2016.07.19 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-360/16-4/RD
z 19 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2016 r. (data wpływu 16 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi transportowej na terenie Unii Europejskiej oraz danych zawartych na fakturze – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia usługi transportowej na terenie Unii Europejskiej oraz danych zawartych na fakturze.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca świadczy usługi obejmujące m.in. usługi transportu towarów na rzecz podmiotu mającego siedzibę w Stanach Zjednoczonych. Podmiot na rzecz którego Wnioskodawca świadczy swoje usługi nie jest zarejestrowany na potrzeby podatku VAT ani na terenie Polski ani na terenie innego kraju Unii Europejskiej (dalej jako „Klient”). Jest to jednak spółka prowadząca działalność gospodarczą.

Wnioskodawca dokonał na rzecz Klienta sprzedaży towarów. Zakupiony przez Klienta towar pozostał w magazynie Wnioskodawcy. Z tytułu dokonanej sprzedaży towarów Wnioskodawca wystawił na rzecz Klienta fakturę VAT z naliczoną stawką podatku VAT w wysokości 23%. Następnie Wnioskodawca dokonuje na rzecz Klienta transportu zakupionych towarów zarówno na terenie Unii Europejskiej jak również poza Unię Europejską. Transport towarów zawsze odbywa się z terytorium Polski.

Z tytułu wykonanych usług transportowych na terenie Unii Europejskiej (trasa z Polski do innego kraju Unii Europejskiej) Wnioskodawca wystawia na rzecz Klienta fakturę VAT z naliczoną stawką podatku VAT w wysokości 23%. W przypadku transportu towarów poza teren Unii Europejskiej Wnioskodawca wystawią fakturę ze stawką podatku VAT wynoszącą 0%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca w związku z wykonywaniem na terenie Unii Europejskiej (trasa Polska - inny kraj Unii Europejskiej) na rzecz Klienta mającego siedzibę w Stanach Zjednoczonych i niezarejestrowanego dla celów podatku VAT w żadnym kraju Unii Europejskiej usług transportowych towarów zakupionych przez Klienta może uznać, że świadczone usługi transportu podlegają opodatkowaniu zgodnie z art. 28b ustawy o VAT tzn. są opodatkowane w kraju siedziby odbiorcy usługi a Wnioskodawca jest uprawniony do wystawiania faktur bez podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 28b ustawy o VAT usługi transportowe świadczone na terenie Unii Europejskiej na rzecz Klienta mającego siedzibę w Stanach Zjednoczonych powinny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą ogólną wynikającą z art. 28b ustawy o VAT tzn. w miejscu siedziby odbiorcy usługi.

Obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług transportowych powstaje z chwilą wykonania usługi, o czym stanowi art. 19a ust. 1 ustawy o VAT. W orzecznictwie przyjmuje się, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter, a ten zostaje określony poprzez umowne postanowienia stron. One to bowiem decydują, z chwilą dokonania jakich czynności należy uznać umowę za wykonaną - chyba, że chwila ta określana jest przez przepisy prawa regulujące dany rodzaj usługi (wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 grudnia 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 1038/09).

W przypadku, gdy nabywcą usługi transportowej jest podatnik, wówczas miejsce świadczenia usług transportu towarów podlega ustaleniu na zasadach ogólnych tj. na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z przepisu tego wynika, iż miejscem świadczenia usług (a zatem krajem opodatkowania) w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Zdaniem Wnioskodawcy reguła ta dotyczy każdego świadczenia usługi transportowej na rzecz podatnika, zarówno mającego siedzibę w Polsce, w innym kraju Unii Europejskiej jak i w kraju spoza Unii Europejskiej. Decydującym elementem jest status podatnika w rozumieniu ustawy VAT. Tego natomiast nie należy utożsamiać z faktem bycia zarejestrowanym podatnikiem VAT lub podatku od wartości dodanej.

Kluczowa w tej sprawie jest definicja podatnika. Zgodnie z art. 28a ustawy, który wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji są podmioty wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Zgodnie natomiast z brzmieniem art. 15 ust. 2 ustawy za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Tym samym Klient Wnioskodawcy, podmiot gospodarczy (a nie osoba fizyczna) ze Stanów Zjednoczonych, spełnia definicję podatnika w myśl art. 28a ust. 1 ustawy.

Z art. 28b ustawy wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, 28f ust. 1 i la, 28g ust. 1, 28i, 28j ust. 1 i 2 i 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

W przedmiotowej sprawie należy wziąć pod uwagę brzmienie art. 28f ust. 3 (sytuacje opisane w art. 28f ust. 1a nie są zbieżne z sytuacją Wnioskodawcy), zgodnie z którym miejscem świadczenia usług transportu towarów, którego rozpoczęcie i zakończenie ma miejsce na terytorium dwóch różnych państw członkowskich, na rzecz podmiotów nie będących podatnikami jest miejsce, gdzie transport towarów się rozpoczyna. Biorąc jednak pod uwagę, że Klient Wnioskodawcy jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w Stanach Zjednoczonych spełnia on definicję podatnika wymienioną w art. 28a ust. 1 ustawy. Tym samym, reguła wynikająca z art. 28f ust. 3 nie będzie miała zastosowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy usługa jest świadczona dla podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju do którego dokonywana jest dostawa, miejscem świadczenia usług i tak pozostaje miejsce, w którym siedzibę ma usługobiorca. W takim wypadku mamy do czynienia z eksportem usług, a w konsekwencji usługa transportowa świadczona przez Wnioskodawcę na rzecz Klienta nie powinna podlegać opodatkowaniu w Polsce. Klienta Wnioskodawcy posiadającego siedzibę w Stanach Zjednoczonych należy uznać za podatnika zgodnie z przepisami Ustawy o VAT i wówczas należy uznać, że do opisanej sytuacji nie ma zastosowania żaden z zapisów art. 28f ustawy o VAT i w praktyce zastosowanie powinna mieć reguła ogólna wynikająca z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT czyli miejscem opodatkowania powinny być Stany Zjednoczone, a Wnioskodawca powinien być zwolniony od naliczania podatku VAT z tytułu wykonywanych usług transportowych na rzecz Klienta. Ponieważ usługa świadczona jest na rzecz kontrahenta spoza kraju i spoza Unii Europejskiej obowiązek podatkowy zostaje przeniesiony na nabywcę usługi. W takiej sytuacji powstanie u niego obowiązek rozliczenia podatku od tej usługi.

Usług świadczonych przez Wnioskodawcę nie można również uznać za Wewnątrzwspólnotową Dostawę Towarów, dalej jako („WDT”) bowiem dostawa towaru, w ramach której nabywcą jest podmiot z kraju trzeciego, nie posiadający numeru identyfikacyjnego dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych (nie jest zarejestrowany w żadnym kraju Wspólnoty i nie rozlicza podatku od wartości dodanej w Unii), nie może być uznana za WDT, mimo że towar jest wywożony z Polski do innego kraju unijnego w wykonaniu dostawy. W przedmiotowej sprawie często dochodzi również do faktycznego rozdzielenia transakcji sprzedaży towaru, która następuje znacznie wcześniej oraz późniejszego transportu wcześniej sprzedanego towaru. Z tego też względu pytanie Wnioskodawcy dotyczy jedynie usług transportowych. Należy również zaznaczyć, że świadczona usługa transportu towarów z Polski do innego kraju unijnego za zlecenie firmy ze Stanów Zjednoczonych nie spełnia przesłanek do uznania jej za usługę transportu międzynarodowego, o której mowa odpowiednio w art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy, gdyż miejscem wyjazdu jak również przyjazdu (miejsce przeznaczenia) jest terytorium Unii Europejskiej.

Podsumowując, z uwagi na to, że nabywcą usług jest podmiot mający siedzibę w Stanach Zjednoczonych to miejscem świadczenia, a zarazem opodatkowania wykonywanych przez Wnioskodawcę usług transportowych jest terytorium tego państwa. Przedmiotowa usługa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce. Zatem Wnioskodawca ma obowiązek wystawić fakturę za wykonane usługi która powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”. Przy czym faktura wystawiona przez Wnioskodawcę może nie zawierać numeru za pomocą którego nabywca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto oraz kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które – w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy – co do zasady – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Z kolei przez terytorium państwa trzeciego – zgodnie z art. 2 pkt 5 ustawy – rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 4 ustawy przez terytorium państwa członkowskiego – rozumie się przez to terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dane świadczenie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V „Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług”.

I tak, według art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału:

ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.

Wskazany powyżej art. 28a ustawy, wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ww. ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 i art. 28n.

W myśl art. 28b ust. 2 ustawy gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z powyższych przepisów wynika, że miejscem świadczenia usług na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy jest miejsce, w którym podatnik ten posiada siedzibę swojej działalności gospodarczej. Jeżeli jednak usługi te są świadczone na rzecz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w miejscu innym niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Tę zasadę ogólną należy stosować, gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika, a przepisy art. 28e, 28f ust. 1 i 1a, 28g ust. 1, 28i, 28j ust. 1 i 2 i 28n ustawy nie będą przewidywać innych zasad ustalenia miejsca świadczenia.

I tak stosownie do treści art. 28f ust. 1a ustawy, miejscem świadczenia usług transportu towarów na rzecz podatnika:

posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości poza terytorium Unii Europejskiej, jest terytorium znajdujące się poza terytorium Unii Europejskiej;
posiadającego na terytorium państwa trzeciego siedzibę działalności gospodarczej, stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego są świadczone te usługi, a w przypadku braku takiej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej posiadającego na terytorium państwa trzeciego stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, jeżeli transport ten jest wykonywany w całości na terytorium kraju, jest terytorium kraju.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

I tak stosownie do art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do usług transportu międzynarodowego.

Przy czym zgodnie z art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT przez usługi transportu międzynarodowego, o których mowa w ust. 1 pkt 23, rozumie się przewóz lub inny sposób przemieszczania towarów:

z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty,
z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium kraju,
z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju (tranzyt),
z miejsca wyjazdu (nadania) na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) poza terytorium Wspólnoty lub z miejsca wyjazdu (nadania) poza terytorium Wspólnoty do miejsca przyjazdu (przeznaczenia) na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli trasa przebiega na pewnym odcinku przez terytorium kraju.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca świadczy usługi obejmujące m.in. usługi transportu towarów na rzecz podmiotu mającego siedzibę w Stanach Zjednoczonych. Podmiot na rzecz którego Wnioskodawca świadczy swoje usługi nie jest zarejestrowany na potrzeby podatku VAT ani na terenie Polski ani na terenie innego kraju Unii Europejskiej (Klient). Jest to jednak spółka prowadząca działalność gospodarczą. Wnioskodawca dokonuje na rzecz Klienta transportu zakupionych towarów zarówno na terenie Unii Europejskiej jak również poza Unię Europejską. Transport towarów zawsze odbywa się z terytorium Polski. Z tytułu wykonanych usług transportowych na terenie Unii Europejskiej (trasa z Polski do innego kraju Unii Europejskiej) Wnioskodawca wystawia na rzecz Klienta fakturę VAT z naliczoną stawką podatku VAT w wysokości 23%.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii wystawienia faktury bez podatku VAT dla świadczonej usługi transportowej z Polski do innego kraju Unii Europejskiej na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą z siedzibą w Stanach Zjednoczonych.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w kwestii wystawienia faktury bez podatku VAT dla świadczonej usługi transportowej z Polski do innego kraju Unii Europejskiej na rzecz podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą z siedzibą w Stanach Zjednoczonych należy najpierw ustalić miejsce świadczenia, gdyż od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy przedmiotowa usługa będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Mając na uwadze wyżej cytowane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że dla usługi będącej przedmiotem zapytania nie przewidziano szczególnego miejsca świadczenia i podlega ona opodatkowaniu zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, w kraju siedziby usługobiorcy tj. w omawianym przypadku w Stanach Zjednoczonych. Tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce. Co za tym idzie względem przedmiotowej usługi transportu towarów nie znajdą zastosowania również stawki podatku VAT przewidziane w zakresie podatku od towarów i usług.

Ponadto jak słusznie zauważył Wnioskodawca świadczona usługa transportu towarów z Polski do innego kraju Unii Europejskiej na zlecenie podmiotu z siedzibą w Stanach Zjednoczonych nie spełnia przesłanek do uznania jej za usługę transportu międzynarodowego, o której mowa odpowiednio w art. 83 ust. 3 pkt 1 ustawy, gdyż miejscem wyjazdu jak również przyjazdu (miejsce przeznaczenia) jest terytorium Unii Europejskiej.

Odnosząc się do sposobu dokumentowania przedmiotowych usług świadczonych na rzecz podatnika posiadającego siedzibę działalności gospodarczej w Stanach Zjednoczonych należy wskazać, że zgodnie z art. 106a pkt 2 ustawy, przepisy rozdziału Faktury Działu XI Dokumentacja stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
państwa trzeciego.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-5, 11-15, 18 ustawy faktura powinna zawierać m.in.:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
(…)
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem;
(...)
w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi – wyrazy „odwrotne obciążenie”.

Z kolei w świetle art. 106e ust. 5 pkt 2 ustawy, faktura może nie zawierać, w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. b – danych określonych w ust. 1 pkt 5 i 12-14.

Tym samym z uwagi na to, że nabywcą usług jest podmiot mający siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych to miejscem świadczenia, a zarazem opodatkowania wykonywanych przez Spółkę usług transportowych jest terytorium tego państwa. Przedmiotowa usługa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce. Zatem Wnioskodawca ma obowiązek wystawić fakturę za wykonane usługi która powinna zawierać wyrazy „odwrotne obciążenie”. Przy czym faktura wystawiona przez Wnioskodawcę może nie zawierać numeru za pomocą którego nabywca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, stawki podatku, sumy wartości sprzedaży netto oraz kwoty podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie miejsca świadczenia usługi transportowej na terenie Unii Europejskiej oraz danych zawartych na fakturze należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga tylko w zakresie sposobu opodatkowania i dokumentowania usług transportu na terenie Unii Europejskiej (trasa z Polski do innego kraju Unii Europejskiej), natomiast inne kwestie które nie zostały objęte pytaniem oraz stanowiskiem nie są przedmiotem interpretacji w szczególności sposobu opodatkowania dostawy towarów oraz usług transportu poza Unię Europejską.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin