Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4511-627/16-1/MMa
z 10 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 3 maja 2016 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie 11 maja 2016 r.), uzupełnionym 15 czerwca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do rozliczenia faktur VAT za materiały wystawione na nazwisko opiekuna przeznaczonych na budowę domu małoletniego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 maja 2016 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wpłynął ww. wniosek, uzupełniony 15 czerwca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zwrotu osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w zakresie prawa do rozliczenia faktur VAT za materiały wystawione na nazwisko opiekuna przeznaczonych na budowę domu małoletniego.

Ww. wniosek został przekazany do tut. Biura przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu za pismem z 15 czerwca 2016 r. Znak: ILPP5/4512-1-136/16-4/WB, celem załatwienia zgodnie z właściwością.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W trakcie sprawy sądowej były mąż Wnioskodawczyni, ojciec ich małoletniego syna, zobowiązał się w ramach podziału majątku małżeńskiego do wybudowania w ciągu dwóch lat na rzecz małoletniego syna domu, co w efekcie wyczerpało roszczenia majątkowe Wnioskodawczyni co do podziału majątku wspólnego.

W imieniu i na rzecz małoletniego syna urodzonego w 2006 r. Wnioskodawczyni przyjęła darowiznę działek budowlanych z wydanym już pozwoleniem na budowę, po sprzedaży których środki finansowe Wnioskodawczyni przeznaczyła na budowę domu małoletniego. Całą sprawę nadzorował sąd rodzinny, który uznał za bezcelowe przepisywanie pozwolenia na budowę na małoletniego z powodu kłopotliwego każdorazowego do każdej czynności wydawania pełnomocnictw, zatem pozwolenie nie zostało przepisane, gdyż to ojciec, na którego było wydane pozwolenie załatwiał wszelkie sprawy związane z budową do chwili wydania pozwolenia na użytkowanie domu. Wnioskodawczyni nie mogła zająć się tymi sprawami natomiast prowadziła finanse płacąc za towary i usługi, gdyż rozporządzała majątkiem dziecka w jego imieniu jako wyłączny przedstawiciel ustawowy, gdyż sama dziecko wychowuje i tak jest postanowione przez sąd.

W związku z powyższym zdarzeniem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawczyni może starać się o zwrot podatku VAT w imieniu małoletniego syna, który jest właścicielem domu w związku z tym, że faktury są wystawiane na nazwisko Wnioskodawczyni a pozwolenie na nazwisko byłego męża i ojca małoletniego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, powinna mieć możliwość odzyskania podatku VAT, gdyż przedsięwzięcie było z inicjatywy Wnioskodawczyni, tak naprawdę z jej pieniędzy i to ona dysponuje majątkiem dziecka. Wnioskodawczyni wykończyła dom ze środków własnych i nadal inwestuje w utrzymanie majątku małoletniego dziecka. W tym domu z dzieckiem mieszka, ponosząc wszystkie koszty z tym związane i nadal sama wychowuje dziecko i dysponuje na mocy postanowienia sądu majątkiem dziecka. Ojciec był tylko darczyńcą w ramach podziału majątku przy rozwodzie. Darowizna była już z pozwoleniem na budowę i z warunkami zabudowy.

Ojciec został zobowiązany przez sąd rodzinny do załatwienia formalności stąd pozwolenie nie mogło być przepisane na małe dziecko, a Wnioskodawczyni była zgodna co do postanowienia sądu i zajmowała się gospodarowaniem pieniędzmi dziecka uzyskanymi ze sprzedaży darowanych pozostałych działek (pięciu), co zostało rozliczone z urzędem skarbowym i przed sądem rodzinnym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie wyjaśnić należy, że mając na względzie fakt, iż wnioskodawcą niniejszego wniosku wskazanym w części B wniosku ORD-IN jest Wnioskodawczyni – przedstawiciel ustawowy małoletniego dziecka, jak również treść stanowiska Wnioskodawczyni, które odnosi się do możliwości ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez Wnioskodawczynię, niniejsza interpretacja dotyczy możliwości ubiegania się o zwrot ww. wydatków przez Wnioskodawczynię. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga natomiast czy prawo do zwrotu wydatków przysługuje małoletniemu synowi Wnioskodawczyni.

Zgodnie z art. 38 i art. 39 ustawy z dnia 27 września 2013 r. o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1865) – z dniem 1 stycznia 2014 r. straciła moc ustawa z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym (Dz.U. Nr 177, poz. 1468 ze zm.) regulująca zasady zwrotu osobom fizycznym części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych przez te osoby w związku z budową i remontem budynku mieszkalnego lub jego części.

Jednakże na podstawie art. 32 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – osoba fizyczna, która przed dniem 1 stycznia 2014 r. poniosła wydatki na zakup materiałów budowlanych, o których mowa w ustawie z dnia 29 sierpnia 2005 r. o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym, ma prawo ubiegać się po dniu 31 grudnia 2013 r. o zwrot części wydatków na dotychczasowych zasadach.

Jednocześnie prawo do ubiegania się o zwrot części poniesionych wydatków ograniczone zostało w czasie. Jak wynika bowiem z art. 32 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w nabyciu pierwszego mieszkania przez młodych ludzi – wniosek o zwrot części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych i udokumentowanych fakturą wystawioną dla osoby fizycznej w okresie:

1. od dnia 1 maja 2004 r. do dnia 31 grudnia 2005 r. – składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2014 r.;
2. od dnia 1 stycznia 2006 r. do dnia 31 grudnia 2007 r. – składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2015 r.;
3. od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 grudnia 2009 r. – składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2016 r.;
4. od dnia 1 stycznia 2010 r. do dnia 31 grudnia 2011 r. – składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2017 r.;
5. od dnia 1 stycznia 2012 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. – składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2018 r.
   
   

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym – osoba fizyczna ma prawo do zwrotu części wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych w związku z:

1. budową budynku mieszkalnego,
2. nadbudową lub rozbudową budynku na cele mieszkalne lub przebudową (przystosowaniem) budynku niemieszkalnego, jego części lub pomieszczenia niemieszkalnego na cele mieszkalne, w wyniku których powstał lokal mieszkalny spełniający wymagania określone w odrębnych przepisach,
3. remontem budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego.
   
   

W myśl art. 2 pkt 1 ww. ustawy – ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym – rozumie się przez to budynek lub jego część, służące zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, oraz związane z nimi urządzenia techniczne zapewniające możliwość użytkowania tego budynku lub jego części zgodnie z ich przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków.

Stosownie do treści art. 3 ust. 2 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym – zwrot, o którym mowa w ust. 1 dotyczy wydatków poniesionych i udokumentowanych fakturami wystawionymi od 1 maja 2004 r.

Zwrot, o którym mowa powyżej, dotyczy wydatków poniesionych na zakup materiałów budowlanych, które do 30 kwietnia 2004 r. były opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 7%, a od 1 maja 2004 r. są opodatkowane podatkiem VAT, tj. stawką 22% i wyższą (art. 3 ust. 3 w zw. z art. 11a ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 3 ust. 4 ww. ustawy – dokumentem stanowiącym podstawę do obliczenia kwoty zwrotu części wydatków, o których mowa w ust. 1, jest faktura wystawiona dla osoby fizycznej. Z kolei w myśl art. 2 pkt 3 ww. ustawy – ilekroć w ustawie jest mowa o fakturze – rozumie się przez to fakturę VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, dokumentującą zakupy, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. ustawy – prawo do zwrotu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, przysługuje, pod warunkiem że osoba fizyczna lub jej małżonek nie dokonywali czynności, o których mowa w art. 3 ust. 1, jako podatnicy podatku od towarów i usług, w celu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. ustawy, prawo do zwrotu przysługuje pod warunkiem, że osoba fizyczna posiada:

1. prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane w rozumieniu ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane (Dz.U. z 2003r. Nr 207, poz. 2016, ze zm.) albo tytuł prawny do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego w przypadku inwestycji określonej w art. 3 ust. 1 pkt 3;
2. pozwolenie na budowę w przypadku inwestycji, dla której zgodnie z ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane wymagane jest takie pozwolenie.
   
   

W myśl art. 3 pkt 11 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 290) – ilekroć w ustawie jest mowa o prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane - należy przez to rozumieć tytuł prawny wynikający z prawa własności, użytkowania wieczystego, zarządu, ograniczonego prawa rzeczowego albo stosunku zobowiązaniowego, przewidującego uprawnienia do wykonywania robót budowlanych.

Z kolei z treści art. 5 ust. 1 ww. ustawy wynika, że zwrot, o którym mowa w art. 3 ust. 1, dokonywany jest na wniosek osoby fizycznej złożony w urzędzie skarbowym, który to wniosek może być składany nie częściej niż raz w roku (art. 5 ust. 3 ww. ustawy).

W myśl regulacji zawartej w art. 5 ust. 5 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym – do wniosku o zwrot niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym składanego w urzędzie skarbowym należy załączyć kopię:

1. pozwolenia na budowę albo – w przypadku remontu, o którym mowa w ust. 4 pkt 7 – dokumentu potwierdzającego tytuł prawny osoby fizycznej do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego;
2. faktur dokumentujących poniesione wydatki, o których mowa w art. 3 ust. 1.
   
   

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni jako opiekun prawny małoletniego syna w imieniu i na jego rzecz przyjęła od byłego męża darowiznę w postaci działek z wydanym już pozwoleniem na budowę. Wnioskodawczyni następnie sprzedała część działek a ze środków finansowych realizowała inwestycję budowlaną małoletniego polegającą na budowie budynku mieszkalnego. Wątpliwości Wnioskodawczyni sprowadzają się do możliwości zwrotu części wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym w sytuacji, gdy faktury zostały wystawione na nazwisko Wnioskodawczyni natomiast pozwolenie na budowę na byłego męża Wnioskodawczyni (ojca małoletniego syna Wnioskodawczyni).

W świetle art. 12 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 380 ze zm.) nie mają zdolności do czynności prawnych osoby, które nie ukończyły lat trzynastu oraz osoby ubezwłasnowolnione całkowicie. Z kolei zgodnie z art. 15 ustawy Kodeks cywilny ograniczoną zdolność do czynności prawnych mają małoletni, którzy ukończyli lat trzynaście, oraz osoby ubezwłasnowolnione częściowo.

Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do ważności czynności prawnej, przez którą osoba ograniczona w zdolności do czynności prawnych zaciąga zobowiązanie lub rozporządza swoim prawem, potrzebna jest zgoda jej przedstawiciela ustawowego (art. 17 k.c.).

Przepis art. 94 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2082 ze zm.) stanowi, że jeżeli jedno z rodziców nie żyje albo nie ma pełnej zdolności do czynności prawnych, władza rodzicielska przysługuje drugiemu z rodziców. To samo dotyczy wypadku, gdy jedno z rodziców zostało pozbawione władzy rodzicielskiej albo gdy jego władza rodzicielska uległa zawieszeniu. Z kolei art. 98 § 1 Kodeksu stanowi, że rodzice są przedstawicielami ustawowymi dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską. Jeżeli dziecko pozostaje pod władzą rodzicielską obojga rodziców, każde z nich może działać samodzielnie jako przedstawiciel ustawowy dziecka.

W przedstawionej sytuacji wydatki na zakup materiałów budowlanych poniesione zostały ze środków pozostawionych do dyspozycji syna Wnioskodawczyni, którymi jako opiekun prawny rozporządzała Wnioskodawczyni oraz zakupy te udokumentowane zostały fakturami VAT wystawionymi na jej imię i nazwisko. Zostało więc spełnione jedno z kryteriów określonych w przepisach ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym – Wnioskodawczyni dysponuje fakturami VAT w związku z budową domu. Jednakże nie jest to warunek wystarczający. Z treści powołanych wyżej przepisów wynika jednoznacznie, że prawo do ubiegania się o zwrot części podatku VAT zawartego w cenie materiałów przysługuje m.in. pod warunkiem, że osoba fizyczna, która poniosła wydatki na budowę budynku mieszkalnego posiada prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane oraz posiada pozwolenie na budowę. Wnioskodawczyni bezsprzecznie nie spełnia warunków przewidzianych w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy o zwrocie osobom fizycznym niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym. Po pierwsze wskazać należy, że skoro to syn Wnioskodawczyni otrzymał w darowiźnie od ojca działkę, to syn Wnioskodawczyni ma tytuł prawny do ww. działki a nie Wnioskodawczyni. Samo bycie ustawowym przedstawicielem dziecka nie daje Wnioskodawczyni żadnego tytułu prawnego do ww. nieruchomości będącej własnością dziecka. W takim przypadku tytuł prawny do nieruchomości posiada wyłącznie syn Wnioskodawczyni i nie zmienia tego okoliczność, że syn jest małoletni. Po drugie, pozwolenie na budowę zostało wystawione na byłego męża Wnioskodawczyni, który postanowieniem sądu o podziale majątku dorobkowego został zobowiązany do wybudowania domu na rzecz małoletniego syna i w celu wypełnienia zobowiązania darował synowi działki z wydanym już pozwoleniem na budowę. Zatem nie zostały spełnione obligatoryjne warunki uprawniające do zwrotu niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym. Okoliczność, że to Wnioskodawczyni pokrywała wydatki związane budową domu dla małoletniego ze środków jakie małoletni posiadał ze sprzedaży otrzymanych od ojca działek nie ma wpływu na rozstrzygnięcie omawianej sprawy. Uprawnienie do skorzystania z prawa do zwrotu niektórych wydatków związanych z budownictwem mieszkaniowym nabywają podatnicy spełniający wszystkie warunki określone ustawą. Tym samym niespełnienie jednego z wymaganych przepisami prawa warunków, pozbawia podatnika możliwości ubiegania się o zwrot części wydatków poniesionych w związku z budową domu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) – w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.