Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/4510-189/16/DK
z 11 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 18 kwietnia 2016 r. (data wpływu 22 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uzupełnionym w dniu 29 czerwca 2016 r. – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości korzystania ze zwolnienia podatkowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek został uzupełniony w dniu 29 czerwca 2016 r.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia Socjalna w ramach prowadzonej działalności gospodarczej poprzez reintegrację społeczną i zawodową jej członków realizuje cele statutowe. Zatrudnia ona 8 osób, a dochody uzyskane z działalności przeznaczone są m.in. na wynagrodzenia, które księgowane są w koszty bieżące firmy. Spółdzielnia przez okres zimowy uzyskiwała dochody z obsługi lodowiska w centrum miasta, za którą wystawiała faktury VAT. W ramach działalności Spółdzielnia organizuje również warsztaty artystyczne odbywające się w Centrum Handlowym, za co również wystawiła fakturę VAT. Wszystkie wydatki związane ze świadczeniem ww. usług są księgowane w koszty podatkowe.

W odpowiedzi na wezwanie z dnia 9 czerwca 2016 roku Wnioskodawca wskazał, że Spółdzielnia ponosi wydatki na zawodową reintegrację jej członków poprzez szkolenia i seminaria mające na celu podtrzymywanie zdolności do samodzielnego świadczenia pracy na rynku pracy, a działania te nie są wykonywane w ramach prowadzonej przez Spółdzielnie Socjalną działalności gospodarczej.

Szkolenia i seminaria w których uczestniczyli pracownicy:

• seminarium (04.09.2015 r., S) – „…” organizator: P S.A.;
• konferencja (06.06.2016 r., G) – „…” organizator: S;
• seminarium (29.10.2015 r., S) – „…” organizator: P. S.A.;
• seminarium (04.09.2015 r., S.) – „…” organizator: P S.A.;
• szkolenie (12-13.05.2016 r., W) – „…" organizator: F;
• kwalifikacyjny kurs zawodowy (zakończenie 26.04.2016 r.) – A.36 prowadzenie rachunkowości, organizator: C w S (wyniki państwowego egzaminu potwierdzającego kwalifikacje będą w drugiej połowie sierpnia);
• seminarium (04.09.2015 r., S) – „...” organizator: P S.A.;
• kwalifikacyjny kurs zawodowy (zakończenie 26.04.2016 r.) – A.36 prowadzenie rachunkowości; organizator: C w S (wyniki państwowego egzaminu potwierdzającego kwalifikacje będą w drugiej połowie sierpnia)
• seminarium (29.10.2015 r., S) – „…” organizator: P S.A.;
• seminarium (04.09.2015 r., S) – „…” organizator: P S.A.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dochód i działalność Spółdzielni socjalnej podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?

We własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawca wskazał, że w przedstawionym stanie faktycznym, dochód z działalności firmy nie stanowi przesłanki do zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych. Spółdzielnia to dobrowolne zrzeszenie posiadające status przedsiębiorcy działający w oparciu o ustawę z dnia 16.09.1982 r. Prawo Spółdzielcze, ustawę z dnia 27.04.2006 r. o spółdzielniach socjalnych oraz Statut Spółdzielni z dnia 09.02.2015 r. Art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 27.04.2006 r. o spółdzielniach socjalnych stwierdza, że Spółdzielnia Socjalna działa na rzecz społecznej i zawodowej reintegracji jej członków. W koszty firmy księgowane są wszystkie bieżące wydatki wraz z wynagrodzeniami dla członków i pracowników.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wolne od podatku są dochody spółdzielni socjalnej wydatkowane w roku podatkowym w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodu.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, iż przeznaczenie uzyskanego w trakcie roku podatkowego dochodu Spółdzielni Socjalnej na społeczną i zawodową reintegrację jej członków nie stanowi przesłanki do zwolnienia od podatku dochodowego od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 581 z późn. zm.) – dalej: Ustawa, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 Ustawy).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 43 Ustawy, wolne od podatku są dochody spółdzielni socjalnej wydatkowane w roku podatkowym na cele, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych (Dz.U. Nr 94, poz. 651, z późn. zm.), na zasadach określonych w tej ustawie, w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodów.

Z kolei, jak wynika z art. 2 ust. 2 ustawy z o spółdzielniach socjalnych, Spółdzielnia socjalna działa na rzecz:

1. społecznej reintegracji jej członków, przez co należy rozumieć działania mające na celu odbudowanie i podtrzymanie umiejętności uczestniczenia w życiu społeczności lokalnej i pełnienia ról społecznych w miejscu pracy, zamieszkania lub pobytu,
2. zawodowej reintegracji jej członków, przez co należy rozumieć działania mające na celu odbudowanie i podtrzymanie zdolności do samodzielnego świadczenia pracy na rynku pracy,

• a działania te nie są wykonywane w ramach prowadzonej przez spółdzielnię socjalną działalności gospodarczej.

Jak wynika z treści wyżej powołanego art. 17 ust. 1 pkt 43 Ustawy, aby dochód podmiotów, o których mowa w tym przepisie korzystał ze zwolnienia przedmiotowego musi być wydatkowany:

• na cele o jakich mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o spółdzielniach socjalnych,
• w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodów,
• w roku podatkowym.

Z przepisu tego wynika więc, że istotny dla zwolnienia z podatku jest nie tylko cel, na jaki dochód ma być wydatkowany, ale także okres w jakim to wydatkowanie ma miejsce.

Ze zwolnienia podatkowego korzystają dochody przeznaczone na cele wymienione w pkt 1 i 2, w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodów.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 Ustawy. W myśl art. 15 ust. 1 Ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Spółdzielnia socjalna ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy), pod warunkiem że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1. Warunkiem uznania określonego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest istnienie związku przyczynowego między poniesionym kosztem a uzyskanym przychodem. Ustawodawcy chodzi tu o taki związek, w którym poniesienie danego kosztu wpływa na powstanie lub zwiększenie przychodu.

Jeśli więc podatnik uzyskuje dochody zwolnione od podatku dochodowego w związku z prowadzeniem działalności określonej w art. 2 ust. 2 ustawy o spółdzielniach socjalnych, tak jak ma to miejsce w przypadku Wnioskodawcy, wszelkie wydatki w pierwszej kolejności powinny być analizowane pod kątem możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów. Następnie wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów należy analizować pod kątem możliwości zaliczenia ich do wydatków przeznaczonych na działalność socjalną.

Z okoliczności opisanych we wniosku wynika, że Wnioskodawca uzyskuje dochody z obsługi lodowiska oraz organizowania warsztatów artystycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, wskazać należy, że z przepisu art. 17 ust. 1 pkt 43 Ustawy wynika, że istotny jest cel wydatkowania dochodu, a nie źródło jego pochodzenia. Zatem wskazany dochód Wnioskodawcy uzyskiwany z prowadzenia określonej działalności gospodarczej może podlegać zwolnieniu z opodatkowania, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 43 Ustawy, w zakresie, w jakim zostanie przeznaczony i wydatkowany w roku podatkowym na cele, o których mowa w art. 2 ust. 2 ustawy o spółdzielniach socjalnych, w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodów.

Tym samym, jeżeli Spółdzielnia wydatkuje w roku podatkowym dochód na cele statutowe, będące jednocześnie celami o jakich mowa w powołanym wyżej przepisie art. 2 ust. 2 ustawy o spółdzielniach socjalnych, a działania te nie są wykonywane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, to dochód ten zwolniony będzie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W konsekwencji stanowisko przedstawione we wniosku o braku możliwości skorzystania ze zwolnienia podatkowego należało uznać za nieprawidłowe.

Końcowo zauważyć należy, że w ramach procedury wydawania interpretacji indywidualnych przepisów prawa podatkowego tutejszy organ opiera się tylko i wyłącznie na przedstawionym we wniosku stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, nie ma więc możliwości weryfikacji przedstawionych faktów, w szczególności w ramach przedmiotowego postępowania tutejszy organ nie ma możliwości sprawdzenia tematyki wskazanych przez Wnioskodawcę szkoleń i seminariów pod kątem spełniania warunków określonych jak również potwierdzenia faktu uczestniczenia w nich członków Spółdzielni.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.