Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-383/16-2/DG
z 14 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r.w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2016 r. (data wpływu 19 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT świadczonych usług organizowania dla dzieci i młodzieży półkolonii i obozów sportowych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 maja 2016 r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT świadczonych usług organizowania dla dzieci i młodzieży półkolonii i obozów sportowych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

X. jest stowarzyszeniem działającym w ramach Ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach. Prowadzi działalność statutową polegającą na: pracy nad rozwojem fizycznym umysłowym i duchowym młodzieży polskiej, podejmowaniu działań mających na celu edukację, rozwój społeczności lokalnych, rodziny, kształtowaniu postaw obywatelskich, odpowiedzialności za stan środowiska naturalnego oraz działań o charakterze charytatywnym i przeciwdziałającym alienacji oraz upośledzeniu w społeczeństwie. Dochód uzyskany z działalności X. przeznacza w całości na pokrycie kosztów działalności statutowej, i z mocy ustawy o pdop stowarzyszenie korzysta ze zwolnienia podatku dochodowego, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 pdop.

W ramach działalności X. organizuje:

1. Półkolonie
   
   

W okresie ferii i wakacji w pomieszczeniach X. są organizowane półkolonie zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów o systemie oświaty. Półkolonie podlegają zgłoszeniu i nadzorowi kuratorium Oświaty.

Dzieci uczestniczące w półkoloniach, przychodzą na 8 godz. dziennie. Mają zapewnioną opiekę wychowawców, opiekę medyczną, zorganizowane zajęcia kulturalno-sportowe, ubezpieczenie i otrzymują posiłek. Dzieci uczestniczące w półkoloniach to wieloletni uczestnicy zajęć prowadzonych w X. Głównym celem o półkolonii nie jest zysk, lecz wychowanie i opieka nad dziećmi.

Półkolonie opłacane są przez rodziców /opiekunów dzieci poprzez wpłaty do X.

2. Sportowe obozy letnie i zimowe dla dzieci i dla młodzieży. Są to obozy wyjazdowe i w celu ich realizacji są nabywane od innych podmiotów usługi zakwaterowania i wyżywienia. Stowarzyszenie zapewnia opiekę wychowawców i trenerów sportowych, ubezpieczenie, dojazd.
   
   

Głównym założeniem obozów sportowych jest kontynuacja treningów, których celem jest poprawienie kondycji dzieci i młodzieży uprawiających sport. Uczestnikami obozów są dzieci i młodzież zrzeszona w stowarzyszeniu, uprawiająca sport w sekcjach prowadzonych w ramach w całorocznej programowej działalności X. takich jak: sekcja pływania, triatlon, bilard, tenis stołowy.

Obozy również podlegają zgłoszeniu do kuratorium oświaty. Są opłacane przez rodziców /opiekunów dzieci poprzez wpłaty do X.

X. jako stowarzyszenie działające na rzecz rozwoju fizycznego i umysłowego młodzieży, nie jest nastawiona na zysk, ale jest ukierunkowana na wychowanie i opiekę poprzez uprawianie i upowszechnianie sportu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy organizowanie półkolonie korzystają ze stawki zwolnionej zgodnie z tym, że są organizowane w formach i zasadach określonych przepisami o systemie art. 43 ust. 1 pkt 24 Ustawy o VAT?
2. Czy opłaty wnoszone przez rodziców na pokrycie kosztów obozów sportowych są zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 Ustawy o VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Do organizowanych półkolonii ma zastosowanie stawka zwolniona, gdyż głównym celem organizowania półkolonii jest opieka nad dziećmi, która jest organizowana w formach i zasadach określonych przepisami o systemie oświaty art. 43 ust.1 pkt 24 ustawy o VAT.

Do organizowanych obozów sportowych ma zastosowanie stawka zwolniona, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT.

Usługi organizowania obozów sportowych dla dzieci i młodzieży uprawiających sport, połączone z zakwaterowaniem mają na celu poprawienie kondycji uczestników sekcji sportowych prowadzonych w stowarzyszeniu takich jak: sekcja pływacka , triatlon, bilard, tenis stołowy.

Jest to kontynuacja całorocznej działalności X. w zakresie uprawiania sportów przez dzieci i młodzież zrzeszoną w stowarzyszeniu.

X. jako stowarzyszenie działające na rzecz rozwoju fizycznego i umysłowego młodzieży nie jest nastawiona na zysk, ale ukierunkowana na rozwój i upowszechnianie sportu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, że w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.
   
   

W kontekście powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że jeżeli świadczone usługi będą stanowiły usługi opieki nad dziećmi i młodzieżą i opieka ta sprawowana będzie w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty, to usługi opieki będą objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy o VAT.

Natomiast stosownie do art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt . 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt . 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Określając krąg usług objętych zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o VAT ustawodawca odwołał się do ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2156 ze zm.). Katalog podmiotów objętych ustawą o systemie oświaty został wymieniony w art. 2 tej ustawy i obejmuje m.in. szkoły podstawowe, w tym: specjalne, integracyjne, z oddziałami integracyjnymi i sportowymi, sportowe i mistrzostwa sportowego ( art. 2 pkt 2 lit. a ustawy o systemie oświaty).

W myśl art. 2a ust. 1 ww. ustawy system oświaty wspierają organizacje pozarządowe, w tym organizacje harcerskie, a także osoby prawne prowadzące statutową działalność w zakresie oświaty i wychowania.

Zgodnie z art. 92a ust. 1 ustawy o systemie oświaty w czasie wolnym od zajęć szkolnych dla uczniów mogą być organizowane kolonie, obozy i inne formy wypoczynku.

Na podstawie art. 92a ust. 2 ww. ustawy, minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określa, w drodze rozporządzenia, warunki, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasady jego organizowania i nadzorowania.

Zasady organizowania form wypoczynku dla dzieci i młodzieży, o których mowa wyżej, zostały zawarte w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997 r. w sprawie warunków, jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz.U. Nr 12, poz. 67, ze zm.) zwanego dalej „rozporządzeniem”.

Stosownie do § 2 ww. rozporządzenia, organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.

Rozporządzenie to nie określa żadnych szczególnych wymagań co do formy prawnej, ani też warunków organizacyjno-finansowych, które powinien spełnić organizator. Ustala się jedynie wymagania dotyczące samych form wypoczynku: obowiązkiem organizatorów jest zapewnienie bezpiecznych warunków wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej, a także zatrudnienie odpowiednio przygotowanej kadry pedagogicznej.

W myśl § 6 ust. 1 rozporządzenia, organizator wypoczynku może zorganizować wypoczynek po przedstawieniu kuratorowi oświaty, właściwemu ze względu na miejsce siedziby lub zamieszkania organizatora, zgłoszenia wypoczynku, którego wzór określa załącznik nr 1 do rozporządzenia, zawierającego:

1. dane dotyczące organizatora wypoczynku,
2. informację na temat formy wypoczynku, czasu trwania wypoczynku i liczby uczestników wypoczynku,
3. dane dotyczące kwalifikacji pracowników pedagogicznych lub wolontariuszy i kierownika wypoczynku,
4. informację na temat programu pracy z dziećmi i młodzieżą,
5. informację na temat rodzaju zakwaterowania, miejsca wypoczynku i opieki medycznej podczas wypoczynku,
6. w przypadku obozów wędrownych - informację na temat przebiegu trasy obozu wędrownego.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest stowarzyszeniem działającym w ramach ustawy Prawo o stowarzyszeniach.

Strona prowadzi działalność statutową polegającą na pracy nad rozwojem fizycznym umysłowym i duchowym młodzieży polskiej, podejmowaniu działań mających na celu edukację, rozwój społeczności lokalnych, rodziny, kształtowaniu postaw obywatelskich, odpowiedzialności za stan środowiska naturalnego oraz działań o charakterze charytatywnym i przeciwdziałającym alienacji oraz upośledzeniu w społeczeństwie.

Dochód uzyskany z działalności Strona przeznacza w całości na pokrycie kosztów działalności statutowej.

W ramach działalności Strona organizuje półkolonie.

W okresie ferii i wakacji w pomieszczeniach Wnioskodawcy są organizowane półkolonie zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów o systemie oświaty. Półkolonie podlegają zgłoszeniu i nadzorowi kuratorium Oświaty.

Dzieci uczestniczące w półkoloniach, przychodzą na 8 godz. dziennie. Mają zapewnioną opiekę wychowawców, opiekę medyczną, zorganizowane zajęcia kulturalno-sportowe, ubezpieczenie i otrzymują posiłek. Dzieci uczestniczące w półkoloniach to wieloletni uczestnicy zajęć prowadzonych przez Wnioskodawcę. Głównym celem półkolonii nie jest zysk, lecz wychowanie i opieka nad dziećmi.

Półkolonie opłacane są przez rodziców /opiekunów dzieci poprzez wpłaty do Wnioskodawcy.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług dla usługi organizacji półkolonii dla dzieci.

Jak wskazano powyżej, przepis art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy daje możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT, jeżeli świadczone usługi opieki będą stanowiły usługi opieki nad dziećmi i młodzieżą i opieka ta sprawowana będzie w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty.

Jak wskazał Wnioskodawca półkolonie dla dzieci są organizowane zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów o systemie oświaty, w tym także są zgłaszane do Kuratorium Oświaty i podlegają jego nadzorowi. Ponadto głównym celem organizowania przez Stronę półkolonii nie jest zysk, lecz wychowanie i opieka nad dziećmi.

W związku z tym należy stwierdzić, że jeśli Wnioskodawca organizując wypoczynek dla dzieci w postaci półkolonii spełnia wymagania przewidziane w ww. rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej w zakresie form i zasad tego wypoczynku, to organizowane przez Zainteresowanego, w oparciu o ww. rozporządzenie, półkolonie dla dzieci, będą zwolnione od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie objętym pytaniem nr 1 jest prawidłowe.

Ad 2

Kolejne zagadnienie, którego wyjaśnienia oczekuje Wnioskodawca, dotyczy opłat wnoszonych przez rodziców na pokrycie kosztów obozów sportowych, a mianowicie czy korzystają ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, pod warunkiem że:

1. są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim,
2. świadczący te usługi nie są nastawieni na osiąganie zysków,
3. są one świadczone na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym

– z wyłączeniem usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

W art. 43 ust. 17 ustawy wskazano, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt . 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

W świetle art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Wskazać należy, że zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 32 ma charakter przedmiotowo-podmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi. Ze zwolnienia korzystają więc usługi świadczone m.in. przez klub sportowy, które są ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym, a także są konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.

Niespełnienie chociażby jednej z przesłanek (podmiotowej lub przedmiotowej) powoduje, że świadczenie usług nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie ww. regulacji.

Powołany powyżej art . 43 ust. 1 pkt 32 ustawy stanowi odzwierciedlenie regulacji zawartych w art . 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym, przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym.

W analizowanej sprawie należy podkreślić, że zgodnie z brzmieniem ustawy, zwolnieniu podlegają usługi „ściśle” związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym. Przepisy ustawy nie zawierają definicji „ścisłego” związku usług ze sportem lub wychowaniem fizycznym. W pewnym zakresie do kwestii tej odniósł się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 16 października 2008 r. w sprawie C-253/07 Canterbury Hockey Club, Canterbury Ladies Hockey Club przeciwko The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, w którym to wyjaśnił, że świadczenie usług ściśle związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym „może być zwolnione tylko wtedy, gdy są one konieczne do dokonywania transakcji podlegających zwolnieniu, tj. uprawiania sportu lub wychowania fizycznego” (pkt 22). Ponadto TSUE podkreślił, że: „Zwolnienie transakcji należy zatem ustalić w szczególności w zależności od charakteru świadczonych usług oraz ich związku ze sportem lub wychowaniem fizycznym” (pkt 23).

Natomiast w wyroku z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-18/12, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wskazał, że: „W odniesieniu do art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy 2006/112/WE należy stwierdzić, że przepis ten, według jego brzmienia, dotyczy uprawiania sportu i wychowania fizycznego w ogóle. Mając na względzie owo brzmienie, intencją rzeczonego przepisu nie jest przyznanie zwolnienia jedynie niektórym dziedzinom sportu”. Z wyroku tego wynika również, że art. 132 ust. 1 lit. m Dyrektywy VAT, w celu jego stosowania nie wymaga, aby aktywność sportowa była podejmowana na określonym poziomie, na przykład zawodowym, ani też, aby ta aktywność była podejmowana w określony sposób, tj. regularnie lub w sposób zorganizowany.

Celem powołanego przepisu Dyrektywy jest wspieranie niektórych rodzajów działalności interesu publicznego, czyli usług mających ścisły związek z uprawianiem sportu lub z wychowaniem fizycznym, które są świadczone przez organizacje nienastawione na osiąganie zysku na rzecz osób uprawiających sport lub uczestniczących w wychowaniu fizycznym. Przepis ten ma zatem na celu wspieranie podejmowania takiej aktywności przez szerokie warstwy społeczeństwa. Interpretacja tego przepisu ograniczająca zakres stosowania zwolnienia, jakie on przewiduje, do aktywności sportowej podejmowanej w sposób zorganizowany, systematyczny lub mający na celu udział w zawodach sportowych, byłaby sprzeczna z rzeczonym celem.

Zauważyć należy, że zwolnienie usług związanych ściśle ze sportem doznaje pewnego ograniczenia ze względu na status usługodawcy, a mianowicie, jak wynika z cyt. wyżej przepisu, ze zwolnienia może korzystać podmiot będący klubem sportowym, związkiem sportowym lub związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych.

Ustawa o podatku od towarów i usług, jak również przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają definicji klubu sportowego. Zatem w celu ustalenia prawidłowego rozumienia tego pojęcia należy odnieść się do regulacji ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2016 r., poz. 176).

Stosownie do art. 3 ust. 1 i ust. 2 oraz art. 6 ust. 1 i ust. 2 ustawy o sporcie – działalność sportowa jest prowadzona w szczególności w formie klubu sportowego. Klub sportowy działa jako osoba prawna. Kluby sportowe, w liczbie co najmniej 3, mogą tworzyć związki sportowe. Związek sportowy działa w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń.

Ponadto zgodnie z brzmieniem art. 2 ust. 1 tej ustawy, sportem są wszelkie formy aktywności fizycznej, które przez uczestnictwo doraźne lub zorganizowane wpływają na wypracowanie lub poprawienie kondycji fizycznej i psychicznej, rozwój stosunków społecznych lub osiągnięcie wyników sportowych na wszelkich poziomach. Na podstawie ust. 2 tego artykułu, sport wraz z wychowaniem fizycznym i rehabilitacją ruchową składają się na kulturę fizyczną.

W kontekście przywołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że ze zwolnienia od podatku na mocy tych przepisów mogą korzystać usługi ściśle związane ze sportem świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe oraz związki stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu, jeżeli: są one konieczne do organizowania i uprawiania sportu, świadczący te usługi nie jest nastawiony na osiąganie zysków oraz usługi świadczone są na rzecz osób uprawiających sport, przy czym z niniejszego zwolnienia wyłączone są usługi związane z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usługi odpłatnego prowadzenia statków przeznaczonych do uprawiania sportu i rekreacji, usługi odpłatnego zakwaterowania związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usługi wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością.

Z kolei, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach (Dz.U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855, z późn. zm.), stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

Art. 2 ust. 2 cyt. ustawy stanowi, że stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności. Stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej członków; do prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników (art. 2 ust. 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o stowarzyszeniach stowarzyszenia w liczbie co najmniej trzech mogą założyć związek stowarzyszeń. Założycielami i członkami związku mogą być także inne osoby prawne, z tym że osoby prawne mające cele zarobkowe mogą być członkami wspierającymi. Do związków, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy ustawy (art. 22 ust. 2 ustawy o stowarzyszeniach).

Na podstawie art. 34 ustawy Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Z informacji zawartych w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca jest stowarzyszeniem działającym w ramach ustawy Prawo o stowarzyszeniach i prowadzi działalność statutową polegającą na pracy nad rozwojem fizycznym, umysłowym i duchowym młodzieży polskiej, podejmowaniu działań mających na celu edukację, rozwój społeczności lokalnych, rodziny, kształtowaniu postaw obywatelskich, odpowiedzialności za stan środowiska naturalnego oraz działań o charakterze charytatywnym i przeciwdziałającym alienacji oraz upośledzeniu w społeczeństwie.

Dochód uzyskany z działalności stowarzyszenie przeznacza w całości na pokrycie kosztów działalności statutowej.

W ramach działalności Wnioskodawca organizuje sportowe obozy letnie i zimowe dla dzieci i dla młodzieży. Są to obozy wyjazdowe i w celu ich realizacji są nabywane od innych podmiotów usługi zakwaterowania i wyżywienia. Stowarzyszenie zapewnia opiekę wychowawców i trenerów sportowych, ubezpieczenie, dojazd.

Głównym założeniem obozów sportowych jest kontynuacja treningów, których celem jest poprawienie kondycji dzieci i młodzieży uprawiających sport. Uczestnikami obozów są dzieci i młodzież zrzeszona w stowarzyszeniu, uprawiająca sport w sekcjach prowadzonych w ramach w całorocznej programowej działalności Strony takich jak: sekcja pływania, triatlon, bilard, tenis stołowy.

Obozy również podlegają zgłoszeniu do kuratorium oświaty. Są opłacane przez rodziców /opiekunów dzieci.

Wnioskodawca jako stowarzyszenie działające na rzecz rozwoju fizycznego i umysłowego młodzieży, nie jest nastawione na zysk, ale jest ukierunkowane na wychowanie i opiekę poprzez uprawianie i upowszechnianie sportu.

Z wykładni art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy w zw. z art. 132 ust. 1 lit. m) Dyrektywy wynika, że w celu skorzystania ze zwolnienia podatnik winien spełnić przesłanki o charakterze podmiotowym oraz przedmiotowym. Przesłanka o charakterze podmiotowym jest spełniona wówczas, gdy świadczącym usługę jest podmiot, którego celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju sportu i upowszechniania sportu, będący klubem sportowym, związkiem sportowy, oraz związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych. W ramach grupy podmiotów będących „związkami stowarzyszeń i innych osób prawnych” mieszczą się również stowarzyszenia, gdyż brak jest uzasadnionych przesłanek, aby przedmiotowy przepis nie obejmował samych stowarzyszeń. Z kolei przesłanka o charakterze przedmiotowym odnosi się do charakterystyki usług świadczonych przez te podmioty – są to usługi konieczne do organizowania i uprawiania sportu lub organizowania wychowania fizycznego i uczestniczenia w nim.

Jak wynika z opisu sprawy organizacja zajęć w ramach sekcji pływania, triatlonu, bilardu, tenisa stołowego związana jest ściśle ze sportem, co jest celem statutowym Stowarzyszenia. Stowarzyszenie nie jest nastawione na osiąganie zysków, a wszelkie ewentualne zyski przeznaczone są na realizację celów statutowych.

Z treści wniosku nie wynika, aby działalność Stowarzyszenia w tym zakresie dotyczyła świadczenia usług związanych z działalnością marketingową oraz reklamowo-promocyjną, wstępu na imprezy sportowe, usług odpłatnego zakwaterowania związanych ze sportem lub wychowaniem fizycznym oraz usług wynajmu sprzętu sportowego i obiektów sportowych za odpłatnością; jednakże należy mieć na na uwadze, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy czynności te wyłączone są ze zwolnienia od VAT.

Na podstawie wyżej powołanych przepisów należy stwierdzić, że ze zwolnienia od podatku mogą korzystać jedynie usługi ściśle związane ze sportem lub wychowaniem fizycznym świadczone przez kluby sportowe, związki sportowe, stowarzyszenia, związki samych stowarzyszeń oraz stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu. Tym samym Wnioskodawca będący stowarzyszeniem o statusie organizacji pożytku publicznego i organizacją pozarządową, świadcząc usługi ściśle związane ze sportem dla dzieci i młodzieży w dziedzinie pływania, triatlonu, bilarda, tenisa stołowego oraz organizowania obozów sportowych dla młodzieży w związku ze spełnieniem przesłanek wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 32 ustawy o VAT, może z ww. zwolnienia korzystać.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00‑013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności; oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy; określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego; w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.