2016.07.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-395/16-4/MK
z 28 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2016 r. (data wpływu 20 maja 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 6 lipca 2016 r. (data wpływu 7 lipca 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie organu z dnia 30 czerwca 2016 r. (doręczone w dniu 5 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy Budynku - jest prawidłowe,

ujęcia w fakturze VAT sprzedaży Budynku ze stawką „zw” – jest prawidłowe,

ujęcia w fakturze VAT sprzedaży prawa użytkowania wieczystego do działki nr 205/68 ze stawką 23% - jest nieprawidłowe,

ujęcia w fakturze VAT ustanowienia służebności przejazdu i przechodu do działki nr 205/68 ze stawką 23% - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2016 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy Budynku oraz sposobu wystawienia faktury VAT.

Wniosek uzupełniono w dniu 6 lipca 2016 r. (data wpływu 7 lipca 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 30 czerwca 2016 r. (doręczone w dniu 5 lipca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółdzielnia zwana dalej Wnioskodawcą, jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako: VAT). Wnioskodawca planuje sprzedać nieruchomość - budynek handlowo-użytkowy o powierzchni zabudowy 491,00 m² dla którego Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą oraz prawo użytkowania wieczystego działki gruntu nr 205/68 i służebność przejazdu do działki nr 205/68 o powierzchni 0,1235ha.

Budynek jest trwale z gruntem związany, został wybudowany w latach 80-tych przez Wnioskodawcę. Budynek jest budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. Nr 112, poz. 1409, z późn. zm.). Według polskiej klasyfikacji obiektów budowlanych, wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.) zalicza się do budynków niemieszkalnych, sklasyfikowanych w sekcji 1, dział 12, grupa 123, klasa 1230 - jako budynki handlowo-usługowe.

Budynek został wybudowany przez Wnioskodawcę z jego środków na gruncie do którego prawo użytkowania wieczystego posiadała wówczas R. Spółdzielnia Mieszkaniowa im. J. w R. Wnioskodawca od wybudowania budynku włada nim jako jedyny właściciel. Na podstawie prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w R. I Wydział Cywilny z dnia 28 stycznia 2016 r., Spółdzielnia Mieszkaniowa im. J. w R. zobowiązana została do złożenia oświadczenia woli o treści: „R. Spółdzielnia Mieszkaniowa im. J. w R. przenosi na rzecz Spółdzielni Rzemieślniczej „M.” z siedzibą w R. prawo użytkowania wieczystego działki gruntu 205/68, położonej w R., o powierzchni 0,1235 ha oraz własność wybudowanego na niej budynku handlowo-usługowego o powierzchni zabudowy 491 m², dla których Sąd Rejonowy w R. prowadzi księgę wieczystą, przy czym przeniesienie własności budynku następuje nieodpłatnie, a z tytułu przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu powodowa Spółdzielnia „M.” z siedzibą w R. zapłaci na rzecz pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej im. J. w R. w terminie 30 (trzydziestu) dni od uprawomocnienia się wyroku kwotę 131.806,80 zł".

R. Spółdzielnia Mieszkaniowa im. J. w R. wystawiła dnia 7 marca 2016 r., dwie faktury VAT dla Spółdzielni Rzemieślniczej „M.” w R.:

Faktura VAT , na którą składa się pozycja:"zbycie prawa użytkowania wieczystego do działki nr 205/68", wartość netto 107160,00 zł , podatek VAT 24646,80 zł;
Faktura VAT , na którą składa się pozycja; "za ustanowienie służebności przejazdu i przechodu do działki nr 205/68", wartość netto 2800,00zł, podatek VAT 644,00 zł.

Prawo własności budynku zostało przekazane aktem notarialnym z dnia 8 marca 2016 r.

Lokale użytkowe wchodzące w skład przedmiotowego budynku handlowo-usługowego w 90% są przedmiotem najmu, są wykorzystywane na cele działalności opodatkowanej podatkiem VAT, natomiast pozostałe 10% lokali stanowi siedzibę działalności Wnioskodawcy i są przez niego wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przedmiotowy budynek został wybudowany w latach 80-tych, a po 5 lipca 1993 r., Wnioskodawca nie ponosił wydatków na jego ulepszenie w kwocie co najmniej 30% ich wartości początkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w związku ze stanem faktycznym, planowana sprzedaż budynku będzie stanowić dostawę budynków, budowli lub ich części podlegającą zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług?
Czy prawidłowe będzie wystawienie faktury sprzedaży VAT składającej się z trzech pozycji, zawierającą przedstawione poniżej stawki podatku od towarów i usług:

Pozycja 1 - nazwa towaru: sprzedaż budynku o powierzchni zabudowy 491 m², położonego w R., przy ul. P. 1a

Stawka podatku VAT: zwolniona

Pozycja 2 - nazwa towaru: sprzedaż prawa użytkowania wieczystego do działki nr 205/68

Stawka podatku VAT: 23%

Pozycja 3 - nazwa towaru: ustanowienie służebności przejazdu i przechodu do Działki nr 205/68

Stawka podatku: 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ponieważ sprzedaż nieruchomości przez wnioskodawcę będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje wówczas, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata. Przez pojęcie "pierwszego zasiedlenia"zgodnie z wydanym wyrokiem NSA z dnia 14 maja 2014 r., sygn. I FSK 382/14 Wnioskodawca rozumie "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Wnioskodawca przyjmuje, że jeżeli użytkował przedmiotowy budynek i spełnia warunek korzystania w pełni z tej nieruchomości - lokale są wynajmowane, a pozostała część budynku, która nie stanowi najmu, jest wykorzystywana do prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej opodatkowanej, dochodzi do pierwszego zasiedlenia, a zatem co do sprzedaży tego budynku będzie miało zastosowanie zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku VAT.

Ponieważ przy nabyciu prawa użytkowania wieczystego oraz służebności przejazdu i przechodu do działki nr 205/68 Wnioskodawcy przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury za zakup w/w praw, Wnioskodawca powinien wystawić fakturę sprzedaży na w/w prawa ze stawką podatku w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

prawidłowe w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dostawy Budynku,

prawidłowe w zakresie ujęcia w fakturze VAT sprzedaży Budynku ze stawką „zw”,

nieprawidłowe w zakresie ujęcia w fakturze VAT sprzedaży prawa użytkowania wieczystego do działki nr 205/68 ze stawką 23%,

prawidłowe w zakresie ujęcia w fakturze VAT ustanowienia służebności przejazdu i przechodu do działki nr 205/68 ze stawką 23%.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z treścią art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie, które nie stanowi, dostawy towarów, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jednocześnie, w świetle definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich powstało pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Ponadto stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów”.

Jednakże, w myśl ust. 7a cytowanego artykułu warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z cytowanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy jednoznacznie wynika, że wynikające z niego zwolnienie ma zastosowanie jedynie do dostawy budynków, budowli lub ich części, które nie są objęte zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Zatem stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas nie może korzystać ze zwolnienia wynikającego z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Co więcej zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje sprzedać nieruchomość - budynek handlowo-użytkowy o powierzchni zabudowy 491,00 m² dla którego Sąd Rejonowy w R. prowadzi księgę wieczystą oraz prawo użytkowania wieczystego działki gruntu nr 205/68 i służebność przejazdu do działki nr 205/68, położonej w R., województwo mazowieckie, obręb G., o powierzchni 0,1235ha.

Budynek jest trwale z gruntem związany, został wybudowany w latach 80-tych przez Wnioskodawcę. Budynek jest budynkiem w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. Nr 112, poz. 1409, z późn. zm.). Według polskiej klasyfikacji obiektów budowlanych, wprowadzonej rozporządzeniem rady ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.) Zalicza się do budynków niemieszkalnych, sklasyfikowanych w sekcji 1, dział 12, grupa 123, klasa 1230 - jako budynki handlowo-usługowe.

Budynek został wybudowany przez Wnioskodawcę z jego środków na gruncie do którego prawo użytkowania wieczystego posiadała wówczas R. Spółdzielnia Mieszkaniowa im. J. w R.. Wnioskodawca od wybudowania budynku włada nim jako jedyny właściciel. Na podstawie prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w R. I Wydział Cywilny z dnia 28 stycznia 2016 r., sygn. Akt IC 1481/15 R. Spółdzielnia Mieszkaniowa im. J. w R. zobowiązana została do złożenia oświadczenia woli o treści: „R. Spółdzielnia Mieszkaniowa im. J. w R. przenosi na rzecz Spółdzielni „M.” z siedzibą w R. prawo użytkowania wieczystego działki gruntu 205/68, położonej w R., województwie mazowieckim, w obrębie 0020, o powierzchni 0,1235 ha oraz własność wybudowanego na niej budynku handlowo-usługowego o powierzchni zabudowy 491 m², dla których Sąd Rejonowy w R. prowadzi księgę wieczystą, przy czym przeniesienie własności budynku następuje nieodpłatnie, a z tytułu przeniesienia prawa użytkowania wieczystego gruntu powodowa Spółdzielnia „M.” z siedzibą w R. zapłaci na rzecz pozwanej Spółdzielni Mieszkaniowej im. J. w R. w terminie 30 (trzydziestu) dni od uprawomocnienia się wyroku kwotę 131.806,80 zł".

R. Spółdzielnia Mieszkaniowa im. J. w R. wystawiła dnia 7 marca 2016 r., dwie faktury VAT dla Spółdzielni Rzemieślniczej „M.” w R.:

Faktura VAT, na którą składa się pozycja:"zbycie prawa użytkowania wieczystego do działki nr 205/68", wartość netto 107160,00 zł , podatek VAT 24646,80 zł;
Faktura VAT, na którą składa się pozycja; "za ustanowienie służebności przejazdu i przechodu do działki nr 205/68", wartość netto 2800,00zł, podatek VAT 644,00 zł.

Prawo własności budynku zostało przekazane aktem notarialnym repertorium A nr 2014/2016 z dnia 8 marca 2016 r.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania sprzedaży Budynku opisanego w zdarzeniu przyszłym.

W celu ustalenia czy w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie zwolnienie z opodatkowania czy też opodatkowanie stawką podstawową należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy względem Budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

Pierwsze zasiedlenie należy rozumieć jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, przez które można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub użytkownika.

Zatem z przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako „pierwsze zajęcie budynku, używanie”. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”.

W konsekwencji, w kontekście analizowanej sprawy, a więc wybudowania i przyjęcia do użytkowania budynku Sąd w wyroku tym stwierdził, że „Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT”. Naczelny Sąd Administracyjny uznał więc, że skoro spółka użytkowała w części budynek na potrzeby działalności gospodarczej i czyniła to przez kilka lat, to spełniła warunki przewidziane dla zwolnienia od VAT na zasadach wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca wybudował budynek w latach 80-tych. Lokale użytkowe wchodzące w skład przedmiotowego Budynku są przedmiotem najmu, oraz są wykorzystywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Zatem na podstawie art. 2 pkt 14 ustawy, miało miejsce pierwsze zasiedlenie, gdyż wystąpiło zajęcie (używanie) ww. Budynku. W konsekwencji sprzedaż, używanego Budynku powyżej 2 lat będzie korzystała ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z tym, że dostawa Budynku będzie korzystała ze zwolnienia w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, rozpatrywanie zwolnienia dostawy ww. Budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy staje się bezzasadne.

Jak wskazano wyżej w świetle art. 29a ust. 8 ustawy przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zatem w analogiczny sposób jak dostawa budynków posadowionych na danej działce opodatkowana będzie sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowione są budynki.

Tym samym, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu na którym posadowiony jest Budynek objęta będzie zwolnieniem wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Zgodnie z art. 106a pkt 1 ustawy o podatku VAT, przepisy rozdziału „Faktury” stosuje się do sprzedaży z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów.

Na podstawie art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

W myśl art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące przepisy, skoro sprzedaż nieruchomości korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zatem Wnioskodawca nie ma – co do zasady – obowiązku wystawienia faktury. Natomiast, jeżeli nabywca zgłosi żądanie wystawienia faktury w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar, wówczas Wnioskodawca jest obowiązany wystawić fakturę.

Należy nadmienić, że żądanie wystawienia faktury po upływie 3 miesięcy nie rodzi po stronie sprzedawcy obowiązku wystawienia faktury. Wystawienie faktury po upływie trzymiesięcznego terminu jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika i to do niego należy decyzja dotycząca jej wystawienia.

Ustanowienie służebności przejazdu i przechodu stanowi świadczenie usług w rozumieniu cytowanego art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż ma ono charakter odpłatny oraz istnieje konkretny podmiot, będący konsumentem tego zobowiązania, a tym samym podlega opodatkowaniu tym podatkiem na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy.

Ustanowienie służebności przejazdu i przechodu, będące odpłatnym świadczeniem usług, nie zostało uwzględnione w przepisach o podatku od towarów i usług jako objęte obniżoną stawką podatku lub zwolnieniem, zatem jest opodatkowane, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, według 23% stawki podatku.

Zatem, ustanowienie służebności przejazdu i przechodu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

Podsumowując należy wskazać, że w analizowanej sprawie dojdzie do odpłatnej dostawy towarów, spełniającej definicję zawartą w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT – zgodnie z art. 5 ust. 1 tej ustawy. Przedmiotowa dostawa będzie jednocześnie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy. Zatem wykazana dostawa Budynku wraz z prawem użytkowania wieczystego do działki nr 205/68 powinna być na fakturze wykazana ze stawką „zwolniona”, a ustanowienie służebności przejazdu i przechodu do działki nr 205/68 powinna być na fakturze wykazana ze stawką 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia dostawy Budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy uznać za prawidłowe. Natomiast w zakresie ujęcia w fakturze VAT sprzedaży Budynku ze stawką „zwolniona” należy uznać za prawidłowe, w zakresie ujęcia w fakturze VAT sprzedaży prawa użytkowania wieczystego do działki nr 205/68 ze stawką 23%, należy uznać za nieprawidłowe. Odnośnie ujęcia w fakturze VAT ustanowienia służebności przejazdu i przechodu do działki nr 205/68 ze stawką 23% należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin