Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/4510-591/16-2/MS
z 18 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2016r. (data wpływu 30 maja 2016r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów z tytułu opłaty rozruchowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów z tytułu opłaty rozruchowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”), producent opakowań z tworzyw sztucznych, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej jako: „CIT”). W ramach zakładu produkcyjnego Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej jako: „S." lub „Strefa”) na podstawie zezwolenia strefowego z dnia 6 marca 2013 roku na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie S. (dalej jako „Zezwolenie”).

Zezwolenie zostało udzielone Spółce na prowadzenie działalności gospodarczej, rozumianej jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów i usług wytworzonych na terenie strefy, określonych w następujących pozycjach Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego (wedle rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, Dz.U. z 2008 r., Nr 207 Poz. 1293):

• Sekcja C, Dział 22, Klasa 22.21 - Płyty, arkusze, rury i kształtowniki z tworzyw sztucznych,
  
• Sekcja C, Dział 22, Klasa 22.22 - Opakowania z tworzyw sztucznych.
  
  

Wnioskodawca produkuje opakowania z tworzyw sztucznych w postaci tacek wykorzystywanych w przemyśle spożywczym, posługując się m.in. metodą formowania wtryskowego. Metoda ta polega na formowaniu tworzyw sztucznych do pożądanego kształtu poprzez wtryskiwanie uplastycznionego tworzywa do formy, w której po zastygnięciu powstaje produkt finalny (tacka z tworzywa sztucznego służąca jako opakowanie produktów spożywczych). W procesie produkcyjnym wykorzystywane są stanowiące własność Spółki maszyny (wtryskarki) wtłaczające tworzywo sztuczne, oraz nabywane od zewnętrznego dostawcy wymienne formy.

Każdorazowe uruchomienie produkcji serii opakowań wymaga nakładu pracy związanego
z opracowaniem rysunków technicznych form wtryskowych, montażem form oraz przystosowaniem wtryskarek do specyfikacji zamówienia, jak również szeregu innych czynności o charakterze technicznym, których wykonanie jest niezbędne dla uzyskania produktu
o zakładanych parametrach. W związku z wykonywaniem tego rodzaju czynności, Wnioskodawca ponosi koszty w postaci wynagrodzenia pracowników obsługujących park maszynowy Spółki, jak również koszty przestoju linii produkcyjnych wstrzymywanych na czas uruchomienia produkcji nowych serii. Czynności związane z uruchomieniem produkcji są prowadzone na terenie zakładu produkcyjnego Spółki.

Powyżej wskazane koszty działalności Spółka rekompensuje poprzez uwzględnienie ich w cenie produkowanych opakowań płaconej przez ich odbiorcę i co do zasady klienci Wnioskodawcy nie są obciążani dodatkowymi opłatami za uruchomienie produkcji. W działalności Spółki zdarzają się sytuacje, w których ze względu na niski wolumen zamówienia, marża uzyskana ze sprzedaży opakowań może nie pokryć całości kosztów produkcji. Aby uniknąć sytuacji w której określone zamówienie - ze względu na zbyt niski wolumen - okazałoby się dla Wnioskodawcy nierentowne, Spółka obciąża kontrahenta dodatkową opłatą za uruchomienie produkcji krótkiej serii opakowań (dalej jako „Opłata rozruchowa”). Ze względu na fakt iż zamawiający opakowania nie zawsze jest w stanie precyzyjnie określić ilość opakowań jaką jest gotów odebrać w ramach danej serii, możliwe są sytuacje, w których Opłata rozruchowa będzie mieć charakter warunkowy i zostanie doliczona o ile całkowita ilość zamówionych opakowań nie osiągnie określonej liczby.

Ze względu na fakt iż Opłata rozruchowa może zostać naliczona zarówno na początku realizacji zamówienia, jak również dopiero wraz z ostatnią jego partią, dodatkowa płatność jest ujmowana bądź na osobnej fakturze, bądź jako osobna pozycja na fakturze sprzedaży opakowań. Jest to jednoznaczny wymóg kontrahenta, który ze względu na przyjęte procedury wewnętrzne wymaga odrębnego fakturowania samej ceny wyrobu (która powinna pozostawać niezmienna) oraz dodatkowych kosztów związanych z produkcją.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymana przez Spółkę Opłata rozruchowa będzie stanowić przychód, który należy przypisać do działalności prowadzonej na podstawie zezwolenia strefowego i tym samym należy ją alokować do dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. 2014 poz. 851 z późn. zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymana Opłata rozruchowa będzie w całości stanowić przychód związany z działalnością prowadzoną na podstawie zezwolenia strefowego oraz na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, a co za tym idzie powinna w całości zostać alokowana do dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT, wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Art. 17 ust. 4 ustawy o CIT wskazuje, iż zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Z powyższych przepisów nie wynika zawężenie zwolnienia podatkowego wyłącznie do dochodów uzyskanych ze sprzedaży wyrobów strefowych, lecz wskazują one na objęcie zwolnieniem dochodów uzyskanych w ramach działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy i w ramach zezwolenia. Powyższa regulacja nie tworzy zamkniętego katalogu rodzajów działalności objętych zwolnieniem, wskazuje jedynie na konieczność osiągnięcia przychodu w ramach działalności określonej w zezwoleniu strefowym oraz na terenie strefy.

Na dopuszczalność uznania różnorodnych przychodów niestanowiących ceny sprzedaży wyrobów i usług strefowych jako podlegających przypisaniu do działalności strefowej wskazują m. in.:

• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 3 lipca 2014 r., sygn. IBPB1/2/423-397/14/CzP, wskazująca iż: „Należy zwrócić uwagę, że z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, tak jak z każdą działalnością gospodarczą wiąże się szereg różnorodnych zdarzeń gospodarczych, które mogą generować po stronie przedsiębiorcy przychód. Ujęcie tych zdarzeń w enumeratywnym katalogu, który wynikałby z treści zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jest w praktyce niemożliwe, dlatego też w odniesieniu do tych zdarzeń, w celu ustalenia czy wygenerowany przez nie dochód jest objęty zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy badać, czy mieszczą się one w kategorii dochodu z działalności prowadzonej na terenie strefy1’.
  
• Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 15 października 2010 r., sygn. ILPB3/423-617/10-5/MM wskazująca iż: „Należy zwrócić uwagę, iż z działalnością gospodarczą prowadzoną na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, tak jak z każdą działalnością gospodarczą wiąże się szereg różnorodnych zdarzeń gospodarczych, które mogą generować po stronie przedsiębiorcy przychód. Ujęcie tych zdarzeń w enumeratywnym katalogu, który wynikałby z treści zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie specjalnej strefy ekonomicznej jest w praktyce niemożliwe, dlatego też w odniesieniu do tych zdarzeń, w celu ustalenia czy wygenerowany przez nie dochód jest objęty zwolnieniem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy badać czy mieszczą się one w kategorii dochodu z działalności prowadzonej na terenie strefy."
  
  

W odniesieniu do przychodu Wnioskodawcy w postaci Opłaty rozruchowej należy podkreślić, iż istnieje ścisły związek pomiędzy jej otrzymaniem przez Spółkę, a działalnością produkcyjną prowadzoną w ramach zezwolenia strefowego. Jest to płatność w bezpośredni sposób związana z określoną serią opakowań, a więc produktem wytworzonym w ramach działalności strefowej. Równolegle bez wytworzenia i sprzedaży określonej serii opakowań, nie powstałby przychód w postaci opłaty rozruchowej.

Ścisły związek pomiędzy otrzymaną Opłatą rozruchową oraz działalnością produkcyjną prowadzoną w ramach zezwolenia strefowego podkreśla fakt, iż istnieje możliwość przypisania uiszczonej przez klienta Spółki opłaty do określonej serii opakowań wytworzonych w ramach działalności strefowej, a obciążenie klienta dodatkową opłatą z tytułu dostosowania i uruchomienia maszyn jest w każdym wypadku ściśle związane z wytworzeniem określonej serii wyrobów strefowych. Przedmiotowa Opłata rozruchowa stanowi więc powiększenie ceny sprzedaży określonych partii opakowań, a jedynie z przyczyn praktycznych (warunki narzucone przez kontrahenta, trudność w skalkulowaniu właściwej marży przy niskim wolumenie zamówienia, brak pełnej wiedzy o wielkości zamówienia jaka ostatecznie zostanie zrealizowana) jest ona określana odrębnie od ceny sprzedaży opakowań i ujmowana na odrębnej fakturze VAT lub w osobnej pozycji na fakturze VAT.

Zasadność przypisania do działalności strefowej przychodów i kosztów wynikających z wyrównania przez jednego z kontrahentów wyniku ze sprzedaży produktów strefowych w sytuacji osiągnięcia lub nieosiągnięcia określonego wolumenu transakcji potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 8 września 2015 r., sygn. IPTPB3/4510-186/15-5/KJ.

Przy tym Spółka wskazuje, iż opłaty rozruchowej nie można traktować jako wynagrodzenia za odrębną usługę. Jest to opłata kalkulowana w odniesieniu do konkretnego zamówienia, w wyniku którego powstanie pewna liczba (nie zawsze określona na etapie rozpoczęcia produkcji) wyrobów strefowych, i tylko przy określonym (niskim) wolumenie zamówienia. Przy tym zamawiający nie otrzymuje żadnej odrębnej usługi w zamian za kwotę zapłaconą tytułem opłaty rozruchowej, lecz ponosi dodatkowy koszt w związku ze złożonym zamówieniem na produkty Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę powyższe argumenty oraz przytoczone stanowiska organów podatkowych, zdaniem Spółki otrzymana Opłata rozruchowa będzie w całości stanowić przychód związany z działalnością prowadzoną w ramach zezwolenia strefowego oraz na terenie specjalnej strefy ekonomicznej, a co za tym idzie powinna w całości zostać alokowana do dochodu podlegającego zwolnieniu na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu stanu faktycznego przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2016 poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.