2016.06.16 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-318/16-2/DG
z 16 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r.w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 20 kwietnia 2016 r. (data wpływu 22 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z tytułu pobierania opłat za treningi piłkarskie dzieci i młodzieży oraz zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej wpłat z ww. tytułu wnoszonych bezpośrednio na rachunek bankowy Fundacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2016 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy z tytułu pobierania opłat za treningi piłkarskie dzieci i młodzieży oraz zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej wpłat z ww. tytułu wnoszonych bezpośrednio na rachunek bankowy Fundacji.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest fundacją działającą na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 40), ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 1118 ze zm.; dalej: „UOPP”) oraz „Statutu Fundacji pod nazwą Fundacja X.” (tekst jednolity; dalej: „Statut”). Fundacja została ustanowiona w dniu 27 sierpnia 2015 r. na czas nieokreślony. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Fundacja posiada osobowość prawną. Wnioskodawca jest organizacją pozarządową prowadzącą działalność pożytku publicznego w rozumieniu UOPP oraz realizuje działalność w sferze zadań publicznych w niej określonych na rzecz ogółu społeczności, a w szczególności na rzecz dzieci i młodzieży. Jednocześnie Fundacja jest klubem sportowym w rozumieniu ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 176; dalej: „ustawa o sporcie”).

Celem działalności Wnioskodawcy jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechnienia sportu, w szczególności pośród dzieci oraz młodzieży. Ponadto, celem statutowym Fundacji jest wspieranie właściwego rozwoju dzieci i młodzieży poprzez promocję aktywnego, zdrowego trybu życia w oparciu o pozytywne wartości stojące za społeczną rolą sportu oraz wychowania fizycznego. Fundacja wspiera młode talenty z dziedziny sportu i dba o stworzenie im optymalnych warunków do dalszego doskonalenia. Celem Fundacji jest także prowadzenie działalności charytatywnej w zakresie poprawy warunków oraz jakości życia dzieci, młodzieży i innych osób znajdujących się w szczególnie trudnej sytuacji.

Fundacja realizuje swoje cele, podejmując działania, takie, jak:

organizacja szkoleń sportowych, w ramach których otacza opieką ich uczestników oraz stwarza dogodne warunki dla ich wszechstronnego rozwoju psychofizycznego;
organizacja różnego rodzaju własnych zawodów i imprez sportowych;
propagowanie rozwoju kultury fizycznej oraz masowych form rekreacji;
organizacja szkoleń oraz obozów dla zawodników, instruktorów oraz opiekunów;
zarządzanie posiadanymi obiektami i urządzeniami sportowymi;
współdziałanie w zakresie rozwoju piłki nożnej oraz innych dyscyplin sportu i rekreacji z właściwymi instytucjami i organizacjami;
organizowanie, wspieranie i popularyzowanie różnego rodzaju działań i aktywności dotyczących zdrowego, sportowego trybu bycia oraz ogólnego rozwoju osobistego opartego na wartościach sportowych;
finansowanie w całości lub w części imprez o charakterze edukacyjnym, rekreacyjnym oraz sportowym.

Zgodnie ze Statutem, działalność statutowa Wnioskodawcy może być prowadzona jako działalność nieodpłatna lub jako działalność odpłatna w rozumieniu przepisów UOPP. Zgodnie z art. 8 ust. 1 UOPP działalnością odpłatną pożytku publicznego jest m.in. działalność prowadzona przez organizacje pozarządowe i podmioty wymienione w art. 3 ust. 3, w sferze określonych zadań publicznych, za które pobierają one wynagrodzenie (art. 4 UOPP przewiduje, że sfera zadań publicznych obejmuje m.in. wspieranie i upowszechnianie kultury fizycznej). Na mocy Statutu, prowadzona przez Fundację odpłatna działalność pożytku publicznego obejmuje w szczególności:

organizowanie, prowadzenie i finansowanie specjalistycznych ośrodków szkoleniowych w zakresie dostępnych dyscyplin sportowych poprzez m.in. opłacanie sal gimnastycznych, hal sportowych, boisk, zakwaterowania, wyżywienia, sprzętu sportowego oraz kadry trenerskiej itp.;
działalność obiektów sportowych - organizowanie imprez sportowych w szczególności dla dzieci i młodzieży;
działalność klubów sportowych.

W ramach prowadzonej odpłatnej działalności pożytku publicznego, Fundacja świadczy odpłatne usługi szkoleniowe (treningi piłki nożnej) dla dzieci i młodzieży w ramach prowadzonej na terenie całej Polski sieci szkółek piłkarskich (dalej: „usługi” lub „zajęcia piłkarskie”). Szkółki prowadzone są dla dzieci najmłodszych w ramach programu „Przedszkola piłkarskie - X.” oraz dla dzieci w wieku od 6 do 10 lat w ramach programu „Szkoły Piłkarskie - X.”. Usługi są świadczone wyłącznie na rzecz osób fizycznych.

Uczestnicy zajęć wpłacają na konto Fundacji wynagrodzenie, stanowiące odpłatność za świadczone usługi. Wynagrodzenie Wnioskodawcy składa się z wpisowego (dalej: „opłata wpisowa”), płaconego przelewem na indywidualny rachunek bankowy, wygenerowany dla każdego zgłoszonego uczestnika. Opłata wpisowa jest wymagana w celu dokonania zapisu danego uczestnika na zajęcia piłkarskie. W ramach opłaty wpisowej, Wnioskodawca dokonuje rezerwacji miejsca na zajęciach dla danego uczestnika oraz przekazuje uczestnikowi treningowy strój sportowy (koszulka, spodenki, skarpety, w rozmiarze zadeklarowanym w procesie rejestracji).

Bez uiszczenia opłaty wpisowej nie jest możliwe zapisanie się i uczestniczenie w zajęciach szkoleniowych (niezależnie od tego, czy dana szkółka, do której dokonywany jest zapis, jest szkółką macierzystą, prowadzoną bezpośrednio przez Fundację, czy też szkółką partnerską). Następnie po dokonaniu zapisu na zajęcia i uiszczeniu opłaty wpisowej, opiekunowie prawni uczestników zajęć uiszczają opłaty miesięczne. Są one płacone z góry (najpóźniej do 5 dnia każdego miesiąca) przelewem na ten sam indywidualny rachunek bankowy, który został wygenerowany dla danego uczestnika.

Szkółki zlokalizowane w W. są prowadzone bezpośrednio przez Fundację, która zawiera umowy z trenerami, prowadzącymi szkółki. Wszelkie opłaty uiszczane przez rodziców z tytułu świadczonych usług szkoleniowych są dokonywane na konto Wnioskodawcy i on dokonuje opłacenia wynagrodzeń trenerów, a także należności z tytułu wykorzystywania obiektów sportowych (w szczególności boisk), w których odbywają się treningi.

Pozostałe szkółki, zlokalizowane w innych miejscowościach w Polsce, stanowią tzw. szkółki partnerskie. Fundacja prowadzi je przy współpracy z partnerem lokalnym (będącym osobą fizyczną lub prawną). W takiej sytuacji również wszelkie opłaty uiszczane przez rodziców za usługi są przekazywane na konto Wnioskodawcy. W niektórych szkółkach partnerskich Fundacja dokonuje opłacenia wynagrodzeń trenerów, a także należności z tytułu wykorzystywania obiektów sportowych, w których odbywają się treningi bezpośrednio, jednakże w przypadku niektórych lokalizacji to partner dokonuje opłat za trenerów oraz obiekty sportowe.

Na mocy Statutu Fundacja może prowadzić działalność gospodarczą będącą działalnością uzupełniającą podstawową działalność pożytku publicznego Wnioskodawcy. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie działa w celu osiągnięcia zysku, a cała ewentualna nadwyżka przychodów nad kosztami przeznaczana jest na prowadzenie działalności statutowej pożytku publicznego. W szczególności w przypadku osiągnięcia zysków z tytułu działalności w zakresie prowadzenia szkółek piłkarskich, będą one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Dla pełnego przedstawienia stanu faktycznego, Wnioskodawca pragnie wskazać, iż w przypadku szkółek partnerskich otrzymuje on także opłatę licencyjną od partnera, która wypłacana jest z tytułu możliwości wykorzystywania oznaczenia, przysługującego Fundacji. Wszystkich partnerów przez okres trwania umowy z Wnioskodawcą oraz przez określony czas po wygaśnięciu jej obowiązywania obowiązuje zakaz konkurencji. Sposób opodatkowania wynagrodzenia Fundacji w powyższym zakresie nie jest przedmiotem niniejszego wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz uczestników zajęć piłkarskich podlegają zwolnieniu od opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT?
Czy opłaty wpisowe oraz opłaty miesięczne podlegają zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy o VAT w związku z § 2 ust. 1 rozporządzenia oraz poz. 38 załącznika do rozporządzenia?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz uczestników zajęć piłkarskich podlegają zwolnieniu od opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. l pkt 32 ustawy o VAT.
Opłaty wpisowe oraz opłaty miesięczne podlegają zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy o VAT w związku z § 2 ust. 1 rozporządzenia oraz poz. 38 załącznika do rozporządzenia.

UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY

Wprowadzenie — ekonomiczna istota usług świadczonych przez Wnioskodawcę

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w świetle art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W analizowanym stanie faktycznym ze względu na to, że pobierane opłaty (opłata wpisowa oraz opłata miesięczna) obejmują szereg wykonywanych przez Fundację na rzecz uczestników świadczeń, w pierwszej kolejności należy odnieść się do sposobu traktowania świadczonych usług z punktu widzenia ich kompleksowości. Zgodnie z generalną zasadą, dla celów kwalifikacji określonych czynności na gruncie podatku VAT, każde zdarzenie gospodarcze należy analizować oddzielnie, jako niezależne od siebie elementy stosunku prawnego. Wyjątek od tej reguły dotyczy świadczeń kompleksowych.

Koncepcję opodatkowania VAT świadczeń złożonych (kompleksowych) wypracował Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE” lub „Trybunał”), w wydawanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy (Szósta Dyrektywa Rady 77/388/EWG z 17 maja 1977 roku w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej - ujednolicona podstawa wymiaru podatku) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347, s. 1 ze zm.; dalej: „Dyrektywa VAT”).

Jednym z kluczowych orzeczeń dotyczącym tej kwestii jest wyrok TSUE z 25 lutego 1999 r. w sprawie C- 349/96, Card Protection Plan Ltd., w którym Trybunał uznał, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle ze sobą powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej.

Analogicznie TSUE wypowiadał się między innymi w wyroku z 5 czerwca 1997 r. w sprawie C-2/95, Sparekassernes Datacenter (SDC), czy wyroku z 27 września 2012 r. w sprawie C-392/11, Field Fisher Waterhouse LLP.

Powyższe rozważania Trybunału zostały potwierdzone w szeregu innych orzeczeń TSUE. Przykładowo, w wyroku z 27 października 2005 r. w sprawie C-41/04, Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV TSUE stwierdził, że:

„W kwestii tej Trybunał orzekł, że mamy do czynienia z jednolitym świadczeniem, zwłaszcza w przypadku, gdy kilka elementów powinno zostać uznane za konstytutywne dla świadczenia głównego, podczas gdy, odwrotnie, jedno lub więcej świadczeń powinno być postrzegane jako jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los prawny świadczenia głównego (...)

Podobnie jest, jeśli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, rozumianego jako przeciętny konsument, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.”

W przywołanym orzeczeniu TSUE również podkreślił, że jeżeli określony zespół czynności wykonywanych na rzecz klienta/konsumenta jest z jego perspektywy jednolitą całością (tak jak w przedmiotowej sprawie jest to postrzegane przez bank występujący w charakterze usługobiorcy), to taki zespół nie powinien być rozbijany na osobne, pojedyncze świadczenia, gdyż prowadziłoby to do wypaczenia gospodarczego sensu takiej transakcji.

W tym miejscu Wnioskodawca pragnie również wskazać na orzeczenie z 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06 Part Service Srl, w którym Trybunał stwierdził:

„Można również uznać, że jednolite świadczenie występuje w przypadku, gdy dwa lub więcej elementy albo dwie lub więcej czynności dokonane przez podatnika są ze sobą tak ściśle związane, że tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny”.

Jednolita linia orzecznicza TSUE jednoznacznie wskazuje, że świadczenia składające się z szeregu nierozerwalnie ze sobą powiązanych elementów, tworzących jednolitą ekonomiczną całość, i tylko jako takie mających gospodarczy sens dla klienta/konsumenta, powinny być traktowane jako jedno, kompleksowe świadczenie, którego charakterystyka dla celów VAT jest determinowana przez świadczenie główne. Ponadto, każde dążenie do dzielenia takich transakcji na osobne elementy będzie prowadziło do wypaczenia ekonomicznej istoty takich świadczeń.

W tym zakresie, w ocenie Wnioskodawcy zasadnym wydaje się również wskazanie stanowisk polskich sądów administracyjnych w kwestii uznania kilku świadczeń za usługę kompleksową.

W wyroku z 6 grudnia 2013 r. sygn. akt IFSK1758/12 Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: „NSA”), bazując właśnie na dorobku TSUE, stwierdził, że: „W celu określenia, czy mamy do czynienia z tzw. usługą kompleksową należy przede wszystkim poszukiwać elementów charakterystycznych dla rozpatrywanej czynności celem określenia, czy podatnik dostarcza konsumentowi, rozumianemu jako przeciętny konsument, kilka odrębnych świadczeń głównych, czy też jedno świadczenie.”

Należy stwierdzić, że integralnymi elementami usługi, polegającej na zapewnieniu udziału w zajęciach piłkarskich, jest także przekazanie przez Wnioskodawcę zestawu odzieży treningowej (koszulka, spodenki, skarpety, w rozmiarze zadeklarowanym w procesie rejestracji).

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe świadczenia nie stanowią celu samego w sobie z punktu widzenia nabywcy usługi, który zainteresowany jest przede wszystkim stałym uczestniczeniem w zajęciach piłkarskich i rozwijaniem umiejętności w zakresie gry piłki nożnej przy profesjonalnym wsparciu trenerów, działających w szkółkach piłkarskich.

Przekazanie stroju sportowego ma na celu wyłącznie umożliwienie uczestniczenia danej osoby w treningach, w ramach których obowiązuje określony schemat ubioru, do którego wszyscy uczestnicy muszą się zastosować. Stosowanie jednolitych strojów ma na celu stworzenie dogodnych warunków dla budowy zespołowej postawy w drużynie oraz wzmocnienie utożsamiania się danego dziecka z grupą. Jednolite stroje zapewniające identyfikację z drużyną wpływają korzystnie na morale oraz nastawienie uczestników zajęć.

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższe świadczenia mają charakter dodatkowy i z punktu widzenia nabywcy usługi nie stanowią celu samego w sobie. Powyższego nie zmienia fakt, iż istnieje potencjalna możliwość nabycia poszczególnych elementów świadczonej przez Wnioskodawcę usługi w oderwaniu od jej pozostałych komponentów. Przykładowo, fakt, że uczestnik zajęć sportowych otrzymuje strój sportowy, który mógłby alternatywnie nabyć w sklepie, nie świadczy w tym przypadku o dokonaniu dostawy towarów odrębnej od usługowego świadczenia głównego. Otrzymany strój nie jest bowiem w tym wypadku istotą realizowanego świadczenia, a jedynie swego rodzaju dodatkiem do głównej transakcji, stanowiącym jej poboczny element.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, stroje piłkarskie przekazywane uczestnikom w ramach opłaty wpisowej nie powinny być traktowane jako odrębne od świadczonej usługi i powinny dzielić jej podatkowe traktowanie dla celów podatku. W konsekwencji, w dalszej części wniosku, Wnioskodawca odnosi się do sposobu opodatkowania oraz dokumentowania świadczonych usług jako niepodzielnej całości.

Ad 1.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2- 2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział możliwość opodatkowania niektórych czynności stawkami obniżonymi lub ich zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem, że:

są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

- z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Na podstawie art. 43 ust. 17 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. l pkt 18,18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Natomiast stosownie do art. 43 ust. 18 ustawy zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Powołany powyżej art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych w art. 132 ust. l lit. m Dyrektywy VAT, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny, należy stwierdzić, że z wykładni przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT wynika, że podatnik, aby móc skorzystać ze zwolnienia w nim przewidzianego, winien spełnić przesłanki o charakterze podmiotowym oraz przedmiotowym.

Przesłanka podmiotowa - zwolnienie usług świadczonych przez kluby sportowe

Zgodnie z art. 43 ust. l pkt 32 ustawy o VAT, zwolnieniu podlegają usługi, określone w tym przepisie, pod warunkiem, że są świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu.

Ustawa o VAT, ani przepisy wykonawcze do niej, nie zawierają definicji klubu sportowego. Organy podatkowe prezentują w tym zakresie stanowisko, zgodnie z którym uzasadnione jest odwołanie się w tym miejscu do właściwych przepisów ustawy o sporcie, która reguluje prowadzenie działalności sportowej m.in. w formie klubu sportowego.

(Por. przykładowo interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 5 stycznia 2016 r., sygn. IPPP3/4512-810/15-4/IG, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 20 stycznia 2016 r., sygn. IPTPP1/4512-566/15-4/AK, czy interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 kwietnia 2015 r., sygn. ILPP2/4512-1-207/15-4/EN.)

W świetle art. 2 ust. 1 ustawy o sporcie, sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o sporcie, działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Na podstawie art. 3 ust. 2 ustawy o sporcie, klub sportowy działa jako osoba prawna.

Biorąc pod uwagę powyższe za klub sportowy można uznać każdy podmiot, który posiada osobowość prawną, jeśli realizuje działalność sportową. Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą prawną prowadzącą działalność w zakresie sportu. Celem statutowym Wnioskodawcy jest szeroko rozumiana działalność na rzecz rozwoju i upowszechnienia sportu. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, celem Wnioskodawcy jest wspieranie właściwego rozwoju dzieci i młodzieży poprzez promocję aktywnego, zdrowego trybu życia w oparciu o pozytywne wartości stojące za społeczną rolą sportu oraz wychowania fizycznego, które realizuje się poprzez podejmowanie m.in. takich działań, jak organizacja szkoleń sportowych, propagowanie rozwoju kultury fizycznej oraz masowych form rekreacji, czy też organizowanie, wspieranie i popularyzowanie różnego rodzaju działań i aktywności dotyczących zdrowego, sportowego trybu tycia oraz ogólnego rozwoju osobistego opartego na wartościach sportowych. Status Wnioskodawcy jako klubu sportowego potwierdza również brzmienie jego statutu, na mocy którego Fundacja jest klubem sportowym w myśl odpowiednich przepisów ustawy o sporcie.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on przesłankę podmiotową, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT.

Przesłanka przedmiotowa - zwolnienie usług ściśle związanych ze sportem

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, zwolnieniu podlegają „usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym”. Przepisy ustawy o VAT nie zawierają definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Kwestia ta była jednak przedmiotem orzecznictwa TSUE. Przykładowo w wyroku z dnia 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07, Canterbury Hockey Club, Canterbury Ladies Hockey Club, TSUE wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym „(...) może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego” (pkt 22). Ponadto TSUE podkreślił, iż: „Zwolnienie transakcji należy zatem ustalić w szczególności w zależności od charakteru świadczonych usług oraz ich związku ze sportem lub wychowaniem fizycznym” (pkt 23).

Natomiast w wyroku z dnia 21 lutego 2013r. w sprawie C-18/12, Mĕsto Žamberk, TSUE wskazał, że „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy VAT należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu”.

Ponadto, w analizowanym wyroku, Trybunał stwierdził też, że: „(...) art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy VAT w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany bądź w celu uczestniczenia w zawodach sportowych, o ile jednak podejmowanie tej aktywności nie wpisuje się w ramy czystego wypoczynku i rozrywki” (pkt 22).

Jeśli chodzi o cel art. 132 ust. l lit. m Dyrektywy VAT, Trybunał podkreślił, że „(...) przepis ten służy wspieraniu niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa” (pkt 23).

W konstatacji Trybunał stwierdził, że w świetle art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy VAT nawet „(...) niezorganizowana, niesystematyczna i niemająca na celu udziału w zawodach aktywność sportowa może być uznana za uprawianie sportu w rozumieniu tego przepisu.”

W świetle powyższej argumentacji, zdaniem Fundacji, tym bardziej świadczone przez nią usługi, które polegają na zapewnieniu regularnych treningów piłki nożnej dla dzieci i młodzieży, mając charakter zorganizowany i systematyczny, powinny być uznane za usługi bezpośrednio związane ze sportem.

Dodatkowo, charakter świadczonych przez Wnioskodawcę usług, jako ściśle związanych ze sportem, potwierdza brzmienie przepisów branżowych. W świetle art. 2 ust. 1 ustawy o sporcie, sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach.

Zajęcia piłkarskie, organizowane przez Fundację w ramach programów opisanych we wniosku, stanowią zorganizowaną formę poprawy kondycji fizycznej i psychicznej dzieci oraz młodzieży, wsparcie młodych talentów z dziedziny sportu i stworzenie im optymalnych warunków do dalszego doskonalenia wyników sportowych.

W konsekwencji, w opinii Wnioskodawcy, świadczone usługi powinny zostać uznane za usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, podlegające zwolnieniu na mocy art. 43 ust. l pkt 32 ustawy o VAT.

Dodatkowo w świetle art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, zwolnieniu podlegają usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym pod warunkiem, że:

są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

W opinii Wnioskodawcy, świadczone przez niego usługi polegają wprost na organizowaniu uprawiania sportu, tj. organizowaniu zajęć piłkarskich dla dzieci i młodzieży. Jednocześnie Fundacja nie jest podmiotem nastawionym na osiąganie zysków. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza jest prowadzona jako dodatkowa w stosunku do głównej działalności Fundacji, tj. działalności pożytku publicznego w rozumieniu UOPP w zakresie wspierania i upowszechniania kultury fizycznej. Płatności, dokonywane przez uczestników treningów piłki nożnej mają na celu pokrycie ich kosztów, a nie osiągnięcie zysków przez Fundację; ponadto w świetle Statutu jakiekolwiek nadwyżki wynikające przykładowo ze zmiany wysokości kosztów już po pobraniu opłat, są przekazywane na realizację celów statutowych Fundacji. Jednocześnie usługi są świadczone bezpośrednio na rzecz osób uprawiających sport: uczestników zajęć piłkarskich, tj. dzieci i młodzieży, zapisanej do szkółek piłkarskich.

Jednocześnie, świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie polegają na wykonywaniu jakichkolwiek usług:

związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną - Fundacja nie podejmuje w tym zakresie żadnych czynności, które miałyby na celu marketing, reklamę, czy promocję uczestników zajęć piłkarskich,
wstępu na imprezy sportowe,
usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji - usługi o tym charakterze nie są świadczone przez Fundację,
usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym - usługi o tym charakterze nie są świadczone przez Fundację,
usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością - usługi o tym charakterze nie są świadczone przez Fundację na rzecz uczestników zajęć piłkarskich.

Dodatkowo spełniona jest także przesłanka, o której mowa w art. 43 ust. 18 ustawy o VAT, tj. w ramach analizowanej działalności w zakresie prowadzenia szkółek piłkarskich, wszelkie ewentualne zyski, które byłyby osiągnięte przez Fundację, są przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Stanowisko organów podatkowych

Stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku znajduje potwierdzenie również w świetle polskiej praktyki podatkowej. Minister Finansów opiera się w wydawanych interpretacjach na orzecznictwie TSUE i podziela pogląd Wnioskodawcy w zakresie możliwości zwolnienia analogicznych usług świadczonych przez organizacje pożytku publicznego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT.

Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 24 listopada 2015 r. (sygn. IPPP3/4512-771/15-2/ISZ) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził stanowisko fundacji, założonej w celu realizacji zadań statutowych w zakresie szkolenia dzieci i młodzieży, że: „(...) skoro usługi w zakresie szkolenia dzieci i młodzieży (organizacja zajęć tenisowych) mają ścisły związek z uprawianiem sportu i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport przez klub sportowy, którego - jak wskazano - główna działalność nie ma charakteru zarobkowego, nie jest nastawiona na osiąganie zysku, to usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług, przy uwzględnieniu ust. 18 tego artykułu ."

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca pragnie też przytoczyć stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach przedstawione w interpretacji indywidualnej z dnia 4 maja 2015 r. (sygn. IBPP2/4512-92/15/WN). Interpretacja została wydana na wniosek Fundacji świadczącej usługi w zakresie szkoleń piłkarskich dzieci i młodzieży, będącej zorganizowanym klubem sportowym, który prowadzi działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu i wszechstronnego propagowania idei sportu. Za uczestnictwo w zajęciach piłkarskich rodzice uczestników uiszczali na rzecz Fundacji miesięczne opłaty. Organ podatkowy potwierdził, że: „(...) skoro usługi w zakresie szkolenia dziecka mają ścisły związek z uprawianiem sportu i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport przez klub sportowy, którego - jak wskazano - główna działalność nie ma charakteru zarobkowego, nie jest nastawiona na osiąganie zysku, to usługi te mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług, przy uwzględnieniu ust. 18 tego artykułu. Zatem opłaty wnoszone co miesiąc przez rodziców za szkolenie dzieci korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT.”

Przenosząc powołane wyżej przepisy, orzecznictwo TSUE, a także stanowisko organów podatkowych na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że skoro usługi świadczone za opłatą pobieraną od uczestników zajęć piłkarskich mają ścisły związek z uprawianiem sportu i są świadczone na rzecz osób uprawiających sport przez Fundację, której celem jest, jak wskazano, rozwój i upowszechnianie sportu, a ponadto Wnioskodawca nie jest nastawiony na osiąganie zysku, to usługi te będą korzystać ze zwolnienia od opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT.

Ad 2.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy o VAT. Zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Art. 111 ust. 1 ustawy o VAT określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Z powyższego przepisu wynika, że zasadniczo każda sprzedaż dokonywana przez czynnych podatników VAT na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych wiąże się z obowiązkiem prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Jednocześnie jednak na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy o VAT minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży na kasie rejestrującej, o którym mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT.

Na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie z brzmieniem poz. 38 załącznika do rozporządzenia, świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że istnieją trzy podstawowe warunki, które umożliwiają podatnikowi skorzystanie ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej na podstawie poz. 38 załącznika do rozporządzenia.

Po pierwsze, z okoliczności transakcji powinno wynikać, że usługi są świadczone na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Jak wynika z przedstawionego opisu stanu faktycznego, Fundacja realizuje usługi w zakresie, objętym niniejszym wnioskiem, wyłącznie na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (dzieci oraz młodzież, uczęszczająca na zajęcia piłkarskie).

Dodatkowo, jeśli chodzi o formę dokonywanych płatności, dla zwolnienia wymagane jest dokonanie jej w całości za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej odpowiednio na rachunek podatnika w banku lub w SKOK. Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, wszystkie opłaty (wpisowe oraz miesięczne), otrzymywane przez Wnioskodawcę, są uiszczane bezpośrednio na rachunek bankowy Fundacji. Wnioskodawca nie przyjmuje z tytułu świadczonych usług żadnych wpłat gotówkowych.

Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy spełniony jest też ostatni warunek zastosowania zwolnienia, tj. posiadanie odpowiedniej ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę, z których jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności one dotyczą. Powyższe oznacza konieczność udokumentowania (zaewidencjonowania) płatności wynikającej z danej transakcji w taki sposób, by pozwoliło to na powiązanie jej z konkretną czynnością opodatkowaną.

Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować wpłaty uiszczane do konkretnych czynności, jakie zostały przez niego wykonane na rzecz beneficjentów usług. Jednoznaczną identyfikację umożliwia w szczególności fakt utworzenia dla każdego uczestnika zajęć piłkarskich indywidualnego rachunku bankowego, na który powinny być kierowane opłaty przez cały okres korzystania z usług Fundacji. Ponadto Fundacja dysponuje danymi, takimi jak data transakcji, imię i nazwisko osoby, dokonującej przelewu, typ operacji, tytuł przelewu (opis transakcji), kwota operacji. Dane te ewidencjonowane są bowiem w specjalnym module informatycznym zapewniającym obsługę płatności dokonywanych na rzecz Fundacji. Zapewnia to dodatkowo jednoznaczną możliwość przypisania wpłaty do konkretnej usługi (opłaty wpisowej lub opłaty miesięcznej za dany okres rozliczeniowy).

Zwolnienie, o którym mowa w poz. 38 załącznika do rozporządzenia nie precyzuje formy, w jakiej ma być prowadzona ewidencja sprzedaży niezbędna dla zastosowania omawianego zwolnienia, dlatego też w ocenie Wnioskodawcy każda wiarygodna forma ewidencji będzie wystarczająca pod warunkiem, że będzie zawierała informacje, o których mowa powyżej. W ocenie Wnioskodawcy, może on w szczególności prowadzić ewidencję elektroniczną, np. w formie ewidencji i raportów z systemów bankowych czy programów informatycznych dedykowanych do obsługi transakcyjnej.

Ponadto, dla porządku należy zauważyć, że ustawodawca wykluczył możliwość zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na podstawie § 2 ust. l rozporządzenia sprzedaż usług i towarów, które szczegółowo zostały określone w § 4 powołanego rozporządzenia. Wśród usług wymienionych w tym przepisie nie wskazano jednak świadczenia usług prowadzenia zajęć sportowych o charakterze szkoleniowo-treningowym, w związku z czym wyłączenie to nie ma zastosowania w sprawie Wnioskodawcy.

Reasumując, w świetle przedstawionego stanu prawnego, zdaniem Wnioskodawcy, opłaty wpisowe oraz opłaty miesięczne podlegają zwolnieniu z obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy o VAT w związku z § 2 ust. 1 rozporządzenia oraz poz. 38 załącznika do rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Wskazać przy tym należy, że zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

– z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

W art. 43 ust. 17 ustawy wskazano, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W świetle art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Wskazać należy, że zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 32 ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

Ze zwolnienia korzystają więc usługi świadczone m.in. przez klub sportowy, które są ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, a także są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.

Niespełnienie chociażby jednej z przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. regulacji.

Powołany powyżej art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych w art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W analizowanej sprawie należy podkreślić, że zgodnie z brzmieniem ustawy, zwolnieniu podlegają usługi „ściśle” związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym. W pewnym zakresie do kwestii tej odniósł się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club, Canterbury Ladies Hockey Club przeciwko The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, w którym to wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym „może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego” (pkt 22). Ponadto TSUE podkreślił, że: „Zwolnienie transakcji należy zatem ustalić w szczególności w zależności od charakteru świadczonych usług oraz ich związku ze sportem lub wychowaniem fizycznym” (pkt 23).

Natomiast w wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że: „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 2006/112/WE należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu”. Z wyroku tego wynika również, że art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy VAT, w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany.

Celem powołanego przepisu Dyrektywy jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.

Zauważyć należy, że zwolnienie usług związanych ściśle ze sportem doznaje pewnego ograniczenia ze względu na status usługodawcy, a mianowicie, jak wynika z cyt. wyżej przepisu, ze zwolnienia może korzystać podmiot będący klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji klubu sportowego. Zatem w celu ustalenia prawidłowego rozumienia tego pojęcia należy odnieść się do regulacji ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2016 r., poz. 176).

Stosownie do art. 3 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 6 ust. 1 i ust. 2 ustawy o sporcie – działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna. Kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe. Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń.

Ponadto zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 tej ustawy, sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Na podstawie ust. 2 tego artykułu, sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną.

W kontekście przywołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że ze zwolnienia od podatku na mocy tych przepisów mogą korzystać usługi ściśle związane ze sportem świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, jeżeli: są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu, świadczący te usługi nie jest nastawiony na osiąganie zysków oraz usługi świadczone są na rzecz osób uprawiających sport, przy czym z niniejszego zwolnienia wyłączone są usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługi odpłatnego zakwaterowania związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest klubem sportowym, który działa w formie fundacji i prowadzi jednocześnie działalność gospodarczą jako czynny podatnik VAT.

Z treści statutu wynika, że celem działalności Wnioskodawcy jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechnienia sportu, w szczególności pośród dzieci oraz młodzieży, a także wspieranie właściwego rozwoju dzieci i młodzieży poprzez promocję aktywnego, zdrowego trybu życia. Fundacja wspiera młode talenty z dziedziny sportu i dba o stworzenie im optymalnych warunków do dalszego doskonalenia. Wnioskodawca realizuje swoje cele m.in. poprzez organizację i prowadzenie zajęć sportowych, obozów i innych wyjazdów sportowych, szkoleń sportowych, zawodów i innych imprez sportowych.

Na mocy Statutu, prowadzona przez Fundację odpłatna działalność pożytku publicznego obejmuje w szczególności:

organizowanie, prowadzenie i finansowanie specjalistycznych ośrodków szkoleniowych w zakresie dostępnych dyscyplin sportowych poprzez m.in. opłacanie sal gimnastycznych, hal sportowych, boisk, zakwaterowania, wyżywienia, sprzętu sportowego oraz kadry trenerskiej itp.;
działalność obiektów sportowych - organizowanie imprez sportowych w szczególności dla dzieci i młodzieży;
działalność klubów sportowych.

Uczestnicy zajęć wpłacają na konto Fundacji za świadczone usługi wynagrodzenie w postaci wpisowego (opłata wpisowa), która to opłata jest wymagana w celu dokonania zapisu danego uczestnika na zajęcia piłkarskie. W ramach opłaty wpisowej, Wnioskodawca dokonuje rezerwacji miejsca na zajęciach dla danego uczestnika oraz przekazuje uczestnikowi treningowy strój sportowy (koszulka, spodenki, skarpety, w rozmiarze zadeklarowanym w procesie rejestracji). Następnie po dokonaniu zapisu na zajęcia i uiszczeniu opłaty wpisowej, opiekunowie prawni uczestników zajęć uiszczają opłaty miesięczne. Z otrzymanych wpłat Wnioskodawca opłaca wynagrodzenia trenerów, a także należności z tytułu wykorzystywania obiektów sportowych (w szczególności boisk), w których odbywają się treningi.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie działa w celu osiągnięcia zysku, a cała ewentualna nadwyżka przychodów nad kosztami przeznaczana jest na prowadzenie działalności statutowej pożytku publicznego. W szczególności w przypadku osiągnięcia zysków z tytułu działalności w zakresie prowadzenia szkółek piłkarskich, będą one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Ad 1

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, czy pobierane opłaty z tytułu szkolenia dzieci i młodzieży w ramach prowadzonych szkółek piłkarskich – wpisowe, opłata miesięczna – będą korzystały ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Jak wyżej wskazano z językowej wykładni przepisu art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, aby móc skorzystać ze zwolnienia w nim przewidzianego powinien spełnić przesłanki o charakterze podmiotowym oraz przedmiotowym.

W tym miejscu należy wskazać, że opłaty wpisowe wnoszone na rzecz Wnioskodawcy przez opiekunów prawnych dzieci i młodzieży mają charakter zapłaty za usługę (rezerwacja miejsca i uczestnictwo w treningach piłkarskich), ponieważ istnieje bezpośredni związek pomiędzy wpłaconą opłatą wpisową a otrzymanym świadczeniem, które przynosi bezpośrednie korzyści otrzymującemu je uczestnikowi treningów (możliwość trenowania w szkółce piłkarskiej).

A zatem opłatom wpisowym można przypisać cechy wynagrodzenia za świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, tym samym więc opisana czynność podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy.

Jak wskazał Wnioskodawca, w ramach wpisowego jest również wydawany treningowy strój sportowy, jednolity dla wszystkich uczestników treningów piłkarskich w prowadzonych szkółkach piłkarskich.

W ocenie tut. Organu wydawany w ramach opłaty wpisowej strój sportowy nie ma na celu zapewnienia osobistych potrzeb trenującego. Należy się zgodzić z Wnioskodawcą, że wydanie tego stroju w ramach opłaty wpisowej ma na celu wyłącznie stworzenie dogodnych warunków dla budowy zespołowej postawy w drużynie oraz wzmocnienie utożsamiania się danego dziecka z grupą. Jednolite stroje zapewniające identyfikację z drużyną wpływają korzystnie na morale oraz nastawienie uczestników zajęć.

Tym samym więc zapewnienie uczestnikowi treningów piłkarskich stroju sportowego w ramach opłaty wpisowej ma charakter świadczenia pobocznego do usługi treningów w zakresie piłki nożnej, a także z punktu widzenia nabywcy usługi nie stanowi celu samego w sobie.

Odnosząc się do możliwości zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy względem pobieranych przez Wnioskodawcę opłat wpisowego i opłat miesięcznych tytułem uczestnictwa dzieci i młodzieży w treningach piłkarskich w ramach szkółek piłkarskich organizowanych przez Wnioskodawcę, zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że pobierane opłaty korzystają ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy. Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, że zwolnienie z podatku od towarów i usług obejmuje usługi ściśle związane ze sportem świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu jeżeli są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu, świadczący te usługi nie jest nastawiony na osiąganie zysków oraz usługi świadczone są na rzecz osób uprawiających sport a przy tym dane usługi nie są wyłączone z niniejszego zwolnienia.

Wnioskodawca, jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, jest podmiotem posiadającym status klubu sportowego, którego celem statutowym jest m.in. działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu wśród dzieci i młodzieży, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, a działalność Wnioskodawcy nie jest nastawiona na osiąganie zysków. Zatem przesłanka podmiotowa zawarta w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy jest spełniona. W zakresie celów statutowych Wnioskodawca realizuje zadania m.in. poprzez organizację i prowadzenie zajęć sportowych, w tym szkółek piłkarskich, obozów i innych wyjazdów sportowych, szkoleń sportowych, zawodów i innych imprez sportowych.

Zatem czynności wykonywane przez Wnioskodawcę są konieczne do organizowania i uprawiania sportu. Ponadto, w związku z tym, że Wnioskodawca jest fundacją – organizacją prowadzącą działalność pożytku publicznego, to spełniony jest również warunek, że świadczący usługi nie jest nastawiony na osiąganie zysków, a w przypadku jeżeli takie zyski zostaną osiągnięte – to zostaną przeznaczone w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca, nie świadczy usług wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym; natomiast usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością oraz usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną nie są świadczone na rzecz uczestników zajęć piłkarskich. W związku z tym również przesłanka przedmiotowa wynikająca z art. 43 ust. 1 pkt 32 w zw. Z art. 43 ust. 18 ustawy jest spełniona.

W tym stanie rzeczy należy stwierdzić, że zostały spełnione wszystkie przesłanki uprawniające do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 32 cyt. ustawy, względem opłat z tytułu wpisowego oraz opłat miesięcznych za świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegające na trenowaniu dzieci i młodzieży w ramach prowadzonych szkółek piłkarskich.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 1 należy uznać za prawidłowe.

Ad 2

Kolejne zagadnienie dotyczy zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej wnoszonych przez rodziców (opiekunów prawnych) opłat wpisowych i miesięcznych za udział dziecka w treningu piłkarskim w szkółce piłkarskiej.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w tym zakresie.

W stanie prawnym obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2016 r., kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2014 r. poz. 1544), zwane dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku instalowania kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie: zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

I tak, stosownie do zapisu § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. podatników, u których obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli kwota obrotu z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

Z kolei stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia – zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zwolnienie zawarte w tym przepisie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

W pozycji 38 załącznika do rozporządzenia w części II - sprzedaż dotycząca szczególnych czynności – zwolniono z obowiązku ewidencjonowania świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że aby podatnik miał możliwość skorzystać z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 38 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki: zapłata za świadczenie musi być w całości dokonana za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika; a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła, przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 rozporządzenia.

Niewystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Niezależnie od wysokości osiągniętych obrotów ustawodawca wykluczył jednak z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaż usług i towarów, które szczegółowo zostały określone w § 4 powołanego rozporządzenia.

Z wniosku wynika, że Fundacja prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług polegających na treningach piłkarskich dzieci i młodzieży w szkółkach piłkarskich – tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Usługi te są świadczone odpłatnie.

Wynagrodzenie za świadczone usługi będzie wnoszone przez opiekunów prawnych uczestnika treningów wyłącznie na rachunek bankowy Fundacji wygenerowany dla każdego zgłoszonego uczestnika. Wnioskodawca nie przyjmuje z tytułu świadczonych usług żadnych wpłat gotówkowych.

Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować wpłaty uiszczane do konkretnych czynności, jakie zostały przez niego wykonane na rzecz beneficjentów usług. Ponadto Fundacja dysponuje danymi, takimi jak data transakcji, imię i nazwisko osoby dokonującej przelewu, typ operacji, tytuł przelewu (opis transakcji), kwota operacji. Dane te ewidencjonowane są w specjalnym module informatycznym zapewniającym obsługę płatności dokonywanych na rzecz Fundacji. Zapewnia to dodatkowo jednoznaczną możliwość przypisania wpłaty do konkretnej usługi.

Jak wynika z powołanego wyżej przepisu § 2 ust. 1 w zw. z poz. 38 załącznika do rozporządzenia z dnia 4 listopada 2014 r. w przypadku świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych zwolnione z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej jest świadczenie usług, za które należność w całości wpływa na konto bankowe usługodawcy, przy czym warunkiem tego zwolnienia jest prowadzenie ewidencji oraz posiadanie dowodów dokumentujących zapłatę, z których wynika, jakiej czynności zapłata dotyczyła. Zwolnienie w tym zakresie obowiązuje od 1 stycznia 2015 r. do 31 grudnia 2016 r.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wskazał, że należności za świadczone usługi będzie otrzymywał przelewem na rachunek bankowy. W związku z tym w przypadku świadczenia usług nauki gry w piłkę nożną osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, w sytuacji gdy cała należność za te usługi za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej będzie wpływać na rachunek bankowy Wnioskodawcy oraz z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczyła, Fundacja będzie miała prawo do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego do 31 grudnia 2016 r., na mocy § 2 ust. 1 w zw. z poz. 38 załącznika do rozporządzenia z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin