2016.07.08 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-399/16/LSz
z 8 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 maja 2016 r. (data wpływu 31 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w związku z odpłatnym nabyciem samochodu osobowego na terenie Niemiec i trwałym przemieszczeniem tego pojazdu na teren Polski w ramach majątku prywatnego, Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania tego przemieszczenia jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy w związku z odpłatnym nabyciem samochodu osobowego na terenie Niemiec i trwałym przemieszczeniem tego pojazdu na teren Polski w ramach majątku prywatnego, Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania tego przemieszczenia jako wewnątrz wspólnotowe nabycie towarów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest od czerwca 2012 roku czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Do tej pory Wnioskodawca nie dokonywał zarówno odpłatnych jak i nieodpłatnych czynności z podmiotami zagranicznymi, w związku z czym nie jest on zarejestrowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych (rejestracja VAT UE). Na potrzeby rozliczeń w podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca prowadzi książkę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca m.in. ujął w 2012 roku zakupiony samochód osobowy jako środek trwały, który do chwili obecnej jest nadal wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.

Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest działalność doradcza. Wnioskodawca uzyskuje przychody z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej działając pod firmą „Ł.”. Wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w zakresie przedmiotu prowadzonej działalności gospodarczej obejmuje następujące pozycje - kody PKD: 69.20.Z działalność rachunkowo - księgowa, doradztwo podatkowe (działalność przeważająca), 69.10.Z działalność prawnicza, 85.59.B pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej nieklasyfikowane. Całość przychodów uzyskiwanych przez Wnioskodawcę pochodzi ze źródeł opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zarówno na potrzeby rozliczeń podatku dochodowego od osób fizycznych jak i podatku od towarów i usług Wnioskodawcę obowiązują kwartalne terminy rozliczeń.

Wnioskodawca zamierza nabyć do majątku prywatnego jeden lub dwa używane samochody osobowe. Samochody te z całą pewnością nie będą mogły być zaliczone do nowych środków transportu w rozumieniu art. 2 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Nabycie używanych samochodów osobowych nastąpi z zamiarem ich wykorzystania na potrzeby prywatne Wnioskodawcy i członków jego rodziny. Procedura zakupu samochodów będzie wyglądała następująco: Wnioskodawca wyszuka na portalach ogłoszeniowych odpowiednią ofertą na terenie Niemiec (albo oferty), a następnie uda się bezpośrednio za granicę w celu zakupu samochodu. Z uwagi na posiadaną znajomość j. niemieckiego, bezpośrednio na miejscu zostanie zweryfikowany stan techniczny auta oraz prowadzone będą negocjacje co do ceny pojazdu. Wnioskodawca wskazuje, iż samochód może być zakupiony zarówno od osoby prywatnej nie będącej podatnikiem niemieckiego podatku od wartości dodanej jak i od podmiotu profesjonalnie zajmującego się handlem samochodami mającego status podatnika niemieckiego podatnika podatku od wartości dodanej, w tym zarejestrowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. W przypadku wyjazdu na teren Niemiec, Wnioskodawca nie będzie korzystał z pośrednictwa innych podmiotów, zaś zarówno podróż do Niemiec jak i z powrotem odbędzie on prywatnymi środkami transportu.

W dalszej części wniosku Wnioskodawca będzie odnosił się do powyżej opisanej sytuacji jako do: „Stanu Faktycznego II”.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z odpłatnym nabyciem samochodu osobowego na terenie Niemiec i trwałego przemieszczenia tego pojazdu na teren Polski w ramach majątku prywatnego, Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania tego przemieszczenia jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z odpłatnym nabyciem samochodu osobowego na terytorium Niemiec do majątku prywatnego i jego trwałym przemieszczeniem na terytorium Polski nie będzie on działał w charakterze podatnika VAT w stosunku do tej transakcji, a w konsekwencji nie będzie zobowiązany do rozpoznania jej jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 u.p.t.u. przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Zgodnie z art. 9 ust. 2 u.p.tu. przepis ten stosuje się pod warunkiem, że:

nabywcą towarów jest:
1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Wyjątek wskazany w art. 9 ust. 3 u.p.tu. nie znajdzie zastosowania, ponieważ przedmiotem transakcji nie będą nowe środki transportu w rozumieniu art. 2 pkt 10 u.p.tu.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca zauważa, że sam fakt, iż nabywane towary, w tym wypadku używane samochody osobowe, nie będą wchodziły w skład przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, a mają zaspokoić jego potrzeby konsumpcyjne, będzie przemawiał za niestosowaniem przepisu art. 9 u.p.t.u. Przepis ten bowiem wprost wymaga, aby nabywającym wewnątrzwspólnotowo towary był podatnik VAT, które mają służyć prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Jest przy tym oczywiste, że jeden i ten sam towar może być traktowany albo jako stanowiący majątek prywatny, niewykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, albo jako majątek włączony w skład przedsiębiorstwa i wykorzystywany na jego potrzeby.

Jak podkreśla się w literaturze, o tym, czy osoba fizyczna realizuje daną transakcję w ramach majątku prywatnego, czy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej decydują obiektywne dowody potwierdzające aktywność osoby w ramach przeprowadzanych transakcji oraz podobieństwo transakcji do tych dokonanych w warunkach rynkowych. Jeżeli osoba fizyczna podejmuje działania przygotowawcze i angażuje w transakcje aktywa porównywalne do tych, jakie zaangażowałby podmiot komercyjny, to transakcję tę należy objąć reżimem VAT (por. M. Zawadzki [w]: R. Namysłowski (red.) Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z zakresu VAT Polska perspektywa, Warszawa 2014, s. 397).

Dodatkowo Wnioskodawca zauważa, że planowana transakcja nie będzie stanowiła bezpośredniego, trwałego i koniecznego rozszerzenia prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w związku z czym należałoby obejmować ją reżimem podatku VAT (por. wyrok ETS z 11 lipca 1996 roku, w sprawie C-306/94). Wskazuje się bowiem, iż w przypadku zwykłego nabycia rzeczy i ich późniejszej odsprzedaży nie dochodzi do działania w charakterze podatnika VAT (por. wyrok TSUE z dnia 15 września 2011 roku w sprawach C-180/10 oraz C-181/10). Jak podkreślono w wyroku WSA w Warszawie z dnia 5 lutego 2007 roku: „Nie ulega wątpliwości, iż status bycia podatnikiem podatku VAT nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki, należy uznać za rodzącą obowiązki w podatku VAT”.

Reasumując, w przypadku transakcji przedstawionej w Stanie Faktycznym II Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do potraktowania dokonanego zakupu na własne potrzeby konsumpcyjne używanego samochodu osobowego jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 710), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy – przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przez terytorium kraju, w myśl art. 2 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Na mocy art. 2 pkt 2 ww. ustawy – przez państwo członkowskie - rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej

Stosownie do treści art. 2 pkt 4 ustawy o VAT przez terytorium państwa członkowskiego - rozumie się terytorium państwa wchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza nabyć do majątku prywatnego jeden lub dwa używane samochody osobowe. Samochody te z całą pewnością nie będą mogły być zaliczone do nowych środków transportu w rozumieniu art. 2 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Nabycie używanych samochodów osobowych nastąpi z zamiarem ich wykorzystania na potrzeby prywatne Wnioskodawcy i członków jego rodziny. Procedura zakupu samochodów będzie wyglądała następująco: Wnioskodawca wyszuka na portalach ogłoszeniowych odpowiednią ofertą na terenie Niemiec (albo oferty), a następnie uda się bezpośrednio za granicę w celu zakupu samochodu. Z uwagi na posiadaną znajomość j. niemieckiego, bezpośrednio na miejscu zostanie zweryfikowany stan techniczny auta oraz prowadzone będą negocjacje co do ceny pojazdu. Wnioskodawca wskazuje, iż samochód może być zakupiony zarówno od osoby prywatnej nie będącej podatnikiem niemieckiego podatku od wartości dodanej jak i od podmiotu profesjonalnie zajmującego się handlem samochodami mającego status podatnika niemieckiego podatnika podatku od wartości dodanej, w tym zarejestrowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. W przypadku wyjazdu na teren Niemiec, Wnioskodawca nie będzie korzystał z pośrednictwa innych podmiotów, zaś zarówno podróż do Niemiec jak i z powrotem odbędzie on prywatnymi środkami transportu.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia czy w związku z nabyciem samochodu osobowego na terenie Niemiec i trwałym przemieszczeniem tego pojazdu na teren Polski w ramach majątku prywatnego, Wnioskodawca będzie zobowiązany do rozpoznania tego przemieszczenia jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Według regulacji art. 9 ust. 2 ww. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

nabywcą towarów jest:
1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Stosownie do brzmienia art. 9 ust. 3 ww. ustawy, przepis ust. 1 stosuje się również w przypadku, gdy:

nabywcą jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 1,
dokonującym dostawy towarów jest podmiot inny niż wymieniony w ust. 2 pkt 2

-jeżeli przedmiotem nabycia są nowe środki transportu.

Przez nowe środki transportu, w myśl art. 2 pkt 10 lit. a) ustawy o VAT, rozumie się przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowata, jeżeli przejechały nie więcej niż 6000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.

Podatnikami – według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT – są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 99 ust. 1 ww. ustawy o VAT Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Stosownie do art. 99 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT, mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

W myśl art. 99 ust. 10 ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnicy, o których mowa w art. 15, oraz podmioty niebędące podatnikami wymienionymi w art. 15, niemające obowiązku składania deklaracji podatkowej, o którym mowa w ust. 1-3 lub w ust. 8, dokonują jedynie wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu, deklarację podatkową w zakresie nabywanych nowych środków transportu składa się w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego z tego tytułu.

W myśl art. 103 ust. 2 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2a-2g, 3 i 4 oraz art. 33.

Stosownie do art. 103 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku, o którym mowa w art. 99 ust. 10, podatnicy są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego na rachunek urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 103 ust. 4 ustawy o VAT, przepis ust. 3 stosuje się również w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia nowych środków transportu lub innych środków transportu, od których podatek jest rozliczany zgodnie z art. 99 ust. 1-3 lub 8, jeżeli środek transportu ma być przez nabywcę zarejestrowany na terytorium kraju lub jeżeli nie podlega rejestracji, a jest użytkowany na terytorium kraju

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca planuje nabyć w Niemczech 1 lub 2 samochody używane z zamiarem wykorzystania ich na potrzeby prywatne. Ponadto Wnioskodawca wskazał, że samochody te nie będą stanowiły nowych środków transportu w rozumieniu art. 2 pkt 10 lit. a ustawy o VAT.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że skoro ww. samochody, które na dzień ich nabycia nie będą spełniały warunków do uznania ich za nowy środek transportu w rozumieniu art. 2 pkt 10 lit. a) ustawy o VAT a także fakt, że samochody te zostaną nabyte wyłącznie do celów prywatnych (Wnioskodawca wskazał, że nabył na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej inny samochód osobowy jako środek trwały w 2012 r.), to niezależnie od faktu, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, której przedmiotem jest działalność doradcza, przemieszczenie ww. pojazdu/pojazdów z terytorium Niemiec na terytorium Polski nie będzie stanowiło wewnątrzwspólnotowego nabycia, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT w związku z ust. 2 i 3 tego artykułu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. w sentencji ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego, w którym wskazano, że Wnioskodawca będzie wykorzystywał nabyte 1 lub 2 samochody wyłącznie na potrzeby prywatne oraz, że zakupione samochody nie będą stanowiły nowych środków transportu w rozumieniu art. 2 pkt 10 lit. a ustawy o VAT.

Powyższe stwierdzenia przyjęto jako element opisanego zdarzenia przyszłego i nie były one przedmiotem oceny. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wydana interpretacja traci swą ważność.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw

z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz.U.z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin