrębnemu rozstrzygnięciu.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm., daiej: „Ustawa CIT”) moment powstania przychodu podatkowego w sytuacji, gdy umowa zawarta z Klientem opiewa na mniejszą wartość niż wartość Kuponu, a Deweloper zapłacił Wnioskodawcy całą cenę za sprzedany przez Spółkę Kupon, powstanie w momencie realizacji usługi wybranej przez Klienta, nie później jednak niż dzień wystawienia faktury na rzecz Klienta.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 4, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Ponadto stosownie do art. 12 ust. 3a Ustawy CIT, za datę powstania przychodu uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności.

Natomiast stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 1 Ustawy CIT, do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.

Kupon nie jest rzeczą ani prawem majątkowym, nie mieści się także w pojęciu „usługa”, lecz stanowi rodzaj znaku legitymacyjnego. Przyjęcie Kuponu przez Spółkę nie powinno być zatem utożsamiane z wyświadczeniem usługi przez Spółkę.

Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy otrzymanie Kuponu od Klienta należy traktować, jako pobraną wpłatę na poczet późniejszego wykonania usługi. Jednak, tego rodzaju przysporzenia są wyłączone z przychodów na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 Ustawa CIT. W efekcie w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym przychód powstanie dopiero w momencie realizacji usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury na rzecz Klienta.

Jak przedstawiono w opisie stanu faktycznego, Kupon będzie jednorazowego użytku. Dlatego też, gdy przy zakupach z wykorzystaniem Kuponu jego wartość nie zostanie wykorzystana w całości, różnica nie będzie podlegała zwrotowi Klientowi w żadnej formie, a Kupon automatycznie zostanie uznany za wykorzystany i zamknięty. W związku z powyższym użycie Kuponu jest równoznaczne z dokonaniem zapłaty przez Klienta za wybraną przez niego usługę. Jednocześnie, jeżeli nabyta usługa będzie miała niższą wartość niż Kupon, różnica, która powstanie, powinna zostać uznana za przychód Spółki zgodnie z Ustawą CIT. Wnioskodawca, zgodnie z art. 12 ust. 3a Ustawy CIT, będzie zobowiązany do wykazania przychodu w momencie realizacji usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury.

Reasumując, w przypadku, gdy umowa zawarta z Klientem będzie opiewała na mniejszą wartość niż wartość Kuponu, powstanie różnicy wygeneruje przychód po stronie Spółki na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych. Przychód powstanie w dacie wykonania usługi przez Wnioskodawcę, nie później jednak niż dzień wystawienia faktury, a Spółka wykaże ostatecznie ten przychód w wartości, na jaką opiewał Kupon, a nie wartości wyświadczonej na rzecz Klienta usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.) nie zawierają definicji przychodu. W odniesieniu do przychodów ustawodawca zastosował technikę ustawodawczą polegającą na wymienieniu przykładowych kategorii pożytków, których otrzymanie implikuje powstanie przychodu podatkowego (art. 12 ust. 1 pkt 1-10 ww. ustawy) pozostawiając katalog przysporzeń kreujących powstanie przychodu w rozumieniu ustawy otwartym. Jednocześnie prawodawca ustanowił w art. 12 ust. 4 powołanej ustawy zamknięty katalog kategorii przychodów wyłączonych z opodatkowania. A contrario wszystkie inne przysporzenia majątkowe (zwiększające aktywa lub zmniejszające pasywa spółki) niż wymienione w art. 12 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy uznać za przychód skutkujący powstaniem obowiązku podatkowego.

Zgodnie bowiem z przepisem art. 12 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 13 i 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Na mocy ust. 3 powołanego artykułu, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 cytowanej ustawy do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

W konsekwencji za przychód należy uznać każde przysporzenie majątkowe o charakterze trwałym, definitywnym, bezzwrotnym. Przy czym w przypadku przychodów uzyskiwanych ramach prowadzonej działalności gospodarczej już sam fakt, że przychód staje się należny powoduje powstanie obowiązku podatkowego.

Również zgodnie z utartym poglądem doktryny i judykatury, przychodem podatkowym jest trwałe zwiększenie majątku podatnika, które może wyrażać się w zwiększeniu jego aktywów lub zmniejszeniu jego pasywów (w kategoriach bilansowych). O tym więc, czy w wyniku takich czynności po stronie Spółki powstanie obowiązek rozpoznania przychodu podatkowego, czy taki obowiązek nie powstanie rozstrzyga kwestia trwałego zwiększenia majątku Spółki lub też jej brak.

Natomiast moment zaliczenia uzyskanych przychodów określają przepisy art. 12 ust. 3a i nast. ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W myśl art. 12 ust. 3a ww. ustawy za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3g oraz 3j-3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Przepis ten wprowadza ogólną zasadę decydującą o dacie powstania przychodu. Powstanie przychodu następuje w dniu zaistnienia ww. zdarzeń, a jeżeli wystąpią one po dniu wystawienia faktury, czy po dniu dokonania zapłaty należności, o momencie powstania przychodu decydują te dni, a nie fakt zaistnienia konkretnego zdarzenia.

Postanowienia wyżej powołanych przepisów nie mają jednak zastosowania w sytuacjach, o których mowa w art. 12 ust. 3c ustawy. W myśl powyższego przepisu, w sytuacji gdy strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Natomiast art. 12 ust. 3e ww. stanowi, że w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c i 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

W celu określenia momentu powstania przychodu w opisanym zdarzeniu przyszłym należy rozstrzygnąć, który z wymienionych przepisów znajdzie zastosowanie odnośnie do przedstawionej w nim sytuacji.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca, w ramach działań promocyjno-marketingowych planuje zawrzeć umowę o współpracę z Deweloperem. Przedmiotem Umowy będzie określenie zasad współpracy pomiędzy Deweloperem i Spółką w zakresie przygotowania i przeprowadzenia promocji inwestycji Dewelopera i oferty zakładającej sprzedaż Klientom przez Stronę kuponów, która będzie powiązana z nabyciem przez Klientów określonych Lokali od Strony. Kupon będzie miał formę papierową. Kupony będą posiadać określony termin realizacji, a ich wartość zostanie wyrażona w polskiej walucie PLN. Kupon będzie uprawniać Klientów do korzystania z usług Spółki, w okresie trwania promocji, polegających na wykańczaniu uprzednio nabytych przez nich od Dewelopera Lokali w trzech różnych pakietach: Standard, Premium oraz VIP.

Kwestią wymagającą odpowiedzi jest ustalenie, kiedy, w przypadku, gdy umowa zawarta z Klientem będzie opiewała na mniejszą wartość niż wartość kuponu, różnica wygeneruje powstanie przychodu po stronie Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy momentem powstania przychodu podatkowego w sytuacji, gdy umowa zawarta z Klientem opiewa na mniejszą wartość niż wartość kuponu, a Deweloper zapłacił Wnioskodawcy całą cenę za sprzedany przez Spółkę kupon, jest moment realizacji usługi wybranej przez Klienta, nie później jednak niż dzień wystawienia faktury na rzecz Klienta.

Po dokonaniu analizy treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, należy stwierdzić, że organ podziela stanowisko Wnioskodawcy. Zdaniem organu kupon nie jest rzeczą, ani prawem majątkowym, nie mieści się też w pojęciu usługa.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego www.sjp.pl kupon jest dokumentem uprawniającym do otrzymania towarów, pieniędzy lub usługi (odpowiednik talon, bon). Jednocześnie kupon stanowi rodzaj znaku legitymacyjnego.

Znaki legitymacyjne stosownie do regulacji zawartych w ustawy z dnia 23 kwietnia 1963 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380 z późn. zm.) są niepieniężnymi środkami (dowodami cywilnoprawnymi) emitowanymi przez podmioty będące jednocześnie akceptantami, bądź na zlecenie tzw. płatnika (podmiotu zamawiającego znaki), uprawniającymi użytkowników tych znaków (beneficjentów) do otrzymania określonego świadczenia (dobra lub usługi). Najczęściej występują w postaci bonów towarowych, talonów, kuponów, różnego rodzaju biletów (lotniczych, kolejowych, autobusowych, tramwajowych, na metro, do kina, do teatru, na koncert), przepustek, karnetów, kwitów bagażowych, żetonów garderobianych (szatniarskich) itp.

Regulacja zawarta w Kodeksie cywilnym zakłada z jednej strony jurydyczną odrębność papierów wartościowych i znaków legitymacyjnych, z drugiej zaś pokrewieństwo tych instytucji, które uzasadnia odpowiednie stosowanie przepisów o papierach wartościowych do znaków legitymacyjnych.

Zasadnicza różnica między znakami legitymacyjnymi i papierami wartościowymi polega na tym, że odmiennie niż w przypadku papierów wartościowych między znakiem legitymacyjnym a stwierdzonym w nim prawem nie zachodzi szczególna relacja polegająca na tym, że posiadanie dokumentu jest zawsze wystarczającą przesłanką istnienia i wykonywania prawa. Znak legitymacyjny nie inkorporuje stwierdzonego w nim prawa i w związku z tym w obrocie dokument ten zawsze podąża za uprawnieniem jedynie jako środek dowodowy. Znaki legitymacyjne od strony prawnej są jedynie poświadczeniem przysługującego posiadaczowi określonego uprawnienia (najczęściej jest to prawo do uzyskania pewnego świadczenia). Nie są zaś instrumentem, który by to uprawnienie nadawał, jak ma to miejsce w przypadku akcji, czeków, obligacji itp.

Zatem kupon jest dokumentem, który poświadcza przysługujące jego posiadaczowi uprawnienia, np. do otrzymania w oznaczonym terminie pewnego świadczenia czy też korzystania z usług polegających na wykańczaniu lokali.

Należy zatem uznać, że czynność sprzedaży kuponu dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz Dewelopera, w cenie równej wartości nominalnej kuponu, nie jest wydaniem towaru ani świadczeniem usługi. Tym samym w dacie wydania kuponu nie powstanie po stronie Wnioskodawcy przychód podatkowy. Przychód podatkowy zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, powinien być rozpoznany w momencie wyświadczenie usługi przez Spółkę.

Skoro przychód podatkowy powinien być rozpoznany w momencie realizacji usługi, to otrzymaną zapłatę za kupon należy potraktować jako zaliczkę na poczet późniejszej realizacji usługi. Tego rodzaju przysporzenia są wyłączone z przychodów na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w myśl którego do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych (…).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, kupon będzie jednorazowego użytku. Ponadto jeden Klient, w związku z nabyciem jednego lokalu, będzie uprawniony do zakupu jednego kuponu, a uprawnienia do zakupu lub wykorzystania kuponu nie będzie można przenieść na inną osobę. W przypadku, gdy kwota usług objętych umową pomiędzy Spółką i Klientem przekroczy wartość kuponu, pozostała kwota ponad kwotę wynikającą z Kuponu zostanie uiszczona dodatkowo przez Klienta. Natomiast, gdy kwota usług objętych umową pomiędzy Wnioskodawcą i Klientem będzie niższa niż wartość Kuponu, różnica nie będzie podlegała zwrotowi Klientowi w żadnej formie. W związku z powyższym użycie Kuponu jest równoznaczne z dokonaniem zapłaty przez Klienta za wybraną przez niego usługę. Jednocześnie, jeżeli nabyta usługa będzie miała niższą wartość niż Kupon, różnica, która powstanie, powinna zostać uznana za przychód Spółki zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych.

Podsumowując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe i powołane przepisy, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie Spółka słusznie zauważyła, że w przypadku, gdy umowa zawarta z Klientem będzie opiewała na mniejszą wartość niż wartość Kuponu, powstanie różnicy wygeneruje przychód po stronie Spółki na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych. Przychód powstanie w dacie wykonania usługi przez Wnioskodawcę, nie później jednak niż dzień wystawienia faktury, a Spółka wykaże ostatecznie ten przychód w wartości, na jaką opiewał Kupon, a nie wartości wyświadczonej na rzecz Klienta usługi.

W tych okolicznościach stanowisko Wnioskodawcy co do postawionego pytania nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.