Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4511-209/16/MKo
z 23 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 7 kwietnia 2016 r. (data wpływu – 8 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 czerwca 2016 r. (data wpływu – 13 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 13 czerwca 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 2 grudnia 2013 r. Wnioskodawca zawarł ze Spółką porozumienie rozwiązujące umowę o pracę. Strony łączył stosunek pracy na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 3 listopada 1980 r. na czas nieokreślony.

Na mocy wskazanego porozumienia umowa o pracę została rozwiązana za porozumieniem stron z dniem 6 grudnia 2013 r. Nastąpiło to w związku ze złożonym z własnej inicjatywy Wnioskodawcy wnioskiem z dnia 27 listopada 2013 r. o rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron za wypłatą odszkodowania według zasad określonych w Załączniku do Uchwały Nr ... Zarządu ww. Spółki z dnia 14 października 2013 r. będących kontynuacją świadczeń obowiązujących Zasad Indywidualnych Odejść Pracowników zatrudnionych w Spółce.

Zgodnie ze wskazanym Załącznikiem do Uchwały Nr ... Zarządu Spółki z dnia 14 października 2013 r., pracownikom, z którymi zostaną rozwiązane umowy o pracę za porozumieniem stron z przyczyn niedotyczących pracowników będą przysługiwały ,,świadczenia pieniężne (odszkodowania)” obliczone według Wzoru wskazanego w Załączniku. Pracodawca miał przy tym prawo odmówić przyjęcia oferty pracownika w sprawie rozwiązania stosunku pracy, w szczególności gdyby przyjęcie oferty było niezgodne z interesem pracodawcy. Pracodawca określał termin rozwiązania umowy o pracę, uwzględniając w miarę możliwości wniosek pracownika.

Zgodnie ze świadectwem pracy wystawionym w dniu 6 grudnia 2013 r. stosunek pracy ustał w wyniku rozwiązania stosunku pracy na mocy porozumienia stron, podstawa prawna: art. 30 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy (z przyczyn niedotyczących pracownika), w związku z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13 marca 2013 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003 r. Nr 90, poz. 844 późn. zm.).

We wskazanym wyżej porozumieniu Wnioskodawca oświadczył, że wypłata odszkodowania wyczerpuje wszelkie jego roszczenia wobec Pracodawcy i zawiera w sobie wszelkie świadczenia przewidziane przepisami ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników oraz postanowieniami Umowy Społecznej dotyczącej zabezpieczenia praw i interesów pracowniczych w procesie konsolidacji i restrukturyzacji Grupy Kapitałowej, zawartej dniu 19 lipca 2007 r. w Straszynie. Strony postanowiły, że wypłata odszkodowania nastąpi przelewem na rachunek bankowy pracownika.

Zgodnie z zaświadczeniem o wypłaconym odszkodowaniu ZIOP wydanym w dniu 11 maja 2015 r. przez byłego pracodawcę, w dniu 31 stycznia 2014 r. Wnioskodawcy zostało wypłacone odszkodowanie ZIOP w kwocie brutto 100.000 zł i potrącona została zaliczka na podatek dochodowy 18.000 zł. Wnioskodawca ujął przychód i zaliczkę w zeznaniu rocznym PIT-37 za rok 2014.

Wnioskodawca wskazał ponadto, że:

1. prawo do wskazanego we wniosku odszkodowania zostało przyznane Wnioskodawcy na podstawie Uchwały Nr ... Zarządu Spółki z dnia 14 października 2013 r. wraz z Załącznikiem do tej Uchwały,
2. wskazany w pkt 1) powyżej dokument stanowi normatywne źródło prawa pracy, o którym mowa w art. 9 par. 1 Kodeksu pracy,
3. z dokumentu wskazanego w pkt 1) powyżej wynika (zostało w nim wymienione), że Wnioskodawcy przysługuje odszkodowanie,
4. z dokumentu wskazanego w pkt 1) powyżej wynikają wprost wysokość i zasady ustalania odszkodowania,
5. odszkodowanie opisane we wniosku nie jest odprawą pieniężną wypłaconą na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. Przy czym zgodnie z opisanym we wniosku porozumieniem rozwiązującym umowę o pracę wypłata odszkodowania wyczerpywała wszelkie roszczenia wobec pracodawcy i zawierała w sobie wszelkie świadczenia przewidziane m.in. przepisami ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników.

Z kolei – jak wynika z uzupełnienia wniosku - wskazana we wniosku Uchwała Nr ... Zarządu Spółki z dnia 14 października 2013 r. nie dotyczyła wprowadzenia do stosowania w tejże Spółce Zasad Indywidualnych Odejść Pracowników, będących zarazem wspomnianym przez Wnioskodawcę załącznikiem do ww. Uchwały i regulaminem zwolnień grupowych, stanowiącym normatywne źródło prawa pracy, o którym mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy i z którego wynikają wprost wysokość i zasady ustalania przyznanego Wnioskodawcy odszkodowania.

Wnioskodawca wskazał, że Zasady te były wprowadzone do stosowania w tejże spółce już wcześniej Uchwałą Zarządu Spółki Nr ... z dnia 28 grudnia 2012 r. z późn. zm. Wskazana we wniosku Uchwała Nr ... Zarządu Spółki z dnia 14 października 2013 r. w § 1 wprowadzała jednak zmiany do stosowania „Zasad Indywidualnych Odejść Pracowników zatrudnionych w Sp. z o.o.” przyjętych Uchwałą Zarządu Spółki Nr ... z dnia 28 grudnia 2012 roku z późn. zm. Ponadto zgodnie z § 3 Uchwały Nr ... Zarządu Spółki wprowadzała ona tekst jednolity Zasad Indywidualnych Odejść Pracowników, w brzmieniu nadanym niniejszą Uchwałą Zarządu, który to tekst jednolity stanowi Załącznik do niniejszej Uchwały.

W stosunku do Wnioskodawcy, który wniosek o rozwiązanie umowy o pracę składał dnia 27 listopada 2013 r. zastosowania znalazła właśnie Uchwała Nr ... Zarządu Spółki z dnia 14 października 2013 r. i dlatego - jak wskazano we wniosku:

1. prawo do wskazanego we wniosku odszkodowania zostało przyznane Wnioskodawcy na podstawie Uchwały Nr ... Zarządu Spółki z dnia 14 października 2013 r. wraz z Załącznikiem do tej Uchwały,
2. wskazany w pkt 1) powyżej dokument stanowi normatywne źródło prawa pracy, o którym mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy,
3. z dokumentu wskazanego w pkt 1) powyżej wynika (zostało w nim wymienione), że Wnioskodawcy przysługuje odszkodowanie,
4. z dokumentu wskazanego w pkt 1) powyżej wynikają wprost wysokość i zasady ustalania odszkodowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy uzyskane odszkodowanie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, uzyskane odszkodowanie korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ustawą z dnia 29 sierpnia 2014 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1328) rozszerzono zakres zwolnienia przedmiotowego, zawartego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotowe zwolnienie w poprzednim brzmieniu przepisów obejmowało jedynie otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikały wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z odpowiednimi wyjątkami, wymienionymi w ustawie. Przepisem art. 2 pkt 8 lit. a) ww. ustawy nowelizującej rozszerzono zakres jego zastosowania, z zachowaniem dotychczas obowiązujących wyjątków.

Przyczyną wprowadzenia ww. nowelizacji było postanowienie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 29 marca 2013 roku, sygn. akt S 2/13, w którym Trybunał stwierdził istnienie luki prawnej w art. 21 ust. 1 pkt 3, której usunięcie jest niezbędne dla zapewnienia spójności systemu prawnego Rzeczypospolitej Polskiej. Trybunał postanowił zasygnalizować ustawodawcy potrzebę uzupełnienia art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych o inne, obok wymienionych w tym przepisie ustawy, oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie tych ustaw - normatywne źródła prawa pracy, na podstawie których możliwe jest uzyskanie odszkodowania.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym od dnia 4 października 2014 r.) z podatku dochodowego zwolnione są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkami.

Znowelizowana treść przepisu znajduje zatem m.in. zastosowanie do odszkodowań i zadośćuczynień otrzymywanych przez pracowników, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, począwszy od roku podatkowego 2014.

W ocenie Wnioskodawcy opisane zwolnienie może być zastosowane również w przedmiotowej sprawie. Podkreślić również należy, iż uzyskane odszkodowanie pełni funkcję kompensacyjną, mającą na celu wyrównanie szkody poniesionej przez Wnioskodawcę z uwagi na rozwiązanie stosunku pracy na gruncie porozumienia zawartego z pracodawcą. Stąd też wypłacone odszkodowanie, z uwagi na swój właśnie kompensacyjny charakter, powinno zostać zwolnione z obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, por. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 września 2015 r., nr IBPB-2-1/4511-268/15/MD; interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 czerwca 2015 r., nr IBPBI1/1/4511-268/15/DP; interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 30 grudnia 2014 r., nr IBPBII/415-881/14/BD.

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy potwierdzał prawo do zastosowania zwolnienia podatkowego w zbliżonych stanach faktycznych, por. np. interpretację indywidualną z dnia 15 stycznia 2016 r., nr ITPB2/4511-994/15/MU i interpretację indywidualną z dnia 15 lutego 2016 r., nr ITPB2/4511-1019/15/RS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94, z późn. zm.), z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Przepis ten w powołanym wyżej brzmieniu – zgodnie z art. 14 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 1328 z późn. zm.) – ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2014 r.

Należy zaznaczyć, że zwolnieniem określonym w przytoczonym wyżej przepisie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy, objęte są tylko odszkodowania i zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, bądź postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 Kodeksu pracy, z wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a)-g) tego artykułu.

Art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 z późn. zm.) stanowi, że ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy.

Uwzględniając powyższe stwierdzić należy, że skoro – jak wskazuje Wnioskodawca – otrzymane świadczenie stanowiło odszkodowanie, którego wysokość oraz zasady ustalania wynikały wprost z Uchwały Zarządu Spółki Nr ..., do której załączono Zasady Indywidualnych Odejść Pracowników, będących normatywnym źródłem prawa pracy, o którym mowa w art. 9 § 1 ustawy Kodeks pracy, to spełnione zostały przesłanki do zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec tego wartość świadczenia wypłaconego Wnioskodawcy korzysta z ww. zwolnienia przedmiotowego. W konsekwencji świadczenie to nie podlegało wykazaniu w zeznaniu podatkowym składanym za 2014 r.

Końcowo wskazać należy, że wydając na podstawie art. 14b Ordynacji podatkowej interpretację indywidualną organ podatkowy opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, w związku z czym nie prowadzi postępowania dowodowego.

Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny różnić się będzie od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Wnioskodawcę we wniosku interpretacji indywidualnych, zauważyć należy, że stanowią one rozstrzygnięcia w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się odnoszą, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. W konsekwencji, nie mogą wpływać na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych rozstrzygnięć, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy jednakże stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach osadzonych w określonych stanach faktycznych i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Organy interpretacyjne natomiast – mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych – nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że – jak wskazano powyżej – nie stanowią materialnego prawa podatkowego. Niemniej jednak, dokonując przedmiotowej interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tutejszy organ miał na względzie rozstrzygnięcia organów podatkowych, wydane w podobnych sprawach, w tym powołane przez Wnioskodawcę.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.