2016.07.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-344/16-3/RM
z 11 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2016 r. (data wpływu 9 maja 2016 r.), uzupełnionym w dniu 1 czerwca 2016 r. (data wpływu 3 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania Usług Telewizyjnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania Usług Telewizyjnych.

Wniosek uzupełniony został w dniu 1 czerwca 2016 r. (data wpływu 3 czerwca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe uzupełnione pismem z dnia 31 maja 2016 r.:

Spółka S.A. (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest przedsiębiorcą telekomunikacyjnym, którego głównym przedmiotem działalności jest świadczenie publicznie dostępnych usług telekomunikacyjnych dla użytkowników indywidualnych, podmiotów gospodarczych oraz użytkowników instytucjonalnych (dalej jako: Klienci) głównie w zakresie telefonii komórkowej (mobilnej) oraz dostępu do sieci Internet.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako: VAT).

W najbliższym czasie Spółka zamierza wprowadzić do swojej oferty usługi polegające na udzieleniu Klientom dostępu do tzw. telewizji liniowej w postaci kanałów telewizyjnych pogrupowanych w pakiety tematyczne (dalej jako: Pakiety Telewizyjne) - tj. telewizji emitowanej na żywo, która umożliwia nadawanie tych samych pakietów do większej grupy odbiorców (dalej jako „Usługa Telewizyjna”).

W Pakietach Telewizyjnych oferowanych przez Wnioskodawcę znajdą się wyłącznie programy zewnętrznych nadawców (Spółka będzie nabywała licencje do emisji tych programów), a oferta programowa Spółki, co do zasady, nie będzie różnić się znacząco od typowej oferty dostawców telewizji kablowych i satelitarnych.

Umożliwienie dostępu do Pakietów Telewizyjnych, a w konsekwencji odbioru programów znajdujących się w ofercie Wnioskodawcy przez Klientów (dalej jako: Usługa Telewizyjna), realizowane będzie poprzez wykorzystanie transmisji danych oraz sieci dostępowej Spółki (tj. części sieci telekomunikacyjnej, łączącej punkty agregacji ruchu telekomunikacyjnego z urządzeniami odbiorczymi użytkownika końcowego) - dalej jako „Sieć”.

Elementem niezbędnym i warunkującym dostarczenie odbiorcy kompleksowej usługi telewizji liniowej jest sygnał telewizyjny dostarczany od nadawcy (tj. podmiot trzeci, który tworzy i zestawia program oraz rozpowszechnia go) i przejmowany przez Spółkę w celu jego wtórnego rozpowszechniania (tj. rozprowadzany przez Spółkę), a w konsekwencji umożliwienia jego odbioru. Dostarczenie sygnału odbywać się będzie w technologii IPTV, pozwalającej na przesyłanie sygnału telewizyjnego w sieciach szerokopasmowych opartych na protokole internetowym (tj. protokole stanowiącym zbiór ścisłych reguł i kroków postępowania, które są automatycznie wykonywane przez dane urządzenia w celu nawiązania łączności i wymiany danych - dalej jako „IP”).

Usługa Telewizyjna oferowana przez Spółkę będzie zatem realizowana poprzez transmisję danych (tj. zakodowanego i zaszyfrowanego strumienia audio/wideo) w formie bloków określanych mianem pakietów IP.

Powyższy sposób wykorzystania Sieci Spółki, oznacza, że Usługa Telewizyjna będzie działała na analogicznych zasadach jak usługi telewizyjne świadczone przez operatorów telewizji IPTV.

Spółka będzie bowiem spełniać wszystkie warunki niezbędne do samodzielnego świadczenia usługi telewizji IPTV, tj. w szczególności będzie ona posiadać:

pełną infrastrukturę telekomunikacyjną (bezprzewodowe łącze telekomunikacyjne),
systemy warunkowego dostępu,
systemy dystrybucji sygnału audio/wideo do klientów,

które działając w sposób zintegrowany zapewnią Spółce możliwość świadczenia tego typu usług, a Klientom zainteresowanym ich nabyciem (dalej jako: Abonenci) - odbiór poszczególnych Pakietów Telewizyjnych.

W tym celu Spółka nabędzie system służący do świadczenia Usług Telewizyjnych oraz zarządzania tymi usługami, obejmujący oprogramowanie zintegrowane z jej systemami wraz z programistyczną platformą integracyjną (dalej jako: Platforma), która będzie z kolei umożliwiała agregowanie sygnałów od nadawców oraz kierowanie ich do Abonentów.

Za pośrednictwem Platformy realizowany będzie również proces weryfikacji statusu Abonenta, przyznawania mu praw do odbioru programów (tj. zakresu Pakietów Telewizyjnych, do których odbioru Abonent jest uprawniony) oraz jednorazowej aktywacji Usługi Telewizyjnej.

Dostęp do Pakietów Telewizyjnych w ramach Usługi Telewizyjnej będzie mógł otrzymać tylko Klient, będący w posiadaniu urządzenia mobilnego (np. smartfonu) wyposażonego w dostarczoną przez Spółkę kartę SIM - identyfikującą go i umożliwiającą warunkowy dostęp do korzystania z sieci Spółki (zależny od zakresu świadczonych na jego rzecz usług) - dalej jako „Urządzenie Odbiorcze”. Urządzeniem Odbiorczym może być również inne urządzenie (np. tablet, komputer PC) podłączone do sieci Spółki za pośrednictwem routera lub modemu wyposażonego w taką kartę SIM.

Aby skorzystać z Usługi Telewizyjnej, Abonent będzie musiał zainstalować udostępnione mu przez Spółkę oprogramowanie (aplikację) na Urządzeniu Odbiorczym, które to oprogramowanie za pośrednictwem Internetu będzie łączyło się z Platformą, a po uwierzytelnieniu Urządzenia Odbiorczego będzie umożliwiało przesyłanie do niego sygnałów telewizyjnych. Z technicznego punktu widzenia, tworzone będzie wówczas specjalne połączenie pomiędzy Urządzeniem Odbiorczym a serwerem Spółki - tzw. tunel VPN, łączący Platformę z Abonentem, za pośrednictwem którego do Urządzenia Odbiorczego będzie przekazywany sygnał telewizyjny w technologii IP streaming.

Po aktywowaniu Usługi Telewizyjnej, Abonent będzie miał możliwość odbioru wybranych przez niego Pakietów Telewizyjnych, w zamian za określone w ofercie Spółki wynagrodzenie, kalkulowane - co do zasady - w formie miesięcznej opłaty abonamentowej.

W ramach tego wynagrodzenia Abonent będzie miał również możliwość skorzystania z tzw.„dodatkowej funkcjonalności” polegającej na możliwości odbioru Pakietów Telewizyjnych oferowanych poza Siecią Spółki. W takiej sytuacji nie będzie już wymagane posiadanie karty SIM w Urządzeniu Odbiorczym lub routerze/modemie, do którego takie urządzenie jest podłączone, ale jednocześnie zakres możliwych do odbioru programów może być ograniczony. Natomiast nie będzie możliwe wykupienie przez Klienta odrębnej Usługi Telewizyjnej poza Siecią - pozostającej bez związku z usługą świadczoną w Sieci Spółki.

Przesyłany sygnał telewizyjny będzie dostosowywany automatycznie do jakości łącza oraz profilu sprzętowego Urządzenia Odbiorczego. Automatyczne dostosowanie jakości możliwe będzie dzięki wykorzystaniu adaptatywnej technologii transmisji sygnału wideo. Będzie to sygnał synchroniczny z sygnałem dostarczanym przez nadawcę (uwzględniając niewielkie opóźnienia wywołane przez zastosowaną technologię, które są nieuniknione również w innych technologiach rozpowszechniania/rozprowadzania programów telewizyjnych).

Wskutek powyższego Spółka będzie przejmowała emitowany (rozpowszechniony) przez nadawcę i przeznaczony do odbioru program w całości, w sposób ciągły i bez zmian w celu ich równoczesnego, wtórnego rozpowszechniania - tj. będzie rozprowadzała programy emitowane przez nadawcę. W konsekwencji dostęp na żywo do kanałów (a co za tym idzie do poszczególnych programów nadawanych na tych kanałach) będzie jednakowy dla wszystkich Abonentów. Oznacza to, że wszyscy Abonenci posiadać będą dostęp do tej samej zawartości kanałów w tym samym czasie. Jednocześnie „przełączając się” na inny kanał Abonent będzie go oglądał (odbierał) od momentu „przełączenia” na niego.

Podobnie jak inni operatorzy telewizyjni Wnioskodawca oprócz Usługi Telewizyjnej będzie oferował Klientom inne usługi takie jak Pay Per View, czy usługi tzw. biblioteki na żądanie (VoD), które będą, dodatkowo płatne, a ich zamówienie nie będzie związane z posiadaniem któregokolwiek z Pakietów Telewizyjnych.

Przy czym Abonenci w ramach opłat abonamentowych za Pakiet Telewizyjny uzyskają dostęp do biblioteki na żądanie z wybranymi materiałami nadawców Programów Telewizyjnych. Korzystanie z pozostałych pozycji biblioteki (pełny dostęp do biblioteki) będzie dodatkowo płatne, na zasadach obowiązujących Klientów nie będących Abonentami.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 1 czerwca 2016 r. Wnioskodawca poinformował, że „W dniu 16 maja 2016 r. Ośrodek Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego w Łodzi wskazał (znak pisma: LDZ-OKN.4221.1647.2016.KU.1), iż Usługi Telewizyjne będące przedmiotem wniosku mieszczą się w grupowaniu PKWiU 61.20.50.0 „Usługi udostępniania programów radiowych i telewizyjnych za pomocą sieci telekomunikacji ruchowej”, która to grupa mieści się w dziale 61. „Usługi telekomunikacyjne”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Usługi Telewizyjne, które zamierza świadczyć Spółka stanowią usługi telekomunikacyjne, o których mowa w art. 2 pkt 25a) Ustawy VAT?
Czy do Usług Telewizyjnych, które zamierza świadczyć Spółka zastosowanie znajdzie obniżona stawka podatku od towarów i usług (dalej jako VAT) na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a oraz poz. 169 załącznika nr 3 do Ustawy VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy, Usługi Telewizyjne, które zamierza świadczyć Spółka stanowią usługi telekomunikacyjne, w rozumieniu art. 2 pkt 25a) Ustawy VAT.

Usługi Telewizyjne jako usługi telekomunikacyjne.

Zgodnie z wyżej powołanym artykułem ilekroć w przepisach Ustawy VAT jest mowa o usługach telekomunikacyjnych rozumie się przez to usługi dotyczące transmisji, emisji i odbioru sygnałów, tekstów, obrazów i dźwięków lub wszelkiego rodzaju informacji drogą kablową, radiową, optyczną lub za pośrednictwem innych systemów elektromagnetycznych, w tym związane z nimi przeniesienie lub cesję praw do użytkowania środków dla zapewniania takiej transmisji, emisji i odbioru, wraz z zapewnieniem dostępu do ogólnoświatowych sieci informacyjnych, z uwzględnieniem art. 6a rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z dnia 23 marca 2011 r., str. 1, z późn. zm.), zwanego dalej „Rozporządzeniem”.

Z kolei punkt 1 powołanego wyżej art. 6a Rozporządzenia wskazuje, że usługi telekomunikacyjne obejmują w szczególności następujące usługi:

usługi telefonii stacjonarnej i komórkowej służące do przesyłania i przełączania komunikacji głosowej, danych i obrazu, łącznie z usługami telefonicznymi obejmującymi element obrazu, nazywane inaczej usługami wideotelefonicznymi;
usługi telefoniczne świadczone przez Internet, łącznie z usługami telefonii internetowej (VoIP);
poczta głosowa, oczekiwanie na połączenie, przekazywanie połączenia, identyfikacja dzwoniącego, telekonferencja i inne usługi obsługiwania połączeń;
usługi przywoływania;
usługi „audiotekst”;
faks, telegraf i teleks;
dostęp do Internetu i stron World Wide Web;
prywatne połączenia sieciowe oddające łącza telekomunikacyjne do wyłącznego użytku usługobiorcy.

Jednocześnie jednak zgodnie z art. 6a pkt 2 Rozporządzenia wynika, że usługi telekomunikacyjne nie obejmują usług świadczonych drogą elektroniczną oraz usług nadawczych radiowych i nadawczych telewizyjnych, zwanych dalej „usługami nadawczymi”.

Z treści przytoczonych wyżej regulacji Ustawy VAT oraz Rozporządzenia dotyczących usług telekomunikacyjnych można zatem wywieść, że usługami telekomunikacyjnymi będą m.in. usługi dotyczące odbioru sygnałów, tekstów, obrazów i dźwięków drogą kablową, radiową, optyczną lub za pośrednictwem innych systemów elektromagnetycznych, o ile nie zostaną one zakwalifikowane jako usługi nadawcze lub elektroniczne w rozumieniu Rozporządzenia.

W ocenie Wnioskodawcy, Usługi Telewizyjne, które zamierza świadczyć Spółka dotyczą właśnie odbioru sygnałów, tekstów, obrazów i dźwięków za pośrednictwem systemu elektromagnetycznego, co wypełnia definicję usług telekomunikacyjnych określoną w art. 2 pkt 25 a) Ustawy VAT. Oznacza to, że Usługi Telewizyjne powinny zostać zakwalifikowane do usług telekomunikacyjnych, pod warunkiem, że nie będą one mieściły się w zakresie usług nadawczych lub usług elektronicznych.

Usługi Telewizyjne a usługi nadawcze.

Zgodnie z art. 2 pkt 25b) Ustawy VAT przez usługi nadawcze rozumie się usługi nadawcze, o których mowa w art. 6b ozporządzenia 282/2011 - tj. usługi zawierające treści audio i audiowizualne, takie jak programy radiowe lub telewizyjne dostarczane za pośrednictwem sieci komunikacyjnych, powszechnie udostępniane przez dostawcę usług medialnych i objęte jego odpowiedzialnością redakcyjną, przeznaczone do jednoczesnego słuchania lub oglądania zgodnie z zaplanowanym programem. Usługi nadawcze zgodnie z tym przepisem obejmują w szczególności:

programy radiowe lub telewizyjne transmitowane lub retransmitowane za pośrednictwem sieci radiowej lub telewizyjnej,
programy radiowe lub telewizyjne rozpowszechniane za pośrednictwem Internetu lub podobnej sieci elektronicznej (streaming IP), jeżeli są nadawane jednocześnie z ich transmisją lub retransmisją za pośrednictwem sieci radiowej lub telewizyjnej.

Z uwagi na fakt, że Rozporządzenie nie zawiera wyjaśnienia słowa „rozpowszechnianie”, w ocenie Wnioskodawcy, jego znaczenie należy odczytywać zgodnie z definicjami zawartymi w prawie krajowym.

Z kolei w myśl art. 4 pkt 7 ustawy z dnia 22 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2015 r., poz. 1531, z późn. zm.) - dalej jako „Ustawa RTV”, rozpowszechnianiem jest emisja programu drogą bezprzewodową lub przewodową do odbioru przez odbiorców. Natomiast rozprowadzaniem jest przejmowanie rozpowszechnionego programu w całości i bez zmian oraz równoczesne, wtórne jego rozpowszechnianie (art. 4 pkt 8 Ustawy RTV).

Mając na względzie okoliczność, że Spółka nie będzie świadczyła usług rozpowszechniania (emisji) programów, lecz Usługi Telewizyjne polegające na rozprowadzaniu emitowanych programów (obejmujące przejmowanie rozpowszechnianego przez nadawcę programu w całości i bez zmian oraz równoczesne, wtórne jego rozpowszechnianie) - w ocenie Wnioskodawcy - nie ma podstaw do uznania, że Usługi Telewizyjne są usługami nadawczymi, wskazanymi w art. 2 pkt 25b) Ustawy VAT oraz art. 6b Rozporządzenia.

Usługi Telewizyjne a usługi świadczone drogą elektroniczną.

Zdaniem Wnioskodawcy, Usługi Telewizji nie będą również stanowiły usług elektronicznych w rozumieniu Ustawy VAT oraz Rozporządzenia.

Jak wynika z art. 2 pkt 26 Ustawy VAT, w kwestii sposobu rozumienia pojęcia „usług elektronicznych”, należy posłużyć się definicją zawartą w art. 7 Rozporządzenia.

Zgodnie z punktem 1 tego przepisu, do „usług świadczonych drogą elektroniczną”, o których mowa w dyrektywie 2006/112/WE, należą usługi świadczone za pomocą Internetu lub sieci elektronicznej, których świadczenie - ze względu na ich charakter - jest zasadniczo zautomatyzowane i wymaga minimalnego udziału człowieka, a ich wykonanie bez wykorzystania technologii informacyjnej jest niemożliwe.

Natomiast w myśl art. 7 ust. 2 pkt f) Rozporządzenia, do usług elektronicznych zalicza się w szczególności usługi wymienione w załączniku 1. W zakresie odbioru programów radiowych lub telewizyjnych, załącznik ten wyszczególnia:

w pkt 4 lit. f: odbieranie programów radiowych lub telewizyjnych rozpowszechnianych za pomocą sieci radiowej lub telewizyjnej, Internetu lub podobnej sieci elektronicznej, tj. słuchanie lub oglądanie programów w momencie wybranym przez użytkownika, na jego indywidualne życzenie, na podstawie katalogu programów wybranych przez dostawcę usług medialnych, np. telewizja lub wideo na życzenie;
w pkt 4 lit. g: odbieranie programów radiowych lub telewizyjnych rozpowszechnianych za pomocą Internetu lub podobnej sieci elektronicznej (streaming IP), chyba że są one nadawane jednocześnie z ich transmisją lub retransmisją za pomocą sieci radiowych lub telewizyjnych.

Zatem zgodnie z przepisami Rozporządzenia, usługi dotyczące odbioru programów radiowych lub telewizyjnych, w tym realizowane w technologii IP streaming, nie będą uznane za usługi elektroniczne, jeżeli dostarczane programy będą przekazywane jednocześnie z ich transmisją lub retransmisją za pomocą sieci radiowych lub telewizyjnych.

Z kolei zgodnie z „Notami wyjaśniającymi dotyczącymi zmian VAT w UE w odniesieniu do miejsca świadczenia usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych od 2015 r.”, wydanymi przez Komisję Europejską (dalej jako „Noty wyjaśniające”), do pojęcia jednoczesnego słuchania lub oglądania prawidłowe będzie włączenie słuchania lub oglądania, które jest prawie jednoczesne.

Ze wskazówek zawartych w Notach wyjaśniających wynika, że prawie jednoczesne słuchanie lub oglądanie obejmuje m.in. sytuacje, w których występuje niewielkie opóźnienie czasowe między transmisją a odbiorem audycji z przyczyn technicznych, nieodłącznie związanych z procesem transmisji lub z powodu połączenia. Przy czym dotyczy to jedynie tych sytuacji, w których usługobiorca może w pewnych granicach decydować, kiedy oglądać program, ale bez wpływania na sygnał jego transmisji.

Analizując treść wyżej powołanych przepisów Ustawy o VAT oraz Rozporządzenia jak również wskazówek zawartych w Notach wyjaśniających należy wywieść, że Usługi Telewizyjne świadczone przez Spółkę nie powinny zostać uznane za usługi elektroniczne, ponieważ nie zawierają się one:

ani w zakresie pkt 4 lit. f załącznika I do Rozporządzenia - nie będą to bowiem usługi telewizji w wybranym przez użytkownika momencie – Abonent będzie oglądał (odbierał) Program Telewizyjny od momentu „wejścia” na dany kanał telewizyjny (również w przypadku „przełączania się” na inny kanał), bez możliwości wpływania na sygnał jego transmisji;
ani w zakresie pkt 4 lit. g załącznika I do Rozporządzenia, z uwagi na fakt, że Programy Telewizyjne będą nadawane jednocześnie lub prawie jednocześnie (uwzględniając niewielkie opóźnienia wywołane przez zastosowaną technologię, które są nieuniknione również w innych technologiach rozpowszechniania/rozprowadzania programów telewizyjnych) z ich transmisją lub retransmisją za pomocą sieci telewizyjnych. W konsekwencji dostęp na żywo do kanałów/programów będzie jednakowy dla wszystkich Abonentów - tj. wszyscy Abonenci posiadać będą możliwość odbierania tej samej zawartości kanałów w tym samym czasie.

W tym miejscu Spółka pragnie wskazać, że na kwalifikację Usług Telewizyjnych (jako usług nieelektronicznych) nie wpłyną ograniczenia, które mogą pojawić się w przypadku odbioru Programów Telewizyjnych poza Siecią. Nie sposób bowiem twierdzić, że taka „dodatkowa funkcjonalność” może zmienić nieelektroniczny charakter usługi świadczonej przez Wnioskodawcę. Powyższe wynika z faktu, że istotą Usługi Telewizyjnej, którą Spółka zamierza świadczyć jest zapewnienie dostępu do Programów Telewizyjnych „na żywo” w jej Sieci, a nabywając tę usługę Abonent de facto zyskuje (za stosowną odpłatnością) taką możliwość bez ograniczeń na Urządzeniu Odbiorczym zawierającym kartę SIM (lub podłączonym do modemów/routerów wyposażonych w taką kartę). Zawartość Programów Telewizyjnych odbieranych na tych urządzeniach w Sieci Spółki będzie zawsze tożsama z zawartością programów emitowanych przez ich nadawców, i dostęp do nich nie będzie w żaden sposób ograniczony. Jednocześnie Klient nie będzie mógł wykupić samej Usługi Telewizyjnej poza Siecią Spółki. Z tego względu możliwość odbioru telewizji poza Siecią, będąca wyłącznie dodatkiem do oferowanej przez Spółkę usługi „głównej” (który nie służy jednak lepszemu wykorzystaniu usługi „głównej” i jest w praktyce niezależny od niej), nie może decydować o kwalifikacji Usługi Telewizyjnej.

W konsekwencji, zdaniem Spółki, Usługi Telewizyjne „na żywo”, które zamierza świadczyć w przyszłości nie powinny zostać uznane za usługi elektroniczne, o których mowa w art. 2 pkt 26 Ustawy VAT.

Podsumowując, w ocenie Spółki, Usługi Telewizji, które zamierza świadczyć stanowią usługi telekomunikacyjne, w rozumieniu art. 2 ust. 25a) Ustawy VAT i jednocześnie nie mogą zostać uznane ani za usługi nadawcze ani za usługi elektroniczne w rozumieniu przepisów Ustawy VAT oraz Rozporządzenia.

Niezależnie od przytoczonych wyżej argumentów wskazujących, że Usługi Telewizji nie mogą zostać uznane ani za usługi nadawcze, ani za usługi elektroniczne, wniosek o konieczności zakwalifikowania ich jako usług telekomunikacyjnych wypływa również z analizy przepisów oraz orzecznictwa w zakresie regulacji właściwych dla branży usług telewizyjnych.

W szczególności na uwagę zasługuje w tym zakresie stanowisko Prezesa Urzędu Komunikacji wyrażone w komunikacie z dnia 6 marca 2014 r. (http://www.uke.gov.pl/telewizja-jako-usluga-telekomunikacyjna-13470), w którym stwierdzono, że „w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 7 listopada 2013 r. w sprawie C-518/11 (UPC Nederłand BV v. Gemeente Hihersum) (...) usługa telewizji jest usługą telekomunikacyjną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. (Dz. U. z 2014 r. poz. 243) Prawo telekomunikacyjne.

Ad.2

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym w odniesieniu do Usług Telewizji, które zamierza świadczyć Spółka zastosowanie znajdzie obniżona stawka VAT na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a oraz poz. 169 do załącznika nr 3 do Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, co do zasady, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z kolei jak stanowi przepis art. 5a Ustawy VAT, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy Ustawy VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Jednocześnie stawka VAT, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do Ustawy VAT, stawka podatku - stosownie do art. 41 ust. 2 tejże ustawy - wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 Ustawy VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r.,

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%. j

W załączniku nr 3 do Ustawy VAT, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką VAT w wysokości 8%, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. pod pozycją 169 wyszczególnione zostały „Usługi, inne niż usługi elektroniczne, polegające na umożliwieniu odbioru programów telewizyjnych i radiowych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji za pomocą urządzeń odbiorczych, z wyłączeniem usług polegających na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usługi czasie”, bez względu na symbol PKWiU. Przy czym pozycja ta nie dotyczy usług reklamowych i promocyjnych.

Zatem obowiązującą aktualnie treść poz. 169 zał. nr 3 do Ustawy VAT, należy interpretować w oparciu o zapisy Ustawy RTV.

Mając na względzie powyższe, aby Wnioskodawca mógł zastosować obniżoną stawkę VAT na podstawie art. 41 ust. 2 Ustawy VAT w związku z poz. 169 załącznika nr 3 w odniesieniu do Usług Telewizyjnych, które zamierza świadczyć Abonentom, muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

świadczone usługi polegają na umożliwieniu odbioru programów telewizyjnych i radiowych w rozumieniu Ustawy RTV za pomocą urządzeń odbiorczych,
świadczone usługi nie polegają na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usługi czasie,
świadczone usługi nie stanowią usług elektronicznych,
świadczone usługi nie stanowią usług reklamowych ani promocyjnych.

Ad.1

Zgodnie z treścią art. 4 pkt 7 Ustawy RTV rozpowszechnianiem jest emisja programu drogą bezprzewodową lub przewodową do odbioru przez odbiorców. Natomiast rozprowadzaniem w myśl art. 4 pkt 8 Ustawy RTV, jest przejmowanie rozpowszechnionego programu w całości i bez zmian oraz równoczesne, wtórne jego rozpowszechnianie.

„Umożliwienie odbioru” nie jest zdefiniowane w przepisach Ustawy VAT, ani w innych ustawach podatkowych. Z tego powodu, w celu jego interpretacji najwłaściwsze wydaje się odwołanie do definicji słownikowej tego pojęcia.

Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (http://sjp.pwn.pl/) słowo „umożliwić” oznacza „stworzyć warunki sprzyjające czemuś” natomiast „odbiór” w tym kontekście można rozumieć, jako „przyjmowanie sygnałów przez urządzenie elektryczne lub elektroniczne”.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że „umożliwienie odbioru programów telewizyjnych i radiowych za pomocą urządzeń odbiorczych” należy interpretować, jako stworzenie warunków sprzyjających przyjmowaniu sygnałów przez odpowiednie urządzenia odbiorcze, w celu uzyskania dostępu do programów telewizyjnych i radiowych.

W przypadku Spółki stworzenie warunków sprzyjających przyjmowaniu sygnałów przez Urządzenia Odbiorcze przez Abonentów (w celu wyświadczenia usługi końcowej w postaci umożliwienia odbioru poszczególnych Pakietów Telewizyjnych) możliwe będzie dzięki jej infrastrukturze telekomunikacyjnej, systemowi warunkowego dostępu oraz systemu dystrybucji. W szczególności możliwość odbioru Programów Telewizyjnych przez konkretnych Abonentów wystąpi po przekazaniu im karty SIM oraz zainstalowaniu udostępnionego przez Spółkę oprogramowania (aplikacji) na Urządzeniu Odbiorczym, dzięki czemu możliwa będzie aktywacja Usługi Telewizyjnej i jej dalsza realizacja (oprogramowanie za pośrednictwem Internetu będzie łączyło się z Platformą, a po uwierzytelnieniu Urządzenia Odbiorczego będzie umożliwiało przesyłanie do niego sygnałów telewizyjnych).

W ramach świadczonych Usług Telewizyjnych, Spółka będzie umożliwiała odbiorcom końcowym (Abonentom) odbiór Pakietów Telewizyjnych (programów telewizyjnych emitowanych przez nadawcę programu w całości i bez zmian. Będzie to możliwe m.in. dzięki wykorzystaniu adaptatywnej technologii transmisji sygnału wideo, dzięki której nastąpi automatyczne dostosowanie przesyłanego przez nadawcę sygnału telewizyjnego do jakości łącza oraz profilu sprzętowego Urządzenia Odbiorczego. W rezultacie Abonent będzie miał możliwość odbioru poszczególnych programów telewizyjnych równocześnie z jego emisją przez nadawcę (uwzględniając niewielkie opóźnienia wywołane przez zastosowaną technologię, które są nieuniknione również w innych technologiach rozpowszechniania programów telewizyjnych).

Oznacza to, że osoby korzystające z Usług Telewizyjnych świadczonych przez Spółkę będą miały możliwość odbioru tej samej zawartości kanałów (a co za tym idzie programów telewizyjnych) w tym samym czasie, co pozostałe osoby uprawnione do ich oglądania (w szczególności abonenci telewizji kablowej oraz satelitarnej).

Z uwagi na powyższe nie powinno ulegać wątpliwości, że świadczone przez Wnioskodawcę w przyszłości Usługi Telewizyjne będą usługami, o których mowa w poz. 169 załącznika nr 3 do Ustawy VAT, polegającymi na umożliwianiu odbioru programów telewizyjnych za pomocą Urządzeń Odbiorczych.

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy przedmiotowe Usługi Telewizyjne nie będą polegać na wypożyczaniu filmów i audycji w wybranym przez korzystającego z usługi czasie a co za tym idzie nie znajdzie w tym zakresie zastosowanie wyłączenie określone w pkt 2 powyżej.

Wprawdzie Abonenci, którzy wykupią dostęp do poszczególnych Programów Telewizyjnych będą mogli korzystać z wybranych pozycji biblioteki na żądanie, to jednak czynności takie należy potraktować wyłącznie jako działanie promocyjne mające na celu zachętę do skorzystania ze świadczonej przez Spółkę odrębnej usługi dostępu do biblioteki na żądanie w pełnym zakresie, która to usługa będzie dodatkowo płatna i będzie podlegała opodatkowaniu według 23% stawki VAT (właśnie z uwagi na wyłączenie z preferencyjnego opodatkowania, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z pozycją 169 załącznika nr 3 do Ustawy VAT).

Zatem biorąc pod uwagę, że Spółka nie będzie pobierać dodatkowych opłat za korzystanie przez Abonentów z wybranych pozycji biblioteki na żądanie, nie można twierdzić, że w ramach abonamentu na Usługi Telewizyjne Spółka świadczy usługi biblioteki na żądanie, które wyłączone są z preferencyjnego opodatkowania 8% stawką VAT.

Ad. 3

Tak jak zostało to już wykazane w uzasadnieniu własnego stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1 powyżej - w ocenie Spółki - Usługi Telewizji wypełniają definicję usług telekomunikacyjnych w rozumieniu Ustawy VAT oraz Rozporządzenia i jednocześnie nie mogą zostać uznane za usługi elektroniczne. W tym zakresie aktualne pozostają wnioski Wnioskodawcy zawarte w części „Usługi Telewizyjne a usługi świadczone drogą elektroniczną” tego uzasadnienia.

Ad. 4

Usługi Telewizji, które zamierza świadczyć Spółka nie będą stanowiły usług reklamowych i promocyjnych.

Podsumowując, w ocenie Spółki, w odniesieniu do sprzedaży Usług Telewizyjnych, będzie ona uprawniona do zastosowania obniżonej stawki podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a oraz poz. 169 do załącznika nr 3 do Ustawy VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy zauważyć, że od dnia 25 maja 2016 r. obowiązuje tekst jednolity ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710) jak również z dniem 9 czerwca 2016 r. wprowadzono tekst jednolity ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2016 r., poz. 639). Niniejsze pozostaje bez wpływu na rozstrzygnięcie w sprawie.

Jednocześnie tut. Organ podnosi, że nie jest uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników. Przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin