Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-2/4518-10/16-1/MZa
z 4 sierpnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 26 kwietnia 2016 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu 4 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie możliwości zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego za brata – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 maja 2016 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej Ordynacji podatkowej w zakresie możliwości zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego za brata.

Ww. wniosek został przekazany do tut. Biura przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy za pismem z 29 czerwca 2016 r. Znak: ITPB1/705-4/16/WM, celem załatwienia zgodnie z właściwością.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wynajmuje nieruchomość własną (jest współwłaścicielem 1/2 nieruchomości w części idealnej) na cele działalności gospodarczej. Opłaca podatek dochodowy w formie zryczałtowanej. Druga połowa w części idealnej należy do brata, który również ją wynajmuje na cele działalności gospodarczej i opłaca podatek dochodowy w formie zryczałtowanej.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z częstymi wyjazdami brata za granicę, Wnioskodawca mógłby zryczałtowany podatek dochodowy płacić od całości wynajmu, tj. w jednej kwocie, wyłącznie ze swego konta?

Zdaniem Wnioskodawcy, jest to możliwe, bowiem nie wystąpi uszczuplenie podatkowe. Zapłata podatku przez Wnioskodawcę będzie dotyczyła obu kwot podatku (Wnioskodawcy i brata).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) – obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

Stosownie do art. 5 ww. ustawy – zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego.

Natomiast podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej (art. 6 cyt. ustawy).

W myśl art. 7 § 1 ww. ustawy – podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 59 § 1 pkt 1 ww. ustawy – zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek zapłaty.

Z powyższego przepisu wynika, że zapłata, o której mowa w art. 59 § 1 cyt. ustawy, z uwagi na osobisty charakter obowiązku podatkowego, powinna być z założenia dokonana przez samego podatnika.

Przy czym, stosownie do art. 60 § 1 przywołanej ustawy – za termin dokonania zapłaty podatku uważa się:

1. przy zapłacie gotówką – dzień wpłacenia kwoty podatku w kasie organu podatkowego lub w kasie podmiotu obsługującego organ podatkowy lub na rachunek tego organu w banku, w placówce pocztowej w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe, w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, w biurze usług płatniczych, w instytucji płatniczej lub w instytucji pieniądza elektronicznego albo dzień pobrania podatku przez płatnika lub inkasenta;
2. w obrocie bezgotówkowym – dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika, rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub rachunku płatniczego podatnika w instytucji płatniczej lub instytucji pieniądza elektronicznego na podstawie polecenia przelewu lub zapłaty za pomocą innego niż polecenie przelewu instrumentu płatniczego, zwanego dalej „innym instrumentem płatniczym”.
   
   

Art. 60 § 1a ww. ustawy stanowi natomiast, że w przypadku polecenia przelewu z rachunku bankowego podatnika w banku lub instytucji kredytowej lub rachunku płatniczego podatnika w unijnej instytucji płatniczej w rozumieniu art. 2 pkt 32 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz.U. z 2014 r. poz. 873 i 1916) lub unijnej instytucji pieniądza elektronicznego, niemających siedziby lub oddziału na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za termin zapłaty podatku uważa się dzień złożenia zlecenia płatniczego przez podatnika, jeżeli wpłacana kwota zostanie uznana na rachunku bankowym organu podatkowego w terminie wskazanym w art. 54 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych. W razie przekroczenia tego terminu za termin zapłaty uważa się dzień uznania kwoty na rachunku bankowym organu podatkowego.

Przenosząc powyższe przepisy prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy podkreślić, że ustawodawca wyraźnie wskazał, że za termin dokonania zapłaty podatku uważa się w obrocie bezgotówkowym – a taki występuje w rozpatrywanej sprawie – dzień m.in. obciążenia rachunku bankowego podatnika.

Ustawą z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2015 r., poz. 1649), dodany został art. 62b (regulujący zapłatę podatku przez inny podmiot), obowiązujący od 1 stycznia 2016 r.

I tak – zgodnie z art. 62b § 1 Ordynacji podatkowej – zapłata podatku może nastąpić także przez:

1. małżonka podatnika, jego zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę,
2. aktualnego właściciela przedmiotu hipoteki przymusowej lub zastawu skarbowego, jeżeli podatek zabezpieczony jest hipoteką przymusową lub zastawem skarbowym,
3. inny podmiot, w przypadku gdy kwota podatku nie przekracza 1000 zł.
   
   

Stosownie do art. 62b § 2 ww. ustawy – w przypadkach, o których mowa w § 1 pkt 1 i 3, jeżeli treść dowodu zapłaty nie budzi wątpliwości co do przeznaczenia zapłaty na zobowiązanie podatnika uznaje się, że wpłata pochodzi ze środków podatnika.

W przypadkach, o których mowa w § 1 pkt 1-3, przepisy dotyczące zapłaty podatku przez podatnika stosuje się odpowiednio (art. 62b § 3 Ordynacji podatkowej).

Przywołane powyżej przepisy, regulujące możliwość zapłaty podatku przez inny podmiot, stanowią odstępstwo od zasady, że zapłata podatku jest dokonywana przez podatnika, zatem ich treść powinna być interpretowana ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.

Jak wynika z treści art. 62b Ordynacji podatkowej, ustawodawca odniósł ten przepis jedynie do zobowiązań podatnika. Ustawodawca wskazał również zamknięty krąg osób, które mogą dokonać zapłaty podatku za podatnika, a także posłużył się domniemaniem, że jeżeli treść dowodu zapłaty nie budzi wątpliwości co do przeznaczenia zapłaty na zobowiązanie podatnika uznaje się, że wpłata pochodzi ze środków podatnika.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wraz z bratem wynajmują nieruchomość (której są współwłaścicielami) na cele działalności gospodarczej. Opłacają podatek dochodowy w formie zryczałtowanej. W związku z częstymi wyjazdami brata za granicę Wnioskodawca chciałby zryczałtowany podatek dochodowy płacić od całości wynajmu, tj. w jednej kwocie, wyłącznie ze swego konta.

Mając na względzie cytowany przepis art. 62b § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, stwierdzić należy, że Wnioskodawca może dokonać zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego za inny podmiot (brata) ze swego konta bankowego. Przy czym treść dowodu zapłaty nie może budzić wątpliwości co do przeznaczenia zapłaty na zobowiązanie brata, bowiem wówczas uznaje się, że wpłata pochodzi ze środków podatnika, w tym przypadku brata Wnioskodawcy.

Zatem nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że może dokonywać zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego w jednej kwocie, od całości przychodu z tytułu wynajmu nieruchomości, tj. zarówno od przychodu Wnioskodawcy, jak i jego brata.

Wnioskodawca może dokonywać natomiast ze swego konta bankowego zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu uzyskanego przez brata przychodu w najmu nieruchomości, z tym, że treść dowodu zapłaty nie może budzić wątpliwości co do przeznaczenia zapłaty na zobowiązanie brata, zatem z treści polecenia przelewu powinno wyraźnie wynikać, że zapłata dotyczy zobowiązania podatkowego brata.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.