Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB6/4510-297/16-2/SO
z 8 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu zaliczenia faktur za energię elektryczną do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia momentu zaliczenia faktur za energię elektryczną do kosztów uzyskania przychodów oraz dotyczącej podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest firmą handlową zajmującą się głównie hurtową sprzedażą wyrobów stalowych. Do prowadzonej działalności Spółka ma podpisane umowy m.in. na dostawy energii elektrycznej. W przypadku jednego dostawcy – w ciągu 2015 r. Spółka otrzymywała faktury za opłaty „stałe” i zużycie energii elektrycznej liczone wg taryfy niezgodnej z umową. Ponadto – w międzyczasie dostawca odkrył brak na fakturach pierwotnych obciążenia kosztami zużycia energii wynikający z braku rozliczenia zużycia w jednej lokalizacji punktu poboru energii.

Zgodnie z podpisaną między Spółką a Dostawcą umową sprzedaży energii elektrycznej Dostawca zobowiązał się „do sprzedaży energii elektrycznej”, a Spółka zobowiązała się do „zakupu i odbioru energii elektrycznej w miejscu dostarczania zgodnie z adresem Punktu Poboru Energii Elektrycznej” wskazanym w załączniku do umowy (wymienione zostały 3 lokalizacje punktów poboru energii). Zgodnie z umową „rozliczenia za energię elektryczną dokonywane będą w miesięcznych okresach rozliczeniowych na podstawie danych pomiarowo- rozliczeniowych pozyskanych od OSD (Operatora Systemu Dystrybucyjnego) przy zastosowaniu cen energii elektrycznej i stawek opłat określonych w załączniku nr 2 do umowy”. Załącznik nr 2 do ww. umowy określał ceny energii elektrycznej i stawki (netto) stosowane do rozliczeń sprzedanej energii elektrycznej w okresie 01.01.2015-31.12.2015 r.

Dla 2 z 3 wymienionych w załączniku do umowy Punktów Poboru Energii Elektrycznej – na otrzymywanych w ciągu 2015 r. fakturach zastosowana była niezgodna z umową grupa taryfowa i wynikająca z niej cena za energię elektryczną i stawka (netto).

Spółka zgłosiła niezgodności do dostawcy energii elektrycznej, który po dokładnym sprawdzeniu wystawił faktury korygujące stornujące opłaty naliczone wg taryfy niezgodnej z umową oraz wystawił nowe faktury dokumentujące opłaty oraz zużycie wg właściwej grupy taryfowej (zgodnej z umową). Na fakturach korygujących widnieje powód korekty: „Zmiana rozliczenia spowodowana pozyskaniem aktualnych danych do umowy”. Wszystkie dokumenty zostały wystawione w lutym 2016 r., do Spółki wpłynęły również w lutym 2016 r., ponadto faktury korygujące zawierają informację, do której faktury pierwotnej zostały wystawione oraz jakiego okresu rozliczenia energii elektrycznej dotyczą.

Dodatkowo nowe faktury za zakup i odbiór energii elektrycznej w lokalizacji w M. zawierają rozliczenie energii elektrycznej wg zużycia wynikającego z odczytów licznika oraz tzw. „opłaty handlowe”. Pierwotne faktury zawierały jedynie tzw. „opłaty handlowe” oraz wykazane było zużycie 0 kWh. Wystawione ponownie, prawidłowe faktury, zawierały nie tylko sprostowanie cen z tytułu grupy taryfowej, ale również obciążenie wynikające z faktycznego zużycia energii. Dla celów bilansowych ww. dokumenty (zarówno faktury korygujące, jak i faktury dokumentujące koszty w prawidłowej wysokości) zostały zaksięgowane do kosztów 2015 r. w korespondencji z rozliczeniem zakupu. W bilansie sporządzonym na 31.12.2015 r. wykazano jako zobowiązania wobec dostawców (nie tworzono rezerw ani biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. W którym okresie Spółka powinna rozliczyć otrzymane od dostawcy energii elektrycznej dokumenty (faktury korygujące i faktury) w kosztach uzyskania przychodów?
2. Moment odliczenia VAT naliczonego z faktur korygujących i „nowych” faktur za energię elektryczną.
   
   

Niniejsza interpretacja indywidualna została wydana w przedmiocie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie pytania nr 1 we wniosku. W przedmiocie pytania nr 2 odnośnie do przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty energii elektrycznej zaliczane do kosztów ogólnych (kosztów pośrednich) powinny zostać ujęte w prawidłowej wysokości w 2015 r. (zarówno korekta błędnej taryfy wynikająca z faktur korygujących, jak i prawidłowe naliczenie wartości dostaw energii elektrycznej wynikające z wystawionych w lutym 2016 r. faktur).

Do faktur dokumentujących koszty w prawidłowej wysokości zastosowanie znajduje art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych: „koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia”.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e „ za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawę otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów”.

Do faktur korygujących zmniejszających zobowiązanie Spółki z powodu zastosowania w fakturach pierwotnych taryf energetycznych niezgodnych z umową – zdaniem Spółki należy wziąć pod uwagę obowiązujący od 01.01.2016 r. nowy art. 15 ust. 4i.

Zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wspieraniem polubownych metod rozwiązywania sporów (Dz. U. 2015 r., poz. 1595), przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do korekty przychodów oraz kosztów uzyskania przychodów, uzyskanych lub poniesionych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 4i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w brzmieniu nadanym ustawą nowelizującą: „Jeżeli korekta kosztu uzyskania przychodów, w tym odpisu amortyzacyjnego, nie jest spowodowana błędem lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zmniejszenie lub zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca lub, w przypadku braku faktury, inny dokument potwierdzający przyczyny korekty”. Art. 15 ust. 4i ma zastosowanie zarówno do kosztów bezpośrednio związanych z przychodami, o których mowa w art. 15. ust. 4b i 4c; jak również do kosztów uzyskania przychodów, innych niż bezpośrednio związane z przychodami, o których mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Spółki – w opisanym stanie faktycznym – korekta kosztów energii elektrycznej spowodowana jest „błędem lub inną oczywistą omyłką”. Zastosowana na fakturach pierwotnych grupa taryfowa (i wynikająca z niej niewłaściwa cena jednostkowa netto) była niezgodna z warunkami podpisanej między stronami umowy sprzedaży energii elektrycznej.

W związku z tym zmiana spowodowana otrzymanymi od dostawcy energii fakturami korygującymi zmienia jedynie wysokość kosztów, a nie zmienia momentu poniesienia kosztów i otrzymane faktury korygujące (podobnie jak „nowe” faktury dokumentujące prawidłową wysokość kosztów) należy rozliczyć „wstecz”, tj. w 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.