2016.07.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-414/16-4/RK
z 8 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 10 maja 2016 r. (data wpływu 20 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 czerwca 2016 r. (data wpływu 30 czerwca 2016 r.) na wezwanie tutejszego Organu podatkowego z dnia 16 czerwca 2016 r.(skutecznie doręczone dnia 21 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2016 r. do tut. Organu wpłynął ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 czerwca 2016 r. (data wpływu 30 czerwca 2016 r.) na wezwanie tutejszego Organu podatkowego z dnia 16 czerwca 2016 r.(skutecznie doręczone dnia 21 czerwca 2016 r).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Sylwester F. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Handlowe „S.” Sylwester F. (dalej jako: „Sprzedający”) zawarł w dniu 12 kwietnia 2016 r. (dalej jako: „Dzień Podpisania Umowy”) z S. spółką z ograniczoną odpowiedzialnością wpisanej do Krajowego Rejestru Sądowego (dalej jako: „Kupujący”) umowę sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiącą podstawę prawną transakcji (dalej jako: „Transakcja”), która obejmowała nabycie przez Kupującego zorganizowanej części przedsiębiorstwa Sprzedającego wykorzystywanej przez Sprzedającego do sprzedaży detalicznej wyrobów wyłącznie marki S. w tradycyjnych dwóch sklepach (dalej: „Działalność objęta Transakcją”). Sklepy te są usytuowane: w Centrum Handlowym, (dalej: „Sklep nr 1”) oraz w Centrum Handlowym, (dalej: „Sklep nr 2”).

W ramach Transakcji Kupujący nabył składniki materialne i niematerialne, zapasy, umowy oraz pracowników w zakresie dotyczącym Działalności objętej Transakcją. Pozostała część majątku Sprzedającego, która nie stanowiła przedmiotu Transakcji obejmowała inne aktywa, które są lub były związane wyłącznie ze sprzedażą towarów różnych marek przez Internet, sprzedażą towarów różnych marek przedsiębiorcom (B2B), sprzedażą w tradycyjnych sklepach oferujących wyroby różnych marek (dalej jako: „Pozostała Działalność”).

Zgodnie z art. 55(2) Kodeksu cywilnego czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. W związku z powyższym, wobec tego Kupujący i Sprzedający uzgodnili, że Transakcja będzie obejmować zorganizowaną część przedsiębiorstwa Sprzedającego wyraźnie określoną w zawartej umowie. Zgodnie z wolą Kupującego i Sprzedającego w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa Sprzedającego nabytej przez Kupującego w ramach Transakcji wykorzystywanej przez Sprzedającego do sprzedaży detalicznej wyrobów wyłącznie marki S. w tradycyjnych sklepach wchodziły;

aktywa rzeczowe, w tym:
1. zapasy towarów Sklepu nr 1, tj. zapasy marki S. znajdujące się w Sklepie nr 1 i w jego magazynie (lecz nie w innych miejscach) i zakupione od Kupującego,
2. zapasy towarów Sklepu nr 2, tj. zapasy produktów maki S. znajdujące się w Sklepie nr 2 i w jego magazynie (lecz nie w innych miejscach) i zakupione od Kupującego,
3. wyposażenie wewnętrzne i zewnętrzne Sklepu nr 1;
4. wyposażenie wewnętrzne i zewnętrzne Sklepu nr 2;
wszystkie prawa dotyczące aktywów rzeczowych wyszczególnionych w pkt. (1) powyżej;
prawo dostępu do najmowanych pomieszczeń Sklepu nr 1 i Sklepu nr 2;
aktywa niematerialne, w tym wartość firmy (goodwill) związana ze sprzedażą detaliczną wyrobów wyłącznie maki S. prowadzoną w Sklepie nr 1 i Sklepie nr 2.

Transakcja ponadto obejmowała przejęcie pracowników zatrudnionych przez Sprzedającego w Dniu podpisania umowy, w zakresie dotyczącym Działalności objętej Transakcją gdyż nastąpiło przejęcie zakładu pracy w trybie art. 23 (1) § 1 Kodeksu pracy. W związku z powyższym nastąpiło przejęcie wszystkich pracowników Sprzedającego związanych z tym zakładem pracy pozostających w stosunku pracy w Dniu podpisania umowy pracujących w Sklepie nr 1 i Sklepie nr 2.

W związku z powyższym na Kupującego przeszła całość składników niematerialnych i materialnych wykorzystywanych przez Sprzedającego w Działalności objętej Transakcją wraz z pracownikami zatrudnionymi w tej działalności w Dniu podpisania Umowy.

Przedmiotu Transakcji nie stanowiły środki trwałe niezwiązane z Działalnością objętą Umową a dotyczące Pozostałej Działalności Sprzedającego.

W skład stanowiącej przedmiot Transakcji zorganizowanej części przedsiębiorstwa Sprzedającego wchodziły też zobowiązania, które mogły powstać z tytułu sprzedaży asortymentu sprzedawanego przez Sprzedającego (np. zobowiązania z tytułu rękojmi lub gwarancji w związku ze sprzedażą konsumencką).

Kupujący kontynuuje wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie w jakim prowadził ją Sprzedający w oparciu o przejęte w ramach Transakcji niematerialne i materialne składniki majątku Sprzedającego w dotychczasowych lokalizacjach. Z tym, że odnośnie Sklepu nr 2 Sprzedający wraz z kupującym i właścicielem Centrum Handlowego zawarli umowę trójstronną w celu dokonania cesji umowy najmu ze Sprzedającego na Kupującego w wyniku czego pomieszczenia Sklepu nr 2 zostały wydane Kupującemu, który uzyskał dostęp do nich w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Odnośnie Sklepu nr 1 Kupujący, za porozumieniem ze Sprzedającym musiał zawrzeć nową umowę najmu z wynajmującym. Kupujący uzyskał już dostęp do tych pomieszczeń i prowadzi tam działalność gospodarczą.

Stanowiąca przedmiot Transakcji zorganizowana część przedsiębiorstwa była wydzielona organizacyjnie w ramach przedsiębiorstwa Sprzedającego, gdyż stanowiła odrębny zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia Działalności objętej Umową obejmujący aktywa, pracowników, umowy, zobowiązania.

Ponadto stanowiąca przedmiot Transakcji zorganizowana część przedsiębiorstwa była wydzielona finansowo, gdyż możliwe było i faktycznie dokonywane było, identyfikowanie i przyporządkowanie jej przychodów, kosztów, aktywów i pasywów związanych z Działalnością objętą Umową dla celów rachunkowych oraz analizy finansowej Sprzedającego.

Kupujący i Sprzedający zaznaczają że obie strony Transakcji są zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT, a nabyta przez Kupującego w ramach Transakcji zorganizowana część przedsiębiorstwa wykorzystywana jest u Kupującego do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Kupującego, zgodnie z którym Transakcja opisana we wniosku stanowiła transakcję nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa i w związku z tym do Transakcji nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy ostatecznie sprecyzowanym w uzupełnieniu do wniosku:

W ocenie S. Sp. z o.o. transakcja opisana we wniosku stanowi transakcję nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym transakcja opisana we wniosku nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 6 ust 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz.1054 ze zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W art. 2 pkt 27e ustawy zdefiniowane zostało pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W świetle tej definicji zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby obejmowała ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem, wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Należy zatem wskazać, że nie wystarczy zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

W przeciwnym razie nie można uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zatem w ocenie tut. Organu, dla uznania, że zbywana część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, istotne znaczenie ma ocena, czy ta zbywana część przedsiębiorstwa jest zdolna do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Sylwester F. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Handlowe „S.” Sylwester F. („Sprzedający”) zawarł w dniu 12 kwietnia 2016 r. z S. spółką z ograniczoną odpowiedzialnością („Kupujący”) umowę sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa stanowiącą podstawę prawną transakcji, która obejmowała nabycie przez Kupującego zorganizowanej części przedsiębiorstwa Sprzedającego wykorzystywanej przez Sprzedającego do sprzedaży detalicznej wyrobów wyłącznie marki S. w tradycyjnych dwóch sklepach („Działalność objęta Transakcją”). Sklepy te są usytuowane: w Centrum Handlowym, („Sklep nr 1”) oraz w Centrum Handlowym, („Sklep nr 2”).

aktywa rzeczowe, w tym:
1. zapasy towarów Sklepu nr 1, tj. zapasy marki S. znajdujące się w Sklepie nr 1 i w jego magazynie (lecz nie w innych miejscach) i zakupione od Kupującego,
2. zapasy towarów Sklepu nr 2, tj. zapasy produktów maki S. znajdujące się w Sklepie nr 2 i w jego magazynie (lecz nie w innych miejscach) i zakupione od Kupującego,
3. wyposażenie wewnętrzne i zewnętrzne Sklepu nr 1;
4. wyposażenie wewnętrzne i zewnętrzne Sklepu nr 2;
wszystkie prawa dotyczące aktywów rzeczowych wyszczególnionych w pkt. (1) powyżej;
prawo dostępu do najmowanych pomieszczeń Sklepu nr 1 i Sklepu nr 2;
aktywa niematerialne, w tym wartość firmy związana ze sprzedażą detaliczną wyrobów wyłącznie maki S. prowadzoną w Sklepie nr 1 i Sklepie nr 2.

Przedmiotu Transakcji nie stanowiły środki trwałe niezwiązane z Działalnością objętą Umową a dotyczące Pozostałej Działalności Sprzedającego.

Jak wyjaśniono na wstępie, podstawowym wymogiem do uznania dostawy majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa jest to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), podlegający wydzieleniu w istniejącym przedsiębiorstwie na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Istotnym jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie.

Jak wynika z opisu sprawy i wskazanych przepisów prawa uznać należy, że przedmiotem transakcji są dwa sklepy – Sklep nr 1 i Sklep nr 2, stanowiące zorganizowaną część przedsiębiorstwa. W ramach Transakcji Wnioskodawca nabył zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązania wchodzące w skład Sklepu nr 1 i Sklepu nr 2, a także pracowników zatrudnionych przez Sprzedającego w Dniu podpisania umowy pracujących w Sklepie nr 1 i Sklepie nr 2. Jak wynika z treści wniosku przedmiot Transakcji, będzie odznaczał się odrębnością organizacyjną, finansową i funkcjonalną z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Przedmiot Transakcji został wyodrębniony organizacyjnie w działalności Sprzedającego stanowiąc Sklep nr 1 i Sklep nr 2 wykorzystywane do sprzedaży detalicznej wyrobów wyłącznie marki S. w tradycyjnych dwóch sklepach. Wskazać należy, że pozostała część działalności Sprzedającego dotyczy wyłącznie sprzedaży towarów rożnych marek przez Internet, sprzedaży towarów różnych marek przedsiębiorcom oraz sprzedażą w tradycyjnych sklepach oferujących wyroby różnych marek. Sprzedający wydzielił finansowo Sklep nr 1 i Sklep nr 2 przyporządkowując przychody i koszty uzyskiwane z działalności Sklepu 1 i 2 oraz aktywa i pasywa wykorzystywane przez Sprzedającego do działalności tych Sklepów. Wnioskodawca kontynuuje działalność gospodarczą w zakresie w jakim prowadził ją Sprzedający przy wykorzystaniu nabytej zorganizowanej części przedsiębiorstwa, będącej przedmiotem Transakcji.

Zatem uznać należy, że Transakcja opisana we wniosku stanowi transakcję nabycia przez Wnioskodawcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa w myśl art. 2 pkt 27e ustawy i tym samym stanowi czynność wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należały uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin