Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-342/16-2/BH
z 1 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 29 kwietna 2016 r. (data wpływu 2 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z otrzymanej przez Wnioskodawcę faktury - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 maja 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT z otrzymanej przez Wnioskodawcę faktury.

We wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadził negocjacje ze spółką V. Sp. z o.o. sp.k. (dalej: „Sprzedający”) w sprawie nabycia nieruchomości gruntowej, obejmującej działkę nr ewidencyjny 444/31, obszar 1.939 m². Wraz z przeniesieniem własności, Sprzedający oraz powiązana z nim spółka P. Sp. z o.o. sp.k., pełniąca rolę inwestora (dalej: „Inwestor”) miały wyrazić zgodę na przeniesienie na Wnioskodawcę szeregu decyzji administracyjnych uzyskanych w celu realizacji na nieruchomości inwestycji polegającej na budowie wielorodzinnego budynku mieszkalnego. Dla Wnioskodawcy transakcja ta miała cel gospodarczy tylko pod warunkiem nabycia nieruchomości wraz ze zgodą Sprzedającego i Inwestora na przeniesienie decyzji administracyjnych.

Wśród wydanych decyzji administracyjnych znajdywały się również:

1. ostateczna z dniem 28 marca 2016 r. decyzja z dnia 14 marca 2016 r., wydana z upoważnienia Zarządu Dzielnicy przez Zastępcę Burmistrza Dzielnicy zezwalająca na usunięcie drzew, nakazująca przesadzeń i nasadzeń zastępczych drzew oraz naliczająca opłatę za korzystanie ze środowiska w wysokości 78.725,14 zł, wydana dla Inwestora, zobowiązująca do uiszczenia w/w opłaty w ciągu 14 dni od dnia ostateczności decyzji (dalej: „decyzja nr 42/2016”), oraz
2. ostateczna z dniem 6 kwietnia 2016 r. decyzja z dnia 22 marca 2016 r. wydana z upoważnienia Zarządu Dzielnicy przez Zastępcą Burmistrza Dzielnicy zezwalająca na usunięcie drzew oraz naliczająca opłatę za korzystanie ze środowiska w wysokości 8.807,78 zł wydana dla Inwestora z rygorem natychmiastowej wykonalności, zobowiązująca do uiszczenia ww. opłaty w ciągu 14 dni od dnia ostateczności decyzji (dalej: „decyzja nr 48/2016”).
   
   

Bez usunięcia drzew z nieruchomości realizacja inwestycji nie byłaby możliwa.

Zgodnie z ww. decyzjami opłaty administracyjne powinny być uiszczone do dnia 12 kwietnia 2016 r. i do dnia 20 kwietnia 2016 r. Ze względu na rygor natychmiastowej wykonalności decyzji, Sprzedający oraz Inwestor przystąpili na początku kwietnia 2016 r. do usunięcia drzewa objętego ww. decyzją. Wycinkę drzewa objętego ta decyzją połączono z usunięciem drzew wskazanych w decyzji. Nie wykonano części decyzji 42/2016 tzn. nie wykonano przesadzeń i nasadzeń drzew.

W toku negocjacji, w pierwszej połowie kwietnia 2016 r. Sprzedający i Inwestor poinformowali Wnioskodawcę, że dokonają opłat administracyjnych z ww. decyzji i zażądali od niego podwyższenia ceny sprzedaży nieruchomości o koszty związane z ich wykonaniem. Ze względu na umowę kredytową i wysokość uzyskanego przez Wnioskodawcę kredytu przeznaczonego na zakup nieruchomości wraz z majątkowymi prawami autorskimi do dokumentacji projektowej nie było to możliwe i strony ustaliły, że zwrot kosztów decyzji administracyjnych nastąpi na podstawie odrębnie wystawionej przez Sprzedawcę faktury.

Wnioskodawca i Sprzedający uzgodnili termin zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości na dzień 13 kwietnia 2016 r.

Zapłaty opłaty administracyjnej z tytułu decyzji nr 42/2016 dokonano dnia 12 kwietnia 2016 r., w dniu jej wymagalności. W tej samej dacie, przed dniem wymagalności, dokonano również opłaty administracyjnej z tytułu decyzji nr 48/2016. Wprawdzie terminem wymagalności tej ostatniej opłaty był dzień 20 kwietnia 2016 r., ale do tego dnia nie udałoby się przenieść w trybie administracyjnym decyzji nr 48/2016 na Wnioskodawcę i roszczenie o dokonanie opłaty administracyjnej wraz z odsetkami przysługiwałoby przeciwko dotychczasowemu beneficjentowi decyzji. Z tego powodu Sprzedawca i Inwestor zdecydowali o dokonaniu zapłaty przed dniem wymagalności.

Ustalenia stron co do zwrotu kosztów częściowego wykonania decyzji 42/2016 i 48/2016 zostały potwierdzone w umowie sprzedaży i ustanowienia hipoteki sporządzonej dnia 13 kwietnia 2016 r.

Wnioskodawca zobowiązał się do zapłaty na rzecz Sprzedającego kwoty 88.725,14 zł powiększonej o VAT, tj. kwoty brutto 109.131,92 zł tytułem zwrotu kosztów poniesionych w związku z wykonaniem części obowiązków z decyzji nr 42/2016 oraz decyzji nr 48/2016. Kwota ta obejmuje opłaty za korzystanie ze środowiska wynikające z ww. decyzji to jest 78.725,14 zł i 8.807,78 zł, jak również kwotę 1.192,22 zł za wycinkę drzew. Sprzedający nieruchomość przekazał Wnioskodawcy potwierdzenia zapłaty ww. opłat administracyjnych.

Faktura z tego tytułu została wystawiona i doręczona Wnioskodawcy w dniu 14 kwietnia 2016 r. z terminem zapłaty do 20 kwietnia 2016 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przeniesienie na Wnioskodawcę kosztów uiszczenia opłat za korzystanie ze środowiska oraz kosztów poniesionych w związku z częściowym wykonaniem decyzji nr 42/2016 oraz decyzji nr 48/2016 stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem 23% stawki podatku i w konsekwencji czy wykazany przez Sprzedającego na fakturze podatek stanowi podatek naliczony podlegający odliczeniu po stronie Wnioskodawcy?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, przeniesienie na Wnioskodawcę kosztów uiszczenia opłat za korzystanie ze środowiska oraz kosztów poniesionych w związku z częściowym wykonaniem decyzji nr 42/2016 oraz decyzji nr 48/2016 stanowią w myśl ustawy o VAT czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem 23% stawki podatku. W konsekwencji, wykazany przez Sprzedającego na fakturze VAT podatek stanowi podatek naliczony podlegający odliczeniu po stronie Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy o VAT oraz w ramach działalności gospodarczej.

Jak to zostało zaprezentowane powyżej, Wnioskodawca prowadził negocjacje ze Sprzedającym celem nabycia opisanej nieruchomości i prowadzenia na niej dalszych inwestycji. Ponieważ, bez usunięcia drzew znajdujących się na nieruchomości realizacja inwestycji nie byłaby możliwa, wystąpiono o wydanie decyzji zezwalających na usunięcie drzew. Następnie, w toku prowadzonych negocjacji dotyczących sprzedaży nieruchomości, Sprzedający i Inwestor zobowiązali się na przeniesienie w trybie administracyjnym decyzji na Wnioskodawcę, a z powodu tego, że nadszedł dzień wymagalności opłaty administracyjnej z tytułu decyzji nr 42/2016 i zbliżał się dzień wymagalności z decyzji nr 48/2016, wskazanych opłat dokonał Sprzedający. Ponadto, Sprzedający poniósł koszty częściowego wykonania decyzji tj. wycinki drzew.

W ocenie Wnioskodawcy, aby stwierdzić czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego należy ocenić, czy pomiędzy Sprzedającym a Wnioskodawcą doszło do świadczenia usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, czynność przeniesienia na Wnioskodawcę kosztów uiszczenia opłat za korzystanie ze środowiska oraz kosztów poniesionych w związku z częściowym wykonaniem decyzji nr 42/2016 oraz decyzji nr 48/2016 stanowi świadczenie, za które Sprzedający pobiera wynagrodzenie. Obciążenie powyższymi kosztami Wnioskodawcy następuje w związku ze zobowiązaniem się Sprzedającego i Inwestora na przeniesienie w trybie administracyjnym uzyskanych decyzji nr 42/2016 oraz decyzji nr 48/2016 na Wnioskodawcę, bez których Wnioskodawca nie mógłby prowadzić dalszych inwestycji na nieruchomości. Decyzje zostały uzyskane przez Inwestora. Jednak w toku negocjacji i z powodu sprzedaży nieruchomości, Sprzedający i Inwestor wyrazili zgody na przeniesienie decyzji na Wnioskodawcę. Wystawiona faktura VAT dotyczy zatem zwrotu kosztów poniesionych przez Sprzedającego w związku z wydanymi decyzjami, które po przeniesieniu na Wnioskodawcę, będą kreowały jego prawa i obowiązki.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym wyżej kształcie mamy do czynienia ze świadczeniem odpłatnym. Jednocześnie czynność dokonana została pomiędzy podatnikami VAT, w ramach prowadzonych przez nich działalności gospodarczych. W konsekwencji podlega opodatkowaniu VAT.

Powyższe znajduje swoje uzasadnienie w przepisach ustawy o VAT, w szczególności w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, który to przepis zawiera szeroką definicję pojęcia „świadczenia usług” oraz w interpretacjach przepisach prawa podatkowego. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 19 sierpnia 2014 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w imieniu Ministra Finansów o sygn. IBPP1/443-465/14/LSz.

Zdaniem Wnioskodawcy, zaprezentowanej wyżej oceny nie zmienia przepis art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, w świetle którego, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Na podstawie wskazanego przepisu, czynności - co do zasady podlegające opodatkowaniu, jeżeli wykonywane są przez organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy w ramach sprawowanego władztwa publicznego, nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ w takiej sytuacji organy władzy publicznej nie posiadają statusu „podatnika”.

Przedmiotem niniejszego wniosku nie są czynności wykonywane przez organ władzy publicznej a przez Sprzedającego, który wraz z Inwestorem wyraża zgodę na przeniesienie decyzji na Wnioskodawcę, i obciąża poniesionymi kosztami Wnioskodawcę. Przepis art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, może mieć zastosowanie wyłącznie do organu władzy, a nie do podmiotu komercyjnego działającego na podstawie umowy cywilnoprawnej. Sprzedający obciążając Wnioskodawcę kwotą opłaty nie działa już jako organ władzy lecz działa w oparciu o postanowienia łączącej strony umowy cywilnoprawnej.

Tym samym zapłatę przez Wnioskodawcę na rzecz Sprzedającego kwoty odpowiadającej opłacie za korzystanie ze środowiska i usunięcie drzew i krzewów należy uznać za wynagrodzenie w zamian za wyświadczoną usługę. Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenie Sprzedającego zostało prawidłowo opodatkowane podatkiem od towarów i usług i prawidłowo udokumentowane fakturą VAT wystawioną w oparciu o przepisy art. 106b ust. 1 ustawy o VAT.

Dodatkowo należy wskazać, że w przedstawionej sytuacji nie miał też zastosowania art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy o VAT, który stanowi, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku. Warunkiem jego stosowania jest bowiem to, aby wydatki były poniesione w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy. W przedstawionej zaś sytuacji wydatek na uzyskanie decyzji zezwalającej na wycinkę drzew poniesiony został w imieniu i na rzecz Sprzedawcy nieruchomości.

Ponadto, zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy o VAT. W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W świetle art. 86 ust. 1 ustawy o VAT W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Ustawodawca umożliwił jednak podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m. in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, która pozbawia podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jeden z nich wynika z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona od podatku.

Powyżej, Wnioskodawca przedstawił i uzasadnił swoje stanowisko, zgodnie z którym przeniesienie na Wnioskodawcę kosztów uiszczenia opłat za korzystanie ze środowiska oraz kosztów poniesionych w związku z częściowym wykonaniem decyzji nr 42/2016 oraz decyzji nr 48/2016 stanowią w myśl ustawy o VAT czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem 23% stawki podatku.

Mając na uwadze powyższe argumenty, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku na fakturze VAT wystawionej przez Sprzedającego w związku z przeniesienie na Wnioskodawcą kosztów uiszczenia opłat za korzystanie ze środowiska oraz kosztów poniesionych w związku z częściowym wykonaniem decyzji nr 42/2016 oraz decyzji nr 48/2016, w szczególności zastosowania nie będzie miała art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.

Na potwierdzeni prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy należy wskazać że podobne stanowisko reprezentują organy podatkowe w sprawie zasad opodatkowania decyzji zezwalającej na zajęcie pasa drogowego w wydawanych interpretacjach indywidualnych. Przykładowo w interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 28 lutego 2014 r. (IBPP1/443-1156/13/ES), organ stwierdził, że „pomiędzy wnioskodawcą a podwykonawcą istnieje zatem więź o charakterze zobowiązaniowym, która na gruncie ustawy stanowi świadczenie usług za wynagrodzeniem, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Wnioskodawca podejmuje bowiem określone działania, za które otrzymuje wynagrodzenie w wysokości kwoty opłaty za wydanie zezwolenia na zajęcie pasa drogowego, które to wynagrodzenie zostaje wypłacone przez podwykonawcę inwestycji. Opłata, o której mowa w niniejszym wniosku, jest formą wynagrodzenia za świadczone usługi, które podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 5 ust 1 ustawy o VAT. W konsekwencji organ podatkowy uznał, że „w analizowanej sprawie wnioskodawca wyświadczył na rzecz podwykonawcy usługę polegającą na przeniesieniu prawa do zajęcia pasa drogowego, podlegającą opodatkowaniu 23 proc. stawką podatku VAT, którą był zobowiązany udokumentować fakturą VAT.”

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, w związku z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Jednakże ustawodawca w art. 88 ustawy wymienił przypadki kiedy odliczenie podatku VAT nie przysługuje. I tak, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. A zatem w sytuacji gdy podatnik otrzyma fakturę, w której została wykazana kwota podatku VAT podczas gdy w rzeczywistości czynność podlega zwolnieniu lub w ogóle nie podlega podatkowi VAT to podatnik ten nie ma prawa do wykazania tej kwoty podatku w deklaracji podatkowej.

W związku z tym, aby ustalić czy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z otrzymanej od Spółki faktury należy dokonać analizy czy czynność udokumentowana tą fakturą jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT a jeśli tak to czy jest to czynność opodatkowana tj. niekorzystająca ze zwolnienia.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (…).

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Wskazać należy bowiem, że czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako czynność usługową (usługę) jest przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  
• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  
  

Aby zatem daną czynność uznać za świadczenie usługi, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca i Sprzedający w dniu 13 kwietnia 2016 r. planowali zawrzeć umowę sprzedaży nieruchomości gruntowej. Celem nabycia przez Wnioskodawcę przedmiotowej nieruchomości było wybudowanie budynku mieszkalnego wielorodzinnego. Sprzedający i Inwestor zobowiązali się do przeniesienia na Wnioskodawcę otrzymanych wcześniej decyzji administracyjnych, tj. decyzji nr 42/2016 dotyczącej pozwolenia na usunięcie drzew, nakazującej dokonania przesadzeń i nasadzeń zastępczych drzew oraz naliczającej opłatę za korzystanie ze środowiska oraz decyzji nr 48/2016 zezwalającej na usunięcie drzew oraz naliczającej opłatę za korzystanie ze środowiska. Zgodnie z ww. decyzjami opłaty administracyjne powinny być uiszczone odpowiednio do dnia 12 kwietnia 2016 r. z decyzji nr 42/2016 r. oraz do dnia 20 kwietnia z decyzji 48/2016. W dniu 12 kwietnia 2016 r. Sprzedający i Inwestor dokonali opłat administracyjnych z ww. decyzji i zażądali od Wnioskodawcy podwyższenia ceny sprzedaży nieruchomości o koszty związane z ich wykonaniem. Ze względu na umowę kredytową i wysokość uzyskanego przez Wnioskodawcę kredytu przeznaczonego na zakup nieruchomości wraz z majątkowymi prawami autorskimi do dokumentacji projektowej nie było możliwe podniesienie ceny nieruchomości i w związku z tym strony ustaliły, że zwrot kosztów decyzji administracyjnych nastąpi na podstawie odrębnie wystawionej przez Sprzedawcę faktury. Zgodnie z otrzymanymi decyzjami ze względu na rygor natychmiastowej wykonalności Sprzedający i Inwestor przystąpili na początku kwietnia do usunięcia drzew. Nie wykonano natomiast przesadzeń i nasadzeń drzew. Wnioskodawca zobowiązał się do zapłaty na rzecz Sprzedającego określonej przez strony kwoty tytułem zwrotu kosztów poniesionych w związku z wykonaniem części obowiązków z ww. decyzji. Kwota ta obejmuje opłaty za korzystanie ze środowiska jak również koszty związane z wycinką drzew.

Analizując opisany we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że czynność, która została udokumentowana otrzymaną przez Wnioskodawcę fakturą spełnia przesłanki do uznania jej za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, a zatem za czynność podlegającą opodatkowaniu, której beneficjentem jest Wnioskodawca. Sprzedający poniósł koszty wynikające z decyzji administracyjnych a następnie w wykonaniu umowy zobowiązaniowej kosztami tymi obciążył Wnioskodawcę, jako nabywcę nieruchomości, przy czym strony ustaliły, że wartość ta, z powodu zaistniałych okoliczności, nie zwiększy ceny nabycia nieruchomości. Oznacza to, że kwota zapłacona przez Wnioskodawcę na rzecz Sprzedającego jest wynagrodzeniem za świadczenie usługi. W tym miejscu należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że okoliczność, że zwrot kosztów dotyczy opłat administracyjnych nie powoduje, że w sprawie zastosowanie może znaleźć art. 15 ust. 6 stanowiący o tym, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W opisanym we wniosku zdarzeniu Sprzedający nie jest organem władzy publicznej lecz podmiotem komercyjnym prowadzącym działalność gospodarczą a czynność przeniesienia kosztów poniesionych opłat następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej łączącej Sprzedającego i Wnioskodawcę.

Spełniony jest zatem jeden z warunków wskazujących na brak zastosowania w przedmiotowej sprawie ograniczenia w odliczeniu podatku VAT wynikającego z treści art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy – czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Drugim warunkiem jest brak możliwości zastosowania w odniesieniu do tej czynności, zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2–12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, stosownie do art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

Zwolnienie od podatku ma zastosowanie wyłącznie do czynności wymienionych przez ustawodawcę w ustawie lub przepisach wykonawczych. Brak wyszczególnienia w tych przepisach usług wykonywanych przez Sprzedającego, udokumentowanych otrzymaną przez Wnioskodawcę fakturą, oznacza, że usługi te nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku. A zatem spełniony jest drugi warunek powodujący brak zastosowania w przedmiotowej sprawie ograniczenia w odliczeniu podatku VAT wynikającego z treści art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy – czynność nie jest zwolniona od podatku.

Charakter świadczonej usługi wskazuje, że stawką właściwą dla tej usługi jest stawka podatku VAT w wysokości 23%.

W konsekwencji, w opisanych we wniosku okolicznościach Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT z faktury otrzymanej od Sprzedającego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy ponieważ zakupione usługi są związane z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Sprzedającego a związanymi z realizacją inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego wielorodzinnego oraz w sprawie nie będzie miał zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

W związku z tym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w opisanym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.