Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
1061-IPTPB3.4511.474.2016.2.JZ
z 9 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko − przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2016 r. złożonym za pośrednictwem platformy ePUAP (data wpływu 16 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.), oraz z dnia 5 lipca 2016 r. (data wpływu 6 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nabycia i realizacji Prawa do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2016 r. za pośrednictwem platformy ePUAP został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nabycia i realizacji Prawa do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 23 maja 2016 r. (data wpływu 30 maja 2016 r.).

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), pismem z dnia 30 czerwca 2016 r., nr 1061-IPTPB3.4511.474.2016.1.JZ (doręczonym za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 30 czerwca 2016 r.) wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 6 lipca 2016 r. wpłynęło uzupełnienia wniosku (nadane w dniu 5 lipca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Pan … (dalej: „Wnioskodawca”) jest prokurentem spółki … S.A. („Spółka”). Wnioskodawca zawarł ze Spółką niezwiązane z pełnioną przez Niego funkcją umowy pochodnego instrumentu finansowego („Umowy”). Umowy zostały zawarte w ramach programu, który ma na celu rozwój Spółki poprawę jej sytuacji finansowej. Na podstawie Umów Wnioskodawcy przyznane zostało warunkowe prawo (dalej: „Prawo”) do otrzymania od Spółki w przyszłości kwoty Rozliczenia Pieniężnego (dalej: „Rozliczenie Pieniężne”), którego wysokość uzależniona jest od zysku operacyjnego Spółki przed potrąceniem odsetek od zaciągniętych zobowiązań oprocentowanych, podatków, amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych oraz amortyzacji rzeczowych aktywów trwałych (dalej: „EBITDA”). Umowy zostały zawarte na poszczególne kwartały roku, a podstawą ustalenia wartości EBITDA jest kwartalny bilans i rachunek zysków i strat Spółki zatwierdzony przez Zarząd Spółki (dalej „Informacja Kwartalna”).

Rozliczenie Pieniężne jest wyliczane w następujący sposób:

1. RP = 0 – jeżeli EBITDA będzie mniejsza bądź równa miniEBITDA;
2. RP = 2% * EBITDA budżetowana – jeżeli EBITDA większa od miniEBITDA, ale mniejsza bądź równa maksEBITDA;
3. RP = 3% * EBITDA budżetowana – jeżeli EBITDA większa od maksEBITDA.
   
   

Gdzie:

• RP – kwota Rozliczenia Pieniężnego;
  

• EBITDA – zysk operacyjny Spółki przed potrąceniem odsetek od zaciągniętych zobowiązań oprocentowanych, podatków, amortyzacji wartości niematerialnych i prawnych oraz amortyzacji rzeczowych aktywów trwałych, którego wartość będzie określona na podstawie Informacji Kwartalnej;
  

• miniEBITDA – określona w załączniku do Umowy kwota EBITDA osiągnięta przez Spółkę w danym kwartalne, która nie będzie powodować zobowiązania Spółki do wypłaty Rozliczenia Pieniężnego;
  

• maksEBITDA – określona w załączniku do Umowy kwota EBITDA osiągnięta przez Spółkę w danym kwartale po której przekroczeniu kwota Rozliczenia Pieniężnego będzie ustalana w odmienny sposób;
  

• EBITDA budżetowana – planowana kwota EBITDA za dany rok podatkowy, wskazana w zatwierdzonym uchwałą Rady Nadzorczej Spółki planie finansowym Spółki na dany rok.
  
  

W przypadku rozwiązania Umowy w trakcie trwania kwartału będącego jej przedmiotem, potencjalna kwota Rozliczenia Pieniężnego za ten kwartał, będzie ustalana w odpowiedniej proporcji do długości trwania Umowy w danym kwartale.

Realizacja Prawa przez Wnioskodawcę dokonywać się będzie poprzez wypłatę przez Spółkę kwot Rozliczenia Pieniężnego na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Wypłata będzie miała nastąpić w ciągu 60 dni od zatwierdzenia przez Zarząd Spółki Informacji Kwartalnej, będącej podstawą do ustalenia wartości EBITDA za kwartał, którego dotyczy Umowa. W przypadku jednak, jeżeli Informacja Kwartalna nie zostanie zatwierdzona przez Zarząd przez 60 dni od zakończenia kwartału będącego przedmiotem Umowy i brak zatwierdzenia nie będzie wynikał ze wskazanych błędów zawartych w Informacji Kwartalnej, wypłata będzie miała nastąpić po 90 dniach od zakończenia kwartału.

Umowy z Wnioskodawcą zostaną zawarte na czas nieokreślony z miesięcznym okresem wypowiedzenia. Umowy z Wnioskodawcą dotyczące wszystkich kwartałów 2016 r. zostały już zawarte, a dodatkowo Umowy za pierwszy kwartał 2016 r. zostały już rozliczone. Jeżeli Spółka uzna, że Umowy mają pozytywny wpływ na jej wyniki, Umowy za kwartały dotyczące kolejnych lat będą zawierane na początku każdego roku.

Prawo przysługuje Wnioskodawcy odpłatnie za cenę określoną w Umowie i jest ono niezbywalne aż do momentu jego realizacji. W związku z tym, że Prawo jest zależne od wysokości EBITDA i jest warunkowe, brak jest jakichkolwiek gwarancji, co do otrzymania przez Wnioskodawcę kwoty Rozliczenia Pieniężnego przed ostatecznym rozliczeniem Umów.

Mając na uwadze, że Umowy za wszystkie kwartały 2016 r. zostały już zawarte a dodatkowo tylko jedna z Umów już została rozliczona, ale ewentualny przychód po stronie Wnioskodawcy z tytułu nabycia i realizacji Prawa z trzech pozostałych Umów powstanie (w ocenie Wnioskodawcy) po dokonaniu ewentualnych dodatkowych wypłat wynikających z Umów dotyczących kolejnych kwartałów, Wnioskodawca wskazuje z ostrożności, że przedmiotem wniosku jest zarówno stan faktyczny, jak i zdarzenie przyszłe.

Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, przyznane Mu zgodnie z zapisami Umowy Prawo do otrzymania w przyszłości Kwoty Rozliczenia Pieniężnego stanowi instrument finansowy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r., poz. 94, z późn. zm.; dalej jako „Ustawa OIF”). W szczególności jest to instrument finansowy wskazany w punkcie c) powołanego przepisu, tj. „niebędące papierami wartościowymi (...) inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest (...) wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez (...) rozliczenie pieniężne”. Instrumentem bazowym dla powyższego prawa jest wartość zysku operacyjnego … S.A. przed potrąceniem odsetek od zaciągniętych zobowiązań oprocentowanych, podatków, amortyzacji, wartości niematerialnych i prawnych oraz amortyzacji rzeczowych aktywów trwałych. Prawo to jednocześnie jest zgodnie z art. 3 pkt 28a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, instrumentem pochodnym, gdyż przez takie instrumenty należy rozumieć „(...) inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości (...) wskaźników finansowych (...)”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

Czy ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Wnioskodawcy z tytułu nabycia i realizacji Prawa do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego powstaje dopiero w momencie realizacji Prawa (tj. w momencie, kiedy kwota Rozliczenia Pieniężnego staje się należna) i stanowi przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu (po odjęciu kosztów uzyskania przychodu) z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6 ww. ustawy (tj. w zeznaniu podatkowym Wnioskodawcy)?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego, natomiast w zakresie stanu faktycznego zostanie wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód podlegający opodatkowaniu po Jego stronie z tytułu nabycia i realizacji Prawa powstaje tylko w chwili realizacji Prawa (tj. w momencie, gdy kwoty Rozliczenia Pieniężnego staje się należna stosownie do zapisów wynikających z Umowy) i stanowi przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.; dalej: Ustawa PIT), podlegający opodatkowaniu (po odjęciu kosztów uzyskania przychodu) z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy PIT i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6 tej ustawy (tj. w zeznaniu podatkowym Podatnika).

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy PIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15 oraz art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f – są „otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie powyższego przepisu można wskazać, że przychód po Jego stronie nie powstaje w momencie nabycia przez Niego Prawa, gdyż na tym etapie nie otrzymuje On jeszcze środków pieniężnych. Dodatkowo, Wnioskodawca ponosi odpłatność za nabycie Prawa w wysokości określonej w Umowie.

Nabycie Prawa przez Wnioskodawcę stanowi jedynie uzyskanie uprawnienia do otrzymania wypłat w formie Rozliczenia Pieniężnego w przyszłości, po spełnieniu warunków określonych w Umowie. „Przysporzenie”, które On otrzymuje w chwili nabycia Prawa jest więc jedynie potencjalne i realizuje (jeśli spełnione zostaną określone w Umowie warunki) dopiero w przyszłości. W związku z tym, że Prawo jest warunkowe, brak jest jakichkolwiek gwarancji, co do otrzymania przez Wnioskodawcę kwot wynikających z Rozliczenia Pieniężnego.

Stanowisko to, według Wnioskodawcy, potwierdzają przytoczone poniżej interpretacje wydane w podobnych stanach faktycznych przez Dyrektorów Izb Skarbowych w imieniu Ministra Finansów:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 maja 2014 r., IPPB2/415-250/14-2/PW, w której stwierdzono, że: „przychód po stronie Uczestników Programu powstanie dopiero w momencie realizacji Rozliczenia Pieniężnego (a nie na żadnym wcześniejszym etapie), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 updof, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 updof”,
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 20 maja 2014 r., nr ILPB2/415-149/14-4/TR, w której stwierdzono, że: „przyznanie pracownikom pochodnych instrumentów finansowych X spowoduje powstanie po stronie pracowników przychodu podlegającego opodatkowaniu w momencie realizacji praw wynikających z tychże instrumentów finansowych (a nie na żadnym wcześniejszym etapie), który to przychód stanowi przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 7 updof, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej, zgodnie z art. 30b ust. 1 ww. ustawy”,
  

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2014 r., nr IPPB2/415-82/14-5/MK1, w której stwierdzono, że: „Ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Podatnika z tytułu nabycia i realizacji Prawa powstanie tylko w momencie realizacji Prawa (tj. w momencie, gdy Kwota Rozliczenia stanie się należna) i będzie on stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 updof, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 updof i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6 (tj. w zeznaniu podatkowym Podatnika)”.
  
  

Mając na względzie powyższe, po stronie Wnioskodawcy nie powstaje przychód w chwili nabycia przez Niego Prawa. Dopiero w chwili realizacji Prawa wynikającego z każdej Umowy możliwe jest określenie konkretnej wielkości przysporzenia.

Jednocześnie, przychód uzyskany z tytułu realizacji Prawa powinien zostać zaliczony do kategorii kapitałów pieniężnych. Takie wnioski wynikają z analizy poniższych przepisów Ustawy PIT.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy PIT, źródłem przychodów są „kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż: nieruchomości lub ich części oraz udział w nieruchomości, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, a także prawo wieczystego użytkowania gruntów”. Natomiast, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy PIT, przychodami z kapitałów pieniężnych są m.in. „przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających”.

Definicja pochodnych instrumentów finansowych została zawarta w art. 5a pkt 13 Ustawy PIT. Zgodnie z nią pochodnymi instrumentami finansowymi są „instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy OIF, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.”

Według art. 2 ust. 1 pkt 2 c) Ustawy OIF, instrumentami finansowymi są m.in. „niebędące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne”.

Ponadto, zgodnie z art. 3 pkt 28a Ustawy OIF, przez pochodne instrumenty finansowe należy rozumieć „opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego”.

Należy podkreślić, że pojawiające się w Ustawie OIF pojęcia „prawo”, „umowa” i „instrument finansowy” to określenia mające w zasadzie to samo znaczenie. W praktyce instrumenty finansowe mogą w sensie cywilnoprawnym stanowić wiązkę umów lub złożone konstrukcje umowne składające się z powiązanych ze sobą funkcjonalnie relacji kontraktowych. Powyższe oznacza, że umowy cywilnoprawne, w tym Umowy zawarte z Wnioskodawcą, mogą być, po spełnieniu warunków określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawa OIF, kwalifikowane jako instrumenty finansowe.

Z powyższego wynika zatem, że instrumentem bazowym dla pochodnych instrumentów finansowych mogą być również wskaźniki finansowe spółek. Przyjmuje się powszechnie, że wskaźniki finansowe to wskaźniki ilustrujące ekonomiczną sytuację przedsiębiorstwa.

Wysokość EBITDA, od którego zależy Rozliczenie Pieniężne, jest ustalana na podstawie Informacji Kwartalnych.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego przez Niego może być uznane zarówno jako:

1. instrument pochodny w rozumieniu art. 3 pkt 28a Ustawy OIF, ze względu na to, że Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego jest prawem majątkowym, którego cena (tj. wartość Rozliczeń Pieniężnych) zależy bezpośrednio od EBITDA Spółki; i tym samym jako
2. instrument finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 c) Ustawy OIF, gdyż Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego jest (jak wskazano powyżej w punkcie a) instrumentem pochodnym, którego instrumentem bazowym będzie wskaźnik finansowy Spółki (tj. EBITDA) i jest ono wykonywane przez rozliczenie pieniężne.
   
   

Z Umów, które Spółka podpisała z Wnioskodawcą wynika, że jest On uprawniony z tytułu posiadanego Prawa do uzyskania świadczeń, zaś Spółka jest zobowiązana do realizacji zobowiązania, w określonym terminie i na określonych warunkach. Jest to charakterystyczne dla (odpowiednio) nabywcy i wystawcy instrumentów finansowych. Zgodnie z Ustawą OIF, realizacja pochodnego instrumentu finansowego może nastąpić poprzez rozliczenie pieniężne. W takiej formie (tj. poprzez zapłatę Rozliczenia Pieniężnego) realizowane jest Prawo nabyte przez Wnioskodawcę. W rezultacie, zgodnie z Ustawą OIF Prawo do żądania przez Wnioskodawcę wypłat Rozliczenia Pieniężnego po spełnieniu określonych warunków, należy uznać za instrument finansowy, którego cena (kwota Rozliczenia Pieniężnego) zależy bezpośrednio lub pośrednio od wartości wskaźnika finansowego. W związku z tym wypełnia ono definicję pochodnego instrument finansowego z art. 5a pkt 13 Ustawy PIT.

Jak wynika z powyższego, realizacja Prawa dokonana przez Wnioskodawcę stanowi realizację instrumentów finansowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy PIT, będąc przychodem z kapitałów pieniężnych. Zgodnie z treścią art. 30b ust. 1 Ustawy PIT od dochodów uzyskanych m.in. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych i z realizacji praw z nich wynikających, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Zgodnie z treścią art. 30b ust. 6 Ustawy PIT, uzyskane w roku podatkowym dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich Wynikających podatnik obowiązany jest wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. la pkt 1 Ustawy PIT po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

W rezultacie, zdaniem Wnioskodawcy, kwota Rozliczenia Pieniężnego wynikająca z realizacji Prawa (w oparciu o wskaźnik finansowy Spółki) stanowi przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy PIT.

Reasumując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że ewentualny przychód po Jego stronie powstaje dopiero w chwili realizacji Prawa (tj. w momencie, gdy kwota Rozliczenia Pieniężnego staje się należna), który w konsekwencji stanowi przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy PIT i zadeklarowaniu zgodnie z art. 30b ust. 6 (tj. w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 1 Ustawy PIT) w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Tutejszy Organ podatkowy wskazuje, że jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie będzie zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie będzie chronić Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Jednocześnie podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Zaznaczyć należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

W tym miejscu wskazać należy, że przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca przywołał nieobowiązujące brzmienie art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.). Ustawą z dnia 16 stycznia 2015 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 251) zmieniono brzmienie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który po zmianie stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Niemniej jednak powyższa zmiana nie ma wpływu na treść rozstrzygnięcia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.