Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-387/16-1/KJ
z 3 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 25 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży budynku gastronomiczno-noclegowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży budynku gastronomiczno-noclegowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca nabył w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w formie spółki cywilnej, obiekt gastronomiczno-hotelowy (pensjonat), w którym znajdują się pokoje oraz część gastronomiczna. Wnioskodawca rozpoczął w przedmiotowym obiekcie działalność praktycznie niezwłocznie, ponieważ obiekt był w pełni przystosowany do prowadzenia działalności gospodarczej, jak były już możliwości prowadzenia następnych turnusów. Wnioskodawca prowadzi działalność w tym obiekcie, która polega przede wszystkim na przyjmowaniu grup zorganizowanych. Obiekt poprzednio należał do firmy z grupy kopalni i był wykorzystywany co najmniej przez kilkanaście lat. Wnioskodawca uważa, że nie miał do czynienia w przedmiotowej sprawie z pierwotnym zasiedleniem. Wnioskodawca nabył obiekt w roku 2007 na podstawie aktu notarialnego i związanej z tym faktury. Przy nabyciu nie przysługiwało Wnioskodawcy odliczenie podatku VAT, ponieważ sprzedaż ta była sprzedażą zwolnioną z podatku, gdyż obiekt opisany powyżej wykorzystywany był na działalność socjalną. W wyniku redukcji działalności socjalnej postanowiono ten obiekt sprzedać. Wnioskodawca, który nabył ten obiekt, przez cały okres prowadzenia działalności prowadzi działalność opodatkowaną, świadcząc usługi gastronomiczne oraz usługi o charakterze noclegowym. Ponieważ obiekt był w pełni przygotowany, więc nie zaistniała konieczność znaczącej inwestycji. Dokonano co prawda pewnych ulepszeń, ale ulepszenia, które miały charakter częściowo modernizacyjny, a częściowo polegały na dostosowaniu obiektu do aktualnych wymagań wynikających z innych przepisów. Ulepszenia te nie przekroczyły 30% początkowej wartości tego obiektu. Wnioskodawca ma zamiar sprzedać przedmiotowy obiekt, najprawdopodobniej innej firmie. W związku z powyższym Wnioskodawca uważa, iż z uwagi na fakt, że nie przysługiwała mu możliwość odliczenia podatku należnego przy nabyciu obiektu (ponieważ sprzedaż była zwolniona z VAT, więc podatek ten nie występował) oraz fakt, że wydatki poniesione przez niego na ulepszenie nie przekroczyły 30% wartości obiektu, wobec powyższego czynność sprzedaży tego budynku, precyzyjnie określając-dostawy budynku-w którym prowadzona była działalność gastronomiczna i noclegowa, w warunkach określonych powyżej, będzie zwolniona z podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż budynku gastronomiczno-noclegowego, w stosunku do którego dokonującemu zakupu nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, i który wykorzystywany był od 2007 roku do nadal, będzie zwolniona z podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca nabył ten budynek w 2007 roku. Przy zakupie nabywcy nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, ponieważ transakcja ta była zwolniona z VAT. Cały czas, do chwili obecnej, prowadzona jest działalność opodatkowana. Wydatki dokonane na ulepszenia tego obiektu nie przekroczyły 30% wartości początkowej obiektu. Wnioskodawca nie miał również do czynienia z tak zwanym pierwszym zasiedleniem, ponieważ obiekt był poprzednio wykorzystywany na działalność przez firmę z grupy kopalni (co najmniej kilkanaście lat). Ponadto nastąpiło bezzwłoczne rozpoczęcie prowadzenia działalności w tym obiekcie, po lekkim przystosowaniu, w związku z czym nie było również okresu istotnej przerwy w zakresie wykorzystywania tego obiektu. Dlatego Wnioskodawca uważa, że biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności, sprzedaż tego obiektu (dostawa budynku) powinna zostać zwolniona z podatku od towarów i usług, właśnie na podstawie spełnienia warunków, o których wspomniano powyżej. Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na ulepszenie nie przekroczyły 30 % wartości początkowej. Wnioskodawca uważa, że abyśmy mieli do czynienia z ulepszeniem środka trwałego, to wydatki te powinny powodować wzrost wartości użytkowej, w stosunku do wartości przyjęcia środka trwałego do używania, która mierzona jest w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych. W przedmiotowej sprawie wydatki, które mieściłyby się w definicji ulepszenia, nie przekroczyły 30% wartości początkowej budynku. Jest rzeczą oczywistą, że użytkując tego typu obiekt dokonywano różnego typu wydatków, ale wydatki te, które polegały na przykład na wymianie zniszczonych elementów, lub też naprawie uszkodzeń (elementy sieciowe z zakresu dostawy mediów) nie stanowią ulepszenia, o ile nie miały charakteru modernizacyjnego, i z taką sytuacją mamy do czynienia w przedmiotowej sprawie. W rezultacie, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, Wnioskodawca uważa, że w przedmiotowej sprawie powinniśmy mieć do czynienia ze zwolnieniem sprzedaży z podatku VAT, ponieważ dostawa budynku nie korzystała pierwotnie z możliwości odliczenia podatku VAT (transakcja była zwolniona z podatku VAT), a ponadto ulepszenia nie przekroczyły 30% wartości pierwotnej budynku. W związku z powyższym przepisy dot. dostawy przedmiotowego budynku powinny mieć w przedmiotowej sprawie zastosowanie. Ponadto nie mieliśmy do czynienia tutaj z pojęciem pierwszego zasiedlenia w świetle przepisów, a także nie wystąpiły przesłanki, które powodowałyby konieczność opodatkowania tej sprzedaży. Nie występowało w przedmiotowej sprawie również uzyskanie jakiegokolwiek prawomocnego zwolnienia na użytkowanie, ponieważ obiekt już takie pozwolenia posiadał. W związku z tym mieliśmy do czynienia z kontynuacją działalności i jedynie formą ulepszeń. W tym stanie rzeczy stanowisko Wnioskodawcy jest całkowicie uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumnie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów i świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy o VAT.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Jak stanowi art. 2 pkt 14 ww. ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich doszło do pierwszego zasiedlenia, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Przy czym wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części jest objęta zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a staje się bezzasadne.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna.

W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpie znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył w ramach prowadzonej działalności gospodarczej obiekt gastronomiczno-hotelowy (pensjonat), w którym znajdują się pokoje oraz część gastronomiczna. Wnioskodawca rozpoczął w przedmiotowym obiekcie działalność praktycznie niezwłocznie, ponieważ obiekt był w pełni przystosowany do prowadzenia działalności gospodarczej, jak były już możliwości prowadzenia następnych turnusów. Wnioskodawca prowadzi działalność w tym obiekcie, która polega przede wszystkim na przyjmowaniu grup zorganizowanych. Obiekt poprzednio należał do firmy z grupy kopalni i był wykorzystywany co najmniej przez kilkanaście lat. Wnioskodawca nabył obiekt w roku 2007 na podstawie aktu notarialnego i związanej z tym faktury. Przy nabyciu nie przysługiwało Wnioskodawcy odliczenie podatku VAT, ponieważ sprzedaż ta była sprzedażą zwolnioną z podatku, gdyż obiekt opisany powyżej wykorzystywany był na działalność socjalną. W wyniku redukcji działalności socjalnej postanowiono ten obiekt sprzedać. Wnioskodawca, który nabył ten obiekt, przez cały okres prowadzenia działalności prowadzi działalność opodatkowaną, świadcząc usługi gastronomiczne oraz usługi o charakterze noclegowym. Ponieważ obiekt był w pełni przygotowany, więc nie zaistniała konieczność znaczącej inwestycji. Dokonano co prawda pewnych ulepszeń, ale ulepszenia te nie przekroczyły 30% początkowej wartości tego obiektu. Wnioskodawca ma zamiar sprzedać przedmiotowy obiekt, najprawdopodobniej innej firmie.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż budynku gastronomiczno-noclegowego będzie zwolniona z podatku od towarów i usług.

W celu ustalenia czy w analizowanej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie od opodatkowania czy też opodatkowanie stawką podstawową należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem opisanego budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

W sprawie będącej przedmiotem analizy Wnioskodawca nabył przedmiotowy budynek w 2007 roku na podstawie aktu notarialnego i związanej z tym faktury. Jak wskazano we wniosku przy nabyciu nie przysługiwało Wnioskodawcy odliczenie podatku VAT, ponieważ sprzedaż ta była sprzedażą zwolnioną z podatku, gdyż obiekt opisany powyżej wykorzystywany był na działalność socjalną. Skutkiem powyższego w stosunku do opisanego budynku miało miejsce jego pierwsze zasiedlenie, bowiem w chwili nabycia nastąpiło oddanie go do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, aczkolwiek zwolnionej od podatku. Jednocześnie Wnioskodawca podał we wniosku, że wydatki poniesione na ulepszenie budynku nie przekroczyły 30% jego wartości początkowej.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę dostawa budynku gastronomiczno-hotelowego nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną dostawą nie upłynie okres krótszy niż 2 lata. Spełnione tym samym zostały warunki do zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla planowanej dostawy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zauważyć należy, że jako przepisy mające być przedmiotem interpretacji Wnioskodawca wskazał art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, jednak w sytuacji zwolnienia od podatku VAT planowanej dostawy budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, badanie przesłanek dla zwolnienia planowanej dostawy budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT stało się bezzasadne.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że nie mieliśmy do czynienia z pierwszym zasiedleniem oraz że mamy do czynienia ze zwolnieniem sprzedaży z podatku VAT ponieważ dostawa budynku nie korzystała pierwotnie z możliwości odliczenia podatku VAT i ulepszenia nie przekroczyły 30% wartości pierwotnej budynku (tym samym spełnione zostały warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT) należało uznać za nieprawidłowe. W przedmiotowej sprawie doszło bowiem do pierwszego zasiedlenia budynku i jego dostawa nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT tylko na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Zauważyć należy, że przedmiotem niniejszej interpretacji nie była kwestia oceny charakteru ponoszonych przez Wnioskodawcę wydatków na ulepszenie i zasadności zaliczenia poszczególnych wydatków do ulepszeń gdyż w tym zakresie Wnioskodawca nie zadał pytania, a wniosek dotyczył tylko podatku od towarów i usług i odnosił się do zwolnienia od podatku VAT sprzedaży budynku. Tut. organ przyjął zatem zgodnie z przedstawionym przez Wnioskodawcę opisem sprawy, że ulepszenia budynku nie przekroczyły 30% wartości początkowej tego obiektu, kwestia ta nie była jednak przedmiotem interpretacji.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (w szczególności gdyby ulepszenia budynku dokonane przez Wnioskodawcę stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej budynku) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.