Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/4512-358/16-1/IK
z 17 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 maja 2016 r. (data wpływu 12 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z 13 lipca 2016 r. (data wpływu 14 lipca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności oddania w leasing Prawa do Znaku, określenia podstawy opodatkowania oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia aportem Prawa do Znaku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2016 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności oddania w leasing Prawa do Znaku, określenia podstawy opodatkowania oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia aportem Prawa do Znaku.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 13 lipca 2016 r. (data wpływu 14 lipca 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 6 lipca 2016 r. znak: IBPP2/4512-358/16/IK.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

R. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: R.) jest polskim rezydentem podatkowym i czynnym podatnikiem VAT. Głównym przedmiotem działalności R. jest usługowa aranżacja powierzchni biurowych.

R. jest właścicielem majątkowych praw autorskich w do znaku „R.” (dalej: Prawa do Znaku). Znak ten spełnia kryteria uznania go za utwór w rozumieniu ustawy o prawach autorskich i pokrewnych. W związku z dynamicznym rozwojem grupy oraz poszukiwaniem partnerów strategicznych, R. postanowiła przenieść Prawa do Znaku do osobnej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka), która będzie polskim rezydentem podatkowym i czynnym podatnikiem VAT. Spółka będzie utworzona przez udziałowców R. Jej nazwa będzie brzmiała „R. Marketing Sp. z o.o.”, a jej siedziba będzie znajdowała się w W. przy ul. K. Spółka będzie zajmowała się ochroną, rozwojem oraz promocją Znaku na rynku polskim i rynkach zagranicznych. Przeniesienie Praw do Znaku do Spółki pozwoli na bardziej efektywne zarządzanie znakiem w oddzieleniu od głównej działalności oraz - co ważne - na możliwość elastycznego „dopuszczenia” inwestora strategicznego (tylko do działalności głównej) i zachowania kontroli nad Prawami do Znaku przez udziałowców.

W związku z powyższym R. zamierza przenieść Prawa do Znaku aportem do Spółki po wartości rynkowej ustalonej w drodze niezależnej wyceny. Aport Praw do Znaku będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT jako świadczenie usług. Z tego tytułu R. naliczy należny podatek i wystawi odpowiednią fakturę VAT na Spółkę. Po aporcie Spółka udostępni zwrotnie Prawa do Znaku R. podpisując umowę leasingu. Leasing będzie spełniał kryteria leasingu finansowego w rozumieniu art. 17f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W szczególności umowa leasingu będzie zawierała zapis mówiący o tym, że korzystający będzie dokonywał odpisów amortyzacyjnych od Praw do Znaku. Z tytułu leasingu Praw do Znaku Spółka będzie obciążać R. opłatami leasingowymi, które zostaną ustalone w wysokości rynkowej.

Spółka pragnie potwierdzić, czy powinna rozpoznawać podatek VAT z tytułu całości rat leasingowych oraz czy ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego na aporcie.

Wnioskodawcą w zakresie poniższych pytań jest jeden z dwóch udziałowców R. jako podmiot planujący utworzenie Spółki - zgodnie z art. 14n Ordynacji Podatkowej. Drugi z udziałowców złożył analogiczne zapytanie.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

1. Na dzień zawarcia umowy leasingu finansowego Spółka z o. o. Marketing R. będzie zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.
2. Spółka z o. o. Marketing R. będzie wykorzystywała znak towarowy wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka powinna naliczać podatek VAT na całości każdej raty leasingowej należnej z tytułu umowy leasingu ?
2. Czy Spółka będzie miała prawo odliczyć podatek VAT od aportu ?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1 Spółka powinna naliczać podatek VAT na całości każdej raty leasingowej otrzymywanej z tytułu umowy leasingu.

Ad. 1. Spółka powinna naliczać podatek VAT od całości każdej raty leasingowej należnej z tytułu umowy leasingu.

Ad 2. Spółka ma prawo odliczyć VAT naliczony z tytułu aportu Znaku.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami są - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponieważ prawa do Znaku nie są towarami w rozumieniu powyższego przepisu, leasing finansowy Znaku nie będzie stanowił dostawy towarów.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Tym samym leasing finansowy Praw do Znaku będzie stanowił odpłatne świadczenie usług.

Usługi te będą opodatkowane stawką podstawową VAT. Opodatkowanie będzie dotyczyć całości rat leasingowych, tj. zarówno części kapitałowej jak i części odsetkowej. Należy wskazać, że potencjalnie zwolnienia właściwe dla świadczenia usług finansowych nie mają zastosowania do umów leasingu zgodnie z art. 43 ust. 15 ustawy o VAT.

Podsumowując udostępnienie przez Spółkę Praw do Znaku w drodze leasingu finansowego będzie opodatkowane podatkiem VAT przy czym podatek VAT będzie należny od całości każdej raty leasingowej.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 2

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponieważ nabycie Praw do Znaku tytułem aportu będzie bezpośrednio związane z opodatkowanym udostępnieniem Praw do Znaku zgodnie z umową leasingu finansowego, Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego na aporcie i wykazanego w fakturze wystawionej przez R.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie,
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione,
3. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej,
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta,
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego,
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste,
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

W art. 7 ust. 9 ustawy wskazano, że przez umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub inne umowy o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1 pkt 2 ustawy, rozumie się umowy, w wyniku których, zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający oraz umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów, których przedmiotami są grunty.

Zauważyć należy więc, że dostawą towaru jest wydanie towaru w ramach tylko takiej umowy leasingu (najmu, dzierżawy), w której określono, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z zapłatą ostatniej raty prawo własności rzeczy zostanie przeniesione na korzystającego, a w wyniku takiej umowy zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający (tzw. leasing finansowy).

W świetle powyższego, wydanie towarów w ramach umowy leasingu finansowego należy uznać za dostawę towaru. Nie dotyczy to jednak sytuacji, gdy przedmiotem umowy nie jest towar w ujęciu art. 2 pkt 6 ustawy. Na mocy zaś art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz.U. z 2016 r., poz. 380 ze zm.) rzeczami mogą być tylko przedmioty materialne.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca - udziałowiec R. Sp. z o.o. zamierza utworzyć R. Marketing Sp. z o.o.

R. Sp. z o.o. postanowiła przenieść Prawa do Znaku do R. Marketing Sp. z o.o. Aport Praw do Znaku będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT jako świadczenie usług. Z tego tytułu R. Sp. z o.o. naliczy należny podatek i wystawi odpowiednią fakturę VAT na R. Marketing Sp. z o.o. Po aporcie R. Marketing Sp. z o.o. udostępni zwrotnie Prawa do Znaku R. Sp. z o.o. podpisując umowę leasingu. Leasing będzie spełniał kryteria leasingu finansowego w rozumieniu art. 17f ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W szczególności umowa leasingu będzie zawierała zapis mówiący o tym, że korzystający będzie dokonywał odpisów amortyzacyjnych od Praw do Znaku. Z tytułu leasingu Praw do Znaku R. Marketing Sp. z o.o. będzie obciążać R. Sp. z o.o. opłatami leasingowymi, które zostaną ustalone w wysokości rynkowej.

Na dzień zawarcia umowy leasingu finansowego Spółka z o. o. Marketing R. będzie zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. Spółka z o. o. Marketing R. będzie wykorzystywała znak towarowy wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się – każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

W powyższym przepisie przyjęto zatem generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, iż definicja „świadczenia usług” ma charakter dopełniający definicję „dostawy towarów” i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Usługą jest także przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Podkreślić w tym miejscu należy, że wartości niematerialne i prawne to przede wszystkim wszelkiego rodzaju prawa, tzw. własności intelektualnej, w tym:

• prawa autorskie,
• prawa pokrewne (prawa do artystycznych wykonań, prawa do fonogramów i wideogramów, prawa do nadań programów oraz prawa do pierwszych wydań oraz wydań naukowych i krytycznych),
• prawa własności przemysłowej (prawo do wynalazków, znaków towarowych, topografii układów scalonych, wzorów przemysłowych oraz użytkowych).
  
  

W świetle powyższego czynność przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych, jakimi są również znaki towarowe, bez względu na formę, w jakiej zostanie dokonana czynność prawna, stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym czynność oddania znaku towarowego do odpłatnego używania i pobierania pożytków kontrahentowi na podstawie umowy leasingu finansowego należy także uznać za świadczenie usług, o którym mowa w ww. przepisie.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

Z uwagi na fakt, że czynność oddania znaku towarowego do odpłatnego używania i pobierania pożytków kontrahentowi na podstawie umowy leasingu finansowego nie została wymieniona ani w ustawie o podatku VAT ani w rozporządzeniach wykonawczych do ustawy jako czynność zwolniona od podatku VAT lub korzystająca z preferencyjnej stawki podatku, to podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 23%.

Odnosząc się z kolei do wątpliwości Wnioskodawcy czy dla ww. czynności oddania znaku towarowego do odpłatnego używania i pobierania pożytków kontrahentowi na podstawie umowy leasingu finansowego podstawa opodatkowania będzie ustalana dla każdej miesięcznej raty leasingowej należnej z tytułu umowy leasingu, wskazać należy, że na mocy art. 29a ust. 1 ustawy – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

W art. 29a ust. 7 ustawy wskazano, że podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty,
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży,
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Zatem kwota należna z tytułu sprzedaży (zapłata) to kwota, która obejmuje całość należnego świadczenia. Oznacza to, że kwotą należną jest wartość wszelkich świadczeń, których ma prawo domagać się sprzedawca (usługodawca) lub które otrzymał z tytułu wykonywania określonych czynności podlegających opodatkowaniu.

Przepis ten wyjaśnia, jakie elementy uwzględnia się przy ustalaniu wynagrodzenia, stanowiącego podstawę opodatkowania i wymienia przykładowo kilka rodzajów kosztów mieszczących się w pojęciu podstawy opodatkowania. Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Jak wskazano powyżej, art. 29a ust. 1 ustawy, nie precyzuje w sposób szczegółowy jakie elementy należy uwzględnić przy ustalaniu podstawy opodatkowania, jednak sformułowanie „wszystko, co stanowi zapłatę” oznacza, że w podstawie opodatkowania należy uwzględnić wszystkie koszty dodatkowe bezpośrednio związane z dostawą towaru lub świadczeniem usług, którymi w efekcie obciążany jest nabywca.

W związku z powyższym wskazać należy, że podstawą opodatkowania dla czynności oddania znaku towarowego do odpłatnego używania i pobierania pożytków kontrahentowi na podstawie umowy leasingu finansowego – zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy – będzie wszystko co będzie stanowić zapłatę, którą R. Marketing Sp. z o.o. (usługodawca, leasingodawca) otrzyma z tytułu sprzedaży od usługobiorcy (Kontrahenta, leasingobiorcy), tj. otrzymywana przez R. Marketing Sp. z o.o. od Kontrahenta miesięczna rata leasingowa (składająca się z części kapitałowej i odsetkowej).

Podsumowując, czynność oddania Prawa do Znaku do odpłatnego używania i pobierania pożytków kontrahentowi na podstawie umowy leasingu finansowego R. Marketing Sp. z o.o. powinna zakwalifikować jako świadczenie usług podlegające opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT, dla których podstawę opodatkowania będą stanowić miesięczne raty leasingowe płatne przez Kontrahenta składające się z części kapitałowej oraz części odsetkowej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w kwestii zakreślonej pytaniem oznaczonym we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Odnosząc się do kwestii prawa do odliczenia podatku w związku z aportem znaku towarowego wskazać należy, że:

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Powołane wyżej przepisy dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego stanowią implementację przepisów wspólnotowych odnoszących się do tego zagadnienia.

Ustawodawca umożliwił jednak podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jeden z nich wynika z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Ponadto, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z opisu sprawy wynika, że czynność nabycia przez Wnioskodawcę – R. Marketing Sp. z o.o. praw do znaku będzie transakcją opodatkowaną podatkiem VAT. Ponadto – jak wyjaśnił Wnioskodawca i co wskazano wyżej – R. Marketing Sp. z o.o. będzie wykorzystywać Prawo do Znaku wyłącznie do dokonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. R. Marketing Sp. z o.o. będzie zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Zgodnie z powołanym wcześniej art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi co do zasady przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Skoro czynność nabycia przez R. Marketing Sp. z o.o. Praw do Znaku będzie transakcją opodatkowaną podatkiem VAT, a zatem w analizowanej sprawie nie będzie miał zastosowania cyt. przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy.

Tym samym, R. Marketing Sp. z o.o. będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury VAT otrzymanej do R. Sp. z o.o. dokumentującej aport Prawa do Znaku.

Powyższe wynika z faktu, że w opisanej sprawie spełniony zostanie jednocześnie warunek określony w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. istnienie związku pomiędzy nabytym prawem do korzystania z Prawa do znaku, a wykonywanymi przez R. Sp. z o.o. czynnościami opodatkowanymi oddanie Prawa do Znaku w leasing.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż Resco Marketing Sp. z o.o. będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej transakcję wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci Prawa na Znak. Powyższe wynika z faktu, że w opisanej sprawie spełniony zostanie podstawowy warunek określony w art. 86 ust. 1 ustawy, tj. istnienie związku pomiędzy nabytym (wniesionym aportem) prawem na znak towarowy a wykonywanymi przez R. Marketing Sp. z o.o. czynnościami opodatkowanymi.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w kwestii zakreślonej pytaniem oznaczonym we wniosku nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.