Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-385/16-4/MG
z 19 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2016 r. (data wpływu 23 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 lipca 2016 r. (data wpływu 14 lipca 2016 r.) na wezwanie organu Nr IPPB2/4511-385/16-2/MG i Nr IPPB2/4515-70/16-2/AF z dnia 20 czerwca 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu powstałego z tytułu otrzymania nieoprocentowanej pożyczki i zwolnienia z obowiązku zwrotu kwoty pożyczki - jest:

• nieprawidłowe - w części dotyczącej skutków podatkowych otrzymania nieoprocentowanej pożyczki,
• prawidłowe - w części dotyczącej zwolnienia z obowiązku zwrotu kwoty pożyczki.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 23 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu powstałego z tytułu otrzymania nieoprocentowanej pożyczki i zwolnienia z obowiązku zwrotu kwoty pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca będący osobą fizyczną uzyskał pożyczkę na mocy umowy zawartej z członkiem najbliższej rodziny (tj. z ojcem: „Pożyczkodawca”). Kwota pożyczki została przelana na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Zawarcie przedmiotowego porozumienia nie miało związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez którąkolwiek ze stron.

Ponadto Wnioskodawca oraz Pożyczkodawca ustalili, że pożyczka zostanie udzielona nieodpłatnie (umowa nie przewidywała obowiązku naliczania oraz płatności odsetek).

W dalszej kolejności strony zawarły porozumienie, na mocy którego Pożyczkodawca zwolnił Wnioskodawcę z obowiązku zwrotu kwoty pożyczki pod tytułem darmym, a Wnioskodawca przyjął ww. zwolnienie z długu. Przy czym, przedmiotowe zwolnienie z długu nie było świadczeniem otrzymanym na podstawie: (i) stosunku pracy, (ii) pracy nakładczej lub (iii) na podstawie umowy skutkującej uzyskaniem przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 Ustawy PDOF (działalność wykonywana osobiście).

Złożony wniosek zawierał braki formalne, w związku z tym organ podatkowy pismem z dnia 20 czerwca 2016 r. Nr IPPB2/4511-385/16-2/MG i Nr IPPB2/4515-70/16-2/AF wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez uzupełnienie przedstawionego stanu faktycznego m.in. poprzez wskazanie:

• Daty zawarcia porozumienia, na mocy którego pożyczkodawca zwolnił Wnioskodawcę z obowiązku zwrotu kwoty pożyczki pod tytułem darmym, a Wnioskodawca przyjął ww. zwolnienie z długu.
  
• Czy zawarcie porozumienia, na mocy którego pożyczkodawca zwolnił Wnioskodawcę z obowiązku zwrotu kwoty pożyczki pod tytułem darmym, a Wnioskodawca przyjął ww. zwolnienie z długu przybrało postać umowy darowizny zgodnie z ustawą z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380)?
  
  
  

Braki uzupełniono w wyznaczonym terminie, pismem z dnia 12 lipca 2016 r. (data wpływu 14 lipca 2016 r.). W kwestii doprecyzowania przedstawionego stanu faktycznego wyjaśniono, że:

• umowa o zwolnienie z długu (na mocy której Pożyczkodawca zwolnił Wnioskodawcę z obowiązku zwrotu kwoty pożyczki a Wnioskodawca przyjął ww. zwolnienie z długu) została zawarta w dniu 17 listopada 2015 r.,
• zawarcie ww. porozumienia nie przybrało formy umowy darowizny, o której mowa w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380 z późn. zm.).
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy ewentualny przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu otrzymania nieoprocentowanej pożyczki od członka najbliższej rodziny oraz następnie zwolnienia Wnioskodawcy z obowiązku zwrotu kwoty tej pożyczki, zgodnie z ww. stanem faktycznym, jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PDOF?
2. Czy w przypadku gdyby uznano, że ww. zwolnienie z długu powinno zostać potraktowane jako darowizna na gruncie przepisów o podatku od spadków i darowizn - złożenie przez Wnioskodawcę właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenia nabycia darowizny, w terminie 6 miesięcy od dnia zwolnienia z długu, uprawnia Wnioskodawcę do skorzystania ze zwolnienia od podatku od spadków i darowizn, o którym mowa w art. 4a ust. 1 Ustawy PSD?
   
   

Interpretacja indywidualna wydana została w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w odniesieniu do pytania Nr 1. W odniesieniu do pytania Nr 2 w zakresie ustawy o podatku od spadków i darowizn zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1

Ewentualny przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu otrzymania nieoprocentowanej pożyczki od członka najbliższej rodziny oraz następnie zwolnienia Wnioskodawcy z obowiązku zwrotu kwoty tej pożyczki, zgodnie z ww. stanem faktycznym, jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PDOF.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy PDOF opodatkowaniu PDOF podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem:

• dochodów wskazanych w art. 21, 52, 52a i 52c Ustawy PDOF oraz
• dochodów, względem których zaniechano poboru podatku na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.).
  
  

Na podstawie art. 11 ust. 1 Ustawy PDOF - przychodami są zasadniczo pieniądze/wartości pieniężne oraz wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w danym roku kalendarzowym. W związku z tym należy wskazać, że na gruncie przepisów i praktyki prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu PDOF może być każda forma otrzymanego przysporzenia majątkowego, tj. zarówno korzyść pieniężna jak i niepieniężna.

Zgodnie natomiast z art. 11 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze określa się co do zasady na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z kolei na podstawie art. 11 ust. 2a Ustawy PDOF, wartość pieniężną otrzymanych innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

• według cen stosowanych wobec innych odbiorców, jeżeli przedmiotem tych świadczeń są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej prowadzonej przez dokonującego świadczenia (przypadek ten nie znajduje zastosowania w omawianym stanie faktycznym),
• według cen zakupu, jeżeli przedmiotem tych świadczeń są usługi zakupione (przypadek ten nie znajduje zastosowania w omawianym stanie faktycznym),
• według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu lokalu lub budynku (przypadek ten nie znajduje zastosowania w omawianym stanie faktycznym),
• na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy/praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępniania - w pozostałych sytuacjach.
  
  

Dodatkowo, jak stanowi art. 11 ust. 2b Ustawy PDOF, jeżeli świadczenia w naturze lub inne świadczenia zostały uzyskane częściowo odpłatnie, to wówczas przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń (ustaloną na podstawie zasad przewidzianych w art. 11 ust. 2 i 2a Ustawy PDOF - przytoczonych powyżej), a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Przypadek ten również nie ma zastosowania w omawianym stanie faktycznym.

W powiązaniu z przytoczonymi regulacjami, art. 20 ust. 1 Ustawy PDOF stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, uważa się w szczególności nagrody i inne nieodpłatne świadczenia (pod warunkiem jednak, że nie należą one do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 Ustawy PDOF) oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Użyte w tym przepisie sformułowanie „w szczególności” dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty. A zatem, zasadne jest zaliczanie do tego źródła również innych przychodów, a nie tylko tych, które wymieniono wprost w art. 20 ust. 1 Ustawy PDOF.

Podsumowując - świadczenia w naturze i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika w danym roku podatkowym stanowią dla niego przychód podlegający opodatkowaniu PDOF. Wyżej wymieniony przychód jest traktowany jako przychód z innych źródeł (pod warunkiem jednak, że danego przysporzenia nie można zakwalifikować do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 Ustawy PDOF), a jego „wyceny” dokonuje się na podstawie wskazanych uprzednio zasad.

Równocześnie jednak, w myśl art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PDOF wolna od PDOF jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu Ustawy PSD (czyli np. od ojca). Wskazane tutaj zwolnienie nie ma jednak zastosowania do świadczeń otrzymanych na podstawie: (i) stosunku pracy, (ii) pracy nakładczej lub (iii) na podstawie umowy skutkującej uzyskaniem przychodów ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 Ustawy PDOF (działalność wykonywana osobiście).

Tak jak wskazano uprzednio, Wnioskodawca uzyskał pożyczkę na mocy umowy zawartej z członkiem najbliższej rodziny, przy czym zawarcie przedmiotowej umowy nie miało związku z działalnością gospodarczą u żadnej ze stron. Wyżej wymieniona pożyczka została udzielona nieodpłatnie, tj. nie przewidziano w tym zakresie naliczania oraz płatności odsetek pomiędzy Wnioskodawcą a Pożyczkodawcą. W dalszej kolejności strony zawarły porozumienie, na mocy którego Pożyczkodawca zwolnił Wnioskodawcę pod tytułem darmym z obowiązku zwrotu kwoty pożyczki, a Wnioskodawca przyjęł ww. zwolnienie z długu.

Porównując zatem przedstawiony stan faktyczny z zaprezentowaną uprzednio analizą przepisów prawnych, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że mogło dojść w jego przypadku do powstania przysporzenia z powodu braku naliczania odsetek od pożyczki. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy doszło po jego stronie do powstania korzyści majątkowej wynikającej z umorzenia kwoty pożyczki.

W rezultacie powyższego, Wnioskodawca uważa, że osiągnął przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń podlegający opodatkowaniu PDOF, kwalifikowany w jego indywidualnej sytuacji jako przychód z innych źródeł.

Biorąc jednakże pod uwagę okoliczność, że:

1. przedmiotowa umowa pożyczki oraz powołana powyżej umowa zwolnienia z długu zostały zawarte pomiędzy osobami zaliczanymi do I i II grupy podatkowej w rozumieniu Ustawy PSD (tj. pomiędzy córką a ojcem) oraz
   
2. zarówno rezygnacja z naliczania i płatności odsetek, jak i ww. zwolnienie z długu nie miały swojej podstawy: (i) w stosunku pracy, (ii) pracy nakładczej lub (iii) w umowie skutkującej uzyskaniem przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 Ustawy PDOF (działalność wykonywana osobiście),

- ewentualny przychód wynikający z braku oprocentowania omawianej pożyczki, a także przychód wynikający ze zwolnienia Wnioskodawcy z obowiązku zwrotu przedmiotowej pożyczki, będą korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 125 Ustawy PDOF.

Podobne stanowisko zostało wyrażone np. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w piśmie z dnia 8 kwietnia 2015 r., sygn. IBPBII/2/4511-34/15/JG oraz w piśmie z dnia 16 kwietnia 2015 r., sygn. IBPBII/1/4511-38/15/DP.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe w części dotyczącej skutków podatkowych otrzymania nieoprocentowanej pożyczki, natomiast w części dotyczącej zwolnienia z obowiązku zwrotu kwoty pożyczki za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przepis art. 11 ust. 2 cytowanej ustawy wskazuje, że wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Natomiast art. 11 ust. 2a ww. ustawy stanowi, że wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.
   
   

Równocześnie, przepis art. 20 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie, za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003 r.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu. Nieodpłatne świadczenie w znaczeniu prawa podatkowego obejmuje nie tylko świadczenie w rozumieniu prawa cywilnego (działanie lub zaniechanie na rzecz innej strony), ale w jego zakres wchodzą także wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne oraz gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne przysporzenie majątku mające konkretny wymiar finansowy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i jego uzupełnienia wynika, że Wnioskodawca, na mocy umowy zawartej z członkiem najbliższej rodziny zaciągnął pożyczkę. Zaciągnięcie pożyczki nie miało związku z działalnością gospodarczą prowadzoną przez którąkolwiek ze stron. Strony ustaliły, że pożyczka zostanie udzielona nieodpłatnie (umowa nie przewidywała obowiązku naliczania oraz płatności odsetek). W dalszej kolejności strony zawarły w dniu 17 listopada 2015 r. porozumienie, na mocy którego Pożyczkodawca zwolnił Wnioskodawcę z obowiązku zwrotu kwoty pożyczki pod tytułem darmym, a Wnioskodawca przyjął ww. zwolnienie z długu. Zwolnienie z długu nie było świadczeniem otrzymanym na podstawie: stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umowy skutkującej uzyskaniem przychodów z działalności wykonywanej osobiście. Zawarcie ww. porozumienia nie przybrało formy umowy darowizny, o której mowa w ustawie Kodeks cywilny.

Umowa pożyczki uregulowana została w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.). W myśl art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Biorąc pod uwagę cytowany przepis należy stwierdzić, że na gruncie Kodeksu cywilnego umowa pożyczki jest umową nieodpłatną. Niemniej jednak umowa ta może mieć charakter odpłatny. Odpłatność można ustalić w różny sposób, np. w postaci oprocentowania wyrażonego w pieniądzu, przeniesienia własności rzeczy oznaczonych co do tożsamości, zezwolenia na korzystanie z rzeczy, udziału w zysku osiągniętym przez pożyczkobiorcę.

Należy podkreślić, że jeżeli strony w umowie pożyczki zastrzegły brak odpłatności w postaci odsetek, to fakt ten nie rodzi skutków podatkowych w postaci uzyskania przez pożyczkobiorcę nieodpłatnego świadczenia. W konsekwencji, na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymanie nieoprocentowanej pożyczki jest obojętne podatkowo.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz uwzględniając stan faktyczny przedstawiony we wniosku stwierdzić należy, że jeżeli strony umowy pożyczki ustaliły, że pożyczka zostanie udzielona nieodpłatnie, tj. umowa nie przewidywała obowiązku naliczania oraz płatności odsetek, to oznacza, że udzielona pożyczka ma charakter nieodpłatny. Skoro tak to nieoprocentowana pożyczka, którą Wnioskodawca zaciągnął u członka najbliższej rodziny nie spowodowała powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

Tym samym nie można potwierdzić stanowiska Wnioskodawcy, że ewentualny przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu otrzymania nieoprocentowanej pożyczki od członka najbliższej rodziny jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji, gdy Wnioskodawca przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzyskał.

Natomiast zgodzić się należy ze stanowiskiem Wnioskodawcy odnośnie skutków podatkowych zwolnienia Wnioskodawcy z obowiązku zwrotu kwoty pożyczki, tj. że uzyskany z tego tytułu przychód zwolniony jest z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 508 ustawy Kodeks cywilny, zobowiązanie wygasa, gdy wierzyciel zwalnia dłużnika z długu, a dłużnik zwolnienie przyjmuje. Z brzmienia tego przepisu wynika, że zwolnienie z długu dochodzi do skutku w wyniku umowy stron.

Oznacza to, na gruncie prawa podatkowego, że zwolnienie podatnika z obowiązku zwrotu kwoty pożyczki, skutkuje dla niego powstaniem przychodu podatkowego w postaci wartości zwolnienia z długu.

Jednakże w myśl art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20.

Stosownie do art. 21 ust. 20 ww. ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 125, nie ma zastosowania do świadczeń otrzymywanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, tj. działalności wykonywanej osobiście.

Do poszczególnych grup podatkowych, zgodnie z art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2015 r., poz. 86, z późn. zm.) zalicza się:

• do grupy I - małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
  
• do grupy II - zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
  
• do grupy III - innych nabywców.
  
  

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że na gruncie opisanego stanu faktycznego zwolnienie Wnioskodawcy z obowiązku zwrotu kwoty pożyczki skutkuje po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód ten, jak słusznie twierdzi Wnioskodawca należy zaliczyć do tzw. innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, jako przychód z nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie z uwagi na to, że ww. przychód jest świadczeniem otrzymanym od ojca Wnioskodawcy (tj. osoby zaliczonej do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn), przychód ten korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na mocy art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując:

• Jeżeli strony umowy pożyczki ustaliły, że pożyczka zostanie udzielona nieodpłatnie, tj. umowa nie przewidywała obowiązku naliczania oraz płatności odsetek, to pożyczka ma charakter nieodpłatny. Zatem nieoprocentowana pożyczka, którą Wnioskodawca zaciągnął u członka najbliższej rodziny nie spowodowała powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia, a tym samym zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie ma zastosowania.
• Zwolnienie Wnioskodawcy z obowiązku zwrotu kwoty pożyczki skutkuje po stronie Wnioskodawcy powstaniem przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który należy zaliczyć do tzw. innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy. Z uwagi na to, że ww. przychód jest świadczeniem otrzymanym od ojca Wnioskodawcy (tj. osoby zaliczonej do I grupy podatkowej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn), przychód ten korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.